Zihninin tutsağı olan Mihri, kapatıldığı akıl hastanesinde yolunu bulmaya çalışır. Peki, yolu Özgür`e mi, yoksa Kuzey`e mi çıkacak? Bir… İki… Üç… “Bırakın beni!” Newton’un beşiği gözlerimin önündeydi. “Deli değilim ben!” Parmak uçlarım metal yansımalı topu tuttu. “Dokunmayın!” Tenimin rengi iple asılan topun yüzeyinde can buldu. “Öldüreceksiniz beni!” Topu sağa doğru kaldırdım. “Anne yardım et!” Bıraktım. “Anne bırakma beni!” Topun ilettiği enerji bir diğer uca geldiğini belirtti. “Anne gitme!” Top havalandı. “O iğneyi uzak tutun benden!” Eski yerine döndü. “İstemiyorum!” Bir diğer top havalandı. “Yapmayın!” Bir diğeri. “Bu çok fazla!” Değildi. “Öyle!” Acıtmadı. “Çok acıyor!” Yalnızca bir iğne. “Ölüm gibi!” Beynim uyuşuyor. “Ben deli değilim…” Çok karanlık. “Alışkın değilim.” Alış o zaman. “Ben deli değilim…”

Güneş`in kurtarılmaya ihtiyacı vardı ama Kıraç bir kahraman değildi.

" Gerçek bir hikayeden uyarlanmıştır. " Aykan, çocukluk döneminde başladığı uyuşturucu batağından, aile ve sevgilisiyle yaşadığı sorunlardan ve akıl hastanesinde geçirdiği 37 günden sonra hayatında nelerin değişip nelerin değişmediğini dramatik bir şekilde görecektir...

"Şimdi bak gözlerime. Bu yüzü sakın unutma. Çünkü sen benim son kurbanım olacaksın." Delilik yalnızca bir yanılsamadır aslında...

Bir magazinci olan Carl Nash terk edilmiş bir akıl hastanesini haber yapmak ve araştırmak için oraya gider ama olaylar hiç beklediği gibi gitmez o akıl hastanesinde garip olaylar dönüyordur Carl orada tek olmadığını anlar canavarlar mutasyona uğramış insanlar ve deney kurbanı olanlar hem saldırgan hem de kötü bir yaklaşım sergiliyor Carl burdan kaçmaya çalışacak ama bu hiç kolay olmayacak unutma seni izliyorlar İnternet yok Elektrik yok Su yok Sadece sen ve onlar var

Gerçek ailem kurgusudur ama kızımız akıl hastanesinde Kitap kapağı tasarımı:lavinya.92

Fiziksel acılar dışarıdan gözüke bilir lakin,ruhsal acılar görünemez. Ruhsal hastalıklar aslında;onlar yüzünden ruhunun kirlenip,verdiği savaştır...