e.ayhan 'a bir 28 Şubat şiiri

biz heykellerin gölgesinde büyüdük kardeşim
adına olmadık küfürler yedi anamız
seccadesine yıldız döken eski çoban kızlarındandır
resmini asar hala erkek çocuğunun duvarlarına salavatla
üfürür erkekliğinden hiç şüphe duymadan dua
sıla izinlerinde kimlerin odaları memlekete isyan eder

velhasıl onlar sövdü biz büyüdük kardeşim
babamız itildi hayattan baş aşağı iş yerlerinde
acaba patron allah mıdır diye düşünür arada bir gördüğü
dudullu'dan ta beyoğlu'na kadar el sallayalım
çocuklarının suratına sıkılmadan bakabilen babalara
hangi çocukların ölümü düşünmesi postallı şiirdir

bir aileyi korkuyla sararsa kamu
garip bir şubatta
ince kaput beziyle dikilmiş elbise giyen
erkek oğlu erkek oğlu erkek.
bir ölümün yavaşlatılmışıdır hayat,
ezilmişlerin tek konuşabildiği kürsüdür postallı şiir.