Duygular dile döküldüğünde Roman adını alır, Boğazda düğümlendiğinde ise şiir... Kitabın açıklaması dahil bütün söz ve şiirler şahsıma aittir. Başka yerde kullanılmasına ya da izinsiz paylaşılmasına rızam yoktur!.. *Pusu_13 Wattpad kullanırken sahip olduğum hesap ismidir. Kitap kapağı bu kitap için özel hazırlanmıştır.

17 yıl sonra gerçek ailesinin kendisini bulmasıyla ailesinden ayrılan Eylül`ün serüvenine hoş geldinizzz. Eylül bir emekli asker ve Antep aşiret torunu iken bir anda Mardin aşiretinin ve Karadeniz`in en soylu ailelerinin torunu çıkarsa ne olur? Peki Eylülün ailesi Eylül`ü vermek istemezse ne olur? Buyrun görelim:) Bu hikayede yer ,zaman ,kurgu ve karakterler birer hayal ürünüdür. Lütfen ciddiye almayınız🎀

© Bir Sigara yakıyorum, Sönene dek neler küle dönüyor içimde.. Şiir okumak için darbe almış yürek gerek, His gerek, Hüzün gerek, Kaldıysa mutlu bir tebessüm gerek, Hissini bulup satırlarımda benimle buluşan gönüller sefa gelmiş..Gönül soframızda her gelene yer vermek gerek.. #1 - #8 Her şiirin bir hikayesi olur,eğer kendi hikayeni arıyorsa satırlarda gözlerin,emin ol o hisleri barındırıyor tüm şiirlerim.. Ben bir yalnızlık haline sürüklendim ama yoklasanız yine aşk kırıntıları bulursunuz ceplerimde.. ( Herhangi habersiz bir kopyalanmasında yasal işlem süreci başlangıcı devreye girecektir ) Tüm Hakları Saklıdır

Özlem ve hasret aşk şiirleri

Levi Ackerman x Olivia (Reader)

Herşey düşündüğümüzden farklıysa...

Her şey bir yolculukta başlamıştı. Nereden bilebilirdim böyle olacağını pişmanım hemde çok pişmanım

Her bölüm farklı hikayeler içerecektir.

Kendi hayatımı bir kitaba dönüştürmek ne kadar çılgınca ? ben sanırım bir çılgınlık yapıp hayatımı kitaba dönüştürücem

Söyleyemediğimiz her şey bizi dilsiz yaptı, diğerlerini ise sağır... *Kitappad`de Mumsema isimli yayımlanan ilk kitaptır. *Mumsema kendisi yanarken etrafını aydınlatan mum anlamına gelir.

Nayeon sessizbir kızdı onunla olan ise abisi ve lee know du İstek*

Asya gönüllü doktor olarak sırnağa gider ve büyük bir savaşın ortasında kalır çok yara alır ama asla düştüğünü kimseye göstermez

"Gerçekten de ölülerin de sevdiğini düşünüyor musun?" Duraksadım. Bir kez daha utandım. Bu dediklerimi duymasını istemezdim. Bu kadar acınası ve zavallı bir insan olduğumu bilmesini istemezdim. "Evet. İnsanlar ruhlarıyla sever, bedenleriyle değil. Bedenler ölür, ruhlar değil." Dedim gözlerine bakmaya çalışarak fakat yapamadım. Simsiyah gözlerinde sonsuzluk var gibiydi ve ben o sonsuzlukta kayboluyor gibiydim. Gülümsediğini gördüm. Kalbim tekledi. İlk defa gülümsediğini görüyordum. Çok güzel gülümsüyordu. "Ölüler de sever," Dedi ve iç çekti. "Bu lafı sevdim."