Gerçek aile kitabı. Tamamlandı🌼

1999’un o uğursuz sabahında deprem sadece binaları yıkmadı… henüz birkaç günlük olan bir bebeği de ailesinden kopardı. Yıllar geçti. Ece, o depremde hayatta kalmış bir bebek olduğunu bilmeden başka bir aileyle büyüdü. Ta ki bir gün… karşısına üç yabancı çıkıp şu cümleyi kurana kadar: “Sen bizim kardeşimizsin.” Ece o an evlatlık olduğunu öğrendi. Ve yıllardır ait sandığı hayatı, bir anda tuzla buz oldu. Ama işin tuhaf yanı şu: o gün sadece bir gerçek ortaya çıkmadı… bir hikâye başladı. Çünkü ece’nin kalbinde en çok yer kaplayan kişi olan çocukluk arkadaşı rüya da bu ailenin içine dâhil oldu. Ve birbirine kan bağıyla değil, kalple bağlanmış iki kız kardeşe dönüştü. Şimdi bu evde: ▫️ geçmişin yasını tutan ama geleceğe tutunan bir rüya, ▫️ “Aşk`la işim olmaz” diyen bir çağrı, ▫️ yıllar sonra ilk kez kalbi atmaya başlayan bir ece, ▫️ ve kalbini asla kapatamamış bir tarık var. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu: > bir kayboluşun nasıl bir aileye dönüşmesinin, kalpten kalbe uzanan yolların nasıl bir ömürlük iyileşmeye dönüşmesinin hikâyesi. “Bazen bir deprem sadece binaları değil… senin sandığın hayatı da yıkar. Ama bazı yıkıntıların altında, yepyeni bir aile doğar.”

17 yıl sonra hiç beklemediği bir anda gerçek ailesi ile karşılaşan Asel bunu gerçek ailesinin Maraş`a gelmesiyle öğrenir.

"OHA! yuh ya inanmıyorum sana!" Birkaç saat öncesine kadar kocam olacak o herifle kavga etmiştik. Biraz hava almak için dışarı çıkmıştım ama dururmu hiç! Herif kapının kilidini değiştirmiş resmen!

Asrın " Beni bekleme Deniz " Bu bana ve sevdama yazılmış bir sondu. Sonumuzu yazan ise aşık olduğum, sevdiğim adamdı. Vatanım ve sen diyen Asrın Karlıdağ, beni ardında bırakıp gitmişti. Sadece benden değil, herkesden gitmişti. O gideli tam tamına iki yıl , 3 ay ,on gün oldu. Ne ailesini bir kere aramış . Ne de sevdiği kadını.. Ve ben Deniz Bozbey artık sadece Deniz Bozbey değilim. Ben artık Dr. Deniz Bozbey `im. Kendi ayakları üzerinde duran ve yeğenine anne olan bir kadınım. Ve artık yeni bir şehire , yeni arkadaşlara ve hayata adım atıyorum. Başlıyoruz ♥️

Bir gece birlikte olan , hemşire ve bir askerin aylar sonra aynı karargahta karşılaşma serüveni... TAMAMLANDI- Düzenlenecektir. `Arkanda, bir ölü bırakıp gittin ama katil değilsin. Sen sevgilim, olsan olsan yeni tomurcuklanan bir çiçeği ezip geçen birisin sadece.`

Her şey Sare`nin gerçek ailesinin Adana`ya geldiğini öğrenmesi ile başlar. Gerçek ailesinden kaçarken çıkmaz sokağa giren Sare, abileri ile orada tanışır. Adana`dan Antalya`ya gitmek zorunda kalan Sare o hayata ayak uydurmak istemez. Tek istediği evine Adana`ya geri dönebilmektir.

Instagram azamet340 Bütün hakları diğer hikayelerimde olduğu gibi tarafıma aittir. En Ufak taklit veya kopya vs. olursa yasal, hukuki işlem başlatılacaktır. Sapık olduğundan korktuğu takıntılı bir hayranından kaçarak sakin ve huzurlu bir hayat yaşamak için Rize`nin ilçesine gönüllü tayin isteyen Ada Öztürk. Bir akşam hiç tanımadığı insanlar tarafından kaçırılırken sakin olmadığını düşündüğü eski hayatını bile aradı.

Yarı Texting İş için yanlış numaraya her gün mesajlar atan İzel Karca`nın mesajları bir hafta sonra görüldü olur..

Mesafeler kalbe sınır koyabilir mi? Yiğit, Mardin`de görev yapan disiplinli ve içine kapanık bir asker… Yağmur ise İzmir’de görev yapan, yaralı kalpleri sarmaya alışık bir hemşire… Bir gün yanlışlıkla çalan bir telefon, iki yabancı kalbi birbirine bağlar. Başlangıçta birkaç cümleyle kurulan iletişim, zamanla özleme, umut dolu bekleyişlere ve derin bir sevgiye dönüşür. Her konuşma bir nefes, her izin bir hayal, her mektup bir duadır onlar için. Zaman, kilometreler ve üniformalar arasında büyüyen bu aşk; ne sınır tanır ne kurallar. Ama asıl soru şu: Kalpler aynı hizada çarparken, kader onları birleştirecek mi? "Bir Hattın Ucundaki Kalp", bir telefonun ucunda başlayıp yüreklere dokunan, hüzünle örülmüş ama umutla yeşeren bir askerî aşk hikâyesi.