Rusyadan Trabzon`a gelen bir kız. Olacaklardan habersiz.

1999’un o uğursuz sabahında deprem sadece binaları yıkmadı… henüz birkaç günlük olan bir bebeği de ailesinden kopardı. Yıllar geçti. Ece, o depremde hayatta kalmış bir bebek olduğunu bilmeden başka bir aileyle büyüdü. Ta ki bir gün… karşısına üç yabancı çıkıp şu cümleyi kurana kadar: “Sen bizim kardeşimizsin.” Ece o an evlatlık olduğunu öğrendi. Ve yıllardır ait sandığı hayatı, bir anda tuzla buz oldu. Ama işin tuhaf yanı şu: o gün sadece bir gerçek ortaya çıkmadı… bir hikâye başladı. Çünkü ece’nin kalbinde en çok yer kaplayan kişi olan çocukluk arkadaşı rüya da bu ailenin içine dâhil oldu. Ve birbirine kan bağıyla değil, kalple bağlanmış iki kız kardeşe dönüştü. Şimdi bu evde: ▫️ geçmişin yasını tutan ama geleceğe tutunan bir rüya, ▫️ “Aşk`la işim olmaz” diyen bir çağrı, ▫️ yıllar sonra ilk kez kalbi atmaya başlayan bir ece, ▫️ ve kalbini asla kapatamamış bir tarık var. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu: > bir kayboluşun nasıl bir aileye dönüşmesinin, kalpten kalbe uzanan yolların nasıl bir ömürlük iyileşmeye dönüşmesinin hikâyesi. “Bazen bir deprem sadece binaları değil… senin sandığın hayatı da yıkar. Ama bazı yıkıntıların altında, yepyeni bir aile doğar.”

Minel 17 yaşında kendine aşık,cıvıl cıvıl,neşeli bir kızdır ama birden gelen mesajla ailesinin gerçek olmadığını öğrenir

"Bir saatin var. Eğer gelmezsen, kızı-" "Kızla bir ilgim yok. Beni rahatsız etmeyin!" Sevdiğim adam, ölümüme göz yumuyordu...

Yasemin İstanbul`a yeni taşınır ve başına gelmeyen kalmazz

On altı yıl boyunca aile sevgisinden yoksun, vatanına ihanet edilmesi için yetiştirilmiş bir kız. Tam kurtuldum derken kendini başka bir cehennemde bulur ve orada bazı gerçeklerle yüzleşir, ya da gerçek sanılan yalanlarla. Fakat daha sonrasında yaşadığı veya yaşamak zorunda bırakıldığı hayat ona başka bir kapı açar. Öz ailesini...

Genç yaşında evliliğe zorlanmış olan Sevim, yıllar sonra hayatının aşkını buluyor. Fakat tahmin dahi edemeyeceği problemler de var. Her hikayede illa bir üzülen olmak zorunda mı? Hep birlikte göreceğiz!

Babasının borcu yüzden mafyaya satılan kız

Gittiği yaz tatiliyle hayatı tamamiyle değişen bir kızın hikayesi...

Defne, annesini doğumda kaybetmiş, uzun yıllar boyunca anneannesi ve dedesiyle ufak bir kasabada yaşamış genç bir kız. Dedesinin ölümünün ardından, hayatının bu aşamasında babasının yanında olması gerektiğine inanan anneannesi, Defne`nin babasıyla iletişim kurmaya karar verir. Babası Cem Bey ise uzun yıllar sonra kızıyla tanışmayı kabul eder. Cem`in korkaklığı Defne`nin hayalkırıklığı yaşamasına sebep olur. İki yabancı, aynı evi paylaşmaya başladıklarında, aralarındaki boşluğu doldurmanın zorluğunu hissederler. Geç kalınmış bir baba-kız ilişkisinin içsel bir yolculuğunu başlamış olur. Aynı zamanda Defne hem babasına ,hem de babasının yaşadığı çevreye adapte olmaya çalışır. Defne yeni hayatında arkadaşlığı,aşkı ve yeni birçok şeyi daha öğrenecektir.

Yıllar önce reddetildiği aşkıyla tekrar karşılaşan bir kadın`ın hikayesi bu. O bir yıldız Sevdiği adam ise bir gezegen. İkiside kaybolmuştu. Yıllar sonra birbirlerini buldular. Ama içinde bir boşluk hissi ile, adam ise kadını gördüğü an aşık olmuştu bile. Peki bu kaybolan yıldız ve gezegenin hikayesini öğrenmeye varmısın? Öyle ise başlıyoruz

“ Bırak beni serhad ağa bırak yoluma gideyim.”dedim ağlamaklı çıkan sesimle. Her iki kolumdan tutup beni kendine doğru çekti.” SENİN YOLUN BENİM! Senin yolun benim! İster bunu şimdi kabul et! İster 10 sene sonra istemezsen de azrailin pençesinde Zeynep! SENİN BENDEN BAŞKA YOLUN YOK!” Dedi son sözleri teker teker öfkeyle yüzüme bağırarak” “ Bu yol değil Serhad ağa bu mecburiyet. Bu zülim, ÖLÜM BU ÖLÜM!”dedim bende aynı öfkeyle… Benim hikayem ama ben yazmadım, ben seçmedim, ben istemedim. Ben sadece bedel ödedim hep olduğu gibi . Bu evi de ,bu evliliği de ,ruhumdan kalan son parçaları yok eden bu adamı da . Bu hikaye Serhad ve Zeyneb’in hikayesi..

İnsan neyle yaşar? Ya da ne için yaşar? Kendisi için mi, yoksa etrafındakiler için mi? Yaşamak istediği için mi, yaşamak zorunda olduğu için mi? Ya da yaşamak zorunda mıydı ki? Peki ben ne için yaşayacağım? Hayattan zevk alan var mıydı? Hayattan nasıl zevk alınırdı? Hayattan zevk almak isteyen kimdi ki zaten?... Herşeye rağmen ben olabilirdim belki... ~ O her yerde, hep yanımda yada hiçbir yerde ve ben yalnızım. Ya da öyle olduğumu sanıyorum. Beni istiyor, yanına gitmemi istiyor... Bedeninimin kontrolünü eline almak istiyor... ~ "Korkmuyorum karanlığınla yüzleşmeye."dedi genç kadın. "Bunu sen istiyorsun!" Dedi genç adam, duvara yasladığı kadının kulağına doğru eğildi ve fısıldadı; "Ve ben sana istediğini vermeyeceğim. Seninle birlikte bu dünyada benim cehennemimi yaşamayacağız." Kadın adamın ondan çekilmesine izin vermeden tıpkı onun gibi fısıldadı; "Seninle birlikte bu dünyadaki cennetimi yaşamak için uğraşacağım." ~ Bizde zaman darmaduman, biz darmadumanız. ~ 22 yaşında, etrafındaki kalabalığın içerisinde yapayalnız, hayatında kararları kendi başına alamayan genç bir kadın. 25 yaşında, kafasındaki sesleri susturma yolunda çabalayan genç bir adam. İkisi de darmaduman... İki darmaduman beden birbirini bulduğunda ne olacaktı? Birbirlerinin enkazlarının altında mı ezilecekler? Yoksa birlikte mi yükselecekler? Başlangıç: 10.06.2024 Bitiş:

YETİŞKİN İÇERİKLİ BİR KİTAPTIR!!! Geçmişte yaşadığı bir skandal yüzünden 5 yıl içeride yatan mafya lideri Aksel Kaçkın. Sonunda özgürlüğüne kavuşur. Lakin 5 yıl önce nişanlısını bu skandalda kaybeden Asker Karen Altay onun peşindedir. Sevdiği kadınla evlilik hayali kuran bir askerdi. Karen Altay. Ansızın bir gecede nişanlısını kaybetmişti. Gözünü bürüyen intikam ateşiyle bunu yapanların peşine düşer. "Ateşin adı Kaçkın`dı, barutun sahibi Altay. Aynı hikâyede buluştular. Patlamamak mümkün müydü?"

Ailemin intikamını almak için erkek kılığına girip, mafyaların arasına sızdım. En fazla ne olabilirdi ki? "En başından beri kadın olduğunu biliyordum..."

BU ZAMANA KADAR OKUDUĞUNUZ BÜTÜN GERÇEK AİLEM KİTAPLARINI UNUTTURACAK TEK KİTAP! Arkadaşlar bu kitabı iki kişi olarak yazıyoruz Birincisi ben geceninkizi1434 İkincisi de @Asmin047 Kapak tasarımı bana ait! (Ç)alınma kopyalanma durumlarda bizzat ben tarafından dava açılacaktır bilginize!

Bir mahalle. İki kadın. Ve yavaş yavaş içeri sızan yepyeni bir hayat... Hüma ve Miray, geride bıraktıkları onca karmaşadan sonra küçük bir mahalleye taşınırlar. Yenimahalle; sokaklarında çocuk kahkahaları, balkonlarında çiçekler, pencerelerinden umutlar süzülen bir yerdir. Burada, tozlu raflardan silinmiş bir hayalin peşindedirler: Bir pastane. Küçük bir dükkan, büyük bir başlangıç. Ama bazen hayat, tam da en sessiz anlarda başlar. Fırın kokularının arasına anılar karışır, mahalleye sinmiş sesler kalbin içine işler. Camdan içeri yalnızca güneş sızmaz; geçmişin gölgeleri, geleceğin ihtimalleri ve belki... bir çift göz de o camın ardında bekler. Bu, acele etmeden anlatılan bir hikâye. Yavaş yavaş. Tıpkı mutluluk gibi...

Bir kırılganlığın sessizliğinde büyümüş bir kızdım. Hep kenara itilen , sesini duyuramadıkça içine gömülen , sevginin neye benzendiğini bile hatırlamakta zorlanan... O ise ; bakışlarında öfke , koruma ve yıllardır aşkını omuzlarında sessizce taşıyan , iri yarı ama yüreği incelikle atan bir adam. Kırılan kalbim ürkeklikle geri çekilirse , o bir adım daha yaklaşır bana. Ben susarım , o anlar. Ben kaçmak isterim , o tutar. "Ben kolay bırakacak biri değilim , Mihri. Bende tutmak var , bırakmak değil." Dedi derin ama bi o kadar da sert bi ton da. Bana kızmış mıydı? Göz pınarlarım doldu. "Ben hala eksik hissediyorum Murat.. Kırık gibiyim." dediğim de gözleri yüzümü inceledi. "Kırık da olabilirsin , eksik de. Ben seni tamamlamak veya boşluk doldurmak için değil. Senin yanında durmak için sana gelmek istiyorum." Dediğinde yutkunup gözlerimi kaçırdım. "Ya senden gidersem , hiç korkmuyor musun ?"dedim fısıltı ile. Ondan gitmek... Son isteğim bile değildi. Bir adım atıp aramızda ki açıklığı bir nefes kadar yakına çekti. "Ben gider misin diye korkmam. Bani sevdiğin hâlde benden gidiyorsan , neden gittiğini de bilirim. Ama senin kimsenin incitmesine de izin vermem. Ne benim , ne de senin." Gözleri yüzümde gezinip tepkimi izledi. Devam etti, "Bana yaklaşmak istersen , adımını sen belirlersin. Ben sadece orada beklerim seni. Hep."

Her şey bir tıkla başladı. Bir sistem kuruldu; adına Vyrin sektörü denildi. Ama perde arkasında, üç şirket insan hayatlarını sayılara dönüştürüyordu. Hepsi aynı ağın parçasıydı. Veriler çalındı, kimlikler silindi, çocuklar susturuldu. Ve bir kadın bu karanlık sistemin içinde gerçeği görebilen tek kişi ;kendi geçmişiyle yüzleşirken, geleceği de tehlikeye attı.

Ahu, hayatı boyunca yanlış bir yerde büyüdüğünü bilmeden yaşadı. Doğumda başka bir bebekle karıştırıldı, üvey ailesinin şiddetiyle büyüdü ve sonunda kaçıp kendi yolunu çizdi. Dövüşerek, yarışarak ve hayatta kalmayı öğrenerek kendini güçlendirdi. Ancak geçmişi onu bırakmadı. Gerçek ailesi onu bulduğunda, bambaşka bir dünyanın içerisindeydi—kan, güç ve kurallarla dolu bir mafya dünyasının. Yedi abi, onlarca kuzen ve kocaman bir aşiret… Hepsi onun kim olduğunu sorguluyor, kabul etmeye yanaşmıyor. Ama bilmedikleri bir şey var: Ahu artık o küçük, korunmasız kız değil. O, dövüş ringlerinde "Gece", yarışlarda "Gece`nin fısıltısı", mafya dünyasında ise "Anka" olarak anılan biri. Ama hiçbir unvan, gerçek aile olmanın ne demek olduğunu ona öğretemedi. Şimdi, Ahu hem kendi yerini bulmalı hem de onu küçümseyenlere kim olduğunu göstermeli. Kan bağı her şeyi belirler mi, yoksa aile olmak daha fazlasını mı gerektirir?

Bir gün saraya yapılan korsan saldırısında Prenses Della kaybolur.Herkes prensesin öldüğünü düşünür ancak Prenses denizlerin lordu olarak bilinen Reacher Armstrong`un elinde esirdir,Kaptan Reacher Armstrong`un istediği tek şey ise intikamdır. "Bizim hikayemiz kanla yazıldı Prenses,benim sana seni seviyorum dememi bekleyemezsin ben sana karşı hep ambivalansım."

Taşındığı şehirde yeni bir liseye başlayan Alya`nın herkesten sakladığı sırrı ortaya çıkar. Fakat tanıştığı yeni bir çocuk onun hayatını temelinden değiştirir.

Kimsesiz kızların kimsesi olmaya

••• Düğün gününde yaşanan ihanetin ardındaki gerçek, kimsenin tahmin edemeyeceği kadar derinlere uzanıyor. Kadın intikam için adım attıkça, hem düşmanlarının hem de en yakınındakilerin aslında kim olduğunu sorgulamaya başlıyor. •••

Neydi hayat... Ben ırmak 15 yıldır bu aileden kurtulmak istiyorum ama olmuyor. Ailem beni 10 yaşında Zorla kapatmıştı. Eğitim hayatımı elimden almamaları için adeta çırpındım ve başarılıda oldu liseyi okuyordum. Ama nerden bile bilirdim hayatımın bir yanılma ile mahfolduğunu benden 15 senenin çalındığını.