Yeni Üyelik
keyboard_arrow_left keyboard_arrow_left14.
Bölüm
keyboard_arrow_right
@hakikat.orucoglu
Şimdi gidersen,
Tahrip gücü yüksek bir bomba gibi
Param parça olur yüreğim.
Alışkın değilim sensizliğe,
Göğsüme dolan nefesin adı sensin
Gözlerimde ki bakışların gördüğü sen
Ben kendimi biliyorum,
Sende bilirsin beni.
Bir müptezel gibi bağımlıyım sana
Sesin olmazsa sağır olur kulaklarım



Eğer sen şimdi gidersen,
Toparlanamam,
Dağılır un ufak olur her bir parçam
Sana çıkmayan tüm güzergahlar da
Ayaklarım bileklerimden kırılır,
Hiç bir yere sığamam,
Şu yamacına sığındığım hatıralar
Üzerime yıkılır
Bir deprem gibi yayılırsın tüm hayatıma
Düşlerim esir kalır rüyalarımda
Seni hatırlatan herşey
Mil çeker uykularıma.



Bilirsin beni,
Güç yetiremem sensiz doğan sabahlara
Ben alışkın değilim
Gözlerimi sensiz bir güne açmaya
Uzaklaştığım her kötü alışkanlık
Bir bir yapışır yakama
Mesela senin için bıraktığım sigaraya
Tövbesini bozmuş bir günahkar gibi
Yeniden başlarım



Yüzünü özlediğim zamanlar da
Dilime dolanan bir şarki gibiydi adın
Sessizdi sensizlikti ve ilkti.
Sanki hiç basılmamış bir kitabın
Hiç okunmamış sayfaları gibiydin
Okudukça seni,
Kaybolup gidiyordum hikayelerinin içinde
Şimdi gidersen
Delilik gibi bir suskunluk çöker dilime.



Şimdi korktuğum tek şey
Ecelimmiş gibi gelip çattı kapıma
Sanki yolun hiç bana çıkmamış gibi
Çekip gideceksin işte bir anda
Yüreğin nasıl taşıyacak
Kimsesiz, sensiz bir başıma kalışımı
Bana eylül'ü anlatmasınlar bir daha


Şimdi gidersen,
İçimde bir çığlık gibi birikir yokluğun
Haykıramam, anlatamam, yazamam
Yüreğim yaralanır da
Merhemlere saramam
Şimdi gidersen
Tedirgin bir çocuk gibi
Kala kalırım arkan da.
modal aç
modal aç
modal aç