{Önemli bir duyuru paylaşmak istiyorum. Kitabım ler içindir. yaşın altındakilere önermiyoruz..} Sevgili dostlar.. BERDEL Hikayesi herkesin yazdığı gibi bir hikaye değil. Yarısı gerçek hayattan uyarlandı. Mutluluk aslında yanı başımızdadır. Oysa bizler onu hep uzaklarda ararız. Başımızı çevirdiğimiz zaman o mutluluğu göreceğiz belki ama başımızı hiç o tarafa çevirmeyiz ki.. Şuan aslında karşımda yaralı bir insan vardı. Bedenen yara almamıştı belki ama ruhen acı çekiyordu. [Yorumlarınız ve voteleriniz benim için çok değerli.]

" Seviyorsan seviyorum dersin komutan! Böyle belirsizliklere gelemem ben! Tutarsın elimden sevdana sahip çıkarsın!" Kendimi karargahtan nasıl attığımı şaşırmıştım. Öfke tüm bedenim de diri iken kolumdan tuttuğu gibi çekti beni kendine. Etrafta ki askerleri önemsemeden kahveliklerini elalarıma fitilledi. " Yürü gidiyoruz!" " Nereye be!" " Yürü komşu kızı, basacağım nikahı, sevdama sahip çıkacağım! Seni karım yapmaya gidiyoruz!" ... Firuze&Alpaslan

Watty kapanınca haberdar olduğum bir uygulamada benim gibi yeni gelenler için okuyup beğendiğim kitapları paylaşıyorum🫶🏻 Öneri almıyorum sadece her türden karışık kendi beğendiklerim💞

Masanın üzerindeki ellerini birbirine kenetleyerek söze girdi Yağız. "Şunu iyi bilmek istiyorum o yüzden dürüstçe cevap ver, babanın iyileşmesi için her şeyi yapar mısın?" Her şeyden kastını açıklamak için aceleci davranmayacaktı. Önce yeterli yanıtı almalıydı. "Nasıl bir soru bu? Elimden gelen her şeyi yaparım elbette." İkaz eden bir ses tonuyla "İyi düşün." diye yineledi Yağız. Aradığı kızın bu olduğuna emin olmak ister gibiydi. "Ne bu, tuzak soru mu? Bu soruya doğru cevap veren sınavdan geçiyor mu?" Keyifle güldü adam. Onun bu hazırcevap, umursamaz ve dürüst hâlleri nedense cezbediyordu Yağız`ı. "Bilmek istediğim şu, ne kadar ileri gidebilirsin?" "Onun için ölebilirim, oldu mu? Yani bunun işe yarayacağını bilseydim yapardım, emin olun. Böylece size ihtiyacım kalmamış olurdu." Bu yeterince ikna edici bir yanıttı onun için. Günlerdir aklında dönüp duran teklifi yapmakta daha fazla gecikmek istemedi. Alacağı her türlü tepkiye hazırlıklıydı. Tüm cesaretiyle o soruyu sordu. "Peki, babanı kurtarmak için bebeğime taşıyıcı annelik yapar mıydın?" Kapak Tasarımı: @veyl02 TUTKU MEYVESİ | 7.11.2010 Copyright © Tüm Hakları Saklıdır

Instagram: azimet340 Bu hikayenin bütün hakları tarafima aittir. En ufacık taklit kopyalanma olursa resmi islem başlatılacaktır. Üvey ailesi tarafından deli ilan edilerek tımarhaneye kapatılan bir kız. Hastanede geçirdiği krizle 2. bir kişilik olan Alev`e sahip olan Aslı. Bir beden iki kişilik. Aslı ve Alev. Ve Ferman...İki hayat bir kaza yüzünden birleşiyor. Bir gece Aslı hastaneden kaçarak kendi evine gizlice girer ve evin yeni sahibi Ferman tarafından vurulur. Ve ardı ardına yaşanan hareketli günler. Ferman`ın bilmediği bir şey vardır ki oda Alev, Ferman`ı Aslı için seçecektir. " Aslı`yı sadece sana emanet edebilirim Ferman Demirdağ." Bir çok hikayeden farklı olan, farkı sadece okuyanların fark ettiği bir hikaye.

Arjin DOĞANLI... Babası gözlerinin önünde öldürüldüğünde henüz 5 yaşındaydı. Yıllar boyunca unutamamıştı o sahneyi. Her geçen gün babasının katillerine kin ve nefret besleyerek büyümüştü. Fırat KOZAN... Sevdiği kızla evlenme hayalleri kuran, en az Arjin kadar masum olan adam... Töre ne geçmişin kinini, acısını bilmişti. Ne de gözler önünde dökülen gözyaşlarını. Allah`ın emri değildi bu töre, kulların aklıydı. Yine kendi kanunlarını uygulamış, masum insanları yakmıştı. Töre buydu; acı, vicdan, hüzün, sevgi... Hiçbir duygu bilmeyen bir şeydi.

Ön Söz Her kelime, kalbimden damlayan bir damla acı, bir damla umut… Bu satırlar ne bir kurgu ne de sadece bir şiir. Bu satırlar, benim içimde kabaran, susan ama hiç yok olmayan benliğimin sesi. Sevmenin, susmanın, kırılmanın ve ayağa kalkmanın sessiz bir çığlığı. Gökyüzüne âşık bir kadının, kalbindeki sonsuz boşluğa tuttuğu aynadır bu kitap. Ve belki senin de içinin yankısıdır…

Derler ki; aşkın fizik kanununda, seni kuvvetle kendisine çeken insandan uzaklaşmaya çalıştıkça, onun etrafında dolanmaya başlarsın.

Kim gri ya da siyahı sever ki Gri bilinmezlik değil midir? Siyah karanlık değil midir? ben Beyazın masumiyetini, diğer renklerin canlılığını severim ama kim benim griye tutunup siyaha aşık olacağımı bilebilirdi ki

Korktuğu bir hayata esir olmamak için yangından kaçtı Züleyha! Kanından olanların biçtiği kaderde yanmamak için ateşin kollarına kendi ayaklarıyla koştu. Evim dediği yerde, kurban olarak kendini adadıklarını öğrendiğinde nereye tutunduğunu bilmeden bir dalı avuçladı. Kütahya`nın küçük bir kasabasından, Adana`nın kavurucu topraklarına sürüklendi. Zalimliği dillere düşmüş, adına türlü kötü sıfatlar eklenmiş bir adamın koynuna bıraktı kaderi Züleyha`yı. Bu bir kaçış hikayesiydi aslında. Minik bir bebeğin arşı titreten ağlayışlarıyla kavuşma yazıldı kaderlerine. Küçük bir bebeğin masumiyetine ödüldü Züleyha... Doğurmadan anne olmayı öğrendi. Zalim bilinen bir mazluma yaşam verdi. Bir masuma yuva , bir zalime şifa , kendine umman oldu Züleyha! ............................... Bu bir Girdap! Aşkın, ailenin, sevginin, sadakatin, sınırsız merhametin içine kapılacağınız, kapıldıkça kendinizi sayfalarda bulacağınız eşsiz bir Girdap...