Hayat Kokulum ( Koku Serisi 1)
Tekrarı yoktur bazı şeylerin ;
HAYAT gibi, AŞK gibi, ÖMÜR gibi
Almira~Savaş
******
" Ben çevremde tutunacak bir dal aramayı bırakalı çok oldu Hatice Hanım . Ne zaman bıraktım biliyor musunuz ? " Arkasını dönüp bana bakınca gözlerimi çekip , ellerime baktım .
Ne de olsa kırgınlıklar en önce gözlere yansırdı. Bir kişiye daha olan kırgınlığımı bilmesinler istiyordum.
-" Ağacın kendisi olduğumu anladığımda ... "
******
-" Almira Hanım gerçekten bu kadar sessiz birisi misiniz ? " Koca salonda tanımadığı adamın sorduğu ile kaşları havalanmıştı .
Evet onlar geldiğinden beri hiç konuşmamış , ortada dönen muhabbeti dinlemişti . Yanında oturan Savaş rahatsız bir şekilde hareketlenip beline elini koymasıyla yay gibi gerildi.
Kocasının pek hoşuna gitmemişe benziyordu onunla konuşulması. Onun gözlerinin içine bakarak soruyu cevapladı .
-" Kimin dinlediğine bağlı ! "
*******
|
GÖKYÜZÜ
Bazen ne olduğumu, kim olduğumu , ne yapmam gerektiğini bilmiyorum . Kimlerden olduğumu kimlerin beni sevdiğini bilmiyorum . "Bilmene gerek yok biz buradayız " dediler kafam daki sesler. Ve bir kez daha baktım etrafımda olan insanlara " sence , bu sefer seve bilecekler mi bizi sima " dedi içimdeki kız çocuğu cevap verdi cesur onlara bakarak " belki , belki severler ve kurtarırlar seni kız çocuğu " güldü sima canı yana yana haykırmak isteyerek " kurtalımayacağım "dedi . " çünkü sevmezler " dedi kız çocuğu0 ve beynimin bir odasına kapatı kendini diğerleri gibi .
Belki de severler seni kız çocuğu.
|
0% |