Kitap Tür Kategorileri

Gelecek ve geçmiş insanın hayatını belirlerdi. İkisi arasında bir köprü oluşur, hayatı ona göre ilerlerdi. Geçmişte yaptığın bir hata gelecekte peşine düşerdi. Ne gelecekten ne de geçmişten kaçabilirdiniz. Ben ise ikisinin ortasındayım. O köprünün ortasında neyin yanlış neyin doğru olduğunu anlamaya çalışırken buldum kendimi...

(+18,CINSEILIK,KÜFÜR İÇERİR BİGİNİZE) HER ÖEN KADIN DÜŞEN BIR GÜZ YAPRAGI GIBIDIR BIDAHA DOGAMAZ.

Hshshshshdhdhdbsshdhdhxhhshdd

Rüzgar ve Güneş birbirlerini tahmin edemeyecek bir yerde tanıştılar birbirlerini koruyacaklarına söz verirler karanlık günler geçirirler ve bu gecenin sonunu tahmin edemessiniz°

Rüzgar ve Güneş birbirlerini tahmin edemeyecek bir yerde tanıştılar birbirlerini koruyacaklarına söz verirler karanlık günler geçirirler ve bu gecenin sonunu tahmin edemessiniz°

Neydi yaşamamızın amacı, yoksa sadece hayatta kalmak mıydı? Hayatta yaptığınız herşey yaşam mücadesiyle tek hamlede mahvosaydı ne hissedersiniz? Biz buna zorlandık bu soruların cevaplarını acı bir şekilde yaşamaya...

Her nefes birinin içindeki nefreti zorla dışarı çıkarırdı. Her nefesle içinizdeki merhamet ve acıma duygusu tamamen yok olurdu. Her nefes dostunuz şeytanla sizi biraz daha yakınlaştırırdı. Her nefesle içinizdeki katil dışarı çıkar ve dünyada bir ceset daha çoğalırdı. Bu kez Zehra bu nefes senin için.

Yaklaşık 6 yıl önce annesini kaybeden Ece, kardeşi ile beraber babalarının evine İzmir`e dönerler fakat bilmedikleri bir şey vardır. Kardeşlerin artık bir üvey annesi ve üvey ve aynı zamanda zengin avcısı bir kardeşleri olur. Ece bu durum karşısında susan taraf olur ama onu bekleyen bir sevgilisi vardır. Bu onun en mutlu olacağı tek durum, fakat sevgilisi Mert`in hayatı Ece`ye göre daha kötü bir haldedir. Bakalım iki ruh eşi birbirine yara bandı olabilecek mi...

Basit görülen bir kızın bir lidere dönüşme hikâyesi... İyi okumalar..

karanlık aydınlık

Bir uzak mesafe aşkı hikayesi..

Yolumuzun yarısı daha o kadar mutluluk...

Bazen uçmak için özgür olmak gerekir ama ben...

"Vazgeçebilir misiniz majesteleri?" dedi Serhat. "Saçlarınızdan, özgürlüğünüzden, kendinizden vazgeçebilir misiniz?" "Evet"dedim hiç düşünmeden. Düşünseydim eğer vazgeçebilirdim. Bundan korkuyordum. Vazgeçmekten. Geri dönemezdim. Bunu kendime, halkıma, o faniye yapamazdım. "Vazgeçerim. Gözümü bile kırpmadan yaparım bunu." Serhat bana bakarken ne diyeceğini bilmiyor gibiydi. Son kez denemek istedi şansını."Peki gururumuz, ondanda vazgeçebilir misiniz majeste?" İşte bu en zor olanıydı belkide. Kendimi ezdirmekten hep nefret etmiştim ve şimdi ben kendimi ezmeye gidiyordum. Ama bu kadar şeyi göz ardı etmişken aptal bir gururun peşine düşemezdim. "Vazgeçtiğimi yeterince belli etmiyor muyum Serhat. Gidiyorum işte, bundan büyük kanıt olabilir mi?" Serhat dolu gözlerle bana bakarken belimdeki hançeri çekip çıkardım. Zamanım yoktu. Serhat`ın hamle yapmasına izin vermeden saçlarımı tutup kısacık kestim. Yıllarım, ruhumdan bir parçam, saçlarım ayaklarımın önüne,yere düşmüştü, Serhat öne doğru bir adım atmıştı ama yetişememişti. Canımın nasıl yandığını derinlerde hissediyordum. Saçlarımın rengi hemen solmuştu, oracıkta ölmüşlerdi. O kızıl saçlarım birden bire simsiyah kesilmişti. Kör gibi siyah ve ot gibi kısacık. Asmadım yüzümü. Kimse yıkıldığımı görmemeliydi. Şimdi vazgeçemezdim. Daha yolun başındaydım. Ve saçlarımın üzerine iki damla yaş düşmüştü. Biri yıllarına ağlayan kadından biri ise sevdiği kadının kıyamadığı saçlarının kesilmesine ağlayan bir adamdan. Arkamı dönüp hızla çıktım salondan. Konuşmak istemiyordum. Buraya kadardı. Yol burada ayrılıyordu. Kraliçe tacını burada bırakıyordu. Gururunu,kimliğini, ruhunu, kendini ve paha biçemediği herşeyini. Hiçbir şey işin herşeyinden vazgeçmişti kraliçe.

ikimize mutlu bir son yazdım.

Birden bire hayatımın tümü. Oldun gecelerime gün gibi doğdun GÜNÜMÜNKARASI

Elina ve annesi küçük bir kasabaya taşındıktan sonra Elina yeni bir başlangıç yapmak zorundadır. Arkadaşlık ve işteki kayıplar onu yoldan çıkardı, ancak yeni yolunu bulmaya kararlı. Yeni bir ortamda yaşamın zorluklarının ortasında, Elina derin arkadaşlıklar kurar, yeni bir profesyonel bakış açısı bulur ve sonunda aşkı keşfeder. "Yeni Yollar", bilinmeyen bir bölgeye girdiğimizde içimizde yatan cesaret, değişim ve gücün dokunaklı bir hikayesidir.

Çekişmeli bir romantik komedi

"Kıskanç bir adam mısın sen acaba?" Dedim onunla dalga geçerek. Ama o ellerini yanaklarıma koyup ciddi bir cevap verdi. "Şu anki sınırlarım bana kıskanç bir adam olmadığımı gösteriyordu. Ama seninle hangi boyuta ulaşır kestiremiyorum doktor hanım. Bunu önceden ölçebilen bir alet falan yok mu? Şimdiden görürsen belki daha sonrasında vazgeçmezsin." "Öyle bir alet yok. Ama vazgeçmem gibi bir ihtimal de yok." Nefes Ekim & Pamir Bozoğlu

Öğretmen Hanım Asker Bey.

İki sevemin tamamlanamayan aşkı...

Asena Yazardı, görmüş olduğu kültürleri hayatları yazmayı çok seviyordu. Bu konularda epeyce meraklıydı. Gördüğü insanda ilgisini çekecek farklı birşey buldumu oturur saatlerce sohbet ederdi. Ardından eve dönünce sabaha kadar konuştuklarını düşünür, empati kurar ve yazmaya başlardı. Sekiz Eylül gecesi de ağlarken gördüğü bu yaşlı adam ilgisini epeyce çekmişti. Kafasında binbir türlü senaryo dönüyordu. Çocukları tarafından sokağa atılmış olabilirdi, eve yemek götürmemiş olabilirdi, yakınlarıyla arası bozulmuş olabilirdi yada miras meseleleri olabilirdi. Belki de hiçbiri değildi, sahiden neydi bu adamı bu şekilde ağlatan?

Hayatın dalgaları, bazen en değerli şeylerimizi kumdan bir heykel gibi siler. Mira, şehirde kaybettiği umutları ve acı dolu geçmişini geride bırakmak için sessiz bir sahil kasabasına kaçar. Kaybettiği huzuru bulmak isterken, içindeki fırtinanın onu hiç beklemediği bir yolculuğa çıkaracağını bilmez. Bir gün, sahilin yalnız kumlarında şekil verdiği bir heykel ile tanıştığı Rüzgar, onun hayatına bir nefes gibi girer. Rüzgar ise kendi içindeki savaşlarla boğuşan bir adamdır; her yeni dalgaya karşı kumdan heykeller yapar, ama her biri suya karışıp kaybolur. Ikisi de kendi dünyalarında kaybolmuşken, birbirlerinde yeniden inşa etmeyi öğrenecekleri bir umut bulurlar. Ancak geçmiş, dalgalar gibi her an geri dönebilir ve izlerini sonsuza dek silebilir. Kumda yürüdükleri bu yol, onları aşkın derinliklerine ve kendilerini yeniden keşfetmeye götürür. Birlikte, kırık kalplerini onarmaya çalışırken, dalgalar gerçeği ortaya çıkaracak mı? Kumda bıraktıkları izler, silinip kaybolacak mi, yoksa zaman` leşecek mi?

Ben Gece Umay Asena göründüğü gibi biri değilim herkes beni boks şampiyonu gölge olarak tanır aslında ben Türk Askeriyim

"Koştuğum halde yetişemezken durmuşken nasıl buldum seni "

Günlerden pazar ve çarşı iznimi kullanıyorum . Şimdi merak edersiniz sen kimsin işin ne? Ben Türk Özel Kuvvetleri Ateş Timinin yüzbaşısı Efe Gökpınar . Ben bu işi liseden beri merakla bıkmadan usanmadan kara harp okuluna hazırlandım .Hayatım boyunca gözümün önünde bir sürü askerimi şehit verdim . Onlar bayrak için vatan için yarenlerini kadınlarını nişanlılarını kızlarını hatta belki de anne babasını geride bırakıp vatan için canını feda edenler bile vardı . Peki ya ben , ben kimi geride bırakıp vatan için canımı feda edicektim...?

Onur, annesini ve kardeşi Ali`yi kaybettikten sonra psikolojik tramvalara esir düşmüş bir gençtir. Babası ve üvey annesiyle yaşayan genç, uyuşturucu dolu mahallesinde temiz kalmaya çalışır. Tek arkadaşı olan Sami de esrar`a düşmüş ve zaman zaman kristal bile içmeye başlamıştır. Platonik aşkı, başkasıyla nişanlanmak üzere olan Onur, güneşin hayatına doğacağı günü beklemektedir..

"Biz lise sıralarında tanışmış olan on iki arkadaştık. Bu okulun bahçesinde güldük bu okulun bahçesinde ağladık. Şimdi biz bu okulda öğretmenlik yapan o iki meslektaştık. Zaman bizden bir şey götürmemişti sadece biraz daha bağlamıştı." Sevde Öztürk " Uraz`ın şiiri Feride`ydi,Süleyman`ın şiiri Hatice. Benim şiirim ise Sevde`ydi, bir türlü okuyamadığım şiirimdi." Baran Atmaca

Yaşanmış bir aşk, yaşanacak tüm acıların anahtarı olabilir miydi?

Üzerimde beyaz bir gelinlik vardı aylar öncesinde. Karşımdaysa seviyorum dediğim adam. Ellerimin arasında onunla barabee topladığımız çiçekleri tutuyordum. Üzerinde benim seçtiğim damatlık vardı. Hayallerimi süsleyen adam gerçeğin en acı haliyle karşımda duruyordu. O gün bizim düğün, benimse ölüm günümdü. Yanında bir kadın vardı onun. Bu ben değildim. Kadın ona dokunuyor, ona gülümsüyordu. O gün bizim düğün günümüzdü. Yanında bir kadın vardı. Gözlerimin içine bakıp bu kadın benim karım diyordu... O gün sıcak tüm Mardin`i kavuruyordu. Bugünse Mardin onun ayıbını örtmek ister gibi beyaza bulanmıştı. Üzerimde siyah bir gelinlik vardı. Onun üzerindeyse karısının seçtiği damatlık. Karşımda duruyordu. Bugün bizim düğün günümüzdü. Bizim düğün günümüz, onlarınsa ölüm günüydü. Karşımda duruyor, gözlerimin içine bakıyordu.... Bugün benim günümdü...