Kitap Tür Kategorileri

Asi bir yalnızlık sahte kalabalıktan iyidir 0.5.34

Eliz, Eliz`in fenomen erkek arkadaşı Seymen,Eliz`in ikizi Eva ve en yakın arkadaşları Ulaş bir video çekmek için ıssız adı duyulmuş bir ilçeye giderler. Burada kaldıkları otel ise ilçenin adının duyulmasının en temel noktasıdır. Kendilerini ölümcül bir kedi fare oyununda sıkışmış bulan dört genç hayatta kalmak için savaşmak zorundadırlar.

Küçük bir evin içindeki 5 farklı hayat... Hikayemizi Ayça`nın yani evin ortanca kardeşinden dinleyeceğiz.Ayça okula oradanda basketbol kursuna giderek günlerini geçirir ama bu yoğunluktan yorulan Ayça basketbol kursuna ara vererek kendine ve ailesine zaman ayırmaya başlar tabii o sırada yeni insanlar ile tanışır... Aslında sıradan bir ailesi olduğunu düşünen Ayça ailesindeki bireylerin gerçek hayat hikayelerini tek tek öğrenmeye ve hiç tanımadığı birinden mesajlar almaya başlar... Tüm ailenin gerçek yüzünü öğrenmeye ve sana mesaj atan gizemli kişiyi aramaya hazır mısın Ayça?

Her şey kül olmuştu... onun dışında.

... Çektim elimi bileğinden. Bu yanlıştı. Kadınlar, zorla sıkabileceğimiz bileklerin sahibi değillerdi. Parmak uçlarımı arkamı dönerken ona uzattım ve "Tutmak istersen diye!" hastaydım, ayakta duracak halim yoktu o yüzden! Kısa bir an sonra parmak uçları, kemikli parmak uçlarımı buldu! Düşmedi zihnime bir sapığın elimi okşayan acımasız dokunuşları! Belki de her şey bugün avuçlarımı göz yaşlarıyla yıkadığı içindi; belli ki zihnimide yıkıyordu! Parmak uçlarımı kazıtıryordu... Çilekli süte ihtiyacım var! Veyl`in ateşi avuçlarımı yakarken; bir kez daha babama, kendisi büyük yüreği küçük Yağız`ı kurban ederken tek ihtiyacım olan şey sadece çilekli süttü! Yeşil gözlere bakarken çilekli süt içmek, bu deli adamın sancılı dağlarına bir kadın; köksüz gönlüne de çiçekler bulaştıracaktı. CİNSEL İSTİSMARA MARUZ KALAN GÜZEL BİR ADAMIN HİKAYESİ!

Arkadaşının abisine aşık olan Açelya`nın hikayesi. 《~KİTAPTAN KISA BİR KESİT~》 Kapıyı açıp dışarı çıktığımda bir el beni karanlık bi yere çekti yüzünü birazda olsa görebiliyordum. Alaz beni duvara yaslayıp ellerini iki tarafıma koyup yüzüme yaklaştı "Açelya....." sesi biraz değişik geliyordu sarhoş olmuştu "Alaz iyi misin?" Alaz başıyla onaylayıp "Açelya ben seni......." derin bir nefes aldıktan sonra "ben seni çok kıskanıyorum" şaşkınca Alaza bakarak "Alaz ne diyorsun sen sarhoşsun eve gidelim" beklemediğim bir anda bana sıkıca sarırdı kokumu içine çekip yarım kalan konuşmasına devam etti "sana benden başka kimsenin dokunmasını istemiyorum sadece benim olmanı istiyorum her gün kokunu özlüyorum seni özlüyorum her zaman seni düşünüyorum aklımdan çıkmıyorsun bir türlü Açelya ben galiba sana-" üstümde ağırlık hissettiğimde Alaza baktım. Bayılmıştı ne yapıcaktım ben şimdi ya of nasıl taşıcaktım. Alaza yüzüne yavaşça vurmaya başladım. "Alaz kendine gel Alaz!!" Alaz`ın boğuk çıkan sesinden tek anladığım kelime şunlardan ibaretti "Açelya?........ ben galiba sana aşık oluyorum" Alaz?! Sen benim a-arkadaşımsın!! >Uyarı!!:Küfür,argo vb. İçerir

Kim ve Park aileleri, sağladıkları anlaşmanın göstergesi olarak küçük çocuklarını evlendirmeye karar verirler. Ancak bu iki genç, birbirlerinden bihaberdir.

“Abi iyi ki varsın biliyorsun değil mi? Eğer sen olmasaydın zaten şu an ölm-“ derken sözünü hızlı bir şekilde kesmiştim. “Su perisi sakın ağzından bir daha o kelime duymayacağım tamam mı? Sakın duydun mu beni?”derken ilk defa bu kadar ciddiydim. Yüzüne baktığımda karşıdaki duvara bakıyordu. “Su perisi sen iyi ki varsın ben iyi ki varım tamam mı?Ne yaşattılarsa geçecek güzelim söz ben yaşadığım müddetçe hepsini unutturacağım.Hepsini unutturacağım.Bana güveniyor musun?”dediğimde bakışları beni buldu. “Sen varsan prensim ben hep iyiyim sana güvenmek mi?Sen şu an bana bişey yapsan veya desen derim abimin bildiği vardır.Sana sonsuz güveniyorum İrza prensim senin bu kolların bana aile sevgisi,abi sevgisi ,sevgi ve güvenden başka birşey vermez.”diyerek boynuma sarılınca bende onu sımsıkı sarmıştım.

Küçücük bir kalp,en son 4 yaşında gördüğü ailesi,sizce buluşunca neler olacak?

Ailesi tarafından sevgi görmeyen Kardelen aşık olduğu adamla bir yuva kurar. Kendi küçük ailesiyle mutlu bir şekilde yaşarken gerçekler bir bir ortaya çıkar. ***

Hayatını sıradan ve hayallerle geçiren Jack, Dünya`nın başka bir ucundan gelen kız ile hayallerini açığa çıkarmaya ve gerçekliğe dönmeye başlar. Sadece hayalperestlik, şarkılarla dolu yaşamına birdenbire giren kız ile bütün kişiliği değişmeye başlar. Herkesin "kaçık" dediği kıza aşık olup bütün hayatını ve ilhamlarını o kızdan alarak yaşamaya başladığını fark eder. Eksik olan tek şey gerçekte düşmanının kim olduğunu bulmaktır.

"Başrol istediği zaman sahneye çıkarsın." Herkes kendi hayatının başrolü olacak değil ya! Kiminin annesi, kiminin babası, yakın arkadaşı, sevgilisi ya da hiç tanımadığı bir kızdır, hayatının başrolü... Peki sizin hayatınızın başrolü siz misiniz? Yoksa bir başkası mı?

"Kabul etmedim de, ne olur kabul etmedim de Aysima." Umut dolu sesiyle konuştuğunda cevap veremedim. Ne denirdi ki zaten. Onun canı yanmasın diye seninkini yakmaya çalıştım mı diyeyim? O üzülmesin diye seni üzmeye çalıştım mı? Onu alabilmek için seni mahvettiğimi mi? Hangisini? Gözlerindeki umut kıvılcımları yavaş yavaş yok olurken sakin adımlarla yanıma yaklaştı. "Bir şey söylesene Aysima, kabul etmedim de. Ona yalan söylüyordum de." Dedi umutlu tutmaya çalıştığı sesiyle. Dolu gözlerle gülümseyerek, "kabul etmedim desem inanacak mısın?" Dedim titrek sesimle. Aramızdaki iki adımlık mesafeyi yok ederek yüzümü avuçları arasına aldı, kehribar gözlerini gözlerimden çekmeden anlını anlıma yaslayarak nefesini yüzüme verdi. "İnanacağım," güven veren sesiyle, "Söz inanacağım." Dedi kamer. Yüzümdeki gülümseme yavaş yavaş yok olurken yaş akan gözlerimle sadece kehribar gözlerine odaklandım. "Kabul ettim." Dedim ağladığım için boğuk çıkan sesimle. Gözlerindeki yıkılmışlığı tüm benliğimle hissederken, o an sadece ölmeyi diledim... Gözleri güzel adam, yüreği güzel adam, seni yıktığım için özür dilerim.

Aşk nedir sizce? Aşkı anlatmak zordur. öyle bir yakar ki seni küle dönersin... sonra tekrar doğar ve aynı sekilde devam edersin. .. Mira yağışlı bir havada evine gitmek isterken karşısına Ateş çıkar ve aşk onları öle bir kavurur ki, yaşadıkları onları bir avuç küle çevirir. Mira geçmiş de yaşamış olduğu acıları unutmak çin geldiği İstanbul da Ateş ile karşılaşınca neler olacak. Peki unutmak istedigi acılar Miranin karşısina çıkarsa. Kaçacak mi yoksa savaşacak mi? Ya Ateş ona aşkın ne olduğunu öğretip hayatında mi kalacak yoksa Ateş in tek bir hatası onları kül mü edecek. " Sen Ateş Soykıran benim kalbimi öle bir yaktın ki, külleri bile bulunamayacak artık ve sen bundan sonra Mira Demir adında birini tanımamış sayacaksın"

Ekin Ege Eroğlu, yıldızı gittikçe parlayan ünlü bir sanatçıdır. Aylardır yazamadığı bestelerini düşünürken, konser vermek için gittiği bir şehirde karşısına çıkacak kahve saçlı kız tüm düzenini alt üst ediverir. Oysa Ekin düzen hastası bir adamdır.

Bir üniversite, 6 öğrenci. 5 arkadaş, 1 düşman. Peki düşman neden var? Bu düşman arkadaşların aralarındaki bağa zarar mı verir yoksa zarar mı alır?

Hani kaderimizde ne varsa onu yaşarız derler ya ben bu sözle çok küçük yaşta tanışmıştım. İlk önce annem sonrada babam gitmişti. Annemin neden gittiğini yirmi yıl olmasına rağmen öğrenememiştim. Gerçi bir çocuğu terk etmek için hiçbir sebep olmamalı. Annemden sonra babam çok güzel baktı ama çok zaman geçmeden onu da kaybettim. Babam bu hayattan temelli gitti. Babamın hayattan göçtüğü gün yeni bir ailem oldu. Beni gerçekten seven, koruyan, kendi öz çocuklarından ayırmayan. Bir kız kardeşim oldu bir de erkek. Turan için herkes kardeş gözüyle baksa da ben öyle olamadım. Onu ne zaman, nasıl kalbime aldım bilmiyorum ama kendimi bir anda onu severken buldum. Karşılık beklemeden sevdim. Sabırla gelmesini bekledim. Geldi. Ama önümüze çıkacak zorlukları bilemedik. Her zorluğu aşacağımı düşünen ben bu zorluk karşısında elim kolum bağlandı. ©Tüm hakları saklıdır. (Ç)alma, kopyalama durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Karanlık bir odada, eski bir kütüphanenin sessizliği içindeyim. Raflar arasında dolaşırken tozlar havada dans ediyor. Kitap kokusu buram buram yayılıyor etrafa. Ansızın, bir kitabın arasından sızan ışıkla aydınlanan bir sahne karşılıyor beni. Sayfalar arasında kaybolurken, karakterlerin sesleri kulaklarımda yankılanıyor. Bu kütüphanede, her kitap kendi hikayesini anlatıyor, her sayfa yeni bir maceraya davet ediyor.

Bu roman, birnirine aşık olarak evlenen fakat zamanla evlilikleri sarsıntıya uğrayan yirmili yaşlarda bir çifti anlatıyor.Genç kız çok sevdiği eşi tarafından sevgisizliğe ve ilgisizliğe maruz kalır.Eşinin bu hallerine anlam veremez hatta onu artık sevmediğini düşünür çünkü ikiside birbirini tanımayan aynı evin yabancıları olmuşlardır.Genç kız, içine düştüğü yalnızlık kuyusunda çırpınıp durur.Eşiyle bu durumu konuşmaya çalışır fakat eşi kendini işine o kadar odaklamıştır ki genç kızla aralarına koyduğu uçurumu farketmez.Genç kızın yalnızlığını bastırdığı tek yer kendine ait olan çiçek serasıdır.Bitkilerini asla ihmal etmez ve gününü serasında geçirir. "Yükledin tüm yalnızlığı omuzlarıma!Bu dört duvar arasında bir başıma yalnız bıraktın beni.Sen hiç gözlerinin bana nasıl bu kadar yabancı baktığını gördün mü?Görsen dayanamazdın zaten çünkü ben sana hiç öyle bakmadım, tüm sevgimle baktım gözünün içine.Benim annem de babam da sendin, senden başkasını aile bilmedim ben!Biliyor musun bence biz iki evli insan değiliz, biz aynı evin yabancılarıyız." Genç adam tiryakisi olduğu gözlere baktı, ilk günki gibi güzeldi eşinin gözleri.Yaptığı yanlışın farkındaydı.Oysa her şeyi eşini korumak için yapmıştı kendince fakat onu yanında tutamamıştı.Eşi elinde valiziyle evi terk ediyordu.Bu evliliği kurtarabilecek miydi?

"Yıldızların da birbirlerine âşık olabileceğini öğrendim bu gece ama âşklarının imkansızlığını da. Gece saat 23:41 bu saati unutmak için her şeyimi verirdim biliyormusun?"

"Kaçma benden," diye fısıldadı adam, tadına doyamadığı dudaklara doğru. "Kaçmıyorum," dedi, üstündeki bedeni daha çok hissetmek istercesine kendine çekip bastırırken, kaçmadığına da ikna etmek ister gibi, buradayım der gibi. Sol eli sardığı parmaklardan ayrıldı ve çıplak bel oyuntusunu okşamaya başladı. Ona istediğini vermek ister gibi ağırlığını üzerine bıraktı, diğer eli dirseğininden yatağa yaslıyken yumuşacık saçlarını okşamaya başladı kadının. Kulağına dolan hafif inleme ile başını boynuna eğdi. Burnunu yasladığı boyundan kulağının altına kadar diliyle ıslak bir yol çizdi. Kulağına dolan hızlanan tatlı nefesler ve çıplak göğsüne çarpan göğüslerin etkisiyle dudaklarının arasına aldığı kulak memesine ufak bir ısırık bıraktı. "Hmmm." Boğazından gelen derin bir sesle konuşmaya devam etti. "Demek kaçmıyorsun, öyle mi?" Üstündeki adamın sıcak nefesleri boynuna vururken kurumuş dudaklarını diliyle ıslatıp inlercesine fısıldadı. "Evet, kaçmıyorum." Ondan pek sık duymadığı bir kıkırtı doldu kulağına. Kalp atışlarını hızlandıran gülümsemesini hissetti görmese de, görmeyi ne kadar çok isterdi. "Bedenin burada, ellerimin arasında," hissetmek, hissettirmek için dudaklarını boynuna bastırdı derin bir öpücük bırakıp başını kaldırdı, karısı ile göz göze geldi. "Peki ya sarıp sarmaladığın, herkesten sakladığın, kimseye kapısını aralamadığın kalbin? Sence o benden kaçmıyor mu gece güzelim?"

Okulun başlarında bana karşı sapık gibi davranan bölüm başkanının oğlu ile ailelerimizin dost çıkmasıyla dengeler değişti

Basketbolcu çocukların ufak bir rezilliğini öğrensek ne olabilirki?...

Yokluğunda buldum seni.

Aşk tesadüfleri sever ama değil mi?

Sevda, kaçınılmaz bir şeydi. Ben de bir gün sevdanın esiri olacağımı ve kopacak olan kıyametin belki de benim sonum olacağını bilmiyordum. Başladığı yerden koparmış kıyamet... Peki bu sevda benim kıyametim mi yoksa bu dünyada ki cennettim mi olacaktı?

İlk 8 bölümünü şimdi yayınladım.Arkadaşlar bol bol ters köşe var.Ve bir adet gerçek ailemiz.Ama şöyle birşey var Mehir`in her iki aileside birbirinden iyi insanlar.Peki Mehir ve abisi napıcak?? Tabi aşkımız da eksik değil.Ee birazda lise kurgusu isterseniz bu tam sizlik ;)

Zeliha 15 murat 16 yaşında çocuklardı hayatlarındaki en büyük kararı veren iki çocuk anlattıklarımın hepsi gerçek hikayeden alınmıştır… bunu dikkate alarak okuyun lütfen

"Seni deli gibi istiyorum, sadece seni istiyorum daha nasıl gösterebilirim bunu!!! " diğer odaya geçerek gözyaşlarımın akmasına izin verdim bana sesinin yükselmesiyle gözyaşlarımın akmaya başlamasından nefret ediyorum. Evet haklı olan oydu ama bana sesini yükseltmemeliydi. Yatak dikkatimi çekti oysa ki ilk defa kollarında huzurla uyumuştum, ilk defa birlikte uyanmanın mutluluğunu yaşamıştık. Elimi yüzümü yıkamak için lavaboya geçtim koltuğa uzanmış gözlerini kapatmış sinirinin geçmesini bekliyordu Bavulumu alıp gitmeli miydim ? Yanına gidip kendimi affettirmeli miydim ? İlk defa kalbimi dinledim yanına gidip usulca koltuğun kenarına oturdum; boynuna uzanarak sarıldım gözlerim yine doldu "seni çok seviyorum" dedim. Ellerini belime doladı "bende seni çok seviyorum" dedi. -Özür dilerim kendim yorum yapmadan seni dinlemem gerekiyordu. -Hiç olmamış gibi davranabilir miyiz düşünmek istemiyorum böyle sen kollarımdayken mutluyum. -Bavulumu toplayıp çıkacaktım bende dedim. Beni kendinden uzaklaştırarak ciddi miyim diye yüzüme baktı tabiki değildim sırıttım. Beni altına alarak "dün gece ve bu sabah ve kahvaltıdan sora sürekli yarım kalan bir işimiz vardı" dedi burnumu ısırarak. " hayır hepsinde tamamlamıştık" diye kollarının arasından sıyrılmaya çalıştım " ben tamamlanmadım henüz güzelim sanırım o yüzden doyamıyorum." 🔥🍀 Bir mum kaç defa erir, kaç defa aynı şekle döner, sıkılmaz mı insan kendi benliğinden, kabul edebilir mi değişmeyi farklı şekilde istenmeyi. Hira Çetin, hayatı hep hayaller kurarak ve bir masala inanarak geçmiş büyüdükçe gerçeklerin bu kadar can yakıcı olduğunu kabullenmek istememiş... Bir çift mavi göz değiştirir mi hiç tanımadığı bir insanın hayata bakışını ? Ve bir adam bu kadar kötü bir dünyada umutla bakabilir mi pencereden...

Annesi ve babası boşanma raddesinde olan Zeynep aralarının düzelmesi için elinden gelen her şeyi yapar ve nihayetinde kendini hiç tanımadığı bir yerde, Karadeniz`in dumanlı dağlarında bulur. Daha oraya geldiği ilk gün olaylı geçmiştir. Zeynep doğup büyüdüğü kenti, İstanbul`u, özlemektedir. Karadeniz`e adaptasyon sağlama sürecinde ünlü bir doktorun oğlu olan Hakan`la arkadaşlık yapmaya başlar. Zeynep`in de en büyük hayali doktor olmaktır ve Hakan`ın babasından öğrenebileceği çok şey olduğunu düşünür. Bu sebeple de doktorun yanında çalışma şansını elde edebilmek için elinden gelen her şeyi yapmaya hazırdır. Ve Zeynep`in karadeniz macerasını bu şekilde başlar...