" Unutmak mı daha zor, yoksa hatırlamak mı?" CANHIRAŞ •DİLDAR• DEVAMI...❤️‍🔥

MAHALLE KURGUSUDUR Ukde Kalan Sevda isminde ilk kitaptır. "Bazı aşklar ukde kalır, sen bende ukde kaldın, kuğu..." Not: Yalnız kuş kitabımın yan kitabıdır.

Karşımdaki kadın yüzündeki masum gülümseme ile bana bakıyordu. Sağ elini tokalaşmak için kaldırdı ve konuşmaya başladı. " Merhaba ben Olga." Tuhaf bir aksanla konuştu. " Merhaba bende Birce, sizi tanıyor muyum acaba?" " Ah hayır, ben annenizi böyle ortamlardan tanıyorum. Hep sizden bahsederdi . Bende bugün sizi onun yanında görünce tanışmak istedim." " Hah , anladım. Tanıştığıma memnun oldum." " Bende sonunda sizinle tanıştığım için çok memnunum. Gerçekten çok güzelsin." dedi. Mahcubiyetle başımı eğip konuşmaya devam ettim. " O sizin güzelliğiniz Olga hanım." Gerçekten çok güzel bir kadındı. Kızıl saçları ve ela gözleri ile prenseslere benziyordu. Bu sefer Olga bana gülümsedi . Ona seslenilmesi ile arkamdaki ona seslenen kişiye seslendi ve yanına çağırdı. Ben hala ona bakıyordum. "Bak birce bu adamda benim nişanlım." Bahsettiği kişiyi görmek için kafamı bize doğru gelen adama çevirdim. Gördüğüm kişiyle ağzımdan tek bir kelime döküldü. Onunda aynı şekilde. " Dmitri." " Balım." * Kitapta şiddet ve uygunsuz içerik bulunabilir.

Genç kadın evinde oturup kitap okuyorken aniden kapısı çaldı. Bakışları dış kapıya kitlendi ve hemen ayaklandı. Birisini beklemiyordu. Beklediği kişinin geleceğini zannetmiyordu doğrusu. Artık gelecek birisi de varmıydı bilmiyordu. Adımları hızlı hızlı kapıya gelip delikten bile bakmadan açtı. Karşısında duran iri cüsseli insan çok çok yakından tanıdığı biriydi ama aynı zamanda hiç ama hiç tanışamadığı kişiydi. Yeşil gözleri adamın üstüne sabitken konuşamayacağını anlayan adam omzunu kapı pervazına dayayıp karşısında kısa kalan kadına bakıp konuşmaya başladı. " istiyorum " dedi net bir şekilde. " seni tanımayı, seni görmeyi, senin hakkında olan her şeyi bilmek, duymak istiyorum" Genç kadının elleri kapı kulpunun üzerinde adeta uyuşmuş gibiydi. Ne diyeceğini hatta cümle kurabilir mi ondan bile emin değildi. Genç adam konuşamayacağını anlayınca omuzunu dayadığı yerden doğrulup koyu gözlerini kadının gözlerine kenetlemişti. " yalnızca ben " dedi ihtiyaç ve muhtaç şekilde. " ve yalnızca sen" İstiyordu, muhtaçtı ve ondan başkasıyla olamazdı. Tamamen kurgusal bir kitaptır. Kendi şahsıma aittir. Okunur okunmaz bilmiyorum ancak yazmaya bir şans verdim umarız sizde verirsiniz...

İki farklı yol, iki farklı hayat, iki ayrı kader... bir gece, birbirine dolandı. İkisinin de bilmedikleri bir şey vardı. Kader onları çoktan birbirlerine bağlamıştı. O gece, yalnızca bir başlangıcın perdesi aralandı. Bir düğüm çözüldü ve ikisi de aynı çizgide buluştu. Çünkü geçmiş, onların hikayesinin başlamasını bekliyordu.

Ahu, mardinli bir avukat. Mardin`de doğmuş fakat annesi öldükten sonra eğitimine teyzesi ile birlikte gittiği İstanbul`da devam etmiş. Yıllar sonra kız kardeşi gibi olan kuzeni Berfin`in düğünü için Mardin`e gelir. Mardin`de Şahsoy ailesinin Harun Bey`den sonra başına geçecek olan Onur Şahsoy ile tanışır. Bu iki kişinin tutkulu aşkı Mardin`de dillere destan olur. Bu aşka karşı çıkanlar olsada çiftimiz bütün zorluklara göğüs gererek birlikteliğini sürdürür.

*YETİŞKİNLER İÇİN UYGUNDUR!!!* Alıntı: Adamın parmağı tetiğe gittiğinde, Zeydan sert bir hamleyle beni kenara savurdu. Dengeyi kaybedip tökezlerken, ilk silah sesi mekânı yırttı. Cam bir şişe patladı. İnsanlar çığlık atarak sağa sola kaçıştı. Zeydan hızla silahına davrandı ama adam bizden önce davranmıştı. İkinci patlama, benden sadece birkaç santim ötedeki duvara saplandı. Birkaç saniye içinde mekânın içi kargaşaya döndü. Masalar devrildi, sandalyeler yerlere savruldu. Kalabalık panik içinde çıkışa koşarken, Zeydan elimi kavradı ve beni hızla yere çekti. "Hassiktir! Destina, eğil!" Yerde sürünerek devrilmiş bir masanın arkasına sığındık. Kalbim göğüs kafesimi kıracakmış gibi atıyordu. Zeydan dişlerini sıkarak silahını kontrol etti. "Kim lan bu herif?!" Boğazım düğümlendi. "Sanırım... beni takip etmiş," dedim titrek bir sesle. Zeydan kaşlarını çattı. "Sikeyim..." Ateş etmeye devam ediyordu adam. Masanın tahtasına kurşunlar saplanırken, Zeydan hızla yer değiştirdi ve karşılık vermek için silahını kaldırdı. Ama o an fark ettim... Adam ateş ederken hedef biz değildik. Etrafımdaki kargaşanın arasında, bir başka adamın daha mekâna girdiğini gördüm. Uzun boylu, kapüşonunun gölgesinde saklanmış bir yüz... Ve elinde susturuculu bir silah vardı. Bir hedefi vardı. Ve o hedef Zeydan Alparslan Demir`in ta kendisiydi. .............. Karanlığın içinde filizlenen bir intikam ateşi... Yalnızlığın derin kuyularında kaybolmuş, hayata küsmüş bir kız... Ölüme her an bir adım daha yaklaşırken, içindeki öfke onu hayatta tutan tek şey olur. Bir sardunya gibi, en zorlu topraklarda bile kök salmaya çalışan kırılgan ama dirençli ruhu, intikamla beslenir. Ancak kaderin cilvesi, onu karanlık dünyanın en güçlü isimlerinden biriyle karşı karşıya getirir. Soğuk bir mafya babasının gölgesi altında, ölümle iç içe yaşayan bu adam, onu beklenmedik bir yola sürükler. Kan ve barut kokan sokaklarda, gözyaşları ve yeminler arasında filizlenen bir bağ... Aşk mı, yoksa yalnızca bir yanılsama mı? Geçmişin hayaletleri peşlerini bırakmazken, ölüm her köşede onları izler. Birbirine tutunan iki kırık ruh, kurtuluşa mı erecek, yoksa daha derin bir karanlığa mı sürüklenecek? Bu hikâye, sizi intikamın gölgesinde soluk soluğa bir yolculuğa çıkaracak. Ölümün karanlık kalbinde, aşk ve ihanet iç içe geçerken, hiçbir şey göründüğü gibi olmayacak. ........ Ben, Destina. Daha çok küçükken, hayatımı kökten değiştiren bir dönüm noktası yaşadım. Ailemi kaybettim. Ama aslında kaybettiğim sadece ailem değildi... kendimi de kaybetmiştim. Çocukken dinlediğim hikâyelerin en büyük yalanlardan ibaret olduğunu anladım. Gerçek hayatımın sandığımdan çok daha farklı olduğunu öğrendim. İnancımı, hedeflerimi, benliğimi yitirdiğim bu yolda, bir şeyleri düzeltmeye çalışırken birilerinin desteğine ihtiyacım var. Bana destek olur, yanımda olduğunu hissettirir misin? Bu, Destina`nın hikâyesi. Ölen ve yeniden doğan Destina`nın... ........ Uyarı: Tüm hakları kendi şahsıma aittir. Çalınma durumunda işlem yapılacaktır.

Bir gece birlikte olan , hemşire ve bir askerin aylar sonra aynı karargahta karşılaşma serüveni... TAMAMLANDI- Düzenlenecektir. `Arkanda, bir ölü bırakıp gittin ama katil değilsin. Sen sevgilim, olsan olsan yeni tomurcuklanan bir çiçeği ezip geçen birisin sadece.`

Kapının açılmasıyla içeriye giren adamıma döndüm. Beklenti içinde baktığımda yüzünde ki piç sırıtışı hayra alametti demek ki. Bulmuştu. "Abi, buldum. 24 yaşında , okuyormuş ondan görmemişsin bu zamana kadar. Abisinin düğünü için gelmiş. Temelli dönüş . Adil Beyin en küçük kızı , görüştüğü kimse yok diye biliniyor . Soruşturdum biraz ama anneleri Zeren hanımdan çok yengeden çekiniyor herkes. Abileri çok üzerine düşüyor."dedi Kadir "Adı?"diye sordum sadece "Adı. Saye, Saye Yağızoğlu. Yağız aşiretinin gözdesi" dediğinde gönlüme ektiğim tomurcuk büyüdü. Saye... Benim Sayem... Bir düğünde gördüğüm kara gözlüm. Bu zamandan sonra bırakır mıyım seni?

"Seni kurtarmak için buradayız ancak pek ihtiyacın kalmamış gibi?" Yüzbaşının sesindeki şaşkınlığı hissetmiştim. Kendi kendime gururlanırken yüzbaşının zümrütlerine bakarken sırıttım. "Siz bir hayli geç kalınca bende kendi kendimi kurtarayım dedim." Sesim ironik çıktığında yüzbaşının tek kaşı havaya kalkmıştı. Kendime engel olamadığım alaylı gülümsememi gözlerinden çekemedim. Haklıydım. Gelmeleri gereğinden fazla uzun sürmüştü.