Zihnin bir sis çemberi. "Ve sen bir sis çemberinin içindesin Sis." Bazıları o sislerin ardında bile görür gerçeğini, ama sen asla göremezsin. Çünkü görmeni istemeyen çok kişi var, her birinin geçmişinde isimleri gizli. Yüzleri vardır ama sen tanıyamazsın onları. Ve şimdi işlediğin suç için biri davet edildi. Onu Sıhve`de yaşayan her canlı bilir. Ama kimse cesaret edipte ismini dile getiremez. O yalnızca korkuyu hissettir. Adımlarının sesi kulaklarına değindiğinde süs ve yalnızca fısılda. Unuttuğun o ismin harflerini birleştir. Bilmelisin ki korkular en çok sessizliği sever. Şimdi o korku yalnızca bir kişiye ait olacak. Seçilen olma, izin verme o seni seçmesin. Eğer seçilen sen olursan. Kural basit. ”Ya kaç ya ertele.” Aşk hiç bu kadar tehlikeli olmamıştı. Seri hâlindedir.

İki ailenin düşmanlığı eskiye dayanırdı. Köyün sakinleri kendilerini bildiler bileli bu aileler husumetliydi. Anlaşmazlığın sebebi bir sır gibi saklanmış, bilenler de kimseye bir şey dememişti. Sonra belinde peştemaliyle horon eden bir kız, bir uşağa elindeki işi unutturmuş. Hikaye böyle başlamış...

İz." diye fısıldadı biri. Sesini dıyamadım. haykırdı bu sefer ormanın derinliklerinde gelen puslu bir ses o sesleri susturuyordu. "Çahır" diye. sesler çınlıyordu kulaklarımda. Göremiyordum izlerini. İzinsizce yaklaştım onun o sislerine. Kokusuna nedensizce sokuldum. Soludum onun ormana karışan tehlikeli nefesini. Ölümdü belkide ama ben o ölüme bile bile itat ederek ruhumu ölümüne yaklaştırıyordum. Görünmez bir gecenin zifirisinde. "Yaklaş." dedi bütün sesleri ardında bırakan bir adamın ağır fısıltısı tehlikenin ucunda ruhumu kıskıvrak yakaladı. Usulca itaat etti bedenim emrine. Ona olan bütün hisler kapalıydı. Onun için sınırlı bir çizgiydi. Bütün duyguylardan ayırdığı ve asla kendine anmadığı. Bedenine yaklaştırmadığı bir hitaptı aşk ve sevgi. Her insanın bir korkusu vardı. Ama iz widregal`ın yanlızca korktuttuğu insanlar vardı. isminin ağırlığı çoktu. İki harf ve bir kelime sesleri kısacak gökleri yarayacak kadar büyük bir etkiydi. bunu duyanlar korkup kaçardı. Bana sorsan iyi tamamlamadım kendisini. Ona yanlızca ona ait olanlar tamamlayabilir. Onu anca sisler, şimşekler bir araya getirebilir. çünkü onun izleri sislerin ardında gizliydi