GEÇMİŞİN ENKAZI: ANKA 1999 Gölcük Depremi`nde ailesini kaybeden bir bebek... Bugün ise kod adıyla anılan bir tim lideri: Yüzbaşı Ayda Almila “Anka” Ertürk. Asker bir babanın emaneti, bir albayın öz kızı gibi büyüttüğü, disiplinli, soğukkanlı ve kararlı bir kadın. Gizli bir geçmişin, yasak bir aşkın ve sarsıcı kayıpların gölgesinde büyüdü. Şimdi, en tehlikeli görevleri üstlenen Ayyıldız Timi`nin başında. “Anka” yeniden doğdu. Bu sefer küllerinden değil, geçmişin enkazından...

Sessizliğin bir sesi vardı. Ve bazen en büyük çarpışmalar, tek bir kelime edilmeden yaşanırdı. Duru, hayatla arasına kalın duvarlar örmüş, az konuşan ama derin hisseden bir kızdı. Babasının gölgesinde, yokluğun içinde, kendi küçük evreninde büyümüştü. Gülümsemeyi unutmamıştı ama kimseye de göstermiyordu. Savaş... Hayatı ciddiye almayan, küfrüyle bile ruhunu örten, yaralı bir adamdı. Ama gözleri, bakışları ve çığlığı başka bir şey anlatıyordu. Onlar hiç konuşmamışlardı. Ta ki bir bakış, bir sessizlik ve bir karşılaşma, onları içten içe birbirlerine çarpana kadar. Bu bir aşk hikâyesi değildi sadece. Bu, iki ruhun gürültüsüz bir çarpışmasıydı. İz bırakan, kanatmayan ama unutturmaz bir çarpışma.

Kör bir kuyuya atılmıştım. Her geçen saniye nefesim kesilirken, karanlıktan bir el uzanıp çekip almıştı beni. Daha ne olduğunu anlamadan tutsak olmuştu kalbim. Ruhumun kırık parçaları batmıştı avuç içlerime. Henüz altı yaşındayken hatırladığım silik bir anıdan ibretti bütün sevgisizliğim. Öksüz kalmış masum bir çocuğun hayal kırıkları vardı zihnimin en ücra köşelerinde. Ve birde o… Gözleri harla yanan bir ormandı. Ne zaman değse irisleri irislerime nefesimi keserdi, ateşler içinde can çekişen yansımam. Kalbimin acı çığlıkları arşı tırmalardı ufak bir tebessümüne. Kanser gibi yayılmıştı, önce çocukluğuma sonra tüm benliğime. Geçmişim kayıptı ve geleceğim bu adamın ellerinde ustaca tuvale çizilmişti. Öyle muazzam bir tabloydu ki! Şefkatiyle büyülediği renklerin arasında kimse fark etmemişti hüznün vedasını. Ve şimdi buradaydım… Her şeyin başladığı yerde onun yokluğuna sığınıyordum. ADEN…

Nadiren masallar mutsuz sonla biter bu hikayede o nadir masallardan . Kurşun asker ve ballerinin aşkını simgeleyen savcı derya ve yüzbaşı demir öztürkün hayatı

Daha bebebkken kaçırılan Ayça Ayşinin hikâyesi hayatındaki gömülmüş olan sırların ortaya çıkması

"Bir evin bacasından tüten duman, o evde yaşam olduğunu gösterirdi. Peki ya o evdeki insanlar yaşarken ölüyorsa?"

Yeni bir başlangıç için, en başından …

Geri dönüşümün şerefine, artık intikam vaktiydi... 2021 yılında esir düştüğü terörist tarafından cinsel istismara uğrayan ve mesleğine ara vermek zorunda kalan Elif İstanbul Cenkeri 3 yılın sonunda kendini toparlar ve mesleğine geri dönmeye karar verir, tek istediği intikamdır ancak bilmediği şey tim komutanının Cihangir Ulukurt olmasıdır.

"Bazı yaralar kurşunla değil, bakışla açılır..." Umay, Ankara Hacettepe’de doktorluk yapan genç. Kalbinin bir yanı mesleğine bağlı, diğer yanıysa çocukluğunun geçtiği o dağ köyünde kalmıştır. Yıllar sonra memleketine, Hakkâri’nin sessiz ve dağlarla çevrili köyüne, ailesinin yanına yalnızca kısa bir ziyaret için döner. Ama o ziyaret, hayatının tüm akışını değiştirecek bir kabusa dönüşecektir. Teröristler köyü basar… Ve o gece Umay’ın dünyası yerle bir olur. Ailesi, komşuları, geçmişi... hepsi bir yangının içinde yok olurken, Umay ölümle yaşam arasındaki o ince çizgide. Kaçışın tam ortasında karşısına çıkan Alparslan Yüzbaşı, Hakkâri’nin dağlarında görev yapan sert, soğukkanlı ama içi paramparça bir asker... Ve o andan itibaren, ölümle çevrili coğrafyada, ikisi için de bambaşka bir savaş başlayacaktır: Kalplerindeki enkazdan sağ çıkmak… Ateşin, kurşunun ve acının hüküm sürdüğü topraklarda filizlenen bir sevda... Bir doktorun şifası, bir yüzbaşının yarası… Ve adını bile söylemeden başlayan kader ortaklığı.

1. Dünya savaşındaki bir alman askerinin günlüğü(Friedrich Müller)

Bu kitapta askerlerin günlüklerinden ve muharebelerin şiddetlerinden nasıl yaşamaya çalıştıklarını tahmin etcem

Ölüsü olan birgün ağlar, ihaneti olan hergün.

Bizler ki denizin ayırdığı kalbi temiz, ruhu genç, deli yürekli çocuklardık...

Yazar ve asker, yazar arkadaşı yerine yanlış numaraya yazarsa neler olur iyi okumalar 💚🤎

Takipte kalın yazım aşamasında olan bir kurgum var. 10 yıldır asker kaçağı olan bir sokak dövüşçüsü ve üsteğmen KADIN ASKERİN kaderleri kesişir. Onları bekleyen nefretten doğan aşk hikayeleri vardır.

Herkes bir ev olur ama kimse "Latibule"olamaz...

Hayatının ne tarafa kaydığını kestiremeyen bir kız… Hayallerinin peşinden koşarken tökezlediği hastalığı ve bir anda hayallerini veren bir adam… Gizem bu savaşta kayıp vermeden gidebiliecek mi? hayatı aldatma üzerine iyice yok olan Gizem başına gelen olaylarla neler hissedecek ve tanıdığı adam onun hayatını nasıl etkileyecek... kesit- -beni dinleyeceksin Diye hırlamıştı suratıma. Yandan attığım bir gülüşle kollarımı kurtarmaya çalıştım. Daha sıkı tuttuğunda yüzümde bir acı mimiği oluştu. Bir daha kurtulmaya çalıştığımda kolumdaki eli bi anda boğazımı sıkmıştı. Hiçbir tepki vermedim çünkü bu onun sabrının bittiğinin kanıtıydı ve karşısındaki insan ölmek uğruna nefes alıyordu. O sırada yan sokaktan bir ses duyuldu. -kızı bırakır mısın yoksa kolun mu kopsun? 5 saniyen var seç. Ozan sesin geldiği tarafa dönüp baktı. Siniri biraz daha artmış olmalı ki beni unutup boğazımı biraz daha sıktı. -sana ne lan! İyice nefessiz kaldığımda boşta olan elimle refleks olarak onun kolunu tuttum. -kızı sal nefes alamıyor. Ozan kızardığımı fark edip bir anda elini çekti. Yere düşüp öksürmeye başladığımda ozan dizlerinin üzerine çöktü. -iyi misin güzelim? Saçlarımı severken elini iktirdim uzaklaşması için uğraştım. Yanı başımıza gelen adam bana su uzatıp ozana döndü. -gidebilirsin bence seni istemiyor yanında.

Hazan, ailesinin baskısıyla yaşının geldiği gerekçesiyle tanımadığı bir subayla görücü usulü evlendirilir. Hayatında disiplin ve görevden başka bir şeye yer olmayan bu adamla ortak bir hayat kurmaya çalışırken hem duygularıyla hem de katı kurallar dünyasıyla mücadele etmek zorunda kalır.

Saladığı numara yüzbaşı çıkarsa

Kitap Konusu: Çocukluğunu zor dönemlerde geçirmiş kendi nefesi olamadığını düşünen Nefes yeni askeri geldikten sonra bunun böyle devam etmeyeceğini farkına varıyor. Kitapta hem askeri kurgu hem romantizim bazende gerilim görebilirsiniz. Keyifli olmasi dileğiyle İyi okumalar!♡ ~ -Kolay gelsin Ateş Mercan. -Kolay olmaması için çabalayın komutanım. ~

İnsanın gerçek ailesi olmalıydı. Aynı zamanda sevmeside gerekti.

27 yaşindaki Asra komutanın iflah olmaz aşki devammi edicek

"Yüzbaşı!" "Binbaşı!" ... "Kurt bakışlarında ölüp,hayat bulduğumsun Yüzbaşı" "Gülüşün bana Ötüken Binbaşı" ... Hakkari/Derecik`te gizli görev nedeniyle acil doktorluğu yapan Mavi,yine bir blok nöbet günlerinden birinde bir askerin vurulduğunu acil olarak müdahale edilmesi gerektiğini öğrenir.Acilde,blok nöbette sadece o kaldığı için onun müdahale edeceğini söylerler.Ve asker sadece operasyonda değil,ameliyattan sonrada vurulmuştur.Ama mermiyle değil... Daha sonra Mavi`nin gizli görevi sona erer ve eski hayatına geri döner. Turan`la tanışığından bu yana birbirlerine olan çekimlerinin gücü onları birleştirir. Hayatları boyu bela,sürpriz,aksiyon ve tehlike eksik olmayan Mavi`nin hayatına bir şimşek gibi çarpak Turan onun kaderini değiştirecektir... Romantik Duygusal Komedi ASKERİ KURGU Bir çok duyguyu bir arada yaşayacağınız bu hikayeye destek olursanız sevinirim, şimdiden teşekkürler💖🫀 YAZIM HATALARINI GÖRMEZDEN GELİRSENİZ SEVİNİRİM,BAŞLARDA ÇOK ACEMİ DİLİYLE YAZDIM ÇÜNKÜ🐢🪐💝 KİTAPTAKİ KİŞİ,KURUM VE KURULUŞLAR HAYAL ÜRÜNÜDÜR GERÇEKLİKLE BİR BAĞLANTISI YOKTUR!! Bu kitabı yazarken bana destek olan İlayda Nur A. Ve Emine Ecrin C.`e çok teşekkür ederim.

"cehennemin arasından çıkan iki ruh: Biri intikam ateşiyle yanan, diğeri ise hâlâ yolunu arayan, saf, temiz bir su… İkisi birlikte kaderi değiştirecek bir yolculuğa çıkacaklardı."

Açelya "Vural, yapamazsın onca yılı bir anda silemeyiz." dedi, o kelimeleri duyduktan sonra iyi değildi. Vural "Ben başkasına aşığım sana değil, dediğim gibi ayrılmak istiyorum." dedi söylediklerinden kendiside şimdiden pişmandı. Açelya "Ne için, Vural?, Benden güzel mi yoksa?" kendinden güzel olmasının imkanı yoktu... Her şey güzellik değildir, helede saklı gerçekler varken... Gün doğuyor muydu, yoksa çoktan gece olmuş muydu?