sevgi ve bağımlılığın iç içe geçtiği bir ilişkinin dönüşümünü anlatıyor. Başlangıçta tutkulu görünen bu aşkın, zamanla nasıl yıkıcı bir hâle geldiğini ve bu süreçte kaybolan benliğin yeniden inşa edilişini gözler önüne seriyor. Toksik bir ilişkiden özgürleşme, kendini bulma ve yeniden doğuş hikayesi…

"Beni gerçekten karanlığa hapsetmekle tehdit ediyorsun?" diyerek gülmeye başladı. Evet belki karşısındaki insan normal biri değildi fakat o da normal biri sayılmazdı. Sözlerine "Böyle bir durumda sadece bu benim için bir ödül olur." diye devam ederken gerçekten eğleniyor gibi görünüyordu.

Hayatı boyunca annesinin kendine çizdiği hayatı yaşamaya çalışan Ahu, babasının ve aldatan eski sevgilisinin ona bıraktığı travmalar yüzünden aşka olan umutlarını yitirmiş bir kadındır. Otuz yaşına gelmesiyle birlikte çevresinde evlilik baskıları oluşmaya başlar. Kırgın ve sarhoş olduğu bir gece, hiç ummadığı bir yerde kendisinden 3 yaş küçük Boran ile tanışır. Başlangıçta pek ilgi çekici görünmese de ikinci buluşmalarında tesadüfün onları aşka götüreceğini farkına varır ve birden bire kendini bir aşkın içinde bulur. Boran ailesi tarafından dışlanan ve kendini görmezden gelen biridir fakat Ahu`yla aşk yaşamaya başladığında ilk defa hislerini görmezden gelemez. Yaşadıkları bu aşk zaman zaman onlara iyi gelse de birbirlerine yaptıkları hatalar ve sorunlar ilişkilerini zedeler ve içinden çıkılamaz bir hale bürünür. Aşk yapılan hataları, söylenen kötü sözleri, kıskançlıkları, kırgınlıkları kısaca `her şeyi` affeder mi? Yoksa SİLİNMEZ bir iz bırakıp çekip gider mi? Ahu ve Boran`ın aşk yolculuğu ♥

"Bu şekilde konuşmayı kesmemiz gerekiyor, Ilgaz. Artık neyse, açıkça konuşalım.” Derin bir nefes aldım. “Benimle böyle konuşma. Zaten yeterince zor bir gün geçirdim.” Kemal`in gözlerinde inanılmaz bir şaşkınlık vardı. “Senin için zor olan ne, Ilgaz? Her şeyi böyle kapalı kapılar ardında saklamamız mı? Yoksa hiçbir şey olmamış gibi davranman mı?” Gözlerimi Kemal’den kaçırdım. Bu konuşmayı yapmak istemiyordum, ama Kemal`in ısrarı kaçınılmazdı. “Kemal, burada, sette bu konuşmayı yapmamız gerekmiyor. Lütfen.” Kemal kaşlarını daha da çattı. “Set mi? Ilgaz, bu mesele sette değil, bizim aramızda. Benim senden ne kadar uzak kaldığımı fark etmiyor musun? Biz bu hale nasıl geldik?” Yüzümdeki ifade yumuşadı, ama bu yumuşama derin bir kırgınlıktan geliyordu. “Biz buraya kadar geldik çünkü... belki de bir şeyleri en başında yanlış yaptık. Belki biz…” bir kaç saniye kendime izin verdim, zordu. “Biz birbirimizi istemedik, sadece... alıştık.” Kemal’in yüzündeki öfke yerini derin bir hayal kırıklığına bıraktı. “Bunu gerçekten mi düşünüyorsun? Beni sadece bir alışkanlık mı sanıyorsun?” Susarak başımı öne eğdim. Kemal birkaç adım daha yaklaştı, sesi daha yumuşaktı ama içinde bir sitem taşıyordu. “Sana her şeyimi verdim, Ilgaz. Kendimden bile fazla sevdim seni. Ama sen hep bir adım geride durdun. Hep bir duvar vardı aramızda. Ben o duvarı yıkmak için savaştım, ama sen bana hiç izin vermedin.” Gözlerimde beliren yaşları saklamaya çalışarak arkamı döndüm. “Belki de o duvar, beni koruyan tek şeydi. Beni kırmana izin veremem, Kemal.”

Yarı Texting Bu hikaye eğlence hikayesidir. Bu hikaye değişim hikayesidir. Bu hikaye toksik ilişki hikayesidir. Bu hikaye her şeye rağmen yaşama hikayesidir. Nereden baktığın önemli. (!) !Argo içerir.

Tüm hayatını boş vermiş bir kızın bir gece barda tanıştığı adamla olan hikayesi