Ensemde nefesini hissediyordum. Dönsem yüz yüze gelecektik. Ama bağlı olduğum sandalyede hareket etmem çok zordu. O da bunu bildiği için yaklaşıyordu bana. Gözlerimde ki bağ o kadar sıkıydı ki karanlık canımı yakıyordu. Sürekli içimden biri beni kurtarsın diye yalvarıyordum. Ben ilk kez birine bu kadar muhtaç hissediyordum kendimi. Karan'ı özlemiştim. Korkuyordum.
Biri vardı çok bilinmeyenli hayatımın ortasında durmuş beni izliyordu. Ben ise gözlerinde ki yansımamı. Biri de vardı ki gözlerini benden hiç çekmemişti. Ben Arsen. Karanlığıma hoşgeldiniz. |
Bunları da beğenebilirsiniz
|
| 0% |
