Kitap Tür Kategorileri

``Dün gece 3 sularında dışarıda dolaşacak ne derdin vardı bilmiyorum. Yanına gelmemek için içimde büyük bir savaş verdim. Seni uzaktan izlemek, sevmek ne kadar zor tahmin bile edemezsin. Şu an bunları yüzüne söylemek isterdim fakat o kadara cesur değilim. Gökyüzünü odana sığdırdın, imkânsızı başardın. Belki bir gün beni de kalbine sığdırırsın ha buz prens, olmaz mı?``

"Ben yönümü kaybettim Lena. Eskiden yıldızlara baktığımda bir şekilde bana yön gösteriyorlardı fakat şu an onlar bile bana küsmüş gibi davranıyorlar. Seni ilk tanıdığımda parlıyordun ama şu an parlamıyorsun . Bunun sorumlusu benim, sana zarar veriyorum görmüyor musun? Bırak beni ait olduğum yere gidip kendi cehennemimde yanayım."

Su: Selam bugün ki ödevi atar mısın? Ateş: Kenetlenmişsin kalbime! Ateş: İlmek ilmek işlenmiş gibisin hasretinle yüreğime. Ateş:Nereye böyle bileyim söyle! Su: Nasıl? Su: Ödev Türk Dili Ve Edebiyat`ı mı?

Amed in bahtsız kızı olacağını bilmiyordu xezâl. Bir söze kurban olacağını söylemişti babası. Can borcuna verilen olmak mıydı acı olan yoksa evleneceği adamın onu almak için bile gelmemesi mi? Babasının ceylanım diye sevdiği gözünden sakındığı kızı idi o taki geçmişin sözü kapısını çalana dek. Cengiz ağa mecbur kalmıştı buna sakat oğluna bakacak biri olsun istemişti bu yüzden de geçmişte Hamit Ağa`nın ona verdiği sözü tutması için gelmişti Urfa`dan Amed`e . Xezâl açmıştı kapıyı o gün ona her şeyden habersiz güler yüzü ile açtığı kapı meğer onun yeni hayatına aciliyormus. Uzun bir konuşma ardından verilmişti karar. Xezâl ın ablası Hazal için verildi karar. Hamit ağa büyük kızımdır o demişti cengiz ağaya. Lakin Cengiz ağa ona kapıyı açan kıza takılı kalmıştı. O güler yüzü, heyecanlı ve ışık saçan gözleri belki de oğluna umut olurdu. Hazal dese de xezâl`ı istedi cengiz ağa. Hamit ağa verdiği söze karşı gelemez di. El mecbur büyük kızı dururken küçük kızının sözünü verdi Urfa`nın Erivân aşiretinin karanlık ağası`na. ************* Sakat bir adamdı jêhat o bacakları ile birlikte kalbini de sakat bırakmıştı. 12 yaşında geçirdiği bir kaza sonucu sakat kalmıştı oysa. Belki iyileşmek istese yapabilirdi bunu ama o kendini odaya kapatıp gün ışığından bile mahrum olmayı seçti. 14 sene sonra babasının isteği ile zorla evlenmişti. Babası sözdür tutulacak dedi diye sırf. O evleneceği kızı konağa adım atana kadar görmek dahi istemeyen adamdı. Evlendiği karısını odasına dâhi almayan onunla konuşmak bile istemeyendi. Peki xezâl jêhat in derdine derman olur muydu? Yoksa jêhat in içinde bulunduğu karanlığa oda gömülüp gidermiydi?

"Sen benim esirimsin. Sadece bana özelsin. Bu gece tamamen benim olacaksın. Tenin, tenim olacak." Kayra sıradan bir günde evine giderken kaçırılır. Neler olduğunu başta anlamasa da öğrendiği gerçekle kurtulması imkansız bir hâl alır çünkü kaçıran kişi onun katil olduğunu düşünüyordur.

"Eskiden yazlar daha güzel geçerdi. Yemeklerin tadları, sıcak havada denize girip serinlemenin verdiği o keyif... Ama simdi yazlar yaz gibi hissettirmiyor. Havada boğucu bi sıcakla eski anıları anmaktan başka bir şey yapamıyoruz. Sahi ne zamandan sonra böyle olmuştuk biz? Galiba hatırlıyorum, birlikte mutlu olduğumuz o son yazı..." ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Selen`in yaz tatili için gittiği Bodrum`da çocukluk arkadaşı Batu`dan hoşlandığını fark etmesiyle hayatı bi anda karışır. Üstelik yazlıklarının olduğu siteye taşınan gizemli bi adam işleri daha da çıkılmaz bi hale sokucaktır. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Dipnot: Maalesef olaylar ve karakterler gerçek hayattan alıntıdır. Furkan diye bi varlığın gerçek hayatta da var olduğunu bilip söve söve okuyunuz.

Tüm dikkatini vermiş bana bakıyordu . Kaşları çatık ve elini yumruk yapmıştı . Yüzünde eski aşkına değilde sanki düşmanına bakarmış gibi nefret ve kızgınlık vardı . Her an kavgaya hazır moddaydı . Tüm bu ayrı kalmamız onun yüzündendi . Bunu kendi istemişti . Bir anlık kafamı çevirdim ve ortadan kaybolmuştu . Bir el bileğimi sıkıyordu . Arkamı döndüğümde buram buram kokan parfüm kokusu tüm dikkatimi dağıtmıştı . Kulağıma eğilip fısıldadı - konuşmamız lazım . Gel benle . - ben seninle konuşmak istemiyorum. - konuşur musun demedim ? Yürü hadi . - ben seninle hiçbir yere gelmem. - sırtıma alıp öyle çıkarmamı mı istersin yoksa kendi isteğinle mi gelirsin ? Sana kalmış . - bırak kolumu canımı yakıyorsun. - o zaman gel . Bekliyorum . - ben seninle hiçbir yere gelmiyorum. Uzak dur benden. - duramam. Bekliyorum . - boşuna bekleme gelmeyeceğim. - geleceksin . Yoksa bırakmam . - insanlar bakıyor . Tamam gelicem . Bırak kolumu . Kolumu bırakıp salondan çıktı . Derdi neydi bilmiyorum. Açıkçası tüm içimi dökmek beni rahatlatırdı .

Babasını nadir rastlanan bir hastalık yüzünden kaybetmiştir fakat kendiside o zalim hastalığın pençesine düşmüştür,yarım kalmış bir aile....

Ben kimsesizler içinde bir kimseydim…

" 10 yaşındaki keşkeme... "

Hiçbir konserini kaçırmadığım bu adamla göz göze gelmek bile hayal gibi gelirken kuliste birkaç saat birlikte beklemek zorunda kalacağımızı düşünmezdim. :･ﾟ✧:･.☽˚｡･ﾟ✧･: ``Numaranı verir misin?`` ``Anlamadım?`` ``Yani eğer bir sakıncası olmazsa numaranı istiyorum.`` ``Neden numaramı istiyorsun tam olarak?`` Kısık sesle cevap verdi. ``Belki seni tekrardan görmek istiyorumdur.``

"Işıkları söndürseler bile,yolumu kaybetsem bile seni kaybetmeyeceğim,seni bırakmayacağım Işık. Lütfen sen de beni bırakma çünkü benim yönüm ve ışığım sensin. Benim bütün yollarım sana çıkıyor,seninle yolumu buluyorum ben. İsmim bile bu kadar karanlıkken lütfen sensiz aydınlığa kavuşmamı bekleme benden Işık.Bırak senin aydınlığınla bulayım yolumu." "Ben onu her haliyle sevdim. O ise benim her halimi onda sevdi..."

Annesinin ve kardeşinin intikamı için yaşayan psikolog görünümlü seri katil Deva Akman yüzündeki yarayı gizlemek ve tanımamak için maske takıyordur. Ama bir gün biri onun sakladığı sırları öğrenir...

Çocuk ken iki yakın arkadaş baba larını ihanetiden sonra ayrılır yıllar geçer ve büyümüşlerdi kız doktor öteki babasının mesleğiyle devam etmiş tir oğlan vurulur hasteneye giderler ve olaylar böle başlar

Avukat olan Derya bir cinayetin peşindedir. Bir gün stajer doktor olan ve bı o kadar da gizemli Deniz ile tanışır. Biryandan geçmişin bıraktığı yaraları sarmaya çalışırken biryandan da davanın peşinde koşmaktadır. Altı üstü bir cinayet vakası diyerek aldığı davanın onun kabuk bağlamış yaralarını kanatacağından ve kendini bir trajedinin içinde bulacağından habersizdir.

Erikleri hep sevmişimdir, erik ağaçlarını da ama en çok yazlığımızda o iki evin ayrılmasına engel olan erik ağacını sevmişimdir . Bize bıraktığı anılardan dolayı belki de, bilemem. En son 16 yaşındaydım yazlıktaki çocukluk arkadaşlarımı göreli şimdi ise 21. 5 seneden daha fazlası değişmiştir üçümüzde de. Bu birkaç ayda o değişen 5 seneyi geri aynı şekle sokabilir miydik yoksa her şey çok mu değişmişti İşte bu yaz bunu fark edecektik. Hepimizin düşüncelerinin değiştiği bu yaz ona karar verecektik. Hepimiz değişmiştik ama yaz hep aynı yazdı... YAZILMAYA BAŞLANMA TARİHİ; 3 NİSAN 2024... KİTAPPAD’DE YAYIMLANMA TARİHİ; 1 EYLÜL 2024... TÜM HAKLARI SAKLIDIR!!!

Annesini küçük yaşta kaybeden Mira babasının da mafya olması sebebiyle çok erken olgunlaşmıştır. Nihayet üniversite çağına gelmiştir fakat artık hiç bilmediği şeyler yüzüne tokat gibi çarpacaktır. Mira`nın karşısına çıkan en büyük engellerden bir tanesi de karşı koyamadığı aşk olacaktır.

"Neden timin adı kartal?" diye sordum. "Çünkü kartallar yüksekten uçmaktan korkmaz."

Ahves doğduğunda evde odun yokmuş. Annesi de ısınsın diye içini yakmış. - İntikam; soğuk yenen bir yemek değil, kaynar suyu kana kana kana içmektir. Bir çukurdasın. Karanlık bir çukur. Zehir dolu o havayı soluyorsun ciğerlerine oksijen niyetine. Ölüyorsun. Yavaşça. Ve sonunda uzanıyor bir el yavaşça o düştüğün çukura. Ama artık; ne elini uzatıp, uzanan eli tutacak dermanın, ne de o çukurdan çıkmak isteyecek hevesin kalmıştır.

" Bir tek Askeriyenin görevlesi yemek dağıtır, Neyisin sen Yarbayımın?" Diye sordu. Cevap olarak " Yarbayının kızıyım ve izninle çekilirsen babama yemek getirdim." Dedim. Çatık kaşları yumuşadı ve "Yarbayın Kızı" diyerek beni onayladı hafif bı tebessümle...

Pişmanım. Pişmanım. Pişman olmaya hakkım var mı? Özür dilemek, affedilmek istiyorum. Özür dileyebilir miyim? Özür dilesem beni affeder misiniz? Özür dilerim. Keşke, keşke bir şansım daha olsaydı.. Bir şansım daha olsaydı, her şeyi daha iyi yapar, sizi mutlu ederdim. Kendi mutluluğum için sizi ihmal etmezdim. Lütfen.. Lutfen.. Özür dilerim. Sizi özledim. Kalbim ağrıyor, ağlamak istiyorum. Sizi görmek istiyorum.

Bir basketbol sahasından içeriye girmiştim.Oysaki gelecekte buraya hayran olacağımı bilmiyordum…

0537*******: O zaman iki gün sonra otogarda. Duman: iki gün sonra otogarda.

Her yanış bir çizik, her çizik bir gizleniş... Hiç bitmeyecekmiş gibi yanan bir mum gibiydim. Etrafı aydınlatıyordum ama hiç bir zaman sonsuz bir ömrüm yoktu. 🕯 Gözlerimi tekrar aralarken bu sefer elalarıyla göz göze geldiğimde genzimi yakan acı ve boğazımdaki yumru kayboldu. Dudaklarımda hazır bulunan gülümseme kendini belli ederken "Hala her şey sensin" dedim. Ama o bunun tersini kanıtlamak istermiş gibi başını iki yana salladı. "Her şey ben değilim, her şey sensin" dedi. Onun dudaklarında da bir gülümseme belirdiğinde içimde oluşan heyecanla ona doğru biraz daha yaklaşacakken söyledikleriyle durdum. "Her şey sensin, yakan da yıkan da sensin!" gözlerindeki alev beni içine almışken durmadı. Yakmaya devam etti. "Her şey sensin ama her şeyin içinde hiç bir şeysin Pera!" Ve ben o gün kendime ait olan her şeyi hiç düşünmeden büründüğüm mumda yakmıştım.

Ellerini eşofmanın cebine soktu. "Tekrar dene," dedi. Ters bir bakış atıp yeniden şişelere döndüm ve durmadan ateş ettim. "Rastgele değil Gece! Odaklan. O şişelerin hepsi dağılmadan burdan ayrılmıyorsun." Sert sesi kulaklarımı doldurduğunda ona döndüm. Yüzüm ifadesiz bir hal aldı. Namluyu ona doğru çevirdim ve bir adım yaklaştım. "İstersen senin üzerinde deneyelim. Daha başarılı olacağıma inanıyorum," dedim sinsice gülerek. Kafasını eğip bana doğru bir adım daha attı. Kokusunu ciğerlerimin en ücra köşelerinde hissediyordum. Silahı kafasına doğru doğrultmuştum. "Beni vuracaksan, ordan değil," dedi. Sıcak elleri, ellerimin üzerine geldi ve sıkıca tutup silahı kalbine yasladı. "Burdan." Fısıltısı içime karışıyordu. Bileğimden tutup biraz daha kendine çekti. "Bir defa vuruldum zaten, ikincisi koymaz bana."

"İsmimde ki gibi bir akar suya kapılıp oradan oraya sürüklenen, geçmişinin gölgelerini kaybetmiş, geçmişine dair tutunacak dal arayan, geçmişiyle beraber kendisi de kaybolmuş `Şelale`."

Ordu`dan İstanbul`a kaçış hikayemdi benim. Ben sevmediğim biriyle evlenmemek için ailemi ardımda bırakıp kaçmıştım. Bu hayat benimdi kimse benim üstümde hak iddia edip kaderimi belirlemeyezdi! Bana iki seçenek sunmuşlardı.Ya boyun eğecektim,yada kaçıp kendime yeni bir hayat kuracaktım bende yeni hayatımı seçtim. Peki bu hayata atılınca pişman olacakmıydım? "Hiç birinci seçeneği seçmek istedin mi?" "İstemedim, düşündüm ama acaba ikinciyi değilde birinci seçeneği seçseydim nasıl bir hayatım olurdu?Aslında biliyordum o yüzden bilinmezliği seçtim" "Peki mutlumusun?" "Bilmiyorum, ama ne anladım biliyormusun?İnsan oğlu acıyı seçmekte özgürmüş,ben bir acıdan kaçarken başka bir acıyla karşılaşacağımı tahmin etmiyordum.Hep şunu derdim;çok çalışıp bir ev tutacaktım sonrada annem ile kardeşimi yanıma alacaktım.Ama hepsi hayalde kaldı."Ordu`dan İstanbul`a kaçış hikayemdi benim. Ben sevmediğim biriyle evlenmemek için ailemi ardımda bırakıp kaçmıştım. Bu hayat benimdi kimse benim üstümde hak iddia edip kaderimi belirlemeyezdi! Bana iki seçenek sunmuşlardı.Ya boyun eğecektim,yada kaçıp kendime yeni bir hayat kuracaktım bende yeni hayatımı seçtim. Peki bu hayata atılınca pişman olacakmıydım? "Hiç birinci seçeneği seçmek istedin mi?" "İstemedim, düşündüm ama acaba ikinciyi değilde birinci seçeneği seçseydim nasıl bir hayatım olurdu?Aslında biliyordum o yüzden bilinmezliği seçtim" "Peki mutlumusun?" "Bilmiyorum, ama ne anladım biliyormusun?İnsan oğlu acıyı seçmekte özgürmüş,ben bir acıdan kaçarken başka bir acıyla karşılaşacağımı tahmin etmiyordum.Hep şunu derdim;çok çalışıp bir ev tutacaktım sonrada annem ile kardeşimi yanıma alacaktım.Ama hepsi hayalde kaldı."Ordu`dan İstanbul`a kaçış hikayemdi benim. Ben sevmediğim biriyle evlenmemek için ailemi ardımda bırakıp kaçmıştım. Bu hayat benimdi kimse benim üstümde hak iddia edip kaderimi belirlemeyezdi! Bana iki seçenek sunmuşlardı.Ya boyun eğecektim,yada kaçıp kendime yeni bir hayat kuracaktım bende yeni hayatımı seçtim. Peki bu hayata atılınca pişman olacakmıydım? "Hiç birinci seçeneği seçmek istedin mi?" "İstemedim, düşündüm ama acaba ikinciyi değilde birinci seçeneği seçseydim nasıl bir hayatım olurdu?Aslında biliyordum o yüzden bilinmezliği seçtim" "Peki mutlumusun?" "Bilmiyorum, ama ne anladım biliyormusun?İnsan oğlu acıyı seçmekte özgürmüş,ben bir acıdan kaçarken başka bir acıyla karşılaşacağımı tahmin etmiyordum.Hep şunu derdim;çok çalışıp bir ev tutacaktım sonrada annem ile kardeşimi yanıma alacaktım.Ama hepsi hayalde kaldı."

Efsun Bozkurt, 26 yaşında genç bir kafe çalışanı. Hukuk mezunu ancak iş bulamadığı için kafede 2 yıldır çalışıyor. Geçimini bu sayede sağlıyor. Ailesi de dahil kimseye muhtaç olmak istemiyor ancak geçmişte yaptığı bazı hatalar var . Kumar borcu yüzünde yüzü asla gülmüyor. Bir gün bir ilan görür ve kafede aldığı paranın yaklaşık 2 katını verdiklerini görür. Ardından kafeye istifasını verip bu iş yerine gider . Burasi bir şirkettir ve buranın kafe bölümünde iş yapacaktır. Ancak hiç beklemediği bir şeyle karşılaşır. Bir insan cesedi...

Yalnız kaldın dedim kendime, sen yalnızlığı sevmezsin dedim. Sen artık en sevmediğin olayların, tüm sevmediğin her şeyin ortasında yapayalnızsın dedim. Kimse beni kurtaramazdı, bende birkaç sene önce kurtulmak istemeyi bırakmıştım. Yalnızdım, yapayalnız.

Aslında her şey geçmiş geçmişindir dediğim zaman başladı…