Kitap Tür Kategorileri

Kızıl saçları rüzgarda savurulurken karşıdan gelen atlılara baktı genç kız. O kadar kendinden emindiler ki atlarının her nal sesi kalplere korku salıyordu. Genç kız atlıların başında ki krallarına baktı, kalbi nedensizce hızlanmaya başladı acaba onu fark etmişler miydi? Korku her geçen saniye kalbini kaplarken saklanma ihtiyacı hisseti yasaklı bahçeye girmeye cüret etmesi onun idamına dahi sebep olabilirdi. Yasaklı bahçe sadece kraliyet ailesi içindi halktan basit bir insanın buraya girmesi demek ölmek istemesi demek ama bu bahçenin ihtişamını duydukça bu bahçeye girmemek için kendini zorlaması bir şey ifade etmedi. Kimseye yakalanmayacağını düşünmüştü ne var ki kral her öğlen bahçe de gezinmek için atlılarıyla geliyordu. Peki şimdi ne yapacaktı onun orda olduğunu biliyorlar mıydı, fark ederler miydi? Peki onu burada gördüklerinde ne yapacaklardı. Korku her geçen saniye genç kızı ele geçirirken atların nal sesleri sustu ortada sessizlik hakimken kızın tek duyduğu ses kendi kalbinin gümbürtüsüydü. Ayak sesleri gelirken olduğu yere daha çok sindi. Genç kızın olduğu yere doğru gelen adım sesleri genç kızı daha da korkutmaya başladı tam o esnada duyulan ses adeta kızın kurtarıcısıydı. "Gökkuşağında ki bütün renkleri önüme serseler gene de senin kızıllığını seçerdim." Bu bir tarihi kurgudur. İLK 3-4 BÖLÜM GEÇİŞ BÖLÜMLERİDİR. 22. 10.2022

Bazı gerçekler vardır, insanın canını yakacak. Bazı gerçekler vardır, insanın kurtuluşu olacak. Bu iki gerçekleri tatmak ise bir hayata bedeldir. Ben bunları bile bile bir hayatı feda etmeyi seçmiş, geleceğimi sonsuza kadar karanlığa boğmuştum. Karanlık bir leke misali etrafımı sardığında her şeyin o zaman farkına varmış, kaçmaya başlamıştım. Ben Adrienne. İnsanların küçük çocuklara anlattığı korku masallarının içindeki kötü kız, karanlığın içindeki gölgeyim.Ben, hep yanlış anlaşılmış bir yaratığım...

İntikam Taht Güç Bunlar yaşamamı sağlar herkesin bana saygı duymasını sağlar bana saygı duymak zorundalar kitabın kötü kadını olmam öleceğim anlamına gelmez

Bir insan nasıl kendi ölümünü yazabilirdi ki? Bu çok saçma biliyorum fakat gerçekten olmuştu. Kendi elimle yazmıştım sonumu. Yazdığım romanın içine nasıl girebildim? Tanrım galiba deliriyorum... O kadar karakter varken neden kötü karakter olmuştum ki!

Kıtaları aşan bir imparatorlukta, insanların düşünceleri ve zevkleri tek bir kalıba sokulmuştu. Herkes aynı düşünüyor, aynı şeyleri seviyor ve aynı hayatı yaşıyordu. Ancak bu eşitlik maskesinin ardında, farklılıklarını korumaya çalışan küçük bir topluluk gizleniyordu. Onlar, imparatorluğun monoton düzenine meydan okuyor ve değişim için fısıldıyorlardı. Farklı olmanın yasak olduğu bu dünyada, onlar özgürlüğün sesini yükseltmeye kararlıydılar. Bu topluluğun umudu, imparatorluğun en küçük prensindeydi. Dışarıdan bakıldığında, prens de diğerleri gibi normal biri gibi görünüyordu; ancak o, Asperger sendromuna sahipti ve bu durum ona farklı bir perspektif sunuyordu. Topluluk, prensin de onlar gibi düşündüğüne inanıyor ve onu devrimin bir parçası yapmak istiyordu. Ancak prens, sorumluluk almak istemeyen ve mevcut düzenden memnun biriydi.