Tuvale işlenen her leke

öykümüzü renklendiriyor

beyaz belleğimizde.

O'nun gümüş göğsünün

yanılsamasıyla yansıyoruz

düş denizine.

Öyle küskün

bir zamanı tutuyor ki,

parmakların ağlamasından korkuyoruz.

Fakat gafil gümüş-kız,

sudan ne çok utanıyor;

oysa ıslaklığı kursağımıza tıkayacak ıslıklarımızı.

-eski bir sevda en çok hüzne yakındır-

ayrık sevgililer ki balıktırlar;

kendi hüzünlerinde boğulurlar,

ne ölürler, ne yaşarlar.