Açelya liseli bir kızdı 10. Sınıf, 1 yıldır okulun popüler erkeğinden hoşlanıyordu ve bunları günlüğüne yazıyordu ancak bir gün günlüğü kayboldu…

Karanlığın bir parçası olarak doğmuştu ve bu doğuş kendi karanlığının aydınlanmasına sebep olacaktı ...

Sibel, neşeli bir lise öğrencisidir. Okula yeni gelen öğretmenin okuldaki zorba kesim ile samimiyeti dikkatini çeker. Öğretmen ve zorbaların ortak konusunu bulmaya çalışır. Gitgide çamurlara batan Sibel burada yeni bir kimliğe bürünür. "Damla," diye fısıldadı. "Hayatımdaki tek güzel şeysin. Hayatımın kendisisin." Elini açıp avcuna dökülen çiseleyen damlalarını bir müddet bekledi. Sonra avcunu kapattı. "Ben de seni böyle avcuma aldım, bir daha da açmam elimi." "Açma," dedim. "Ben çok üşürüm yoksa. Avcunun içi sıcacık, Toprak." Gülümsedi alayla. Ya halime ya haline. "Cehennem ya, ondandır."

Kendinizi hiç hayal etmeyeceğiniz bir anın içinde buldunuz mu? Yaşamdan nefret eden Deniz kendini bir anda asla hayal dahi edemeyeceği kadar güzel bir rüyanın içinde bulur fakat o da biliyordur bir gün yeniden deprem olacak ve kazandığı herşeyi dakikalar içinde kaybedecekti. Her yalan bir gün ortaya çıkardı, herkese güvenilmezdi. Her sır sonsuza dek saklanılmazdı o sırlar ve yalanlar herkesin hayatını mahvederdi, etmişti de zaten. Rüyadan uyanılmıştı sonuçta her rüyanın bir sonu vardı. Deniz yıllarca kendisinden sakladığı sırları öğrendiğinde herşey için çok geç olacaktı çünkü o çoktan katiline aşık olmuştu. Yarı Urfalı yarı Laz olan bir adam ve kendini hiçbir yere ait hissetmeyen kadının intikamla başlayan kitabını okumaya hazır mısınız?

Ben Türküm.Ben Berrayım.sadece 17 yaşına bastığımda önceden anlaşmalı bir berdele mahkum olduğumu öğrendim.Berdel genelde Güneydoğu Anadolu bölgelerinde olmaz mı ? Ben izmirdeyim İzmir`de doğdum,büyüdüm. 17 yaşına girdiğinde mutlu olmam gerekiyordu ama pastamı üflediğim gibi o geldi ,gelmez olaydı.

Ateş - hastalanan annesine bakmak için - İzmir`den İstanbul`a gitmesi gereken eşi Duygu`yu havalimanına gitmek üzere taksiye bindirir. Bilgisayar başında gereken işlerini yarıladıktan sonra paydos etmeye karar verir. Gece yarısını geçmiştir ve aniden birinin kapıya vurduğunu duyar...

"YALABIK" adlı bu öykümde, Hakan Yalabık karakteri, karısı Hatice`yle birlikte, İzmir`den Fethiye`ye bir hafta sonu otobüs seyahatine çıkar ancak tatil, Hatice için çok da iyi gitmeyecektir...

Karadağlı ailesi salonda oturmuş yukardaki kızı düşünüyorlardı. Onu korkutmak istemiyor bir yandan da hepsi onu sıkıca sarıp sarmalamak istiyorlardı. Kızları, Kız kardeşleri yaşıyordu. Daha ne isterlerdi ki? Polat beyin ilk defa gözleri ışıldıyordu. Polat bey boğazını temizleyip tüm dikkatleri üzerine topladı. "Bir psikologla görüştük Elisa hep ailemizdeymiş gibi davranmamızın onun psikolojisini iyi etkileyeceğini ve yabancı hissetmeyeceğini ona farklı davranmamamız gerektiğini söyledi. Yani yaşam şeklimiz aynı devam edecek ve Elisa hep yanımızdaymış gibi devam edeceğiz ona bir daha bu şekilde dolu gözlerle bakmayın." dediğinde hepsi aynı anda kafasını sallamıştı.

Sevmek Zordur.. Kayıp Olanı Sevmek Daha da Zordur...

Farilya, Fransa`da yaşayan Türk bir kızdır. Bu yaz ise anne ve babası yüzünden Türkiye`ye anneannesi ve dedesinin yazlığına gitmek zorunda kalır. Memleketi`ne ilk defa giden kız hem heyecan hem de merak içindedir. Burda yeni tanıştığı arkadaşlarını tanır ve bu onlarla daha güçlü bağ kurmasını sağlar. Bodrum`a giden Farilya`yı ise çok güzel dostluklar ve bir aşk bekliyordur.

23 Haziran benim hayatımın gidişatını yüz seksen derece değiştiren o gündü. Küçücük bir umutla girdiğim o bursluluk sınavı sonucu hayallerime kavuşmamı sağlamıştı. Ansızın hiç bir beklemediğim bir anda olmuştu herşey.

Bu benim hikayem değil. Bu Eslemin hikâyesi. Sizler bu hikayeyi okumaya hazır mısınız? Ben çok heyecanlıyım. Hadi başlayalım... 🌸 Yoldayım. Yürüyorum. Deli gibi yağmur yağıyor farkında değilim. Hasta olur muydum? Ne fark eder ki? Kayboldum sanırım ama çokta tanıdıktı bu yollar. Nerdeyim ben? Hava karanlık. Sol tarafımda evler ortasında yol ve ben tam sağında kaldırımda yürüyordum. Sokak lambaları aydınlatıyordu yolu. İlerliyordum hâlâ. Kimse yok ne bir araba ne bir insan. Yoksa var mıydı? Ne idi bu karşıdaki silüet? Tam evlerin yanında durmuş uzun boylu. Yüzü yok muydu onun? Göremiyordum ki. çok karanlık. Karşıya geçmeliyim ama hiç araba olmayan yoldan arka arkaya arabalar geçmeye başlamıştı. Neler oluyordu böyle? Karşıdaki silüet hareket etmeye başladı. "Dur!" dedim ona doğru. "Neredeyim ben?" Çok gür bir ses geldi ben konuştuktan sonra. "Sen.. çok yakınımdasın. Sakın bana gelmeye çalışma. Zarar görürsün.." dedi.. Erkek miydi karşıdaki kişi? Çok güzel bir sesti bu. Büyüleyici. Arkasını döndü silüet. Ara sokağa girdi. "Dur!" dedim tekrar. Ayağımı uzattım yola doğru. 06/04/2023

Yıl 1919 İzmir işgal altında. Farklı bir dünya ve boyuttan dünyaya, işgali bitirip savaşı sonlandırmakla gönderilen Aftiel ve Belial, Türk ve Yunan kimliklerin içinde karşı karşıya kalır. Bir zamanlar benzer bir savaşın içinde Aftiel`e büyük zarar veren ama aynı zamanda ona aşık olan Belial bu defa ne yapacaktır?

Çıkmaz, kuytu bir sokakta bulunan Gaile adındaki kafe birbirinden çarpıcı hayatları olan insanları bir araya toplamıştı. Bir insanın yapabileceği kötülüklerin sınırının olmadığını burada öğrenmiştim. Burada dönen entrikalar, kaoslar ve dedikodular izlediğim tüm dizi ve filmleri kesinlikle solda bırakırdı.

Bu bir terk ediliş ve geri dönüş hikayesidir.

Birbirinden farklı şehirlerde yaşayan Duygu , İclal , Lavin ve Dılda hiç ummadıkları şwjilde yolları kesişir . Güzel dostlukların ve aşkın olduğu bir hikaye sizi bekliyor ..

Türkiyenin İli olan İzmir Gereklu Bilgiler Verir.

Eğlence amaçlı bir kitaptır! Wattpadde yayında. "Baysoy değilim." Dedi. Ardından "Tekrar et!" Diye bağırdı her zaman ki gibi. "Baysoy değilim." Dedim sakince, artık alışmıştım. "Yeniden!" Diye bağırdı bu sefer. "Ben baysoy değilim!" YENİDEN TEKRAR ET

Yıl 1919.. İşgal kuvvetlerinin abluka altına aldığı o eşsiz şehir İzmir, namı-değer Smyrna.. Bir tarafta egemenliğini ilan eden işgal kuvvetleri, Diğer tarafta ay yıldız uğruna, bağımsızlık savaşı veren asil bir millet. Lakin kader.. İzmir semalarında bir çok insanın kaderini derinden etkileyecekti. Kim bilebilirdi ki.. ... "Hiç bir bayrak masum insanların ölmesini sağlayan bir işgali haklı çıkaramaz."

İnsanın her zaman sonsuz bir sevdası olmalıydı. Bir insan sevebilmeyi öğrenmeliydi. Ama bence normal aşk pek önemli değildi asıl aşk vatan aşkıydı...