"Sev..." dedi, gözlerinde gördüğüm acıya rağmen benden bir uzaklaşmayı başarmıştı. "Önce kendini, sonra başkasını.." "Bilirsin beni, denizden korkarım. Yüzemem. Ama bak.." dediğinde bakışlarını arkasında görünen denize çevirdi. "Şimdi ona geldim. Ne kadar garip değil mi?"" Başımı onu onaylarcasına salladığım zaman arkasını bana döndüğünde kafasını gökyüzüne doğru kaldırdı ve güldü. "Denizden korkan bir adam ölümü için denizin kucağına koşuyor."

"Sizce bilinmeyeni sorgulamak ne kadar doğru?" ADIM I - X

Bana baktı ve o güzel dudaklarından `berceste` kelimesi döküldü. O an, kaderin bizi bulmadığına aksine bizim kaderi bulduğumuza inandım. "Kalbin.." diye fısıldadığı zaman bakışlarımı ona çevirdim. "Kalbin ne tür bir uyuşturucu Berceste`m? Ne ondan kurtulabiliyorum ne de onsuz yapabiliyorum."

"Sana diyebileceğim tek şey küçükken olduğu gibi seninle kaçmak adına her zaman burada olacağım. O küçük çocukta sana olan sevgim saklı Menekşe ve bu asla sana ulaşamadı." Elini kapı aralığından çektiğinde ayağa kalktığını duydum. Her ne kadar duygularım beni uyarsa da beni uzaktan izleyen o küçük kızı dinledim ve bakışlarımı ona çevirdim. Kimsenin duyamayacağı bir şekilde mırıldandı. "Seni kaybetmek bu hayatta yaşadığım en büyük pişmanlıktı." "O çocuk bana ulaşamamış olabilir ama ben o çocuğu duydum.." Tüm Hakları Saklıdır

"Doğduğum gün babam; bu bebek ne kadar şirinmiş, o zaman adını Şirin koyalım demiş. Annem de durur mu yapıştırmış cevabını teklifini kabul ederek. Benim hayatla mücadelem bu nokta da başlamış. Al sana Şirin`in mükemmel hayatı!" Hayatını sırf şirin bir bebek olduğu için Şirin ismiyle geçiren ben, daha ilk günden zemine hızla çakılmıştım. Üstüne üstlük yirmi altı yaşıma kadar bu şirinlikle devam etmiştim. Sanki ismim değildi taşıdığım, yürüyen nazardı! Nikah dairesinde çalışan Şirine bu bile fazla ama neyse!