Kitap Tür Kategorileri

Gözüm seçemedi önce ya da beynim. Kirli, siyaha boyanmış sakalları ve saçı, lens olduğu belli mavi gözleri, sanki gerçek hayatta saklambaç oynuyormuş gibi olan tavrı. Karşımdaydı. Şehit Selim Akıncı karşımda kanlı canlı duruyordu. Bakan o olduğunu anlamakta çok zorlanırdı. Çok mu uğraşmıştı bu görüntü için. Çok vaktimi almamasını umduğum birini mi beklemiştim. Yaklaşık 7 yılımı, gençliğimi almıştı. Ağzı bir açıldı, bir kapandı. İkimiz de varlığımızı sorgular gibi bakıyorduk birbirimize. Dizimin o günkü gibi titrediğini hissettim. Ama sen demek istedim. Nereden? Nasıl? “Anne” dedi arkamdaki oğlumun sesi. Ben hariç herkes şaşkınlıkla arkama baktı. Benim gözlerim hala ondaydı. İsyan mı etseydim, gidip sarılmak isteyip de sarılamadığım geceler boyunca sarılsa mıydım? Dizlerim böyle titrerken adım atabilir miydim? Haberini aldığım gün nasıl yürümüştüm? Birisi hatırlatsaydı ya.

Bu hikaye gerçek olaylar ve gerçek kişilerden uyarlanmıştır. * Burası ne han ne de saray... Burası öfkeyle kederin, neşeyle hasretin yaşandığı zalim Hakkâri Dağları. Yaşamak için öldürmeye mahkûm olan yer. Bana anlat diyorlar, neresini anlatayım? Çeltik Dibini mi, Kerem Deresini mi, Şem dillisini mi? Yoksa mermi ile selamlaşıp silahla kucaklaştığım yerleri mi anlatayım? Dedim ya, burası zalim Hakkâri Dağları. Burada hata bir kez yapılır. Kanla yazılır, canla ödenir. Ben Kurmay Yüzbaşı Olcay Karahanlı. Türk Milletine göre kahraman, aileme göre şehit olacağım bir bölgede vatani görevimi yapmaktayım. Hakkari... Kanla sulanmış yeryüzünü gizlemek için sisle kaplanmış gökyüzüne sahip olan şehir. Doğup, büyüdüğüm Trakya`nın aksine, dört tarafım dağlarla çevrilmiş bir yerde nefes alıyorum. Ölümle yaşam arasındaki pamuk ipliğinin üzerinde ustaca ilerliyorum. Kopup kopmayacağı Allah`tan, ne zaman kopacağıysa düşmanın namlusunun ucundan...

"Barlas-" "Niye geldin dedim! Ben senin için her şeyi yapmaya hazırken sen neden gittin?` diye aniden bağırdı. "Barlas, ben özür dilerim ama sana söylemeyezdim." Dedim. "Hani evlenicektik? Hani asla bırakmayacaktık birbirimizi? Noldu susmasana konuş! Neden gittin bir açıklama yap bana özür dileme!" Dedi. Gözyaşlarım benden bağımsız bir şekilde akmaya başladı. Başımı yavaşça salladım. "Anlatamam" dedim ve odadan hızla çıktım. *KİTABIN KURGUSU BANA AİTTİR* KİTAP KAPAĞI: @efiahopia💗 Yayın tarihi: 18.01.23 Final tarihi: 21.04.23

Hergün yeni bölüm!... Hiç beklemediği şeyler yaşayan Peri.. Karısın yokluğunda bir çare arayan Aslan ve minik kızına sahip çıkmaya çalışan Aslan.... Küçük yaşta annesini yokluğuyla sınanmış minik bir ahu... Hayata tutunmaya çalışan çekirdek bir ailenin acılar içindeki hikayesi...

Tanya Babasının şehit haberiylen oradan taşınmıştılar annesi dayanamış şırnaktan İtallya`ya taşınmıştılar Tanya türkçeyi sürekli tekrarlamış unutmamıştı ünlü bir cerrahi Doktordu 5 yılını doktorluğunu orada yani italyada yapıyordu artık Türkiye şırnak`a gitcekti hazırdı herkes tanırdı italyada sevlirdi Türkiye gitcek haberiyle herkez üzülmüştü ilk gidiceği yeri babasının şehit huzurlu yeriydi şehitlikti Tanya küçüklüğünü unutmamıştı Tanya sinirlendinde şiveye kayardı türkçe konuşurken alıntı veya vb alınmısına iznim yoktur görürsem gerekli işlemleri halledecem küfür argo az şive bulunmaktadır

ANNE BABASI`NIN şehit oluşuyla verdiği sözü tutup asker oluyor ama bakalım neler olacak............ alıntı alınmasına iznim yoktur görür gerenkenleri yapacam sizi seviyorum okurlar bu arada bana lakabımla seslendim asen lakabım

BİR MİT KURGUSUDUR.

"Sana guvenebilirmiyim" "Gökyüzü kadar güven bana"

Yeniden düzenlenecek

Ben Asena Şahin hadi gelin benim geçmişimi ve geleceğimi beraber okuyalım

YÜZBAŞI Alpar Sungur ÜSTEĞMEN Celil Öztürk TEĞMEN Hazal Kılıç ASTEĞMEN KIDEMLİ Boğukan Yılmaz ASTĞMEN Fahir Girayy

İki büyük aşk iki büyük yürek Ve vatan yolunda can veren Aşklarını boynu bükük bırakan O aşklarını mezara kadar götüren İnsanların hayatı... Sevmenin ve yanmanın bu kadar Acı vereceğini hiç biri Tahmin etmiyordu....

Hayatını bir kadına ve vatanına adamış olan bir adamın hikayesi...

"Papatyaları seven bir kadın" dedi gülümseyerek. Gün batımın, o turuncu rengi, kahverengi harelerinde bal gibi gözüküyordu. "Hayır" dedim kafamı çevirerek. "Papatyaları kana bulanmış bir kadın, ölü bir kadın" Gülümsemesi yüzünden silinmemişti. Hissedebiliyordum. "Garip şey" dedi huzurlu ses tonuyla. "Bir ölüm bu kadar güzel kokabilir mi?"

Aşka inancı olmayan kız onu kendinden çok seven çocukla tanışır... Ruh ve beden buluşmuştu. Gökyüzü o gün daha çok yıldıza kucak açmıştı. Asel parlayan yıldızlar içinde görmüştü bedenini. Yavuz hiç beklemediği bir anda onu bulmuştu. Her bakışı tutku ve özlemin habercisi olan bir ruh için "beni büyüledin" sözcükleri dudaklarından dökülüyordu. Ruh beklemek denen serinin anlamsız olduğuna inanıyor beden bunu tersine çevirmek için ona geliyordu...

Dinamit timinin kurucusu olan Gülsu. Dinamit timi gittiği bir operasyonda şehit olur ve sadece 2 kişi hayatta kalır. İntikamlarını aldiktan sonra askerliği bırakırlar. Ama 3 yıl sonra geri askerliğe dönerler.

"Sen bu ruhsuz kalbin ruhu oldun." Adelin Angenov 28 yaşında bir örgüt kolu. Doğduğundan beri babasına özlem duyarak yaşayan Adelin ve Anıl herşeyin başladığı o günde bir parçalarını kaybettiler. Adelin o günden sonra herşeyinden vazgeçmesi gereken çıkmaz bir yola girmişti. Adelin 15 yıl boyunca intikam için örgüte sızarak en iyi eğitimleri almıştır. Örgütün en güvenilir kişisi olan Adelin gizlice Türk askerlerine Siyah Orkide kod adıyla muhbirlik yapmaktadır. Çünkü Adelin`in sızdığı örgüt Türklerin yıkmak istediği örgüttür. Ta ki Adelin bir Türk askeri ile karşı karşıya kalana kadar... O gün herşeyin başladığı ikinci gündü. Adelin Angenov yeni acılarla yüzleşecek, yeni tuzakları atlatacaktı. Ama herşeyin üstesinden gelebilecek miydi? Bu kaderi değil, kalbi değil, aklıyla karar verecekti. Çünkü Adelin acılarına gülerdi. -Ben Adelin, acılarım benim mutluluğumun anahtarı olacaktı.-

Kızımız naz ve oğlumuz yiğit askere gidilmeden önce nişan yaparlar askerimiz askere gider fakat haberler iyi gelmez.

17 yıl sonra gerçek ailesi onu bir ormanda ağır yaralı olarak bulur ve Beren Liza Payaslı Yeni aile serüveni başlıyor. Bildiğiniz yeni aile hikayesine benzemiyor🏹⚔️🗡️🍂🍃

"Hayat, onları birbirinden farklı yollarla askerliğe yönlendirdi. Biri disiplin ve fedakarlığın simgesi olarak orduya katıldı, diğeri ise ailesinin izinden giderek üniformasını giydi. Zamanla, savaş meydanlarında birbirlerini buldular. Birbirlerine olan sevgileri, silah seslerinin arasında yeşerdi. Bu hikaye, iki cesur yüreğin, görev aşkıyla dolu iki askerin hikayesi. Onlar, sadece ülkesine hizmet etmekle kalmadılar; birbirlerine olan sevgileriyle de tüm zorlukların üstesinden geldiler. Aşkları, disiplin ve bağlılığın sınandığı yerlerde filizlendi. Bu kitap, görev aşkı ile gerçek aşkın harmanlandığı, cesaret ve sadakatin iç içe geçtiği bir öyküdür. Silah arkadaşlığı, dostluk ve fedakarlığın en saf haliyle yaşandığı bu dünyada, birbirini bulan iki ruhun destanıdır. Onların hikayesi, sadece bir aşk hikayesi değil, aynı zamanda hayatın zorluklarına karşı verilen bir mücadelenin öyküsüdür. Silahların gölgesinde büyüyen bu aşk, her okuyucunun kalbinde derin izler bırakacak."

"Bir şey diyeceğim ama .." "De hadi de " "Ben de tekmil vereyim mi ? Ya çok havalı geldi ne olur?" "Ver bakalım " Ellerimi biraz önce tekmil veren asenalar gibi alnıma yasladım .kaşlarım da anın şeyiyle çatılırken gür sesimle bağırdım "Doktor Hafsa Alpkaya .Malatya .emret komutanım " "Aferin asker " "Sağ ol " ... -Bir şey soracağım -Buyurun -illa hanımefendi mi olacağım ? -Anlamadım ? -Beyefendi gibi takılıyorum da siz de öyle var sayın .olmaz mı ? -Şaka yapacağınız bir yer değil burası -Biliyorum asker hanım  da  işte -Eee -Eee`si Allah kerim

Ya gölgeden kaçıcaktım yada gölgenin ta kendisi olucaktım.Peki ben ne mi oldum? Gökteki ayın vede omzumda ki yıldızların esiri. Bayrağımın tutkunu, vatanımın koruyucusu. Acısı, Tatlısı, Mutlusu vede öfkelisini bırakırdı arkasında. Çünkü o izdi. Adını layıkıyla hak edip kendinede yakıştırıyordu. Üsteğmen İzgi Alev

2018/07/12Lübnan/BeyrutAksungur ailesi Lübnan’da ki son akşamları olduğu için güle oynaya valizlerini hazırlıyorlardı. Tam valizlerini toplarken yaklaşık 3 km öteden bir silah sesi gelir. Küçük kız bu tür durumlar için eğitildiğinden dolayı ne yapacağını çok iyi biliyordu ve doğrudan kaldıkları odanın gizli odasına girip saklandı.

Herşeyyi yapmiş ve biraz uyumamı söylemişti bende uyumamış sadece tavanı izlemiştim tim arada sırada gelip gittiği için başım şişmişti ve ben yine yemek yiyememiştim tabi doktur ismini unutuğum hayla hatırlamadığım adam bana yemek getirmişti ve yemiştim miğdem yemek fazla almamıştı ama birazda olsa rahatlamıştım 3 serum almıştım tam tamına heryerim uyuşmuş vaziyeteydi ve göreve çıkıcaktık evet yine ama bu sefer dağlara taşlara zerre korkum yoktu ve kendimi toparlamak için 3 serum birden yemek biraz ağır olmuştu üstümdeki abartılı kıyafet hayla vardı 3 serum bitince kalkıp gidicektim

Bu hikâyede elinde kibrit ile ortalığı ateşe vermek isteyenler vardı. Her yanı alevler içinde bırakmak, cayır cayır yakmak isteyenler vardı. Gecenin karanlığını yaktıkları ateş aydınlatsın, ışıyan gecede acı çığlıklar yankılansın isteyenler vardı. Bunlar kalpleri prangaların mahkûmiyetinden kurtulamayan, başkalarının acılarından haz alan acizlerdi. Yaktıkları ateşte yanacaklarını dahi gözleri göremeyecek kadar kibirle dolanlardı. Bir de o acizlerin yaktıkları ateşte yananlar, alevler içinde kalıp da kavrulanlar vardı. Gecenin karanlığından sıyrılıp güneşin aydınlığına kavuşmak için umutla bekleyip, her yeni doğan güne alevlerin sönmesi için çalışıp çabalayarak hayata dört elle sarılanlar ve sabır gösterenler vardı. Peki bu hikâyede kim yanan, kim yakandı ? Kim kül olan, kim kün olandı ?

Bir Ezan sesiydi kulağıma okunan yine aynı Ezan`ďın kalbimde ki imanı oluşturan...

Mahalle bakkalına yazdığınızı sandığınızda aslında bir polise yazarsanız ne olur ??

Mizah içeren askeri kurgudur.

Gözleri... Mavi gelincik tarlası gibi. Uçsuz bucaksız bir gelincik bahçesi. Saçlarıyla güneş tutuyor bahçeme sanki. Asla karanlıkta bırakmayacak gibi. ... Küçükken bana Gonca diyen herkese bağırıyormuş. Ağlayıp hasta ediyormuş kendini. Sadece ben Gonca diyebilirim ona, diyormuş. Ondan sonra herkes bana Elfida demeye başlamış. Gonca`yı yalnızca Cesur Ali söylemiş. Bu durum hâlâ öyle. Herkese Elfida, ona Gonca.

Askeri bir kitap okumaya ne dersin