Kitap Tür Kategorileri

17 yıl sonra gerçek ailesinin kendisini bulmasıyla ailesinden ayrılan Eylül`ün serüvenine hoş geldinizzz. Eylül bir emekli asker ve Antep aşiret torunu iken bir anda Mardin aşiretinin ve Karadeniz`in en soylu ailelerinin torunu çıkarsa ne olur? Peki Eylülün ailesi Eylül`ü vermek istemezse ne olur? Buyrun görelim:) Bu hikayede yer ,zaman ,kurgu ve karakterler birer hayal ürünüdür. Lütfen ciddiye almayınız🎀

Üzerime ağır bir uyku düştü, bünyem daha fazla kaldıramadı, kendimi uykunun kollarına bıraktım. Her şey burada başlamıştı lakin nerede biteceği sisliydi. "Doğduğumda adımdaymış görünmezlik; Görünmezlik bulaşıcıymış. Sonradan bedenimi sarmış, bulutlar tepemde, havanın sisi daima üzerimde olmuş."

"Canın yanıyor mu?" "Hayır. Bırakır mısın?" "Neden?" "Çünkü bunu yapmana gerek yok." "Aptal! Kendine nasıl böyle bir şey yapabilirsin? Hiç mi acımıyorsun kendine?" Hiç acımıyordum ama bunu ona söylemedim. EzgiPirhan🥀

Kumsal adının kaderi olmuştu. Kendini bir gün bileğinde kırmızı bir bileklik ve mavi dolunayın yaşandığı bir günde uyanır. Fakat kumsal,o bileklik olmadan daha nefes dahi alamıyacaktı. Bulaştığı davadaki katil hiç beklemediği biri çıkacaktır..

Kıza takıntılı olan eski sevgilisinin elinden kurtaran eski sevgilisinin rakibi...

Her son bir başlangıçtır... Her şeyin bir sonu olduğu gibi bu hikayenin de bir sonu vardı. Sahi, ne kadar zaman oldu bu oyun başlayalı? Günler, haftalar, belki de aylar yıllar geçti. Oyun içinde oyunlar, roller, maskeler… Her şey birbiri ardına sıralandı, kimin gerçek kimin sahte olduğu anlaşılamaz hale geldi. Peki aşk var mıydı bu oyunda? Aşk, o sıcak ve derin duygu, gerçekten yer aldı mı sahnede? Yoksa sadece bir fantezi, bir illüzyon muydu? Belki de aşk, bu oyunun en gizli, en korunmuş sırrıydı. Bazı anlarda, bakışların derinliğinde, dokunuşların yumuşaklığında kendini belli etti. Ama aynı zamanda, belki de en büyük yaraları açan, en büyük hayal kırıklıklarını yaratan da oydu.Bir oyunun içinde yaşarken aşkı bulmak zor; çünkü aşk saflık ister, samimiyet ister. Oyunun kuralları ise genellikle bambaşka. Bu kurallara göre oynamak zorunda olanlar, kalplerini korumak için duvarlar örerler, maskeler takarlar. Ve işte bu noktada, gerçek aşkı bulmak neredeyse imkansız hale gelir...

Bilmediğimiz bir numara, yine bilmediğimiz bir şekilde telefonlarımızı önce almıştı sonra da bize bir whatsApp grubu kurmuştu. Grup kapandığında hayatımız kurtulacaktı, grubun kapanmasının tek şartı da katili bulmaktı. Ama siz katil değilsiniz. Kim bilir, belki de katil sizsiniz! 05** *** ****: Buradaki herkesin iki ortak noktası var aslında. 05** *** ****: Hepinizin ölesiye korktuğu sırları var 05** *** ****: Aynı zamanda hepiniz büyük birer yalancısınız. 05** *** ****: Ve burası da Yalancılar Derneği Başlangıç: 12.02.2024 Yazılıyor... Olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar bulunmaktadır! KURGUMUN ÇALINMASI DURUMUNDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILIYOR. KİTABIMDA REKLAM YAPMAYINIZ, KİTABIM SİZİN REKLAM PANONUZ DEĞİLDİR!

Dila ve çınar beni bu küçük odaya bırakıp pansuman eşyaları almaya gittiğinde anlamıştım birşeylerin ters gittiğini.. tekrardan görmeye başladım o insan gölgesini ...yaralı olduğum için kalkamıyordum..Dila ve çınarı gözlerim yarı kapalı orada bekledim ve gerçek her neyse ortaya çıkaracağıma yemin ettim..

Ege motor galerisini görünce hızlıca cama yapıştı baya büyük bir yerdi . Araba durunca hızlıca korumalar kapımızı açtılar Ege hızlıca indi çantamı alıp indim diğer arabadan da Yasin inip yanımıza geldi . Ege elimi tutup beni galeriye doğru yürüttü ."Ablacım dur düşcez yavaş olur musun?"Ege "Pardon çok heyecanlandım"

Bi kadın olarak bu holding de yükseleceğim ve kimse buna engel olamıyack gerekirse bu yolda aile bağlarıma zarar vericem ama ben ve çocuklarımın hakını onlara yedirmiyeceğim! Bu hikaye bi kadının holding de yükselişi konu alınacak bu yolda çok entrikalar dönecek bu hikayeye hazırmısınz ( Aile dramsı da var ) Kitap Wattpad ve lnkspired de vardır! Bu hikaye bazı kitap ve dizilerden esinlenilmiştir!

Kim hür kuşun kanatlarına zincir takabilir ki?

(...) "Korktuğunu da biliyorum ama benden korkmazdın ki sen. Ben sana zarar vermem ki." diyen fısıltısı ise çaresizdi. "Sus artık," diyebildim zar zor. Benim sesim de oldukça silik bir fısıltıdan ibaretti. "Sus ki gidebileyim. Sus." Fısıltım onunkine benziyordu çünkü şu an ben de oldukça çaresiz hissediyordum. "Gitme," dedi tek nefeste. "Ben susarım, gerekirse bir daha hiç konuşmam ama sen bir daha gitme Alya." Gözlerimin yanmaya ve ıslanmaya başladığını hissettim, nedenini bilmesem de dişlerimi sıkarak çenemi dik tuttum. Arkama dönmek yerine önümde doğmaya başlayan güneşe bakmayı sürdürdüm. "Bana `gitme,` demeye hakkın olduğunu mu zannediyorsun?" diye sordum kısık ama düz bir sesle. Arkamdan gelen hüzünlü bir iç çekiş duydum, sanki nefesi titriyordu. "Sana `gitme,` demeye hakkım var mı Alya?" diye sorduğunda kadife sesinde saklı birçok anlam vardı. Yaşlar akmasın diye dudaklarımı dişledim sertçe ama engel olamadım. Şakaklarımdan aşağı iki damla yaş yavaşça süzülürken başımı yavaşça iki yana salladım. "Yok."

Bambaşka bir kurgu

Doğum günü Ölüm günü olan bir kız. Hayatın gerçekleri tokat gibi yüzene çarptığı bir kız. Mutluluk ve neşe içinde uyandığı günün gecesinde hayatı değişir. Kendini ailesine sevdirmeye çalışan, bir kurt misali sevgiye aç olan, en sevdikleri, en güvendikleri tarafından mahvedilen ve enkaza dönüşen bir kızın hikayesi. Beyaz hayatının her yerinde iken. Ve kendisi gibi saf ve temiz iken artık kirlenir. Ve KAN BEYAZ olur

17 yıl yılı çöp olaan bir kız ⚖️

Bir savcının yolu her zaman belli değildi. Bazen bir cinayet, bir suskunlukla. bir suskunluk ise bir cinayetle sonuçlanabilirdi. Ve bu cinayetlerin sonsuzluğunda boğulan o insanlar yine hukukçular olurdu. ... "B-ben öldürdüm onu. Ellerime sevdiğim kadının kanı bulaştı. Yıkıyorum geçmiyor ve geçmedikçe canım daha çok yanıyor"dedi buğulu sesiyle. "Suçlu olan sen değilsin. bu bir cinayet ve bunu çözeceğime inansan iyi edersin. Bana inanmayan insanlardan hazzetmem doğrusu." dedim ve belki de onun içindeki sönmeye başlayan umut ateşine bir odun attım. Ateşi harlandı lakin benim düşüncelerimi yakmaya yetmedi...

Bir kız vardır hayatı güzel gözükür ama asıl cehennem onunkidir. "Acılarımı Içinde hissetin mi" dedim gözümden yaşlar akarken "Hissettim"dedi net bir şekilde ben onun acısını içimde hissetmiştim oda benimkini bizi tek anlayan birbirmizdi....

Bu benim hikayem biraz farklı biraz buruk

Efla: Ben bir tek seni sevdim ve ömrüm boyunca da seni sevmeye devam edeceğim.

Yıllar öncesinden kurulmuş ajan grubu. Düşman oldukları anda başlarına gelen olaylar... 4 kişilik ajan grubuna karşı 4 kişilik Türkiyeyi dehşet içinde bırakmış katil çetesi... kazanan kimler olcaktı...

Aşkın gölgesinde ihanetlerle dolu hayat...

Sevdasına geç kalan ve geçmişinden kaçan bir genç adam vardı. Bir gün geriye döndüğünde hiçbir şeyi bıraktığı gibi bulamamıştı. Sevdiği kadın kayıptı. Onu bulmaya çalışırken hayatın ve kendi içindeki sırların da kapıları kendisine aralanıyordu. • 11.07.18 • kurgu 01.09.18 • yayın

Tutsaklık neydi? Dört duvar arasına sıkışmak mıydı yoksa birinin esaretine hapsolmak mı? Ben ruhumun esiri olmuştum. Kendimi ne zaman kaybettim bilmiyordum. Peki ya O, beni ne kadar tanımıştı? Kendimi ruhumda kaybetmiş olmama rağmen ne kadar bulmuştu beni? Yağmurun altında durmuş önümdeki hiçliğe bakıyordum. Karşımdaki uçurum muydu derin olan yoksa ruhumdaki yaraların izleri mi?.. Burası kendimi aradığım yerlerden biriydi ve şimdi arkamdan gelen yabancı sesin sözlerine şahit oluyordu. "Kimi insanın ruhundaki kesiklerdi asıl uçurum. Oysa sen o kesikleri kapatacak kadar güçlüsün." NOT!!! kitap daha önce wattpadde yayınlanıyordu buraya geçiş yaptığım için ilk bir kaç bölümdeki görsel açıklarını düzenledim.

Kendimi güzel diye adlandıramazdım belki. Ne boyum uzundu, ne nefes kesen güzelliğim vardı; ne gözlerim renkliydi ne de ince belim, güzel bir fiziğim, kadife gibi sesim, bembeyaz tenim. Hikayelerden fırlamış bir kız değildim anlayacağınız. Zaten benimki de hikaye değildi. Hayattı. Yalnızca okuduğum öykülerdeki o güzel ve saf kızların, yakışıklı ve mükemmel erkeklerle olan aşk hikayeleri yoktur hayatta. Yolda yürürken güzel diye adlandırmayacağınız insanların da bir evlilikleri, sevdaları, hayatları olduğunu görürsünüz. Ben o sıradan insanlardan biriydim. Ne tesadüflere, planlara, çekişmelere; ne de eli silahlı adamlara, mafyalara, belalara dair bir iz vardı hayatımda. Aşkı güçlü kılan kalpteki zincirlerdir, yaşanan çekişmeli ve kaçırılmalı olaylar değil. Her aşkta ortak tek bir şey vardır, o da kaybetme korkusudur. Çünkü bir yerde sevgi varsa korku da baş gösterir. Sevileni kaybetme korkusu. İşte bu korkuyu herkes yaşar. Ben Hülya. Beraber büyüdüğümüz kapı komşum Sefa`ya aslında âşık olduğumu onu kaybedebileceğimi fark edince anladım. O ise zaten yıllardır kalbinde benim için bir sevda büyütmüştü.

Zahid Araz. Birdaha dönmemek üzere evden çıktığında attığı adımların onu nereye götüreceğini bilmeden gidiyordu. Kederiyle, öfkesiyle ve yorgunluğuyla; kaderine gittiğinin farkında olmadan. Bir başına, dünyanın orta yerinde öylece kalmış kimsesiz bir gencin hikayesi. Hayat onu öyle insanlarla karşılaştırdı ki, hikâyenin sonunda bulunduğu yer onun için hayal edemeyeceği bir nimetti. Üstelik kan bağı olmaksızın aile olmak nedir öğrenmişti. "Bazen attığın adımların seni nereye götürdüğünü bilmeden gidersin. Kederinle, kaderine gidersin. " Bu hikâye Zahid`in ve hayatına giren güzel insanların hikâyesi.

Dudaklarım iki yana kıvrılmış karşımdaki minikleri izlerken haklı gururumu yaşıyordum. Senelerce verdiğim emeklerin onların bir gülümsemesine değdiğini hissediyordum. Öylesine masum ve temizdiler ki, onların o pirüpak kalpleri biz koca insanlara bile örnek olması gereken cinstendi. Ayrıca sadece kalpleri değil zihinleri de oldukça temizdi. Ve ben ailelerinden sonra o zihinleri doldurmaya başlayacak olan yol göstericileriydim.

-Ulan "beni neden sevmiyorsun?" diye sorulur mu be adama sonra "seni baban bile sevmemiş ben mi seveceğim?" derse ne diyeceğim? -Ben çok sonra anladım kimse sevilince sevilmiyor, özlediğinde özlemiyor, beklediğinde gelmiyor. Kafanı yastığa koyup gözlerini kapattığın an anlıyorsun. Değmiyor... -Baksana umudumuz olmadan yaşıyoruz "lanetli" teriminin karşılığıyız biz. -Bizim hayatımız şu; doğdu. Tutunmaya çalıştı. Tutunamadı. Rol yaptı. Öldü" "Nereden bilebilirdik birbirimize bu kadar ait olduğumuzu."

Topraklarından doğduğu zaman ayrılmak zorunda kalan bir varis. Babasının katlini öğrenen bir oğlan.. Kan davası.. Mithat CİHANGİR oğlu Merdan Cihangir..

Geçmişimde yalanlar, sırlar ve ihanetler vardı. Öğrenmem gereken belki de gerekmeyen birçok şey yaşandı ve yaşanmaya da devam ediyor. Üzerime bir yük bırakıldı. En büyük yüküm ise ruhuma, kalbime savaş açan o tarçın kokulu adamdı... Tarçın kokusu hatırına gözlerimi kapattım ve sana bir Aralık akşamı tutuldum. O öyle bir Aralık akşamıydı ki yönüm sadece sen oldun. "İnsanlar sanıyor ki geri döndükleri zaman her şeyin eskisi gibi olacağını ama yok öyle bir dünya! Kim için ne için vazgeçtiysen ona git Kahraman!" "Beyda.. vazgeçmedim senden..." ⁉Aşka inanmayan bir yazardan aşkı okuyun⁉ ✨Kapak tasarımı bana aittir. ✨Eski Başlama Tarihi: 20.04.2022 Kitappad ve Wattpad`de tek bu isimle olan kitap!