Kitap Tür Kategorileri

Her gösteri bir ölümdü. Her ölüm ise bir gösterimdi. O zaman benim gösterimin başlama zamanı gelmişti.

Annesi ve babası tarafından sevilmeyen Mavi anne ve babası boşandıktan sonra babasında kalmaya başlar ama babası belli bir yıl geçtikten sonra onu evinden atar bu durum yüzünden annesini arayan Mavi`nin hayatında ne gibi değişikliklere yol açıcak

Elini kucağımdaki üst üste koyduğum ellerimin üzerinde hissettim. "İyi misin?" İçimden gülmek geldi, bu soru bu gün için bana sorulacak en saçma soruydu belki de lakin o sormakta o kadar haklıydı ki. Sonuçta böyle bir durumda olan hangi kız öylece oturup etrafı izleyebilirdi ki? Sonra düşündüm, iyi miydim sahiden? Yoksa öyle gözükmek için ekstra bir çaba mı sarf ediyordum? Ben arkadaşımı cevapsız bırakırken o yeniden konuştu. "Kimseyi umursama lütfen, ben biiliyorum senin onu ne kadar sevdiğini." Gözlerimi kapatıp açtım ve ona cevap vermeden tekrar etrafımda gezindi gözlerim. Ve o zaman fark ettim ki insanlar, bazı insanlar çaktırmak istemeseler de bana bakıyorlardı ve bazen beni işaret ederek konuşuyorlardı. Başım ağrımaya başlarken işaret ve orta parmağım şakaklarımda gezindi ve ovalayarak acıyı dindirmeye çalıştı. Diger elim bankın oturak tarafına tutunarak sıkarken o vakit anladım insanların dedikodusunu. Ben babamın cenazesindeydim... Ben üvey babamın cenazesindeydim... Ben üvey babamın milyarlık servetinin bundan sonraki yöneticisi olan üvey kızıydım...

Onları bulmuştum, ben sokaklara terk eden ailemi karşımda çimlere örtü sermiş salata hazırlayan annem, mangal başında babam ve voleybol oynayan abilerim ve kardeşim onlar mutluydular ama bu son gülüşleriydi. Telefonumu kulağıma götürdüm"Engin bitir şu işi"gülüşüm yüzümde yayıldı.

Afra canı sıkıldığı için numara sallayıp mesaj atarken bunların başına geleceğini nereden bilebilirdi ki? Peki bilse yine de o mesajı atar mıydı? Normalde asla yan yana gelmeyeceği insanlarla yakın olmak zorunda kalınca aslında o kadar da kötü olmadıklarını fark etmesine mi sevinsin yoksa her zaman yanında olduklarından biraz uzaklaşmak zorunda kaldı diye gerçek yüzlerini gördüğüne mi üzülsün? *** Sadece eğlence amacıyla yazılmıştır, içindekileri ciddiye almamanız gülüp geçmenizi tavsiye ederim. Hiçbir kurum, kuruluş veya kişiyle alakası yoktur hepsi hayal ürünüdür. Bu konuda yazılan ilk kitap. 22.09.20/28.03.22

Barış`ın kardeşisin ve Keremle tanışıyorsun.

Ben sadece doğum günümü kutlamak istiyordum. Bilseydim mumu üflemezdim. A-annemin ve b-babamın öldürülmesiyle bende şarteller attı. Taha abi, intikamımı alacağım . - Abicim, canım kardeşim; Hakan Berk ile arkandayız. - Aynen öyle, küçük kiraz. Biz hep yanındayız. Ben de Buse Kirazlıysam size bu serüveni şaşkınlıkla, korkuyla , neşeyle, aşkla, üzüntüyle yaşatırım.

♣TUTSAK♣ {Kabadayı Hikayesi} ♣♣♣♣ "Ah benim güzel kızım, benim nadide çiçeğim... Kokun beni baştan yaratıyor, o kadar kusursuzca yaratılmışsın ki nereye baksan orası güzelleşiyor. Ah benim Arya`m. Sadece benimsin güzel kızım..." "Ben senin değilim! Ben hiç kimsenin değilim! Hastalıklı zihnin seni kör etmiş!..." Daha konuşacaken işaret parmağını dudaklarıma koyarak susma mı sağladı ardından ise mümkünmüş gibi daha da yaklaşarak, fısıltıyla "Sen öyle bir benimsin ki değil bir başkası sen bile inkar edemezsin Arya`m." Nefesim korku ile kesilirken, gözlerimin dolduğunu hissedebiliyordum. Lanet olsun, ben neyin içine düşmüştüm böyle? Sakat bir kızdım, yürüyemiyordum bile. Kendime daha hayrım yokken bu adam çıkmış beni bırakmayacağını ve sevdiğini söylüyordu. Nasıl bir aptaldı bu adam? "Gözümde o kadar çok kusursuzsun ki Arya`m, keşke gözlerimden kendini görebilseydin. Kahverengi gözlerinde tüm çiçeklerden bir bahçe görüyorum, kokun o tüm çiçeklerden oluşuyor, nefesin bahar esintisi, saçların benim cennetim, tenin gecemi aydınlatan Ay gibi parıldıyor. Ah Arya`m. Söylesene bana Arya`m, seni bu kadar delicesine sevmek ne kadar da akıl kârı? Çünkü ben burada akıllı olan bir şey göremiyorum, delirmişcesine seni sevmek istiyorum, çok mu şey istiyorum sence sevgilim?"

Deli dolu genç kız Bilge’nin yaşamla mücadelesi, savaşları ve asla doğru yoldan yürüyemediği hayatını anlatırken, ansızın çıkagelen Miraç’ın Bilge’nin hayatının tam tersi bir düzene sahip oluşuyla gelişen zıt kutupların birbirini çektiği, aşktan öleceğimiz bir hikaye.

Birini seveceksen sadece birini sev.

İki savcı yanlışlıkla aynı evde yaşamaya başlarsa ne olur? Gelin hep birlikte görelim. Savcı Dolunay Yıldırım İzmir’de bir ev satın alır. Ancak o evin eski sahibinin bir dolandırıcı olduğunu ve evin yarısını başka birine sattığını öğrenir. O sırada Rusya`dan dönen ve evi satın alan diğer kişi yarı rus savcı Alex Karam Akaydın...

"Keşke..." diye başladığı cümlenin devamını getirmesine izin vermedim. Başımı iki yana sallarken yüzümde acı dolu bir gülümseme belirdi. " Keşke yok artık." Dedim vurgulayarak. "Geride kaldı. Keşke dediğin her şey de geride kalanlar değil mi zaten?" "Biz çok geride kaldık Türker." dedim, gözlerine bakarken. " Doğrudur." Dedi başını sallarken. Elindeki sigara ucuna kadar yanınca izmariti yere atıp gözlerimin içine baktı. " Ama unuttuğun bir şey var Firuze." " Sen ve ben hiç olmadık ki geride kalalım." Canımı daha ne kadar yakabilir diye düşündüğümde o bir şekilde ve en kötüsüyle yine karşımdaydı. 26.01.2024 Cuma, 00.27 Kitappad yayınlama tarihi: 23.07.2024, Salı. 00.56

---------•••••••••••••••••••••••~~~~~~~~~~~~~~Seviyordu genç ağa. Ne olursa olsun sevmeye devam edecekti. Dilde sadece 17 yaşında liseli bir kızdı. Ama ona uzun zamandır aşık olan Antep ağasından habersiz."Binlerce kez beter olsun gece, senin ışığın yoksa..."22/08/2024---------•••••••••••••••••••••••~~~~~~~~~~~~~~

Bir sokak lambası altında sevdim seni, o büyülü anların gölgesinde. Gece karanlığını aydınlatan sarı ışığın altında, kalbim seninle dolup taşarken, sokaklar bile bizim için şarkı söyler gibiydi. Şimdi ise aynı sokak lambası altında seni bırakıyorum. O ışık, ayrılığın acısını da aydınlatıyor, hatıraların sıcaklığına inat. Belki de bu sokak lambası, aşkımızın sessiz şahidi olarak kalacak, ve her geçtiğimizde o anıları hatırlatacak. Her ne kadar yollarımız ayrılmış olsa da, o ışığın altında geçen zamanlar unutulmayacak.

yıllar sonra yeniden alevlenen bi aşkın hikayesi mutlu bitermi ?

Bazı ölümler bir son, bazı ölümler bir başlangıçtır. Çünkü kimileri ölür ve hikâyeleri biter, kimilerinin ölümü de birileri için yeni bir hikâye başlatırdı. Bu kez ölüm, hikâyeyi başlatan şey olacaktı. Onun ölümü, avuçlarıma kanlı bir sır bırakmıştı. Ve maalesef ki o kanlı sır sadece benim ellerimde değildi. Hiç olmaması gereken birinin ellerine de bulaşmıştı. Bu kanlı sır onunla aramızda her geçen gün büyüyecek, zamanla pimi çekilmiş bir bomba hâline gelecekti. Ve yine maalesef ki her bomba er ya da geç bir gün elbet patlardı. İşte o gün suçlular ve suçsuzlar ortaya dökülür, hesap verme vakti gelirdi. Bizim için ise hesap verme vakti asla gelmemeliydi. Çünkü bu hikâyenin masumları biz değildik. Zira bu hikâyede masum da yoktu.

Süslü, aşko kuşko, hayatta hiç bir zorluk görmemiş, iyi kalpli, cesur ve bir mafya kız kardeşi olan buse ve asker çocuğu ve ailesininin bütününü polis, savcı ve askerlerden oluştuğu için çok disiplinli ve sert bir ailede büyümüş Balamir`in aşk öyküsü

Her şey eski sevgilimi ararken numarayı yanlış tuşlamamla başladı. **** "Sana âşık olmak istiyorum." "Bana âşık olmanı bekleyelim o halde..." ... "Bekleyemiyorum Ahu, seni özlüyorum ben..."

Aliee sevgilisinden yaklaşık 1 yıl önce ayrılmış ve ondan kopamamış bir kızdır. Aliee ve eski sevgilisi Mark, Mark`ın isteği üzerine ayrılmış ve bütün bağlarını koparmışlardır. Aliee sevgilisiyle ayrılıklarının 1. yılına yakın, arkadaşının ısrarıyla tatile gitmeye karar verir (Bu gideceği yer Aliee`nin Mark ile gittiği bir yerdir ama bunu daha sonradan farkeder.) ve orada hiç beklemediği bir şey olur. "Deja vu oluyormusun? O kız ile birlikteyken."

3 sene önce annesi öldürülen Mayıs, annesinin katilini bulmak ister fakat ablasının ölümü üzerine bu fikirden vazgeçip yeni bir hayat kurmak ister ama geçmiş onun peşini bırakmaz.

0555***:Artık dayanamıyorum 0555***:Beni gör artık Meyra`m 0555***:Ben artık yönümü göremiyorum ışığım. Kokunu bana saklayıp benim olmanı istiyorum. Meyra, ışığım seni çok seviyorum Meyra: Yok artık Meyra: Kimsin sen? Meyra: Bunlarda ne demek oluyor? 0555***:Biliyorum korkuyorsun ama korma benden. Ben senin saçının tek teline dünyaları yakarım Meyra:Sana kimsin dedim. Tanımadığım numaradan bana aşkını ilan ediyorsun ve sana inanıp korkmamamı mı söylüyorsun. Sana inanmıyorum. 0555***:Biraz zaman ver bana güzelim. Sana kendimi ve aşkımı inandırmak için biraz zaman ver. Meyra:Şeye ne dersin? Meyra:Engel??? Evettttt arkadaşlar hepinize merhaba. İlk kurgumdur bu yüzden yazım yanlışları ve biraz amatörce olabilir. Lütfen destek vermek için bi şans verin kitabımaa. İyi okumalar🫶🏻🥰🥰

Alisa adında lise 3 e giden ve voleybol ile ilgilenen kız.file nin ardındaki tribünlerden bir çocuk ile bakışı.ve bu bakisma nin sonucu sadece bakışma değildir...

Edebiyat öğretmeni olan Reva , hayatın belki de kendine verdiği en güzel hediyeye (Efran `a) aşık olur, hep sadık kalırlar birbirlerine ama ta ki o kötü kader onları birbirinden koparana kadar...

(Yeni) " Abi ya! Ben demedim mi size gelmiyelim diye? En güzel anı bozduk!" " Oğlum ne bileyim ben bizim kardeşimizin bu kadar çapkın olduğunu ve hemen yengeyi ayartacağını?" Alaz sinirine hakim olmadığını belli edercesine konuşmaya başladı; " Oğlum, canlarım, bir tanelerim, canım kardeşlerim... Ben size gelmeyin demedim mi lan!?" " Biz ne bilelim sizi böyle şey, yılış yılış bulacağımızı?" . . . ` Ben bir gün bırakma korkusuyla tuttum bu elleri.` He aşk bitmez. Bazıları bitmişken bile bitmemiştir aslında. ( Kitap wattpad de yayınlanıp büyük bir kitleye ulaşmıştır.)

Ben, az önce patlayan o silahın, bir daha ateş edecek olan o namlusunun, tam karşısındayım. Kendimi, elimde menekşe kokulu kara kaplı defterim ve kalemime sıkıca sarılmış bir biçimde, sadece cam tavandan vuran ay ışığının parlattığı, yüzünü bile göremediğim şahsiyetin karşısında bir namlunun ucunda buldum. Ay ışığı sadece bana o silahı parlatmıyordu. Bir bitmiş ömrü, bir solmuş menekşeyi, bir cesedi parlatıyordu! Ve asıl soru. Bir insan sevdiğini nasıl elleri ile gömebilirdi? Ben Itır. Itır Şensoy. Hikayemi öğrenmeye, bu eski istasyonda başıma geleceklere bizzat şahit olmaya, trende yanımdaki koltukta oturmaya var mısınız?

İnandığımız her şeyin yalan olmasına çok alıştık. Ama hatırladıklarımızın yalan olmasına hiç mi hiç alışamadık. Her şey Asya nın hastaneden çıkmasıyla başladı. Daha doğrusu Sırlar o zaman gün yüzüne çıktı . Çünkü hiçbir sır sonsuza kadar saklı kalmaz. Sıralarında ömrü vardır. Koyarlar, öyle çok kokarlar ki bu koku onları deşifre eder.

Yiğit Ege sorunlu ve baş edilemez bir çocuktu.

Bakışları yere odaklıyken duyduğu kahkaha seslerine kulaklarını tıkamak istedi. Yağız öksüz değildi ancak en çok bu günlerde hissediyordu annesinin yokluğunu.

Sevdanın ailesinin vefadından sonra kendisini sadece yaşamaya adar taki karşısına Karan Karadağ çıkıp bütün doğruları kendi doğrusuna çevirene kadar ******- onlar umutsuz çocuklardı onların laneti umutsuz olmalarıydı...