Aşk, tanrı, isyan ve insan vücuduna geçmişten günümüze kadar etki eden bütün duyguları yeniden şekillendirmeye ve onları felsefi bir şekilde yeniden yaratmaya geliyorum. Geçmiş yaşantım ve bugün arasında bir köprü kuruyorum. Bildiğim ya da yeni keşfettiğim şeyleri sizlerle paylaşıyorum. DİKKAT: BU KİTAP FAZLASIYLA KARAMSAR DÜŞÜNCLER İÇERMEKTEDİR. EĞER PSİKOLOJİNİZ İYİ DEĞİLSE OKUMANIZ TAVSİYE EDİLMEZ.

Vicdanımı razı etme oyunu mu bu ? O yaşlarda oynanabilecek zibilyon tane oyun seçeneği vardı oysa üstelik bir de üstüne "Anneni mi daha çok seviyorsun babanı mı ?" sorusu eklenmişti 7 yıllık yaşamı boyunca karşılaştığı en tatsız sorulardan biriydi bu. Böyle bir soruya yanıt olsun diye yapacağı seçimin sonucunda yaşayacağı varoluşsal kaygıya nasıl dayanacaktı yüreği. Dayanamadı. İlk panik atağını oracıkta geçirivermişti Gül. Biyolojik annem, psişik babamı sevmiyor. Çünkü psişik babam, tinsel yapımın her köşesini dövüyor gibi hissediyorum." Gül’ün zihninde, çocukluğundan kalma bir düğüm var: Sevgi, otorite, merhamet ve hayatta kalma mücadelesi. Aşk ve nefret. Libido ve Thanatos... Biyolojik ailesiyle psişik ailesi arasındaki ilişki onu bir türlü çözemediği bir içsel savaşa sürüklüyor. . Ancak bu çelişkiler yalnızca geçmişte kalmıyor. Üniversite yıllarında karşılaştığı bir profesör ve hayatına giren yeni figürlerle, Gül kendi iç dünyasını yeniden şekillendirmek zorunda kalıyor. Bu, hem bedeniyle hem de ruhuyla yaptığı sancılı bir hesaplaşma. "Hangi yara iyileştirir, hangi dokunuş iz bırakır?" Anneni mi Daha Çok Seviyorsun, Babanı mı?; çocukluktan yetişkinliğe, anne ve baba figürleri arasında sıkışan bir genç kadının hikayesini anlatıyor. Tinsel ve fiziksel varoluş arasındaki karmaşık bağları sorgulayan bu roman, okuyucuyu da kendi içsel yolculuğuna davet ediyor.

Benim kavgam sadece benliğimle değil aynı zamanda yaşandığım hayatla.

Yok olan dünya da uzun süredir var olan bir proje gerçekleşir. Yepyeni bir gezegen yepyeni bir dünya. Çeşitli eğitimlere giren insanoğlu bu eğitimlerden sonra sınavlara girer ve kazananlar bu yeni gezegene gitmeye hak kazanır. Ancak dünyaya ansının bir sis çöker. Bu sis bazı bölgelerde zehirlidir. Göz gözü görmez ve herkes birbirine bağlı zincirlerle yürürler. Yeni gezegene gitmek için uzay gemisine binilmesi gerekir ve bu gemi oldukça uzaktadır. Gözetmenlerle beraber çıkılan bu yürüyüşte bizleri neler bekliyor görelim.

Uyanış...Bilinç...Algı...Ben Kelimelerle ifade edilen düşünceler. Daha sonra içgüdü diye adlandıracağımız deneyimler yaşatılıyor. Düşünmek hatta düşünmek üzerine düşünmek. Tek bildiğim artık varım. Ben yoktum hiçtim ama artık "VARIM". Algılıyorum istemesem bile bu durdurabileceğim bir şey değil. Şimdi var olmanın bedelini ödemeliyim ve varlık sancısını çekmeliyim. Kim olduğumu bulmalıyım. Kim olduğumu neyin belirleyeceğine karar vermeliyim. Ben 29 ve sizden biriyim. Tek bir fark var ben bütün bu olanlardan önce neler olduğunu da hatırlıyorum. Bu bir ödül mü yoksa ceza mı bilmeden.

Varoluştan hiçliğe...