Gittim ben hayatından, gözün aydın..
Bu sana son inanışımdı,
Senden yana son yaralanışım..
Sana sevgiyi yanlış öğretmişler gülüm
Sevgi sevdiğini incitmek değildir.

Sevdiğine her seferinde sitem etmek,
Kırılgan tavırlar sergilerken
Bir yandan kırmak değildir.
Ben senden gittim artık.

Varsın gereksiz kaprislerin sende kalsın
Ben seni kanayan yanlarıma..
Merhem olasın diye sevdim, eziyet değil,
Sana ömrümü sunuyorum diyorum, sen
Tozdan dumandan bahaneler üretiyorsun

Anladım diyorsun, bir anda değişiyorsun
Yoruldum kendimi sana anlatmaktan
Kendinle bir başına otur da bir düşün
Ben senden

Daha mı az sevdim zannediyorsun
Her gün seni kaybetmenin eşiğinde
Belki de kaybedeceğimi bile bile
İçimi acıta, acıta sevdim ben seni
İnsan sevince, biraz özen gösterir
Ufacık bir umuda tutunuyorum,
Tutup onun kökünden kopartıyorsun,

Gözlerinle şahit olmasan
Uykusuz gecelerime
Belki kendine bir bahane bulursun..
Şimdi her şeyi sana bırakıyorum,
Ben biraz huzur arıyorum,

Sana göre hava hoş olmasaydı
Bu kadar pervasızca davranıp
Konuşurken söylediklerine
Biraz dikkat ederdin
Çıkıp şimdi kendince sebepler uydur,
Sevmiyordu de, sevseydi gitmezdi de,
Korktu de, uydur işte bir şeyler..
Söylediklerin ancak kendini teselli eder

Ben gittim artık, hoşça kal hayatında.
Ben dün neredeysem, hâlâ oradayım.
Bir yanım hep eksikti zaten,
Ne gereği var güzelim,
Bir verip on alacaksan,
Bende tükenmeyecek bir maden değilim
Sevdin mi eksiltmeyeceksin,
Tüketmeyeceksin
Kaprisler, vehimler,
Sebepsiz yere sitemler etmeyeceksin,
Sana oturup gönlün hoş olsun diye
Sahte hikayeler anlatacak kadar
Ucuz bir roman değil benim kitabım,
Yolun da bahtın da açık olsun,
Ben artık gittim güzelim...