Kitap Tür Kategorileri

Hâla yazılıyorr..

Seven iki insan birbirini nasıl kaybeder?

Babaların yetiştirdiği oğlanlar hep bir sevgisiz olurdu. Ya da çok sevgili olurlardı da sevilerini belli edemezlerdi. Ve günün sonunda üzülen hep bir ailenin biricik prensesi olurdu. İşte o prenses tam olarak bendim.

i miss you, baby.

"Selim... Arkadaşlar Selim`i... Kaybettik." Kimseden çıt çıkmıyordu. Herkes büyük bir şokun içerisindeydi. Selim hiçbir hastalığı olmayan, mutlu ve enerjik bir çocuktu arkadaşlarının gözünde. "Nasıl?" Asu haberin şoku içerisindeyken âdeta çığlık atarak sordu. Selim onun yakın arkadaşıydı. Daha dün partide görüşmüşlerdi. Gülüp eğlenmişlerdi. Hiçbir şeyi yoktu. Mert ağlamamak için kendini sıktı ve başta Asu olmak üzere tüm sınıfı yıkacak olan ikinci haberi verdi. "İntihar etmiş..."

Genç kadın yorgundu ama yorgunluğu bedenen değil ruhendi. Son dönemde yaşadığı olaylar nedeni ile kendini iyi hissetmiyordu. Son üç ayda yaşadığı her şey hayatını mahvetmişti. Sona yaklaştığını hissediyordu. Sanırım onun hayatı şu an burada bitecekti. "Arkadaşın için kendini feda ediyorsun öyle mi? Ne kadar duygusal!" dedi yüzündeki kibirli ifadeyle genç adam. Kadın gözlerini sıkıca kapatıp "ne yapacaksan çabuk yap!" diye bağırdı. Adam hiç tereddüt etmeden silahı kadının kafasına dayadı. Kadın korkudan titremesine rağmen içten içe mutluydu. Öleceği için değil başındaki tüm belâlardan kurtulacağı için...

Küçüklükten beri zorlu hayat yaşayan eva bir gün barianna adında ki kızın bedenin de uyanması ile hayatının büyük ölçüde değiştini fark eder çünkü tarih öncesin de bir döneme astral seyehat etmiştir. Bu dönem de her şey gelecekten farklı olmakla birlikte insan oğlunun aklı ermiyeceği büyülü varlıklar ve olgular ile dolu bir hayat onu bekliyor olacak ve tabi ki de bu hayatta devam eden alın yazısı...

Ailesi Yareni cezalandırmak için uygunsuz işler okuluna verir burda; seks, madde, sakso, çıplak fotoğraf çekme dersleri olur Yarenin bu macerasına hoşgeldiniz.

İlk görüşte aşk

Küçüklükten beri hayalim voleybolcu olmak. Hep uğraştım çabaladım bazen düştüm bazen yoruldum ama her zaman ayağa kalkmanın bir yolunu buldum. Herşeyde bir umut vardır umut olmadığında bile sen yeter ki karanlıktan çıkıp ışıkları aç derdi babam hep ona inandım ama kim bilebilirdi ki ışıkları açamıyacağım bir an gelecekti taki onla tanışana dek...

Yargının adaletin olmadığı düzende adalet olalım . Yeni yok oluşlara sebep olmayalım. Bu yayını dinlediysen ve anlayabildiysen elindeki kiri temizlemek için bir adım at sokağa Ela`nın atmak istediği çığlığı atalım artık katillerin cezasını çekiyor diyelim. Meltem ablanın eşsiz danslarından birini yapalım sonra sevenleri özgür bırakacağımızı haykıralım . Geriye kalan kahramanımızı özgür bırakalım yaşayabilsin diye. Sokaklara tüm gün şarkılar vereceğim ve müziğin sesini kimse kapatamayacak . Kimsenin bu müziği kapatmaya gücü yetmeyecek adalet sağlayıcılar bulamayacaklar kaynağını o yüzden gün bitmeden yanımızda ol.

elif ve beyza iyi arkadaşlarmış

Ben Naz bu benim hayatım hadi gelin beraber bu hayatı doya doya yaşayalım

“Bir çocuk sadece çocuktur, kadin değildir.” Defne Deniz Göktaş 11 yaşında küçük bir kız çocuğudur. Bir gün ailesinin onu yaşlı bir adamla evlendirmesinin ardından korkuyla evden kaçar ve hiç bilmediği sokaklara girerek hiç tanımadığı yabancı bir aileyle karşılaşır. Ancak bu sefer bu yabancı aile bir yabancı olmayacak, küçük kızın gerçek ailesi olacaktı. … Tüm hakları şahsıma aittir, çalıntı esinlenme yapılamaz! 05.09.24

Okuyan herkese şimdiden teşekkürler. 1. Bölüm Ben Beyza, 19 yaşında kendimi tamamen sadece uyumaya adamış bir insanım. İnsan için de olduğum zamanlar çok nadirdir. Bazen Ukde ile tanımadığımız düğünlere gider eğlenir, yiyip içerdik tek eğlence anlayışımız buydu. Bugün yine o günlerden birisiydi. Üstüme siyah askılı, göğüs dekolteli ve oldukça dar bir elbise giydim. Boyu dizlerimin bir kaç karış yukarısındaydı, güzelce de bir makyaj yapmıştım. Makyajsız da çok beğeniyordum kendimi ama düğüne makyajsız gitmek olmazdı. Tamamen hazır olduğum da küçük bir çanta alıp içine kalem rujumu, glossumu, cüzdanımı ve telefonumu koydum. Odadan çıktığım da salonda oturmuş beni bekleyen Ukde`yi gördüm. Beni görünce gözleri parlamıştı resmen, o kadar iyi mi gözüküyordum? "Vay be kızım, ne bu güzellik. Yemin ediyorum gelinden daha güzel olmuşsundur." dediğin de sadece gülümsedim. "Kendi düğününde de muhteşem gözükeceğinden eminim." dedi bir kez daha. "Evlenmek mi? Asla öyle bir hataya düşemem canım." diyerek ısrar ettim. Her seferinde aynı konuyu açıyordu ama artık alıştığım dan fazla tepki göstermiyordum. Beraber evden çıkıp düğün salonlarının olduğu yerleri gezmeye başladık. Genel de salon düğünlerine giderdik, zaten bizim oturduğumuz yerler de hep zenginler olduğu için çoğu sokak düğünü yapmıyordu. "Beyzaa, şuraya baksana ne kadar kalabalık." dediğin de bakışlarımı dediği yere çevirdim. Gerçekten kalabalıklardı. "Yeni hedef burası olsun o zaman." dediğim de salona doğru adımladık. Düğünleri bir tek halay olduğu için severdim, genelde gittiğim düğünlerde de beni severlerdi tanımamalarına rağmen. Gerçekten çok oynaktım çünkü ama Ukde tam tersi. Düğünlerde oturur, normalde benden daha çok hareketlidir. Düğüne gelince huylarımız değişiyor. Salona girdiğimiz de neredeyse salonun tamamının dolu olduğunu gördük. "Kızım nereye geldik biz, şu kalabalığa bak." dedi Ukde, şaşırdığını belli ederek. "Aşiret düğünü falan mı acaba." dediğim de bilmem anlamında omuzlarını kaldırdı. Önlerden boş bir yer bulmaya çalışmıştık ama heryer dolu olduğu için mecbur bir kaç insanın olduğu masaya oturduk. İki kişilik boş yer vardı masada, geri kalan herkes kadındı ve oldukça da büyüklerdi. İzin isteyerek oturmuştuk. Müzik daha başlamadığı için rahatça konuşabiliyorduk. Karşımızda oturan kadınların erkek tarafı olduklarını öğrendik, eğer bize sorarlarsa kız tarafı olduğumuzu söyleyecektik. Yanımda oturan bir teyzenin omuzuma dokunması ile irkilip ona dönmüştüm. "Kızım siz hangi taraftasınız?" diye sormuştu. "Kız tarafıyız teyzeciğim. Çok uzak akrabaları sayılırız, o yüzden çoğu kişiyi tanımıyoruz." dedim. "İyi bakalım. Maşallah maşallah pek de güzelmişsiniz." dediğin de hafifçe tebessüm ettim. "Siz erkek tarafısınız heralde. Neyi oluyorsunuz?" diye sordu Ukde. "Evet evet erkek tarafıyız, oğlumun kuzenidir evlenen." Ukde, teyzenin bir oğlu olduğunu öğrenince bana dönüp sırıtmıştı. Kolunu sıktığımda sessizce bağırdı. "Yaşınız kaç bakalım?" diye sordu bir başka teyze. "19 yaşındayız, ikimizde." dedi Ukde. Başımı sallayarak onayladım. "Evlenen benim oğlum, bir tane daha oğlum var. Bakın orada." Eliyle bir tarafı gösterdiğimiz de ikimizde başımızı oraya çevirdik. İki tane çocuk vardı, gösterdikleri yerde. Büyük ihtimalle birisi az önceki konuştuğum teyzenin oğluydu. Diğeri de evlenenin kardeşi. "Teyzeciğim onlardan birisi de senin oğlun herhalde. Sana da benziyor." dedim yanımdaki teyzeye dönerek. "Evet evet, sağdaki benim oğlum. Beğendin mi kız. Bekardır kendisi, merak etme." Beğenmek mi? Beğenmek ne kelime bayıldım. Evet ilişki insanı olmasam da erkekleri beğenebilirdim, bu normal bir şey. Teyzeye cevap vermesem de gülümsedim. "Ya o pek meraklı değildir böyle şeylere, ama isterseniz ben alabilirim oğlunuzu." dediğin Ukde, kolunu bir kez daha sıkmıştım. Oflayarak önüne döndüğünde hâlâ konuşmaya devam ediyordu. "Neyse bende yanındakini alırım." Bir süre sonra müzik çalmaya başladığında bakışlarımı etrafta gezdirirken, arada az önceki gösterdikleri çocuklara odaklanıyordu bakışlarım. Kendi aralarında sohbet ediyor, bir yandan da bulunduğumuz yere bakıyorlardı. En sonunda kafam da olan o soruyu sormak için yanımdaki teyzeye döndüm. "Pardon birşey soracağım ama, neden bu kadar kalabalıksınız. Sanırım iki tarafta öyle, aşiret falan mısınız?" Dediğim de teyze hem başıyla onaylamış, hem de cevap vermişti. "Evet kızım, iki tarafta aşiret sayılır. Doğu taraflarındayız." "Anladım, bu arada adınız neydi?" diye sordum birkez daha. "Adım Meral kızım, senin adın neydi?" Aramızdaki sohbet gittikçe koyulaşıyordu. O bana, bende ona sürekli sorular soruyorduk. Açık, siyah saçlı ve genç bir bayandı. Oldukça da güzeldi, yaşı 46`ymış. Tek oğlu varmış, o da 25 yaşında. Tek çocuk olduğu için üzerinde sürekli bir huysuzluk varmış, hâlâ da devam ediyormuş yaramazlığına. Bir süre daha sohbet ettikten sonra etrafta halay müziği çalması ile Merak Teyze`nin kalkıp beni de kaldırması ile halaya katılmıştım. Ukde ise oturmayı tercih etmişti. Bir süre halay çektikten sonra yorulduğumu anlamış yerime geçmiştim ama yerimi kapılmış olduğunu fark ettiğim de hemen Ukde`nin yanına gittim. "Ukde?" dedim. "Beyza? Ne oldu?" dedi bana hiç bir şey olmamış gibi. Yanındaki çocuk, damadın kardeşiydi. Az önce bahsedilen çocuk. "Burası benim yerimdi." dedim. "Ya Beyza bir sandalye çek şuraya otur, oraya buraya otur işte. Biz sohbet ediyoruz." Şimdiden samimi olmaya başlamışlar bile. Gerçi şaşırmamam gerekir, Ukde`den beklenilir. Çocuğun yanında oturan kişi ise, Merak Teyze`nin oğluydu. O da dik dik bakıyordu zaten. Ukde`ye uyarıcı bakışlar attığım sırada, belimde hissettiğim el ile aniden arkama döndüm. "Beyza kızım, bizim sıpalara bak sen yerimizi kapmışlar. Gel biz şöyle kenara oturalım seninle. Hem oğlumla tanışmış olursunuz." Meral Teyze oğlunun yanına gittiğin de bende mecbur peşinden gitmiştim. İki tane sandalye çektiğin de birine oturdum ve maalesef o çocuğun yanıydı. Olabildiğimce uzak durmaya çalışmıştım. Çocuk ise hiç bir tepki bile göstermiyordu. Meral Teyze ile oldukça samimi olmuştuk, hatta numaramı bile almıştı. Artık düğünün sonlarına geldiklerinde gitmemizin iyi bir karar olduğunu düşünerek Meral Teyze ile görüştüm ve Ukde`yi de zor da olsa ikna ederek düğünden çıktık. Meral Teyze arada buluşup görüşmemizi istemişti. Mecbur kabul etmiştim, belli ki oğlu ile aramızı yapmaya çalışacaktı ama o iş o kadar kolay değildi. Eve vardığımız da baş ağrımı gidermek için uzun bir süre duşta kalmıştım. Çıktıktan sonra, üzerime saten pijamalarımı giyip Ukde`nin yanına, salona gittim. Telefonla konuşuyordu. "Kim o?" diye sordum. Saat 12`ye geliyordu, bu saatte kiminle konuşabilirdi ki. Bana cevap vermemişti. Telefonu kapattığın da bir kez daha sordum. "Kim la o?" dedim. "Ya Alaz." dediğin de şaşırmadım tâbi ki. Büyük ihtimalle yeni tanıştığı konuştuğu bir çocuktu. "O kim işte bana onu söyle." dedim ısrar ederek. "Düğünde tanıştığım çocuk." dediğin de gerçekten şaşırmıştım. Hiç beklemediğimdi ama belli ki o da Ukde gibi ilişki meraklısıydı. Birşey demeden odama geri döndüm. Uzun bir süre sonra sosyal medyada dolaştığım da uyumaya karar verip telefonu bıraktım. Uzun bir süre boş boş tavanı izledikten sonra uykuya dalmıştım.

Geçmişi yara izleriyle dolu sevme hissini hiç yaşamamiş bir kadın ve onu her zerresiyle seven adam ... Kadının duvarlarına rağmen adam duvarlar ardındaki bahçeleri hissediyordu... Bir kadın ve bir adamın ruhu ancak bu kadar anlaşabilirdi birbiriyle...

"Işıkları söndürseler bile,yolumu kaybetsem bile seni kaybetmeyeceğim,seni bırakmayacağım Işık. Lütfen sen de beni bırakma çünkü benim yönüm ve ışığım sensin. Benim bütün yollarım sana çıkıyor,seninle yolumu buluyorum ben Işık..."

Ailesini küçükken bir trafik kazasında kaybeden edna . Bir gün tavan arasındaki eşyaları karıştırırken kocaman harflerle " EDNAYA CANIM KIZIMA " yazan bir kutu bulur büyük bir heyecanla kutuyu açar . Kutunun içinde babasının konservatuvar okurken çekilen fotoğraflarının olduğu bir albümü ve bir tane müzik kutusu görür . Albümü alıp dikkatli bir şekilde inceler o müzik kutusu ve albüm sayesinde edna müziği daha çok sever bu sayede ednanın hayatı baştan başlar

Bu teneffüs`ün güzelliği dersin bitmesi değil Iraz`ın gelmesiydi.

Sana bir hikaye anlatacağım. Bana inanma ben bir sahtekarım. Seni fena kandıracağım. Beni sorgulama ben bir yalancıyım. Sana büyük bir yalan hazırladım...

Ne kadar sır olur bir insanın hayatında, bilmediğimiz neler var hayatımızda ve o sırlar bir ün ortaya çıkarsa ne olur. Sizi bilmem ama benim hayatım rayından çıktı...

"başarı dolu akademik bir hayatım oldu, ama hayatı kaçırdım. buna üzülmeli miyim yüzbaşı?" "hayatı ikinci planda olan birine bunu sormak mantıklı mı sizce doktor hanım?"

Gerçek ailem kitabıdır.

9 yaşında bir kız ve 5 yaşında olan küçük bir kardeşi. Küçük yaşlarda ailesini kaybeden kardeşler ve onları büyüten teyzeleri... 10 yıl sonra karşılaştığı acı gerçekler onları nasıl etkileyecek? Acıların üstüne acılar onları nasıl bir hale getirecek? Bizim kavuşmamız mahşere kalmıştı. Ne o beni bulabilirdim ne o beni... AŞK OYUNU`na hoşgeldiniz...

ailesi öldükten sonra hikayesi başlayan devin... ailesi öldükten sonra onu yetimhaneye göttürler. Orada dört arkadaş edinmiş ama yetimhane kötü şeyler yaşadığı için, O dört arkadaşlarıyla kaçmayı planlar ve kaçar. Kış ayı soğuktan donmak üzereyken ellerinden biri tutar ve hayatları değişir. Ellerinden tutan kişi, o dört arkadaşlar için hem anne, baba, abla, kardeş, arkadaş, abi olmuştur onlar için kim ayırabilirdi ki onları bir DNA testi mi ? "şimdi bana tutmuş karıştın diyorlar DNA istiyorlar. HAYIR SİL ben bir aile istemiyorum !" (noktalama işaret hataları olabilir, kız versiyonu, eşcinsel DEĞİLDİR)

Hayatta herkese ve her şeye karşı bir yabancılığı olan bir kadın düşünün. Mutluluk duygusuna dahi özlemi olan, bir pranga misali kendisine bağlanmış o duygu; Özlem. Bir aileye, bir yuvaya, ufak bir tebessüm meydana getirecek minik bir iltifata dahi mahrum bırakılan bir Kadın. Bir kadın demek yanlış olur. Ela. Adını gözlerinden alan Ela. Bir gece yarısı terk edilen Ela. Çocukluğunda, ergenliğinde, şimdi ise gençliğinde yalnızlığa mahrum bırakılan Ela. Belki, içinde bir ukde olarak kalan yuva özlemini okuldan, kaldığı yurda giderken otobüste astım krizine giren yeşil gözlü bir yabancı tarafından giderebilir. Hayatınızı monotonluktan kurtaracak kişiyle nasıl veya ne zaman karşılaşacağınızı bilemezsiniz. Belki bir otobüs durağı belki bir astım krizidir aranıza bağlanacak düğümlerin önsözü. Bizim kitabımızın önsözü ise bu şekildeydi dostlar. O halde bölümlerde ve pasaj arası yorumlarında kavuşmak dileğiyle. Sizi siz olduğunuz için seven ve hayatınıza bir boya paleti gibi renk katacak insanlarla karşılaşmanız dileğiyle. Tatlış ve mutlu kalın. O halde Görüşürüüz :)

Sadece eğlenmek için gece yarısı abisi ve onun arkadaşlarıyla dışarıya saye bir takım olaylarla karşı karşıya kalır...

Babası tarafından görev alan Yağız, istemeyerek bir adamı öldürmesi istenir, Bir kıza aşık olur ama bilmiyordu ki öldürdüğü adamın kızıdır. Bu gizli görev para için miydi yoksa aşkı mı?

Ekin, zorluklardan kaçmaya çalışarak 20 yıl geçirdi yaşadıklarını günlüğüne yazıp unutmaya çalışan küçük kız günlüğündeki yazıların hiç birini hafızasından silemedi. Ekin, annesi ve ablasıyla yaşadığı sıkıntıları bir kenara bırakıp yanlarından ayrıldı ve hayallerindeki eve kavuştu. Arkadaşı Burak`ın tanıştırdığı Ulaş Ekin`i garip hissettiriyordu. Heluu kurgumla geldim bu kurgu benim ilk kurgum uzun bir süredir devam ettim fakat devam ettiğim uygulama kapandı ve buraya geldim ve şuan yazıyorum sizler için. İyi okumalar hepinize 😚🎀

"Senden nefret ediyorum, baran Soykan!" Dediğimde burnundan güldü. "Benden nefret et deniz kızı. Nefret, bu dünyada ki en yoğun duygudur…"