Yine aynı masada oturuyordum yine aynı şeyler konuşulacak uyuşturucudan nasıl daha fazla kazanılır kaç tane kız geldi satılmak üzere ne kadar silah üretilecek ve kaçırılıp satılacak hangi kumarhane iyi çalışıyor ve daha fazla para getiriyor kaç tane sahte para piyasaya sürülecek... 17 yaşımda düştüm bu adamların eline düşmek te değil babam olacak insan beni alıp bu adamların eline verdi hayatımı benden çalan bu adamlar değildi babam dı...

Babası tarafından tacize uğrayan,yıllarca eziyet gören,annesi korkunç bir şekilde babası tarafından öldürülen bir kadın düşünün... Ben Çilem Buse ÖZTÜRK kendi hayatı için adaleti sağlayamamış kadın avukat olup başka kadınlar için adaleti sağlamak istiyordum...

Karanlığa gömülen şehrin üzerinde şimşekler dans ediyordu. Gök gürültüsü ise sağır eden cinstendi. Sanki ben konuşmadıkça gökyüzü konuşuyor, günahlarımı haykırıyordu adeta. İçimde... Beyaz ve Siyah. Aydınlık ve Karanlık vardı. Hangisinin büyüklüğü daha fazla kestiremiyorum. Terasta duyduğum adım sesleriyle irkilerek çıkışa doğru döndüm. Karan... Panikle geri adım atsamda terasın pervazına yaslanmıştım. Kaçışım yok. Kalbim deli gibi atarken telaşla bir çıkış yolu arıyordum. Ben kafamda bahaneler sıralarken o çoktan sınırlarımı ihlal etmiş bana yaklaşmıştı bile. "Saye!" Kullanmadığım ikinci ismimle seslenince tüylerim diken diken oldu. Herkes, "İclal" olan ilk ismimle seslenirdi. O beni tanıdığından beri hep ıslarla "Saye" diye seslenip durdu. "Bu havada ancak senin gibi biri, bu gökyüzüne kadar uzanan binanın terasına çıkar." Eliyle yanağımı okşamaya başlayınca bir an kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim. "Saye, sen gerçeği benden ne kadar saklarsan sakla." yüzünü yüzüme yakınlaştırarak "Gözlerinin ardında ki gerçek yüzünü görüyorum." Ve tekrar yineledi sözlerini "Sakladığın o yüzü görüyorum.! "

Mahzenin birbirine delice tutkun iki aşığı Karan ve Hazen. İşledikleri suç onları bir mahzene gönderdi ve orada adaletin olmadığı ortaya çıktı. Hazen ve Karan nereye kadar dayanacak ve ne yaşayacaklar.

Her hayat yeniden yazılırdı. Ruhum kindarlığa bürünmüştü. Ve: "Kinim beni esir alan prangamdı." Meyus talihimin tekerrür edeceği o ana kadar hapsedildim, her bir salisesi aleyhime işleyen bir zamana. Şimdi sıra tanrıdaydı. "Kader çift kişilik bir oyundur; Yapacaklarını sen, Yaşayacaklarını ise Tanrı belirler."

Kardeşlerinin bedelini ödeyen iki kişi Biri hayat dolu, herkese neşe kaynağı olan kadın Akça diğeri ise, adaletli olduğu kadar esamesinden korkulan Karan.

Arkadaşına mesaj atmak isterken bir örgüt liderine mesaj atan Ada akalp…

Kim bilebilirdi olucakları, ufak bir hata nelere yol açar efsan yolu bulabilicek mi? Yoksa kaybolacak mı...

Bir mafyala zorla evlenirseniz ne olur Efsun ailesinin zoruyla bir mafya olan Karan ile evlendirilimiştir bu zorunlu evlilik gerçek bir aşka dönüşebilir miydi?