"Peki ya bize bir şarkı seçecek olsaydın, ne olurdu?" dedi içinde hem kaybolduğum hem de kendimi bulduğum gözlerini bana çevirerek. Birkaç saniye düşündüm ve cevabı buldum. Onun yanındayken aradığım cevapların açık bir kitap gibi önümde olduğunu fark edeli zaten çok olmuştu. "Baksana Talihe" dedim hislerimi saklamaya gerek duymadan. Onunla bir kalbi paylaşıyorduk, saklayacak hiçbir şeyim kalmamıştı zaten. "Kadere inanmıyor olsaydım bile senden sonra inanmak için bir sebebim olurdu. O yüzden evet haklısın. Bu kesinlikle bizim şarkımız." dedi yüzlerimiz arasındaki son mesafeyi de kapatırken. Gülümsedim ve o bana bir kez daha, ilk defa ona gülümsüyormuşum gibi baktı. Parmaklarımın üzerine kalktım ve kollarımı boynuna doladım. Anahtar ve kilit misali onun elleri de belimdeki yerini aldı anında. "Bizim şarkımız ve bizim hikayemiz sevgilim."

Futbol tutkunu Umay ve Ulaş, ortaokul yıllarında her anlarını birlikte geçiren, hayalleri ve tutkuları ortak olan iki yakın arkadaşken, kader onları hiç istemedikleri bir ayrılıkla karşı karşıya bırakır. Aralarındaki güçlü bağa rağmen, hayat onları farklı yönlere savurur ve birbirlerinden koparır. Ancak yıllar sonra, tamamen beklenmedik bir şekilde, yolları yeniden kesiştiğinde, geçmişin izleri ve yılların biriktirdiği duygularla yüzleşmek zorunda kalırlar. Bu karşılaşma, onları hem eski dostluklarını hatırlamaya hem de hayatlarında yeni bir sayfa açmaya davet eder.