MARDİN`İN KAYIP HANIMAĞASI Henüz altı yaşındayken annesinin elinden tutup Mardin`den ayrıldığında, küçük yüreğinde yalnızca bir kelime yankılanıyordu: ihanet. Babası, aşiretin kararıyla eve bir kuma getirmişti. Annesi, bu onursuzluğu kabullenmedi. O gün ne kocasını affetti, ne de aşireti. Boşandı. Ve kızını da yanına alarak Mardin`i terk etti. İstanbul`da yeni bir hayat kurmak için her şeyi göze aldı. Yıllar geçti. O küçük kız, geceleri annesinin sessiz ağlayışlarıyla büyüdü. Okudu, çalıştı, hırslıydı. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi`ni birincilikle bitirdi. Ardından yargı yoluna girdi. Başarılı bir savcı oldu, sonunda Cumhuriyet Başsavcılığına kadar yükseldi. Yetmedi. Aynı zamanda gizli bir kimlikle büyük bir holdingin sahibi oldu. Kimse, o zarif iş kadınının Mardinli olduğunu bilmiyordu. 20 yıl sonra, bir gün Mardin`e geri döndü. Siyah bir araçtan indiğinde, gözlerindeki soğuk kararlılık herkesin içini ürpertti. Aşiret, onun öldüğünü sanıyordu. Hanımağa geri dönmüştü. Ama bu kez sadece toprağını almak için değil... Hesap sormak için gelmişti. O artık sadece bir kadın değildi. O, adaletin ta kendisiydi. Ve adaletin zamanı gelmişti. ---

Kendisine ve karnındaki bebeğine bakmak için yaşayan bir anne Sevgi görmemiş bir anne Dövülen yıpranan bir anne… Ölü bir anne Kitap bana aittir (ç)alınması durumunda yasal işlemler uygulanacaktır

"sinir en büyük koruma kalkanım şimdi sen bana sakin ol diyorsun ya bu bana kendini koruma kalkanını indir ve savunmasız kal diyormuşsun gibi geliyor..."

16 yaşındaki Öykü, kendisini her zaman sıradan bir aileye sahip zannetmiştir. Ancak bir gün, evin girilmesine izin verilmeyen bir odasındaki çekmeceleri karıştırınca kendisinin geçmişine dair eski bir mektup bulur. Bu mektupta annesinin biyolojik ailesinden koparıldığını ve koruma altına alınmak için bu ailede var olması gerektiği yazmaktadır. Öykü, mektubun ardından kendisinin neden ailesinden korunmaya alındığını ve uzaklaştırıldığını araştırmaya başlar. Ansızın çıkmak zorunda kaldığı beklenmedik bir yolculuk sonrasında, kendi kökleri hakkında beklenmedik gerçeklerle yüzleşir.

Henüz bebekken annesinin kucağından koparılan Yağmur, büyüdükçe kimliğini ve hikâyesini aramaya başlar. Bir müddet eline verilenlerle avunur. Fakat yalanla gerçek birbirine çok yakındır. Nihayet annesinin yaşadığını öğrenir ve onunla konuşmak için Göktepe`ye gider. Geçmişinden, sahtelikten bıkmıştır. Cesaret koymuştur valizine ve annesinin karşısına çıktığında her şeyin düzelebileceğini zanneder. Aklı ve kalbi arasındaki çatışmaların arasında yorgun düşeceğini hesaba katmamıştır. Göktepe`de samimi sevgilerle, gerçek hislerle ve sarsılmaz dostluklarla tanışır. Beş tane minik kızın ablası olur. Nil hemşire ve Osman öğretmenin aralarına katılır. Sobalı evlerde, sıcak sofralarda yemek yer. Peki annesi Gonca Saraç, Yağmur`un kayıp kızı olduğunu ne zaman öğrenecektir?

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yüreği yanan adam sevdası için her acıyı çekmeye hazırdı. Gerçekleri öğrendiğinde ise yandığı kadar yakacaktı… “Baktım ki sen gelmiyorsun, sevdiğim… O halde ben de senin yanına gelecek her yolu denerim…” Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Kapak tasarımı ChatGPT tarafından yapıldı. Kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Altı yıl önce çok güzel ve mutlu bir ilişkisi olan bir çift bir anda kendilerini bambaşka bir hayatın içinde buluyorlar. Birbirlerinden ayrı düşüyorlar. Yıllar sonra Hazal sonunda Alparslan`ın karşısına çıkıyor ve ikisi de eski kapılarının zincirlerini aralıyor. Hazal`ın kafasında ise hep bir soru işareti vardır. Gerçek ailesini bulma yolculuğuna da başlaması ile işler bambaşka bir boyuta yükleniyor. Peki ya Hazal geçmişini öğrendiğinde ne yapacak? İki aşık neden birbirlerinden ayrılmak zorunda kaldılar?

İnsanlar bazen hak ettikleri yerde kalmamalılardı, ama asla yarı yolda bırakmamıştım. Bazen sormuştum kendime hep, sevenin var mı Günce? Sana sahip çıkan bir abi, yada her daim arkanda duracak bir sevgili? Bir baba, bir anne? Peki hiç cevabımı alabildim mi? Hayır.. Herkes aynı geceyi yaşar ama, herkesin karanlığı farklı. Benim karanlığım ailem. Bazen de işte karanlıkta büyümek zorunda kaldığında elinden bir şey gelmez. Ben Günce. Hayatının bir anlamı olmayan, hala içinde bir yerde küçücük bir kız çocuğu taşıyan o kız. 17 yılımın yalandan ibaret olduğunu öğrenirsem ne mi değişir? Her şey... --- İçerde neler olacağını ben bile tahmin edemiyorum (: Hikaye ve karakterler tamamiyle kurgudur! Tamamiyle bana aittir! Bir şans verirseniz sevinirim, İyi Okumalar!.

Ailesinden ayrı büyüyen Günce, o gün hırsızlık yapmak için abisini seçtiğini nerden bilebilirdi? ••• 6 Ağustos 2001. Bahçeden gelen kuş cıvıltılarıyla beraber, çocuk seslerinin evin salonuna dolduğu huzurlu bir yaz günüydü. Ilık rüzgar evin içine süzülüyor, güneş her zamanki gibi içeriyi aydınlatıyordu. Çok geçmedi. O rüzgar bir kasırgaya evrildi, tüm evi dağıttı. Güneş çekilip yerini karanlığa bıraktı. Ve o Ağustos yazı Baturganların dinmeyen kışına dönüştü. Geçmiş, şimdi ve gelecek... bu hikayede hepsi müphem. ••• Tarih: 03.08.23 Not: Hikaye içinde istismar, taciz, şiddet gibi travma tetikleyici unsurlar yer alır. Ağırlıklı olarak drama dayanır. Lütfen zorlanacağını düşünenler okumasın. Ek olarak argo, küfür, madde kullanımı gibi olumsuz örnek teşkil edecek davranışlardan dolayı 16 yaşından küçüklerin okumasını da önermiyorum.

Kopyalanması halinde adli işlem başlatılır. klasik abilerim ve aile kurgusudur. Avşar, sabahın ilk ışıklarında hamile olan karısının suyu geldiği için hastaneye getirmişti. O gün Ayla` nın son çocuğu olan Elfida doğacaktı. Her ikisinde de büyük bir heyecan vardı. Doğacak kardeşlerini sevinçle bekleyen abiler büyük bir hüsranla karşılacağını bilmeden hastane kapısının önünde bekliyorlardı. Aradan geçen iki saatin ardından doğumhane kapısı açılmıştı. Doktorun yüz ifadesi iyi şeyler söyleyemeyecek gibi duruyordu. "Doktor bey, karım ve çocuğumun durumu nasıl şu anda? İkisi de sağlıklı dimi?" Doktor, Avşarın suratına hüzünle baktı. Durumu nasıl söyleyeceğini bilemiyordu. İlk defa başına böyle bir olay geliyordu. "Karınızın durumu şu an stabil. Her şey yolunda. Doğumda hiçbir sıkıntı çıkmadı. Ancak bebeği hemşireye verdim ve bebek şu anda yok. Hastane kayıtlarına baktığımızda öyle bir hemşirenin bizim hastanede çalışmadığı tespit edildi. Yani anlayacağınız bebeğinizin kaçırılma olasılığı çok yüksek." Avşar derin bir sessizliğe büründü. Bu fırtına öncesi sessizlikti. Asker olduğundan ayakları yere sağlam basıyordu ve kızını bulamamaktan değilde karısına "kızım nerde?" dediğinde ne cevap vereceğini bilememekten korkuyordu. Tek temennisi bir an önce kızını bulup ona kavuşmalı ve kokusunu içine çekmeliydi. O gece gökyüzünden bir yıldız kaydı ve o yıldız bir kızın hayatını darmadağın etti. O gün kaçırılan bebeğim bir daha hayatı yüzune hiçbir zaman gülmedi. Kaçıran kişinin amacı belliydi. Geçmişte yaşanan olaylardan ötürü Avşardan intikam almaktı. Küçücük bedene büyük acılar yükleyen teröristi asker Avşar bulup kemiklerini lime lime edecek miydi? Hadi gelin birlikte okuyalım. Selamlar yeni kurguyla geldim. Tanıtımı nasıl buldunuzz? Selamlar, yeni kurguyla yine ben geldim. Klişe bir kurgu olsa da dedim benim diğerlerinden ne eksiğim var? Bende yazayım ve bir anlık hevesle başladım. İlk iki üç bölüm üçüncü kişi ağzından olacak. Sonrasında kızın ağzından okuyacağız. Karakter fotoğraflarını da koyacağım bu bölümden sonra. Keyifli okumalar diliyorum. Umarım beğenirsiniz. Birde bir oturuşta çok uzun bölümler yazamadığım için bölümler maksimum 1500 kelime olacak. Baştan söyleyeyim de ona göre okuyun. Bana sövmeyin. Kitapla ilgili düşüncelerinizi de yorumlarda belirtebilirsiniz.