Kitap Tür Kategorileri

Hayatın kaçıncı darbesiydi bu. İnsanlar hep acı, pişmanlık içinde mi yaşardı? Benim istediğim, hayal ettiğim yetişkinlik böyle değildi. Böyle olmamalıydı... Peki ya sen? Sana en ihtiyacım olduğu zamanda neredesin?

"İnsan uçurumun kenarına varmadan kanatlanmaz." Elvin Vera Karaer; Karaer Ailesi adına gitmiş olduğu mekânda saldırıya uğrar ve kaçırıldığı adamlar tarafından bambaşka bir şehirde yolun ortasına atılır. Kendisini kaçıranlar veya kaçırılması emrini verenler bir Karaer mi yoksa herhangi bir düşmanları mı? Bunu çözmeye çalışırken hiç beklemediği ve öğrenmemesi gereken her şeyi öğrenen Elvin Vera Karaer, artık kendi ayakları üzerinde durmalıdır. Yıkılarak, yıkımın üzerinden kalktığı an da tekrar düşerek ve sendeleyerekte olsa güçlü bir kadın olarak yeniden doğmak zorundadır.

"Gerçekten de ölülerin de sevdiğini düşünüyor musun?" Duraksadım. Bir kez daha utandım. Bu dediklerimi duymasını istemezdim. Bu kadar acınası ve zavallı bir insan olduğumu bilmesini istemezdim. "Evet. İnsanlar ruhlarıyla sever, bedenleriyle değil. Bedenler ölür, ruhlar değil." Dedim gözlerine bakmaya çalışarak fakat yapamadım. Simsiyah gözlerinde sonsuzluk var gibiydi ve ben o sonsuzlukta kayboluyor gibiydim. Gülümsediğini gördüm. Kalbim tekledi. İlk defa gülümsediğini görüyordum. Çok güzel gülümsüyordu. "Ölüler de sever," Dedi ve iç çekti. "Bu lafı sevdim."

Sesin, gözlerin... Gözlerindeki sesin... Bir yer var mı? Benim için savaştığın, hiç vazgeçmediğin bir yer? Yok. Öyle buz tutmuş kalbin ve öyle ısıtamamışım ki seni, ateş olsam yanına yaklaştırmazmışsın beni. Erimek istemezsin sen çünkü. Sevmek istemezsin beni. Hiç sevmezsin.

Cennetten üç elma düştü. Biri bana, biri sana, üçüncüsü de henüz farkında olmayana. Farkına varınca o, dokuza bölecek elmayı, sonra diyecek; biri bana, diğerleri adaletini kendi yazacak olanlara.