Ben Adal Deniz Soykan 7 yaşında ailesi tarafından terk edilen bir kız çocuğu. Ben Adal Deniz DEMİRHAN 17 yaşında hayatı değişen bir genç kız. ..... Klasik mi bilmem ama, gerçek ailem hikâyesi:)

16 yaşında deli dolu kızımız hiç beklemediği anda ailesinin yalan olduğunu sıradan bir İstanbul kızıyken, Trabzonlu TÜFEKÇİ aşiretinin tek kız çocuğu ve torunu olduğunu öğrendi. TÜFEKÇİ aşireti Aden`in hayatına girebilecek mi? Aden abileri ve kardeşiyle neler yaşayacak? TÜFEKÇİ beyleri bi anda hayatlarına giren kardeşleriyle bocalayacaklar belki ama hepsi aden sayesinde değişip abi olmak ne demek tadacaklar. Klasik bir kurgu olsada, çalınma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır. Hepimiz emek harcıyoruz lütfen birbirimize saygı duyalım !!

“Yanisi şu demek oluyor İlhami Bey," dedi hemen karşımda sonuçlara bakan doktor. Elimdeki telefonu sıkı sıkıya tutarken nefes dahi almadan dinliyordum karşımdaki adamı. Elindeki kağıtlardan başını kaldırıp sıkıntıyla iç çekti. "Her şey tahmin ettiğiniz gibi. Afitap sizin biyolojik kızınız değil." Beklediğim kelimeler doktorun dudaklarından tek tek dökülürken yutkundum. Başka ne yapabilirdim ki o an? Ne bir gözyaşı aktı gözlerimden ne de şok dolu bir nida çıktı dudaklarımdan; dediği gibi, her şey tahmin edilebilirdi. Başımı eğebildim sadece. Sanki yanlış bir şey yapmışım gibi tekrar tekrar yutkundum. Bu yaşadıklarım hangi günahımın cezasıydı? Ya da ne tür bir günah, tüm hayatımı bir anda hiç edebilirdi? Yüzüm yanıyor, başım çatlıyordu. O an çok şey istiyordum ama listenin başını yok olmak çekiyordu. Evet, o an sadece yok olmak, kimse tarafından tanınıp bilinmemek istiyordum. Şu koca evrende hiçbir önemi olmayan küçücük bir nokta bile olsam bir an bu evrene bile fazla gelmiştim sanki. Birileri bağırıyor, ağlıyor hatta feryatlar ediyordu. Kimi mutlulukla haykırıyor, kimi bunca yılın hesabını kime soracağını bilememiş gibi Allah`a yakarıyordu. Bana sesleniyorlar, adımı söylüyorlar hatta bana dokunuyorlardı. Garip olansa o an hiçbir şey hissetmiyor oluşumdu. Ne hissetmeliydim ki? Sonuçlar açıklandığından beri hiç başımı kaldırmadan elimdeki telefona bakıyordum. Bana sesleniyorlardı, başımı kaldırıp onlara bakmıyordum. Dakikalar önce titreyen telefonuma gelen bildirimlere baktım nemli gözlerle. Whatsapp`tan 2 bildirim. ilgi kaşarları ve mutlu yaşamları ✨💖 ballikiz: YANİ ŞİMDİ SEN BANA DOĞUMDA KARIŞTIĞINI VE ASLINDA İSHALMİ AMCANIN ÖZ KIZI OLMADIĞINI MI SÖYLÜYORSUN? ballikiz: OH! MY! ALLAH!

Klasik gerçek ailem kurgusu

& Doktor Elif Yıldız & K. Üsteğmen Cihan Akay * Herşey üsteğmen Cihan`ın künyesini hastanede düşürmesiyle başladı . Doktor Elif`in künye` nin sahibini her gece düşündü. Hiç beklemediği bir anda karşısına çıkan künye`nin sahibinin gözlerine ilk bakışta aşık oldu. +Künye... Size ait değil mi? -Künyemin sizde ne işi var? Kitap kapağını tasarlayan ZEHRA arkadaşıma çok teşekkür ederim. @_gecenin_leydisi_

"Bazı yaralar, zamanla iyileşmez… Yalnızca insana, onlarla yaşamayı öğretir." Hayat, küçük yaşlarda acıyı tanımak zorunda bırakırsa, çocuklar büyümeyi çok erken öğrenmek zorunda kalır. İlay Gökçe, bir çocuğun kaldırabileceğinden fazla yükle tanıştı. Annesinin kaybı, ona hayatın sert yönlerini öğretti. Ama bir gün, başkalarına şifa verecek bir doktor olma hayaliyle büyüdü. Şifa bulmaya çalışırken, en büyük yarasının, kendi içinde olduğunu fark etti. Araf Ali, asker disiplininin içinde büyüdü. Zorlu bir dünyada, tek başına güçlü kalmayı öğrendi. Ama kayıpları, ruhunun derinliklerinde hep bir boşluk bıraktı. Ne kadar büyüse de, içindeki eksiklik hep var kaldı. Çocukluklarında yolları kesişen İlay ve Araf, birbirlerinin acılarına tanıklık etti. İkisi de hayatın en zor sınavlarıyla karşılaştı, ama aynı zamanda birbirlerine birer yoldaş oldular. Zamanla yolları ayrıldı. Fakat geçmişin izleri, onlara yeniden bir araya gelme şansı tanıyacak mı? Yoksa, kaybolan her şey geri dönmeyecek kadar uzak mı? "Ayrılıklar, bir son değil, belki de yeni bir başlangıcın ilk adımıdır." Zaman her şeyi değiştirir. İnsanları, duyguları, yerleri… Ama bazı bağlar, zamanla derinleşir. Kaybettiklerimiz bizden asla tam olarak uzaklaşmaz. Bu hikaye, kayıpların, acıların ve yeniden buluşmanın öyküsüdür. İlay ve Araf’ın hikayesi, büyümek, kaybetmek ve yeniden bulmak üzerine… Gerçek bağların zamanla nasıl kök saldığı ve her ayrılığın ardından büyüyen bir sevdanın nasıl var olduğu üzerine unutulmaz bir yolculuk. Bazı hikayeler sadece sabırla yazılır. Bazı kayıplar ise, hayatın en derin sırlarını açığa çıkarır. 〰🦋

"Alaca kalk okulun ilk gününden geç kalacaksın!" Diye bağırdı annem, bu arada selam, ben Alaca Ak. Ve bugün 10. Sınıfımın ilk günü, arkadaş grubumla geçireceğim bir sene zeka yoksunluğundan öleceğimiz şakadan karnımızın yarılacağı bir sene daha. Beni asıl heyecanlandıran bunlardı işte. Benimle tanışmaya ve anılarımı dinlemeye var mısını? ~Uyku seven yazar 💗~

Ünlü anonim bir YouTuber olan Ahu bir gün yurtta otururken gelen bir aramayla doğum esnasında karışmış olduğunu öğrenir. Ona önyargılı yaklaşan abileri büyük hayranı oldukları anonim YouTuber`ın kız kardeşleri olduğunu öğrendiklerinde tepkileri ne olacak? Ahu yeni ailesine alışabilecek miydi? Soruların cevabı için kitabı okumaya davet ediyorum sizi. ✨ -Oha koşun Çiçek sonunda yeni bir video yayınladı. +Sonunda bee, son çektiği videodan sonra ortadan kayboldu. Neler yaptı acaba. Kemoterapiye başlamış mıdır? - Onu bunu bilmem ama kanser olduğunu öğrendiği andaki sesinin titreyişini ölsem unutmam. Ahu merdivenlerden inerken abi tayfasının heyecanlı heyecanlı televizyonu açmaya çalıştıklarını gördü. Küçük kardeşine neler olduğunu sorunca büyük hayranı oldukları bir hesabın aylar sonra video yayınladığını söylemişti. -Videonun başlığı `Ufak bir karışılma meselesi` mi? Ne alaka şimdi. +Ben kanserle ilgili olur sanmıştım. Furkan şaşkınca ekrana bakıyordu - Allah aşkına bu ülkede her gün çocuklar mı karıştırılıyor önce Ahu şimdi de Çiçek

O kadar çok kayıp verdim ki artık kaybedecek bir şeyim kalmadığını düşünmeye başlamıştım. Ailem dostlarım kardeşlerim herkes tek tek gitti. Ben Eflal namı diğer KUZGUN benden alınanları bu hayattan fazlasıyla almaya sebep olanlara kan kusturmaya yemin ettim.

Bütün patronların seksi olacağını da kim söyledi? Bazıları uğraştırır, nefret ettirir, bir bakarsın sabrını zorlar, sonra da bir gülümsemesiyle kalbini yumuşatır. Bu patron tam öyle, gıcık ama bir şekilde sevilmeye değer. "Ruhunu sevdiğim kadın olmanı istedim. Ruhuma şahadet okumanı değil." - Kambersizyazar Düzenleme yapıyorum. İki kalp, iki sezon, bin türlü his... Bu aşk ne tam huzur, ne de tam fırtına. Ama okumaya değer. Kitap Tasarımı: @irempsd --- Sana "bol bol aşk, kahkaha, drama!" demeyeceğim. Çünkü bazen azı daha etkiler. Bu hikâyede her duygudan bir tutam var. Ne gülmeye doyarsın, ne de hissetmeye... Biraz eğlence, biraz iç sızısı, biraz da sürpriz. Hazırsan, o bir dilim pastayı birlikte yiyelim. Kalanını zaten hikâye halleder. (Tatlı mı tatlı, biraz kırık, çokça içten. (Her şey hayal ürünü. Kalp kırıkları bile.)