Canavarlar tarafından işgal edilmiş bir dünyada hayatta kalmaya çalışan bir gencin hikâyesi.

"Suçunu kabul etmeyen birini nasıl yola getireceksiniz?" "Bu kız ya çok iyi bir oyuncu ya da gerçekten de psikolojik sorunları var." Bakışları Caner`i bulduğunda beklentiyle kendisine baktığını gördü. "Onu kendi silahıyla vuracağız." "Nasıl?" "Psikolojisini kullanarak."

Gözlerimi hafifçe aralayıp "Nasıl ya?" "Ben ölmedim mi ?" diye sordum. "Hanımefendi ne diyorsunuz anlamıyorum!"diyince yattığım koltuktan kalktım ayağa önümde duran kişinin otobüs şoförü olduğunu gördüm "Ölüme Bir bilet yok mu?"dedim. Adam hiçbir şey anlamamış gibi yüzüme baktı ben de otobüsten inince kendi kendime söylendim "Ölüme bir bilet almayı unutmuşum herhalde"dedim.

Senin için korku nedir? Başarısızlık? Acı? Sevilmemek? Karanlıkta gizlenen mâhluklar? Acımasız insanlarla baş başa kalmak? Yükseklik? Kapalı alanda sıkışmak? Ölüm? .. Peki ya bu korkularla yüzleşebilecek kadar ne cesursun? Seni eksi sonsuza taşıyacak kara kitaba dokunacak kadar cesur musun? Hadi ona bir şans ver. ♤

Çaresizliğin ,umudun ve intikamın öyküsü…

Canavar ve Küçük kızın Masalı Kötü Son la bitmektedir.

-" Büyünün her şey olduğu dünyada sende zerre kadar büyü yok. Ne kadar değersiz bir şeysin. Bu dünyada hiçbir şey yapamazsın. Her şeyden vazgeç gitsin. Sen doğuştan eziksin. " Dedi. Cümlesini tamamladığında attığı güçlü ve aşağılayıcı kahkahalar eşliğinde yüreğimi paramparça olurken bedenimi acımasız sözleriyle tuzla buz ediyordu. Kahkaları arasında yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Sağ elinin baş ve işaret parmağıyla sol gözüne iyice açıp iris kısmını görmemi sağladı. Gözünün iris kısmında bile aşağılayıcı bir bakış vardı. -" Sen doğuştan eziksin! " Dedi lafını tekrarlarken güçlü kahkahaları arasında. O güldükçe içimde kopan fırtınalardan haberi bile yoktu. Artık bu aşağılayıcı duruma dayanamıyordum. Sağ elimin yumruk yapıp tırnaklarım etimi derlercesine sıktım ve konuştum. - " Ben ezik değilim! " dedim. Kahkahaları arasında güçlü ve kararlı çıkan sesimi duyunca irkilip bir adım geri çıktı. Düştüğüm yerden ayağa kalkıp hiçbir korkum olmadan gözlerinin içine bakıyordum. -" Ne demek istiyorsun? " Diye sordu tereddüt içerisinde kalırken. -" Ben ezik değilim. Ben benim gibi olanlar için umut olacak bir ışığım. " Dedim. ********************************* İçinde bulunduğum Daryon krallığı da dahil bütün dünya büyü gücüne sahipken benim zerre kadar gücüm yoktu. Bir gün köyümüze gelen elçi bütün hayatımı değiştiren bir mucize yarattı. Şimdi akademiye gidip daha önce sahip olmadığım güçlerimle bütün dünyayı değiştireceğim.

"Küçükken annemin anlattığı korku masallarındaki yatağın altından çıkan canavar sen misin?"kalbim hala hızlı hızlı çarpıyordu ve ben yapacağımı bilmiyordum. ~ Sarı saçları,yeşil gözleri,zayıf kolları vardı .Bu hâli ile ne kadar masum olduğu görünüyordu,bu yüzden onu korumam lazımdı. ~ Lanet kırılmış ve herşey düzene girmişti. İki büyücünün başlattığı savaş ve lanet onların çocuklarında son bulmuştu ama mutsuz son. ~ "Kral`a haber gönderin onun en değerli hazinesini çalmaya geliyorum" ~ Fantastik kurgudur...

2 gün sonra... O katliam gününün hemen ertesi günü halkımdan haber alabildim. Çok fazla can kaybı yaşamamış olsalar da maddi açıdan oldukça sıkıntıya düşmüşlerdi.

Bundan bir asır önce, şimdilerde nadir insanların sahip olduğu bir güç -büyü-, sağlıklı her insanın içinde bulunan vazgeçilmez bir güçtü. Dünya tek bir kıta halinde ve tüm canlı ırkları barış içindeydi. İnsanlar, doğanın dengesini bozabilecek o karanlık güçten -kara büyüden- uzak duruyordu ki yüzyıllardır süren barış devam etsin. Sonra biri bardak kırar gibi kolayca bu barışa son verdi. Güç isteği gözünü kör etmiş bu insan kara büyü kullanmaktan çekinmemiş, kendi karanlık emelleri için yüzlerce insanın ölümüne neden olmuştu. Dengenin bozulması hızlı olmuştu. Dünya yavaş yavaş karanlığa sürüklenirken insanların asla yok olmayacağını düşündükleri büyüleri de solmaya başlamıştı. Artık dünya karmaşa içindeydi. Karanlık büyü hızla destekçiler elde ederken büyük bir savaşın patlak vermesi çok sürmemişti. Yetmiş yıl süren savaş sonunda kazanan yoktu ve üçe bölünen dünyada yaşamak artık o kadar kolay değildi. Yeni bir savaş kapıya dayanmışken karanlığı yok etmek için çabalayan azınlık bir kesim kazanmak için kumar oynamaya karar verdi. Kana susamış büyücüyü durdurabilecek tek kişiden yardım istediler. Hiçbir büyünün etki etmediği biri. Sayısız insanın kanını taşıyan bir avcı, acımasız bir katil. En önemlisi intikam arayan bir savaşçı.

"O sadece bir kadın, seri katilmiş, en güçlüymüş bunların hepsi hurafe. Bakın herkesin zayıf noktası vardır o noktayı bulacağız ve yılanın başını küçükken ezeceğiz." dedi, o masada oturan kimse o cümlenin o adamın kurduğu son cümle olacağını bilmiyordu. Hem kim nereden bilebilirdi ki, şarabında yılan zehri olacağını...

Rusya’da yaşayan Anastasia, sıradan bir hayat yaşamaktadır. Her ne kadar sıradan olursa tabi… Anastasia, on sekiz yaşında bir liseliydi ve ünlü bir aileden geliyordu ama onun masalı bambaşkaydı. O, masal’ın hiçbir şeyiydi. Ancak o karar verebilirdi masal’ın neyi olacağını. Peki, ya masal’ın canavarı ile karşılaşırsa?

Kont`un kızı Anastasia, küçüklük arkadaşı olan Dük ile evlendirilir. Ancak Anastasia hiç beklemediği şeylerle karşılaşır. ... "Beni sevmediğinizi biliyorum ama yinede odama girip beni öldürmeye çalışmanız büyük bir saygısızlık Dük Brown. Geceliğimin eteklerini sıkıyordum sinirden. Bu evliliğe zorlanmış olabilirdi ama bende zorlanmıştım. Tek istediğim sessizce yaşamaktı. " Niyetim sizi öldürmek değildi Leydim. Sadece sizi bu adamdan korumaya çalışıyordum. " İri cüssesi önümden çekildiğinde yerde yatan adamı yeni görmüştüm. Kahverengi saçları kendi kanıyla ıslanmıştı. Önümde ölü bir beden yatıyordu, benim odamda biri ölmüştü. Midem kasılmaya başladığında dizlerimi tutamaz hala gelmiştim. Bayılacağımı anladığımda bir yere tutunma ihtiyacı ile ellerimi etrafta savurmuştum. Sıcak bir bedene tutunduğum da son hatırladığım keskin yeşil gözlerdi.

Babamın suikastçısını babama aldığım kılıçla öldürdüm. Uzun hikaye gibi duruyor değil mi? ... Gecenin sessizliği ile ormanı izliyordum. Evimiz niye bu kadar uzak ki saraya. "Babam ne zaman gelecek acaba?" Ormanın sesinden başka duyulan tek şey arada hareket ettirdiğim kılıcın yere sürtme sesiydi. Siyah canavar taşlarından oluşmuş bir kılıçtı. Erişilmesi zor olsa bile bir tanesini elde etmiştim. Burada canavar taşları madenler kadar değerlidir. Canavarları öldürdüğünüzde bir adet canavar taşınız olur. Satabilirsiniz veya işlenmesi için bir ustaya verebilirsiniz. Derin sessizliği bölen ormandan yükselen bağırışlardı. At koşturma sesleri ve kılıçların çarpışması... Cama yöneldim.

Karanlık çökmüş gündüz kavramının yok olduğu bir dünya ışık yok güneş yok umut yok her yer canavarlar ile dolu böyle bir dünyada ailesiyle hayatta kalmaya çalışan Çağatay`ın hikâyesi.

Issız ve telefonun çekmediği bir ormanda birkaç gün kalma düşüncesi kulağa ne kadar ürkütücü gelse de sevdikleriyle vakit geçirmeyi iple çeker. Ancak şiddetle yağan kar geri dönüş yollarını tıkadığında ve birbirlerini çok seven bu insanların arasında ihanet kol gezmeye başladığında işler içinden çıkılmaz bir hâl alır.

Ay ışığının değmediği yerlerde dans eder kötülük. Yaşayanlar karanlık ormanın şarkısına kulak vermeyin aksi takdirde peşinize düşecekler...

Trenin geçeceği raylar vardı ama tren yoktu. Upuzun vagonları yoktu. O vagondan el sallayan birileri yoktu. Sadece raylar vardı. Bitkiler ve otlarla kaplanmış yok olmak üzere raylar.

Tom riddle Ateş kadehi yudumlamaya ne dersin