Vicdanımı razı etme oyunu mu bu ? O yaşlarda oynanabilecek zibilyon tane oyun seçeneği vardı oysa üstelik bir de üstüne "Anneni mi daha çok seviyorsun babanı mı ?" sorusu eklenmişti 7 yıllık yaşamı boyunca karşılaştığı en tatsız sorulardan biriydi bu. Böyle bir soruya yanıt olsun diye yapacağı seçimin sonucunda yaşayacağı varoluşsal kaygıya nasıl dayanacaktı yüreği. Dayanamadı. İlk panik atağını oracıkta geçirivermişti Gül. Biyolojik annem, psişik babamı sevmiyor. Çünkü psişik babam, tinsel yapımın her köşesini dövüyor gibi hissediyorum." Gül’ün zihninde, çocukluğundan kalma bir düğüm var: Sevgi, otorite, merhamet ve hayatta kalma mücadelesi. Aşk ve nefret. Libido ve Thanatos... Biyolojik ailesiyle psişik ailesi arasındaki ilişki onu bir türlü çözemediği bir içsel savaşa sürüklüyor. . Ancak bu çelişkiler yalnızca geçmişte kalmıyor. Üniversite yıllarında karşılaştığı bir profesör ve hayatına giren yeni figürlerle, Gül kendi iç dünyasını yeniden şekillendirmek zorunda kalıyor. Bu, hem bedeniyle hem de ruhuyla yaptığı sancılı bir hesaplaşma. "Hangi yara iyileştirir, hangi dokunuş iz bırakır?" Anneni mi Daha Çok Seviyorsun, Babanı mı?; çocukluktan yetişkinliğe, anne ve baba figürleri arasında sıkışan bir genç kadının hikayesini anlatıyor. Tinsel ve fiziksel varoluş arasındaki karmaşık bağları sorgulayan bu roman, okuyucuyu da kendi içsel yolculuğuna davet ediyor.

Staj için sınıra giden Efsa abisinin yanına askeriye ye taşınmayı planlar işte olaylar böyle başlar.

Vatan ne demekti, bir toprak parçası diyen vardır vatana ama biliriz ki vatanı vatan yapan uğruna dökülen kandır, biliriz ki bu toprakların vatan olması için çok can gitti; sarı gelinler dul kaldı, el kadar yavrular babasız kaldı gitti. Babalar evlatlarını gömdü ve nice evlatta babalarını. Baba varken yokluğu tadanlarda vardı, sırf bir toprak parçasının vatan olması için gözü yaşlı bekledi nice çocuk bana gelsin elimi tutsun saçımı okşasın diye. Biz çok fazla borçluyuz bu toprakları Vatan yapanlara sadece şehit olanlara değil arkada bıraktıklarını düşünmeden ölüme korkusuzca yürüyen yiğitlere. Tepelerini gördüğünüz o dağlar bizim evimiz olma raddesine gelmişti. Ben Gökçe asker kızıyım ama aynı zamanda bu vatanın bekçisiyim. Acılarla yoğrulmuş bu vatanın bekçileriyiz.

Okumak bir başkasının gözünden dünyaya bakmaktır. Denemelerimi okurken bu sefer de dünyaya benim gözümden bakmış olacaksınız. Düşüncelerimiz arasında benzerlikler ya da farklılıklar olacak, zaten güzel olan da herkesin birebir aynı olmaması. İyi okumalar

wattpad`de yazılıyor yakında burada da olacak:)