Kitap Tür Kategorileri

Mahize; Ruhum, ruhuna sarılıyor. Hissediyor musun? Mahize; Hissettiğinde, bana yaz olur mu? Çünkü seni hissetmek istiyorum. Mahir; Hissetmiyorum, bana yazma olur mu? Hissettiğim tek şey hayal kırıklığıydı. Onu kendimden bile daha çok severken, onun beni sevmiyor oluşu her şeyi alt üst ediyordu... Yıllanmış şarap gibiydim, beklendikçe güzelleştim. O da şarap aşığıydı, bütün şişeler ona açılırdı...

Bir kızın kuzeni sayesinde mahalleden biriyle sevgili olur aynı zamanda kuzenide onun arkadaşıyla sevgili olur aralarında olaylar olur fakat sonunda kızla oğlan barisirlar

Kitabın başlarda birşeyler yok fakat ortalara geldiğimiz zaman baya kanlı vahşet şeyler yaşanacağı için ona göre okuyunuz.

Siz: Sen kimsin? Carpemortem: Belki ilerde öğrenirsin ama sadece şunu bilmeni istiyorum Carpemortem: Saçlarının kokusunu özledim, Ay Carpemortem: Keşke böyle olmasaydı.

"Sadako`nun yaşamak için tek umudu kağıttan bin Turna kuşu yapmaktı. Benim ise tek dileğim bana bakarken gözlerinin içinin güldüğünü görmekti."

18 yaşına kadar yaşadığı hayatın bir yalandan ibaret olduğunu öğrenen Aşina, bu yalana sebep olan herkesten intikam alma amacıyla yaşar ama öğrendiği her bir gerçek işini daha da zorlaştırır. URAGİRİ

Babasıyla yaşayan hukuk fakültesi son sınıf öğrencisi olan Ahsen`in biraz üzücü biraz ders alıcı birazda romantik hikayesini okuyacağız 💙✨

Bazı Gerçekler

İkizini küçük yaşta kaybetmiş, hayatı acılarla dolu olan Ekin`in hayatı...

**uyarı bu güzel sanatlarda yaşanan bir olay örgüsüdür** Wattpad hikayelerindeki gibi korkunç bir Lise dönemim oldu. Bunları yazıya dökmek mantıklı geldi,animasyonu da yapıyorum ama o çok zor biter diye şuan kolaya kaçtım. Ey yüce lahmacunlarım bunu normal bir olay örgüsü sanıyorsanız çok yanılıyorsunuz,tüm olay örgüsü ve karakterler gerçektir sadece isimler değiştirilmiştir.

Sessiz durmak en yüksek çığlıktır ama bunun için insanların kulaklarını açması lazım. küçük yaştan beridir ailesi tarafından erkek çocuğu olduğu için şiddet görerek yaşama tutunan bir çocuk.

WATTPAD DE 7,91M OKUNMA! Manevi ailesini kaybeden ve bundan dolayı manevi kardeşiyle arası açılan Berra Derin duyduğu hakaretlere, gördüğü dışlanmaya daha fazla dayanamayıp soluğu İstanbul`da alır. Kendine yeni bir yol çizmeye karar verirken hesapta olmadığı bir şey olur. Kaan Erdinç ile yolları kesişir. Kaan Erdinç`in geçmişi açığa çıkmasıyla beraber Berra kendini siyah beyaz dünyasında bulur. Bu dünyadan kendini uzaklaştırmak isterken Kaan`ın eli Berra`nın hep üstünde olur. ALINTI "Gideceksin dedim!" Dudağının arasından tısladı. Sinirli hali beni korkutuyordu. Fakat gitmemi istiyordu. Burasının benim için tehlikeli olduğunu söylüyordu. Beni mi düşünüyordu? Sanırım bu son soruyu bin defada tekrarlasam usanmayacaktım. Çünkü söz konusu bendim. "Benim hakkımda hiç bir şeye karar veremezsin anladın mı?" Yüzüne avazım çıktığı kadar bağırdım. İki ellerimle omzuna bastırdım. "Hiç bir yere gitmiyorum, bunu o taş kafana sok!" Kaan`ı omzundan iterek odadan koşar adımlarla çıktım. Arkamdan "Berra!" Diye kükredi. Asansörün kapısı açılınca `0` düğmesine bastım. Kapının hızlı kapanması için düğmeyi zorladım. Kapı yavaş yavaş kapanırken gözlerimi kapattım. Rahat bir nefes verip gözlerimi açtım. Asansör kapısının arasında el görünce çığlık attım. Tek eliyle asansörü durdurdu! "Sen manyaksın!" Yüz ifadesi beni çok ürkütüyordu. Üstüme doğru gelince kendimi kapana sıkışmış gibi hissettim. Hızlı bir hareketle herhangi bir asansör düğmesine bastı. Asansör ani bir çekimle durdu. Işıkların sönmesiyle gözlerimi kapattım. "Kes şunu!" Soğuk ve güçlü elini çenemde hissettim. Çenemi sıktığında acıyla inledim. Refleks olarak iki elimle, çenemi sıktığı elini tuttum. İtmeye çalışıyordum fakat gücüne karşı gelemiyordum. Ne yaptığını idrak etmeye çalışırken nefesini tenimde hissettim.

Yan yana olan aşk hikayesi Deniz yeni taşındığı evinde Süpriz bı misafirle tanışır misafir haytına yenilikler katar bu misafir denizi. Dengelirle oynar ve herşey çırından çıkar Deniz ve Arasın hikayesi

Unutmak zordu, bazen unutmak istediklerimiz unutumazdık. Ya bedeninde ya da ruhunda izler hep kallırdı...

Türkiye`nin yetiştirdiği ajanlardan biri olan Nisa, vahşete son verip savaşı durdurmaya yardım etmek için beşinci ajan olarak Rusya`ya gönderilir. Fakat Rusya`ya gittiğinde hiç beklemediği sürprizlerle karşılaşır.

Asel Ece üniversiteyi bitirmeye çalışan babası ile arası ne iyi ne kötü olan kendi halinde bir kızdı. Çok severdi ve sevilirdi. Normal hayatı vardı taki o güne kadar...

Eğlencesine yazdığım bir kitaptır İyi okumalar

Çocukken her şey çok temizdir, saftır. Eğer çevrenizde sizin çocuk kalbinizi yoracak bir şey yoktuysa kolaydır da. Tek derdiniz o gün oynanacak oyunu seçmek, araya kaynak yapmaya çalışanları engellemek ya da hangi renk salıncakta sallanmak istediğinize karar vermektir. Bazen hangi peri kızı olacağınızı seçmek ya da hangi süper kahramanın daha güçlü olduğuna karar vermek hayatınızın en mühim konusu gibi görünür. Oysa büyüdüğünüzde tam olarak şu cümleleri kurardınız: "Çocukken her şey ne kadar da kolaydı. " Hayat, çocuk kalplerin masumiyetini sınamaktan geri durmaz. Her şey bir mektupla başlamıştı, her şey bir mektupla bitmişti. Sadece bir mektup, bir kâğıt parçası bir aileyi parçalara ayırmıştı. Henüz on bir yaşındaki bir çocuk, sadece ailesinden değil, evinden, çocuk kalbiyle bağlandığı arkadaşlarından, kendi benliğini bulduğu o dünyadan kopmuş; karanlık, soğuk, kalabalıklar içinde yapayalnız bir dünyaya düşmüştü.

Kana bürünmüş bir şehre intikam için döndü. Gökyüzü kırmızıya yer yüzü kana bulandı...

Gece Öztürk asistanı olduğu Baran Güçlü’ye aşık olduğunda hayatın bu kadar kötü olduğunu tahmin edememişti...

Okulun zorbasından çektikleri yüzünden asosyalleşen kız artık arkadaş edinmek ister ve numara sallayıp arkadaş edinmeye çalışır. Fakat salladığı numara kim?

Şehirde büyük bir sevinç tufanı vardı. Şehrinin en zenginlerinden olan SAVAŞ ARSLAN artık bir baba olacaktı. Herkesin etrafında toplandığı köşk büyük güvenlik önlemleri ile korumaya alınmıştı. Herkes Savaş`ın elindeki pembe örtüye sarılı bebeği ile kapıdan girdiğini gördüğünde sevinç çığlıkları atmaya başlamıştı. Savaş elindeki kız çocuğuna gurur ile bakarken yüksek bir ses ile "Hoş geldin, Alev Arslan" dediğinde adını öğrenen ahali daha çok coşmuştu. Bebeğin doğumu üzerine bir parti verme kararı alan Savaş akşam köşkünde olacak partiyi duyurduktan sonra hızlı geçen zaman sonrasında akşam olmuştu bile. Büyük bir coşku içeren halk köşkte dağıtılan yemekler ile beraber bol kafein ve alkol içeren içecekleri yudumlarken mutluluklarının tek bir sebebi olduğunu biliyordu Savaş. Halk dünyaya gelen bu kızın ülke ekonomisine büyük miktarda destekte bulunan ve babasının yolunda ilerlediğini ancak bir o kadar da egoist ve bencil biri olacağını düşünüyorlardı. Alevde çocuk iken böyle bir düşünüyordu fakat kendisi sabit bir hayat akışı seçmişti. Halktan uzaklaşan ve artık Ahalinin unuttuğu zengin soyadı ARSLAN artık siliniyordu. Normal bir hayat isteyen Alev lisede tanışacağı arkadaşlarının hayatını mahvedeceğini bilmiyordu bu zavallı güzel. Yoksa sadece üzerine oynanan bir oyundu bu ya da bir şizofren peki uzun bir uykudaki bir uyuyan güzel olabilir miydi? Sahi Alev Arslan anlatsana hikâyeni; Ben Alev Arslan...

Bir doktor ve bir katilin hikayesi... "Sadra." Elindeki neşteri sol elinin parmakları ile çevirerek etrafta yavaş adımlarla dolanıyordu ve bakışlarını elindeki neşterden hiç çekmiyordu. Aniden olduğu yerde durdu ve bana bakmaya başladı. "Sadra ne demek biliyorsun, değil mi?" Hızlıca birazda adrenalinin verdiği hızla başımı aşağı yukarı salladım. Bakışları bir kaç saniye daha bende durduktan sonra tekrar elindeki çevirmeye devam ettiği neştere dikkat kesildi. "Sadra... Asalet demek." Bana bakmadan söyledikleri ile şaşırmıştım çünkü ismimin anlamını çok az kişi biliyordu ve bu devirde neredeyse hiç kullanılmazdı. Elindeki neşteri çevirmeye devam ederken gözlerindeki nefret beni buldu. Gözleri gözlerimdeydi. Zaten yüzündeki maskeden dolayı sadece gözleri görünüyordu. Yemyeşil, koyu yeşil gözleri vardı ve az ışıklı bir ortamda olmamıza rağmen gözlerinin rengi çok belirgindi. Bir anlık cesaretle, "Ne istiyorsun?" Diye sordum. Bu sefer elindeki neşteri hızla bana doğru fırlattı. Ellerimi hızlıca başıma koyarak başımı eğdim aynı zamanda da başımı başka tarafa çevirmiştim. "Bunun cevabını zaten biliyorsun!" Ellerim başımı koruduğu, kollarım gözümün önüne geldiği için hareketlerini ve gözlerini göremiyordum. Öfkeli sesi beni iliklerime kadar titretmişti ama hayır, benden ne istediğini bilmiyordum. •Bir doktor ve bir katilin hayatı ne kadar normal olabiliyorsa kitap o derece normaldir. •Sadra isimli ilk ve tek kurgudur çalınması durumunda yasal işlemlere başvurulacaktır. •Kitabıma bir şans vermenizi tavsiye ederim. Veeeeee İyi günler dilerimm🍁🍂🤎

17 yasında ailemin gercek olmadığını öğrendim.

Kekre: Senden nefret ediyorum. Osi: Biliyorum. Kekre: Senden hep nefret edeceğim. Osi: Buna izin veremem, kekre. 🎬 Ellerimi masaya yaslayıp ona doğru yaklaşmaya çalıştım. Az önce var olan tiksinti yerini anlayışa bırakmıştı. "Tamam. Sadece şakaydı bu. Lütfen bana bunu tek söyle." Başımı iki yana salladım. Gözlerim doldu. "Yemin ederim tek bir kez bile bunun konusunu açmam." Yalvarır gibi baktım ona. Hayır, yalvarır gibi değil. Yalvardım ben ona. "Bana bunun gerçek olmadığını söyle, sarışın." Gözlerinden bir damla yaş aktı. Ağlamasın. Ağlamasın. Ben onun yerine de ağlarım. Aktı bir göz yaşı sol gözümden. Haktan`ın iç çekip küfrettiğini duydum. "Özür dilerim." Kısık ve acı çeken sesi ile nefesim kesildi. Neden özür diledi ki. Bu şaka için mi? Yemin ederim affederim. "Hepsi gerçek, Alp."

Kerem daha önce aşık olmamıştı, Zeynep ise sevileceğine inanmıyordu. Birbirleri sayesinde bunu yıkabilecekler mi? Kerem ilk defa aşık olacak mı? Peki ya Zeynep Kerem sayesinde sevileceğine inanacak mı? Birbirleri sayesinde ilk aşkı bulabilecekler mi? Yoksa birbirlerine hiç olmadığı kadar acı mı çektirecekler? Zorluklar karşısında birlik mi olacaklar? Yoksa pes edip kendilerini sevgiye mi kapatacaklar? Ya pes ederlerse? Ya beraber savaşırlarsa? Ya ikisi de birbirinin İLK`i ve SADECE`si olursa?

Leyla çocukluk arkadaşı Melih’in dans partneri, eski çocukluk arkadaşı ve eski çocukluk aşkı Oğuz’un ve onun partneri Melike’nin rakibidir. Bir gün Melih’in başına gelen bir kaza sonucu Leyla ve Oğuz partner olur. Uluslar arası yarışmaya hazırlanırken Leyla ve Oğuz artık her hafta buluşmak zorundadır. Leyla ve Oğuz’un arasındaki buzlar eriyecek mi? En başta neden kavga ettiler? Çocukluk aşkları hep sona erir mi? Yarışmaya katılabilecekler mi?

Yeni bir hayata başlamak isteyen kız bebekken ayrıldığı ikiziyle karşılaşırlarsa geçen yıllara rağmen birbirlerine tutunanilirler mi?

Okuluna yeni gelen kızdan hoşlanmaya başlayan zemheri yavaşça bir arkadaş grubunun içine çekilir ve şehirlerinde ortaya çıkan seri katil grubunun peşine düşerler.

Aşk infaz edilmeyi mi beklerdi? Yoksa etmeyi mi? Bir insanın kaderinde olmasaydı yinede yaşamına mutluluk koyabilir miydi?.. Aslıydı adı. Asıl adı farklıydı. Aslı olduğunu sanıyordu. En nefret ettiği kelime `melek` ti. Sevgiden kaçardı. Sevmekten tiksinirdi. Elinin tutulmasını istemezdi. Kendi kalkmak isterdi düştüğünde. Başarıcam derdi hep. Başarıncada durmak yok... Abisinin ve babasının mesleğine vurgundu. Arkadaşları ona Efes desede asıl ismi yiğit efeydi. Maviş gözleri vardı. Ailesindede vardı ya mavilik ondan. Talimlere bayılırdı. Çocukluk arkadaşı sefa ve yeni arkadaşlarıyla hep giderdi talime. Hadi onunda hayatına inelim. Aşık olmazdı. Sevdalanırdı. Tercihi buydu... Aslı hem yurt arkadaşı olan hem de en iyi arkadaşı olan sinemin , Efenin abisi adille tanışmasıyla başlar hayatındaki gerçekleri öğrenmeye. Geçmişine gömdüklerinin peşinden bile gitmek istemiyordur. Ama geçmişi için görevlendirilmiş efe sayesinde istemeye istemeye her şeyin farkına varır. İlk baştada sevginin.... Peki bu sevgi ona ne katacak ve ondan ne alacak? "Gıcıklık" demişti bana Ben ona ufaklık derken. Hoştu bu . Hem tuhaftı da...içimde bişeyler kıpırdanmıştı. Babam ve annemin yaşadığı aşkın bir benzerini bulamazdım . Zira her aşk farklıydı. Ama onu sevebilirdim. Ama ona sevdalanabilirdim!..