Beni, beni biraz anlamalısın
Göğsümde büyürken sevdan,
Ta derinlere saplanan,
Bir cam parçası gibisin.
Senden başka merhemi
Senden başka tedavisi olmayan
Ve senden başkasında
Uslanmayan bir yara gibi.
İşte böyle,
Ben seni bu ahvalle seviyorum
Bu ahvalle bekliyorum yar



Özlemişsem sesini,
Yüzünün mehtabını özlemişsem,
ne olmuş ki?
İçim de benden bir parça gibisin artık.
Gece yarıları uykularım bölünmüş.
Kendimi karanlığa savurmuşsam,
Deliliğim nüksetmiş de,
Yüreğim tarumar olmuşsa,
Yollara sürmüşsem ayaklarımı,
Üzerime gecenin sessizliği
Karanlık bir yalnızlık gibi
Çöreklenmişse ne olmuş?
Ben seni, yanımda olmasan da seviyorum.



Uzak sevdaların imtihanı,
Ağırdır sevgili,
Ağır gelir insanın yüreğine hasret.
Bazen diz çökersin kendi bedenine.
Her şeye gücün yeter de.
Kendine güç yetiremezsin.
Sonra bir hatırana sarılır.
Yeni bir umut alevlenir de içinde.
Sürüklendiğin,
tüm uçurum kenarlarından sıyrılıp,
Yeni bir can bulmuş gibi koşarsın.
Yeniden hasrete sancılanış gecelere..


Bazen sözlerim kâr edemez beni
Bazen anlatamam kendimi,
Çocuksu tavırlarımı hoş gör sevgili
Utanırım bazen bakışlarından
Göz göze gelişlerimizde
Bir anlık suskunluğa bürünse zaman
Beni gözlerimden anla sevgili.
Anla ki
Senden başkasına yar olmaz yüreğim,
Senden başkasına meyletmez gözlerim.



Ah benim hüzün yüzlü yarim
Bilmezmisin sensiz geçmez zaman
Sensiz boğulur nefes alamam
Bilmezmisin sevdiğim
Yüreğim toz toprak,
ve sevdaya çorak kalmış,
Hani inceldiğimiz yerden,
Bu kez kopmasak.
Ellerim yüreğime, yüreğim aklıma,
Aklım da tüm ruhum ve bedenim gibi
Sana kenetlensin sevdiğim