Bizim yaşadığımız, sıradan sandığımız bu dünyada… anlam verilemeyen, tüyler ürpertici olaylar yaşanmaya başlar. Karanlık Orman’da, bedenleri paramparça olmuş, üzerlerinde tuhaf ısırık izleri taşıyan insanlar art arda bulunur. Herkes panik içindedir. Uzmanlar, yetkililer ve halkın büyük bir kısmı, bunun doğaüstü bir varlık belki de bir vampir saldırısı olduğuna inanmaya başlar. Ancak toplum ikiye bölünür: Bazıları bunun gerçek olduğunu savunurken, bazıları da bunun geçen yıl yaşanan benzer olaylar gibi bir kurmaca, bir dikkat dağıtma planı olduğuna inanır. Onlara göre bu dehşet senaryosu, ülkede büyüyen kaosu perdelemek için hazırlanmış bir oyundur. Fakat insanlar gerçeğin tamamını bilmektedir. Çünkü ormanın içinde sadece dişler değil, pençeler de kol gezmektedir. Isırıklar sadece vampirlerden değil… Ay ışığında şekil değiştiren, kurt adamlardan da kalmıştır. Ve asıl gerçek... çok yakında, herkesin gözlerinin önünde ortaya çıkacaktır.

17 yaşında annesini kaybeden Arin kimsesiz kalması ile köylü ile evlendirilmesine karar verir. Ancak Diyarbakır`ın Ağalarından olan Hozan ağa kızın yaşlı birisi ile evlenmesini istemeyerek kızı oğluna ister.

Küçük yaşta bı adam tarafından Halime kalan kız 18 yaşına girdiğinde 5 aylık hamileyken şiddet gördüğü adam la evlenmek zorunda kalıyor Ama doğuma 2 ay kala gerçek ailesi tarafından bulunur

Siz: oooo senden çok var😉 Kortaç: Değil benden bir tane dahasını, benzeyen birini dahi bulamazsın😁 Siz: Beni mi buldun şimdi? Kortaç: Bence şu an bulmam pek hayra alamet olmaz Siz: Çok işim var Kortaç: İşini bir tanesini daha ekle Kortaç: Çıktım kafeden geliyorum, Kortaç: Neymiş derdin anlayacağız

Babası tarafından şidet gören bir kız motorcu ve mafya birine kan verirse ne olur

Kendisini bile tanımayan genç bir kız yeni ailesine gidince önüne çıkan engellerle baş etmek zorundadır

Binbaşı Ufuk Karan YILDIRIM`dan, Mardinin en büyük aşiretinin küçük ağası Ufuk Karan ARNAS`a

Sadece eylenme amaçlı yazılmıştır

"Şirket şubelerine yatırımlarınız ne kadar tutuyor Aslan Bey?" "Sizi geçen hafta Mood Bar`dan sarışın bir hatunla çıkarken görmüşler. Bu doğru mu?" "Aşk hayatınızda farklı şeyler mi var?" "Kaç ülkede ev ve iş yerine sahipsiniz? Size göre başarının sırrı ne?" Bunlar gibi onlarca sorular... Hepsi de tek bir kişiye yöneltiliyordu; Aslan Bozyel`e. Peşinde iz sürdüğüm adamı Taksim`de bir kafenin çıkışında yakalamıştım. Daha doğrusu diğer meslektaşlarım gazetecilerle yakalamıştık ancak soru sorma sırası henüz bana gelmemişti. Açıkçası bu karşılaşmaya mikrofonsuzluğum ve kameramansızlığımla hazırlıksız yakalandığım söylenebilirdi. O, diğer gazetecilerin sordukları soruları cevapsız bırakmakla birlikte kalabalığı yarıp son model arabasına ilerlerken ani bir şekilde bozdum suskunluğumu: "Çevrenizde anlaşmazlıklar yaşadığınız veya aranızın iyi olmadığı rakiplerinizin peş peşe ölümü hakkında ne düşünüyorsunuz?" Durdu. Sırtı bana dönük olan bedenini bedenime çevirdi ve birkaç ağır adımla yanıma yanaştı. "Azra Özşan," dedi küçük harflerle ve kulağıma eğilerek fısıldamaya devam etti, "Eğer internetteki son dakika gelişmelerinde ölüm haberin olsun istemiyorsan o lanet çeneni kapa ve bir daha sakın karşıma çıkma." Beni onlarca insanın içinde sessizce tehdit edişini iğneleyici bir tebessümle karşıladım. Elbette görüşecektik. Mahkeme salonunda.

Bir anda boğazımdaki düğüm daha da sıkılaştı, gözyaşlarımı bastıramıyordum artık. Ne olduğunu anlamadan, tutmaya çalıştığım her şey çözülüverdi, gözyaşlarım akmaya başladı. Özal bunu fark ettiğinde kaşlarını çatarak hafifçe güldü. "O kadar sinirlisin ki ağlıyorsun," dedi alaycı bir sesle. "Cevap ver, Nehir. Başka biri olduğunu düşündüğün için mi üzgünsün?" Yüzümü kavradı. Elinin sıcaklığı buz gibi tenimi yakıyordu. Baş parmağı gözümün hemen altını okşadı. Yaşın bıraktığı ize dokunduğunda içimdeki tüm kırgınlıklar, öfke ve acı daha da derinleşmişti. Sonunda, belki de biraz yumuşamış gibi gözüküyordu; tutuşunu gevşetti ama yüzümden ellerini çekmedi. "Bu yüzden kaçtın demek."