"Peki ya bize bir şarkı seçecek olsaydın, ne olurdu?" dedi içinde hem kaybolduğum hem de kendimi bulduğum gözlerini bana çevirerek. Birkaç saniye düşündüm ve cevabı buldum. Onun yanındayken aradığım cevapların açık bir kitap gibi önümde olduğunu fark edeli zaten çok olmuştu. "Baksana Talihe" dedim hislerimi saklamaya gerek duymadan. Onunla bir kalbi paylaşıyorduk, saklayacak hiçbir şeyim kalmamıştı zaten. "Kadere inanmıyor olsaydım bile senden sonra inanmak için bir sebebim olurdu. O yüzden evet haklısın. Bu kesinlikle bizim şarkımız." dedi yüzlerimiz arasındaki son mesafeyi de kapatırken. Gülümsedim ve o bana bir kez daha, ilk defa ona gülümsüyormuşum gibi baktı. Parmaklarımın üzerine kalktım ve kollarımı boynuna doladım. Anahtar ve kilit misali onun elleri de belimdeki yerini aldı anında. "Bizim şarkımız ve bizim hikayemiz sevgilim."