Bir savcı ve askerin hikayesi... İki insan ve ikisininde yaraları var derin yaraları Alparslan ve Aybüke birbirlerinin yaralarını saracak birbirlerini iyileştirecekler.. - " Sevdama gönül verir misin papatya ". ... - " Sevdana gönül verdim komutan " Kitap kapağını tasarlayan kiri ; @Kirimu arkadaşıma çok teşekkür ederim.

Tu guli ez bulbule te me(sen gülsün ben bülbülünüm) Tu zini ez meme te me (sen zin sin ben memin im) Heta saxbım ve dunyaye(ben yaşadıkça bu dünyada) Tu yamıni ez ya te me(sen benimsin bende senin) Sesi o kadar güzeldi ki şarkı bitmişti uyumadım ama uyumuş gibi yaptım geldi üstümü örttü ve anlımdan öpüp gitti Diyarbakır`a çalışmaya giden doktor Hazal Gürel bir askeriye revirinde doktorluk yapar ve oraya yeni atanan komando Azad Aktaş ile Yolları kesişir

Yalnızlığın gölgesinde olan iki kişinin, sevdalarına şahit olmak ister misiniz?

akça kendisini aldatan eski sevgilisine yazdığını zaneder ama bu kişi hakkarinin en tanınan askeri yavuz ataydır akça ve yavuz zamanla birbirlerine yazmaktan hoşlanır aralarından geçen dialog ve ondan sonra hayatlarını okuyacağız... !!kitapta argo küfür vardır!!

Aşçı Feride ve Yüzbaşı Yiğit Alp`in hikayesi. İkisinin de aklında evlilik düşüncesi yoktu. Anlamadıkları bir an da kendilerini evlilik masasında buldular. Kader ağlarını örmüştü . Bize de ayak uydurmak düştü.

Askeri bir hemşire ve asker anlaşmalı evlenmek zorunda kalırsa ?

yıllar önce Mardin sokaklarında işlenen bir günah o günah gecesine şahit olan bir çocuk. günahın üzerinden yıllar geçse de en büyük hesaplaşma daha başlamamıştı. köklerini arayan Umay öğretmen. onu korumaya yemin etmiş bir Türk askerî Cihangir Ulusoy. Ezelden ebediyete kaderin zinciriyle bağlı olan bu iki kalp YARIM AY tamamlanan bilecek mi?

Kayıtlar ölü dedi, haritalar sustu...

Abisi ve babasının şehit olması ile kendini sadece onların intikamina adayan Utkan`ın hikayesi ** Tabuta kaplı  Al Bayrağı üç kere öpüp intikam kokan sözlerimi fısıldadım.  " Tüm herkes ve her şey şahit olsun ki kanınızı yerde bırakmayacağım intikamınızı her şekilde alacağım "

İleride ki yapılan kendi cenaze törenime bakıyordum. Evet yanlış duymadınız kendi cenaze törenim. İşte böyle başlamıştı, 17 yaşında ki Hazal ölmüş, 25 yaşında yeni bir Clara gelmişti dünyaya...

Şarjörü doldurup atış kulaklığımı taktım. Karşımdaki hedefin kırmızı alanını delik deşik ederken rahatladığımı hissediyordum. Şarjördeki mermi bittiğinde atış kulaklığımı enseme indirip masanın üzerindeki mermilere uzandım. O sırada kulağıma dolan tok postal sesleri bana kimin geldiğini müjdeliyordu. Bir adamı yürüyüşünden tanıyor olmak garipti. Üsteğmen hala yanıma gelmemişti, merakla başımı geriye çevirdim. Arkamdaki masaya yaslanmış anlamlandıramadığım bakışlarla beni izliyordu. Bir eli yaslandığı masada, diğer eli de palaskasındaydı. Genelde omzuna asmaktan hoşlanmadığı bordo beresi ise tıpkı benimki gibi omzundaydı. Başımla kısa bir selam verip önüme döndüm. Tekrar pozisyon alıp hedefime odaklandım. Ben atış yaparken üsteğmen de yanımdaki alana girip atışa başlamıştı. Kavga eder gibiydik o an, kurşun seslerimiz ise sustuğumuz kelimelerimizi ifade ediyordu. İkimizin de kurşunları bitmişti, bakışlarımız birbirini bulduğunda yine o gizemli karaları karşıladı beni. Ben savaşmaya devam etmek ister gibi mermilere uzattım elimi, ama susmayı da beceremedim işte. ``Yurdunuzu arıyor gibisiniz üsteğmenim, gözleriniz sürekli bir arayışta sanki.`` Ona bir cevap hakkı tanımadan atış yapmaya başladım, silahımın tetiğine basmaya devam ederken yanımdaki adamın da pür dikkat beni izlediğini biliyordum. Son mermime de veda etmiştim. Başımı çevirdiğimde yine o bakışlara mahkum edildim. Aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi sonlandırıp yanıma geldi, elini uzatıp atış kulaklığımı çıkardı. Aramızdaki tek engel o kulaklıkmış gibi biraz daha yaklaştı bana, gözlerime daha yakından baktı. ``Belki de yurdumu bulduğum için sürekli gözlerine bakıyorumdur teğmenim.`` Bordoya boyanırken aşka karışan iki yürekli askerin hikâyesi...

Bazen bazı şeyler yaşanması gerekir ve bu şeylerle hayatlar tamamen değişirdi. Kimi zaman iyi, kimi zaman ise kötü anlamda değişirdi. Yıllar önce Melis ailesinden koparılmasıyla çok şey değişmişti. Peki ya ailesine tekrardan geri kavuştuğunda neler değişecekti? Çok şey değişecekti. Onları bilinmezliğin içinde gizli bir oyun bekliyordu... ( DİP NOT : Gerçek aile kurgusu arayanlar, polisiye yani katil bulma tarzında arayanlar, lise kurgusu arayanlar ve aile içi ilişkileri okumak isteyenler buraya davet edebilirim sizi. Çünkü burada hepsi var.) INSTAGRAM : _knur_5_ İLK BÖLÜM YAYINLAMA TARİHİ : 21.02.2025 SON BÖLÜM YAYINLAMA TARİHİ : ??.??.????

Asi ve Altan, çocukluklarının masum dünyasında birbirlerine en güvenli liman olmuştu. Ama yıllar, onları ayrı düşürdü ve kader, sessiz bir oyun oynamaya başladı. Altan tehlikelerle örtülü bir özel operasyonun tam ortasındaydı. Fakat beklenmedik bir karışıklık, Asi`nin kardeşi sanılarak kaçırılmasına ve düşmanların eline düşmesine yol açar. Artık Altan`ın görevi, yalnızca düşmanları alt etmek değil; aynı zamanda Asi`yi karanlığın pençesinden kurtarmaktı. Siyah İnci`in gölgesinde örülen bu labirentte, ihanet ve sırlar her köşede pusuda bekliyor.

Civan: EFNAN ÇILDIRTMA BENİ! Siz: Bağırma bana! Civan: Ne işin vardı o herifin arabasında senin? Civan: Ben sana uzak dur dedikçe tersini yapıyorsun! Civan: Üç gün ulan! Civan: Üç gün yoktum! Civan: Ben arkamı döner dönmez ona mı gittin? Siz: CİVAN ÇILDIRTMA BENİ! Civan: Bağırma bana! Siz: Ne ima ettiğinin farkında mısın sen Siz: Bence bu konuşmayı burda bitirelim Siz: Birbirimizin kalbini kıracağız yoksa Civan: Bitirelim bencede. Civan: Biz bu konuşmayı sonsuza dek bitirelim. Civan: Ben anladım sen asker yolu beklemezsin. Civan çevrimdışı. Gözlerim bir süre son mesajında takılı kaldı. Yüzümde buruk bir tebessüm oluşurken kırılan kalbimle ekranı kapattım. Babam askerdi. Bilmiyordu. Abim askerdi. Bilmiyordu. Civan Mert Türkoğlu benim doğduğumdan beri asker yolu beklediğimi bilmiyordu.

Öncelikle şunu söylemek isterim kitabın kapağında bir sürü spoil gizlidir 🙃 Onlar şuan karsımdaydı benimse elimden sadece izlemek geliyordu kendimi açık edersem görevde biterdi ben yüzbası hilal kaya diğer bir şekilde mat

Annesi ve babasının şehit edilmesiyle bir anda sessizliğin içine düşen küçük bir kız… Neşesiyle, yaramazlığıyla, elma ağaçlarına tırmanan hafifliğiyle hayata tutunan o çocuk, bir gecede yalnızlığın en ağır hâliyle yüzleşir. Sığındığı evde onu seven bir kadın vardır; fakat hayatlarına giren adam ve oğluyla birlikte küçük kızın dünyası daralır, kelimeleri susar, çocukluğu gölgelerin altına saklanır. Yemez, içmez, konuşmaz… Kendini hayattan çeker, ruhu derin bir karanlığa doğru sürüklenir. Tam o anda, hayatına bir adam girer. Baba şefkatinin ne demek olduğunu bilmeyen bu küçük yüreğe, ilk kez güvenmeyi, sevilmeyi ve yeniden çocuk olmayı hatırlatır. Onu karanlıktan çıkarırken, aynı zamanda içindeki gücü, direnci ve vahşi doğasını uyandırır. Dağ Keçisi, melankolinin içinden filizlenen umutla; yıkımdan doğan dayanıklılıkla; sevginin iyileştirici kudretiyle örülü bir roman. Çocukluğunu geri kazanmak için tırmanması gereken sarp kayaları, kendi elleriyle aşan bir kızın hikâyesi… İçindeki dağ keçisini keşfetmeye cesareti olan herkes için.

Türk Hava Kuvvetlerinde Olan Kadın Ve Türk Kara Kuvvetlerinde Olan Adamın Hikâyesi... "Havadan gelen nefes karaya vurmasaydı, Çiçek toprağa kavuşmazdı. Çiçek oksijen bulması için toprağa karışması gerekirdi. Ve Hava ve Kara Birleşirdi. Toprak ve Çiçek Buluşurdu. Bu ne demekti? Bu Tam olarak şu demekti. Bir Makine, Bir İnsan Tek Vücut Olduğunda Yeryüzü Ve Gökyüzü Birleşir Bir Savaşçı Doğar."

6 Şubat’ta yıkılan sadece şehirler değildi… insanların içi de çöktü. Doktor Buse, görevlendirme ile enkaz bölgesine gönderildiğinde, hayatının en ağır iki ayının ona neler öğreteceğini bilmiyordu. Orada, sessizliğiyle bile gerginlik yaratan bir askerle tanıştı: Rüzgâr. Kayıplarını içine gömmüş, ailesi paramparça, yanında sadece kendisini ayakta tutmaya çalışan bir kız kardeş… Ve zaman zaman yüzünden bile okunabilen o gizli öfke. Buse ve Rüzgâr, yıkıntıların arasında iki ay boyunca hem insanları hem kendilerini kurtarmaya çalışırken… Bazen en büyük yıkımın dışarıda değil, insanın içinde olduğunu fark ettiler. Ama enkaz kaldırılır. İçimizdeki enkaz?

Biz, vatanın bağrından kopup gelen gençlerdik. Altaylar Taburunun birer ferdi, göğsümüzde yemin, ellerimizde toprağın kokusu… Ama her kahramanın yüreğinde bir boşluk, bir eksik hikâye vardır. Benim hikâyem Gözde ile başladı. Bir çarşı izninde, askeriyenin önünde… Kısa bir bakış, bir çarpışma… ve o an, zaman durmuş gibiydi. O gülüş, o mahcup bakış, adeta kalbime kazındı. Ve ben, unutamayacağımı biliyordum. Hayatım bir kadının etrafında dönmeye başlamıştı; iki sevda arasında sıkışıp kalmıştım. Bir yanımda mesleğim, görevim; öteki yanımda ise bir kez gördüğüm, adını bile bilmediğim kadına beslediğim o sessiz sevda. Ve kader, yıllar sonra yüreğimde sakladığım bu aşkı tekrar karşıma çıkarmıştı. __ Bu kitap; Altaylar`dan Serisi`nin İlk kitabıdır. YARIM KALAN SİGARA ise bu kitabın devam kitabı olacaktır.

Yarım Kalan Sigara isimli ilk kitaptır. Adının, içeriğinin kopyalanması durumunda adli işlem başlatılacaktır.. Yayın tarihi 24.04.2025 ___ Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bir töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

Sevdiği adamın acımasız sözleri üzerine okumaya gitti ama döndüğünde öğreneceği ve göreceği gerçekleri kaldırabilecekmiydi.

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.

Ankara`da geçen,ailesini korumak için kendisini öldü gösteren adamın geri döndüğünde hem kendi taşıdığı hem de geride bıraktığı yaralarla yüzleşmesini anlatan bir hikâye. Bir kadının,bir çocuğun ve bir adamın sessiz savaşı...

Kadın askerin bir darbede kaçırılmasıyla başlar her şey...

Yeni bir güne gözlerini açtığında, Lasita`nın bildiği her şey yerle bir olmuştu. Yağmurdan kaçarken doluya tutulmuş; hiç duymadığı, büsbütün eskeri rejimle yönetilen, yabancı bir yerleşkede bulmuştur kendini. Bu topraklarda kurallar acımasız, gerçekler ise gizlidir. Lasita, doğru bildiği yanlışların izinden sürüklendikçe, yalnızca yaşadıklarını değil, kendini de sorgulamaya başlar. Peki, onu çevreleyen bu duvarların ardında gerçekten kim dost, kim düşman? Prenses Onların Elinde; seçimler, özgürlük ve kimlik üzerine çarpıcı bir ütopya...