Kitap Tür Kategorileri

"Sen kimsin ki ne beni öldüreceksin? Bi` kere ellerin bağlı aptal." dedi maskeli terörist. "Yüzbaşı Çetin, namı değer Kızıl Kurt. Tek aşkım vatanım ve bayrağım." dedi Alev karşısında ki teröriste nefretle bakarken. Aslında Ateş`i de ekleyecekti ama vazgeçti. "Emin misin sevgili Alev, tek aşkının Vatan ve bayrak olduğuna haa? Pardon Alev değil, Kızıl Kurt." dedi alaylı bir ses tonuyla terörist. Ardından alaylı bir ses tonuyla kahkaha atıp maskesini indirdi. Alev karşısında ki adamı görünce tüm nefretini kusarak bağırdı. "Bana bak eğer Ateş`e zarar verirsen seni yaşatmam, bu ezanlar şahidim olsun ki yaşatmam!" "Ölmezsen, ölürüm. Ama bende canımı sokakta bulmadım, o yüzden Ateş`e zarar vermeyeceğim merak etme ama senin için aynı şeyi söyleyemeyeceğim Alevcik." Maskesini tekrar taktı, eline bıçağı alarak Alev`in yanına doğru ilerledi. Yanına gelince ondan önce hiç bir konuşayı duymayan yeni yeni uyanan Ateş`e bakarak konuştu. "Ateş hiçbir şey yapamamak canını acıtıyor değil mi, haa?" dedi ardından Alev`in kokuna çizikler atmaya başladı... 🔥 Asker&Asker Kurgusudur Konu, içerik ve kapak tasarımı bana aittir. !Uyarı! Kitap da şiddet ve olumsuz içerik vardır!

Göreve giden kadın asker yaralanır ve hastaneye kaldırılır kaldırıldığı hastanede ki doktora aşık olur

Annesi kız 6 yaşındayken ölmüş babası başka biriyel evlenmiş üvey abisi taciz uygulamak istemiştir

Hedefler başarmak içindir vazgeçmek için değil.

üvey babası yanlarından gitsin diye tercıhı değiştirip. sırnak yazar işte o zaman eylül derın nın hayatı değişir bölumler pazar ve cumartesııı yazım yanlışı vardır

bir gün emir gelir göreve gidiyorsunuz pençe timi. Bir kız çocuğnu kurtarmaya… o günden sonra time giren kız çocuğu timin kaderini tamamen değiştirir

Vatan ne demekti, bir toprak parçası diyen vardır vatana ama biliriz ki vatanı vatan yapan uğruna dökülen kandır, biliriz ki bu toprakların vatan olması için çok can gitti; sarı gelinler dul kaldı, el kadar yavrular babasız kaldı gitti. Babalar evlatlarını gömdü ve nice evlatta babalarını. Baba varken yokluğu tadanlarda vardı, sırf bir toprak parçasının vatan olması için gözü yaşlı bekledi nice çocuk bana gelsin elimi tutsun saçımı okşasın diye. Biz çok fazla borçluyuz bu toprakları Vatan yapanlara sadece şehit olanlara değil arkada bıraktıklarını düşünmeden ölüme korkusuzca yürüyen yiğitlere. Tepelerini gördüğünüz o dağlar bizim evimiz olma raddesine gelmişti. Ben Gökçe asker kızıyım ama aynı zamanda bu vatanın bekçisiyim. Acılarla yoğrulmuş bu vatanın bekçileriyiz.

Vatan için can alır can veririz

Bir mafyanın kızı ile bir askeri okuyacaksınız. İlk kitabım. 2021 de yazmışım şimdi devam ettiriyorum.

Watpadd düzenlene kadar buradan yayınlayacağım. Asker kurgusu olarak yazdığım ilk kurgudur.İlk başları klişe olsa da ilerleyen bölümlerinde aslında öyle olmadığını fark etmenizi sağlayacak bir kurgu. Ve şunda belirtmek istiyorum kitabımda daha çok ruhları yaralı olan insanların birbirlerine nasıl şifa olup iyileştirdiğini okuyacaksınız.Kitabıma şans vermeniz beni mutlu eder. TANITIM Babaannesinin ölümüyle doğuya tayinini isteyen hemşire Ayperi. Orada görev yapan demir timiyle tanışır.Gerçek aşkı ve aileyi olmayı gittiği yerde bulan hemşirenin hikayesi... Yağız Ege ❤️ Ayperi Buraya kadar gelip kitabıma bir şans verdiyseniz keyifli okumalar... 🤗🤗

Kübra 15 yıl önce sevgilisi yüzünden hamileliğinin ortasında bebeğini kaybeti sandı Akif Kübrara için 10yil sonra gonderilen nefes gibiydi Bir özel küvetler ekibi vardı kübraya kardeş abi yoldas olan Anka onbaşı yıl önce öldü sanılıp yılarca Kübranın yas tutuğu bebegiydi kimsenin bilmediği Yilarca bilinmeyen bir sır yilar sonra onları nasıl bir araya getirecekti...

Bu Kitabımızda küçüklüğünden beri asker olmak isteyen bir kızımızın hikayesini okuyacaksınız . Asker olmak istemesinin sebebini bu yola baş koymasını nedenini ve onun bu yolculuktaki dostuyla başına gelenleri ... Yapılan zulümlerin ve ihanetin intikamını almak için asker olmak isteyen bu kızımız ve arkadaşı vatan sevdasında canlarını ortaya koyabilecek durumdalar ve koyuyorlarda! Büyük emeklerle fedakarlıklar sonucu kara harp okulunu kazanan bu iki dost gittikleri bir ziyarette teröristlerle karşılaşır ve savaşırlar . Daha asker olmamalarına rağmen teröristler onların asker olduklarına inanmışlardır. Kızlarımız yanlarındaki askerlerle en sonunda teröristlerin içinde kendilerini tutsak olarak ve onların taraflarına geçme tehditleriyle başbaşayken bulur. Ana karakterimiz olan Cemre ve yan karakterimiz Fatmanur geçmişlerinin yükünü ,utancını ,korkusunu ve hüznünü beraberinde yasını üzerlerinde taşırken bir yandanda savaşmak zorundalardır. Aldıkları tek ders yalnızca bunlar değildir tabiki tecrübeleri ve bildikleriyle ,savaşma içgüdüsü yanında sonsuz bir vatan aşkıyla cesurca savaşacaklardır. Şimdiden söyleyeyim bu hikayemizde SAVAŞÇI KADINLARIMIZ ön plandadır. Ve dikkat!bu sefer kadınlar kendilerini kurtaracaklar. Herhangi bir beyaz atlı prens denilen zırva olmayacak .

"13 Nisan 2007/Kuzey Irak Bal`ıma.. Merhaba babacım, bal kızım. Güzel bir başlangıç olmadı biliyorum. Ama ömrünün yarısı dağın taşın arasında geçen bi adam olduğum için daha afilli sözleri bilmediğimi fark ettim. Beni bunun için affetmeni istiyorum. Bu gün çok zor bir gün babacım. Bu gün ülkenin kanatları etrafında güvenle durman için savaşacağım en zor gün. Gün geldiğinde beni affetme ama anla diye yazıyorum bunları. Çünkü ben şehit olacağımı bilerek geçiriyorum günlerimi burada. Pişmanım babacım. Sana son kez sıkıca sarılıp , seni seviyorum güzel kızım demediğim için pişmanım. Benimle güzel anılar biriktiremeden gittiğim için pişmanım. Ama gitmem gerekiyordu kızım. Benim kızım için bir ülke bırakmam gerekiyordu. Benim kızım için, güvenli bir vatan toprağı bırakmam gerekiyordu. Seni ilk kollarıma verdiklerinde, koruduğum vatan toprağına iki katı sarıldım. Senin bir vatanın olmasını dileyerek canımı dişime taktım. Sakın ülkenden, vatan toprağından gitme. Ben senden gitmek zorunda kalsam bile, sen benden vatan toprağından gitme. Benim kızım olduğunu bilerek yaşa. O nur yüzünü vatan toprağından geri çevirme. Benim üniformalarımı giyerken gördüm seni. Çok gurur duydum , çok duygulandım. Ben senin gözlerinde gördüm kızım Harbiyenin tozunu. Daha o günden anladım arkamdan geleceğini. Umarım görürüm bal kızım, beraber koruruz vatan toprağını. Buralarda günler çektiğimiz bir mercan tesbih gibi, zikrimiz aynı ama ölüme yaklaştığımızı bilerek çektiriyorlar. Subay olduğunda, sakın babası yüzünden gelmiş dedirtme arkandan kızım. Eğer bir şey diyeceklerse arkandan, babasının kızı desinler. Babasının cesur, yürekli kızı desinler.Ayak bastığım hiçbir toprağı yetim bırakma babacım. Seni çok seven, Baban. Binbaşı Mehmet Duman ZEYREK. "

DİYARBAKIR/SUR «2016» Siz şimdi sanıyorsunuz ki her eline silah alıp, kamuflaj giyen asker oluyor. Yok aslanım. Öyle olmuyor işte o işler. Sen gel bir de Sur`da, Tel Aviv`de gör askeri. Gel benim elimde yanan namluları gör. Gel 5 bin derecelere çıkartmalarımı gör. Bak sen, nasıl eğitilmiş olduğumuzu bilmiyorsun. Neler yapacağımı bilmeden beni vasıfsız, vizyonsuz bir insan sayıyorsun. Değilim. Benim tek amacım ot gibi yaşamamak ve kendimi sürekli geliştirmek. Ve sen beni tek meziyeti silah kullanmak olan biri olarak göremezsin. Ben matematiği, rüzgarı ve dünyanın dönüşünü hesaplamaya kadar kullanıyorum, fiziği yanlızca e=mc2 olarak bilmiyorum bazıları gibi, ben fiziği mermimin havada kalış süresine kadar hesaplarken kullanıyorum, barutumu ayarlarken kimyanın tarihini tekrar yazıyorum, vurulduğumda ölmemek için turnikemi ben yapıyorum emin ol fizyolojime oldukça da hakimim. Ben 47 ayrı derse tabi tutuldum. 47 sini de en iyi şekilde geçip harp okulu birinciliğine oynadım. Kazandım da git bak kütükte Babamın adının altında adım yazıyor. Yan dal olarak Mekanik mühendisliği bile bitirdim. İç dış mekanikten de güzel anlarım. Getir bana bir silah bakarak dökeyim içindekileri. İngilizcem, bir ingilizin yanında konuştuğum zaman ben söylemeden ingiliz değil de Türk olduğumu anlamayacakları bir düzeyde. Sen şimdi gelip bana vizyonsuz diyemezsin. Sırf meskenim dağlar diye. Gel ben seni götüreyim Sur`a. Yoksa anlamayacaksın.

Ağrı`da görev yapan Dilhan Hande, sınıf öğretmenidir. Öğrencisinin elinde gördüğü dergiyi inceleyip şüphelendiğinde polis olan babasına haber verir. Askerler dergiyi bulmak için okula geldiğinde, işler çok farklı yollara sapar. "Bu benim künyem," dedi. "Sana bunu bırakıyorum, Hande çünkü sana her daim döneceğimin sözünü veriyorum. Bir asker künyesiz kaldığında kaybolmuş gibidir, ben sana her geldiğimde kendimi bulacağım ve kendimi bulmak için hep sana geleceğim."

Binbaşı Ömer KURT... Anne ve babası şehit olduktan sonra yetimhane de büyüyen Ömer, vatanım için son kanıma kadar savaşacağım diyerek asker olur. Kalbini ikiye bölüp yarısına vatanını, yarısına ise sevdasını koyar. Ve o vatanı ile sevdiği için her şeyi yapmaya hazır bir KURT. Başkomiser Tomris KURT... Yıllar önce Tomrisin aile evinden gitmesi ile başlamıştı her şey. Ailesine 16 yaşında kavuşan Tomris, 18 yaşında uğradığı iftira sonucu bir daha geri dönmemek üzere yeminlerle gitti Urfadan. Bilmiyordu bir gün o yeminin bozulup; canı, cananı, aşık olduğu kocası ile geri oraya döneceğini.

Tek hayali asker olmak olan Azra ve asker olmasına karşı gelen ailesi. Azranin bu zorlu süreçte yaşadığı hayal kırıklığına rağmen hayalinden vazgecmemesi. Azra kara harpta asker olduktan sonraki zorlu hayatını ve aşk hayatını anlatan bir kurgu umarım seversiniz. Kitap tamamen bana aittir herhangi bi yerde izinsiz olarak paylasilirsa dava ederim.

Kaç çiçeği gençlik, aşk ve ölümü temsil eder. Bizim için kan çiçeği ölümdür , yarım kalan sevgilerdir. Yarım kalmışlıktır...

Teğmen bir kadının hayatına giren doktor adamla hayatının nasıl devam ettiği

İlk kurgum umarım beğenirsiniz ❤️

Teğmen kızın aşkı kız annesini mesleği olan albaylığa özenir ve asker olur daha sonra hayatını aşkını ilk katıldığı tim`de bulur tüm zorluklara rağmen asla birbirlerinde vaz geçmezler

-Yarı rus yarı Türk olan Zhanna her şeye rağmen bordo bereli iyi bir asker olur. Bir time girmesiyle zaten sarsılan düzeninin üstüne gelen telefonla gerçek ailesiyle karşı karşıya gelir...

Miran ile burada olduğu her akşam yaptığımız gibi mutfağımızda davlumbaz ışığında oturuyorduk. Miran`ın bir sıkıntısı vardı belliydi. Ona baktım "Sevgilim, sorun ne bilmiyorum ama çıkar hadi ağzındaki baklayı." dedim. Bana baktı. Bakışı her zamankinden farklı suçluluk ile kaplanmış bir mutluluk gibiydi. Herkesten gizlediği o bakışları yalnızca bana karşı bir bulutla kapatmıyordu hislerini. "Dora, ben bir şey yaptım." dedi. Korkmaya başlamıştım. Devam etmesi için gözlerine baktım. Ellerimi tutup sözlerine devam etti "Ben istemediğini bile bile buldum onları." dedi. Dona kalmıştım. Bahsettiği beni yetimhaneye bıraktıklarını düşündüğüm öz ailemdi. Neden yapmıştı ki? Bu yaşıma kadar kimsesizdim. Şevval`in ailesi pekala ebeveynlik yapmıştı ama kimseye anne dememiştim. Kimsede "anne"ya da "baba" sıcaklığı almamıştım. Ailem Miran Demir`di ve bana yeterdi. Seneler sonra neden bulmuştu ki? Miran`a hala bir cevap veremiyordum. "Mehru`m ben tanıştım onlarla sandığın gibi değil." dese de dinlemedim. Kalkıp balkona gittim. İnanamıyordum. Ailem vardı ve benim sandığım gibi beni isteyerek bırakmamışlar mıydı? Artık kimsesiz değil miydim? Beni severler miydi? Bana alışırlar mıydı? Peki ya ben? Ben onları sevecek miydim? Alışabilecek miydim? Ya da anlaşabilecek miydik? Bilmiyordum. Ne benim onları ne de onların beni kabul edebileceğini düşünmüyordum. Yanılacak mıydım? İyi olacak mıydık? Yoksa kötü olursak Miran aylar önce bu şehire gelip işe başladığımda şahsıma yapılan saldırıdan kurtardığı gibi şimdi de kurtarır mıydı? Ben Dora Ekinci önce Demir olacaktım ve sonra belki kızlık soyadım değişecek onlara ait olan Akpınar olacaktı. Bilemiyordum. Bilmiyordum ama öğrenecektik. Hep beraber yaşayarak görecektik. Ya sen? Öğrenirken bize katılmak ister misin?

Herşeye rağmen güçlü kalan kadınlara ithafen... Şiddet gördüğü eşinden ayrılarak kendine yeni bir hayat kurmaya karar veren Afra mesleğine yeniden dönmek ister. Terör saldırılarının yaygınlaşmaya başladığı Bingöl`e atanan Afra herşeyi değiştiren bir haber öğrenir. Yeni hayatına başlamak için gittiği yerde hayatı daha çok dibe batmaya başlar. Afra artık herşeyden umudunu kesmişken kaderin ona bazı sürprizleri vardır...

Küçükken yaşadığı zorluklarla büyümüş bir kız ve kızın yaralarını habersizce saran bir adam.

İsminin anlamı "çiçek" olan kadın ve adı Toprak olan adam. Adam plastik bir çiçeğe benzetti kadını. Plastik çiçekler toprağa tutunamazdı. O, Toprak`a tutunamadı. Kadın o çiçeği aldı, namlusuna taktı. Silahını ateşlediğinde namludan çıkan çiçek vurdu adamı, öldürdüğü her kişi için bir çiçek kurban etti kadın. Ben istediğim kadar yazayım, siz istediğiniz kadar okuyun, bir yere varamayacağız, bir şey başaramayacağız. Plastik çiçekleri ne kadar sularsak suluyalım, onları açtıramayacğız. Şarkıda da dediği gibi, "Su vermeye benzedik plastik çiçeklere..." -0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0- Dikkat! Bu hikayede geçen tüm olaylar, kurumlar, yerler ve kişiler tamamen hayal ürünü olup hiçbir gerçeklik payı barındırmamaktadır. Bu hikaye, şiddet ve argo içermektedir.

Karargaha yeni atanan yüzbaşı Tomris ve timi "ölüm timi"

İnsanın bu hayatta amaçları vardır . Benim de amacım her zaman hayatımı vatanıma adadım . Ben zerrin akca , çocukken hep asker olmak istemiştim , şimdi isede doktordum . İkisindede amacım aynıydı . VATANIM...

Doğma büyüme rizeli olan deniz Karagün” ün görev yaptığı time atanan yıllar önce iplerini koparmak zorunda kaldığı barlas zehiroğlunun time atanması ve denizle arasındaki aşkı anlatan bir kitaptır

(+18,CINSEILIK,KÜFÜR İÇERİR BİGİNİZE) HER ÖEN KADIN DÜŞEN BIR GÜZ YAPRAGI GIBIDIR BIDAHA DOGAMAZ.