“Elvin,” dedi tekrar Görkem. Sesi buz gibiydi. İçi dondu kadının. Adını hiç bu kadar duygusuz söylememişti adam. Kadın ilk defa adından nefret etti. “Ben–”
“Sana sus dedim, Görkem!” diye bağırdı kadın hızlıca adama doğru dönerken. Gözleri ateş saçıyordu. Adam ilk defa onun sesinden irkildi. “Devamını getirme. Bizi çıkmaza sokma. Yapma tamam mı!” Dudaklarını ıslatıp gözlerini ondan kaçırdı. “Hazırlan çabuk, ineriz birazdan.” Kadın ondan uzaklaşmak için tekrar arkasını dönmüştü ki adamın söylediği şeyle öylece çakılı kaldı durduğu yerde. Hareket edemedi. “Düğün olmayacak Elvin, kimse bizi beklemiyor. Herkes gitti.” Kitap İçerik Listesi Giriş |
Bunları da beğenebilirsiniz
|
0% |