Ben bir kibritim sizi yaka bilmem için önce kendimi yakmam gerekiyor.

Yaşam ağacının kökleri kopmuştu Zümra`nın. Hayatına devam edeceği tek bir nedeni kalmamışken başına gelenler yüzünden şehir değiştirmişti. Kendini hakim sanan insanların verdiği hükmü kabul etmeyip kırdığı kalemle kendine yeni bir yol çizmek istemişti. Kalemin kırılan kısmını sivriltip onları parçalamak isterken kıymıklar eline batmış avuç içlerini kanatmıştı. Kanayan avucunu göğsüne bastırıp herkesten saklarken güvenecek kimsesi de kalmamıştı. Arkadaşının yanına Ankara`ya taşınıp beklemeden işe başlamış, düzenini kurmuştu. Koyu ela gözlerinin giden ışığını geri getirmek zorundaydı. Feryal ona el uzatmış kendi yalnızlığına ortak saymıştı. Artık ikisi de yalnız değildi. Zümra kimsesizliğini içine gömmüş, arkadaşına gülümsemişti. Her şey güzel giderken hayatları tepetaklak olmuş, kalakalmışlardı. Şimdi ne olacaktı? Birileri onlara yardım edecek miydi? •∆• Ellerini uzatıp bileklerimden yakaladı, yüzümden çektiği ellerimle gözlerinden yayılan güven duygusuna sıkı sıkı tutundum. "Tamam, geçti. Buse iyi ve evinde ailesiyle. Hırpalamayın kendinizi." Kırık harelerimi toplamak isterken ona yardım edemeyecek olmam parmak uçlarını kanatır mıydı? Ve en önemlisi, gerçekten geçmiş miydi?

DİKKAT! BU KİTAP BİR; ‘KLİŞELER KOMEDİSİDİR.’ Aklınıza gelen bütün klişelerin mizah malzemesi yapıldığı bir kitap düşünün! Ya da düşünmeyin, zaten doğru yerdesiniz… Aynı üniversitede okuyan ve birbirini hiç tanımayan 6 kişinin ortak bir proje sayesinde nasıl birleştiğini okurken aynı zamanda da neredeyse bütün yeni nesil kitaplarda klişeleşmiş kalıp ve davranışların mizahla harmanlanmış versiyonunu bulacaksınız. Biraz Resim, Biraz Müzik ve Bolca Kahkaha atacağınız; A TAKIMI’NA HOŞGELDİNİZ…

Yaşamak Dışında Hiç Bir Amacı Olmayan Dark Kendini Duvarlarla Kaplı Unutulmuş Bir Şehrin İçinde Bulur Ve Bu Şehrin Hikayesini Öğrendiğinde, Artık Daha Farklı Hedefleri Vardır

Kız sonunda hapsedildiği delikten çıkabilmiş, ama şimdi de kendisini tanımadığı bir kadının ellerinin altında bulmuştu. Yıllardır esaret altında kalmış ve dış dünyadan habersiz bu genç kız, özgürlüğüne kavuşmak ve babasını tekrar bulmak için elindeki bu tek şansa sımsıkı sarılmaktan başka hiçbir şey yapamazdı.

Kül olmuş bir şehir, gözünü karartmış bir bilim insanı tarafından anlaşmayla tamamen kendisine ait olur. Kül olmuş şehri alan bilim adamı Deniz Aras şehri yüz yıllar sonrasına götürerek teknolojik bir şehre dönüştürür. Tasarladığı bu teknoloji şehrinde bir kadın profesöre ihtiyacı vardır çünkü babası kendini buza gömdürmüş ve teknoloji yılında uyanmak istediğine dair bir not bırakmıştır. Profesör bilim kadını Hazel Alvers ise laboratuvarı mühürlenmiş kapana kısılmıştır. Ta ki gecenin bir saati aldığı bir telefonla evine gelen helikoptere binip Teknolojik şehre varana kadar. Yüz yıllar sadece bir adım ötemde.

TAMAMLANDI* Başını yukarı kaldırmış gökdelenlerin imkan verdiği kadarıyla gözüken geceyi izliyordu. Odanın ışıklarını yakmamıştı, karanlığı sevdiğini belki de ihtiyaç duyduğunu hissediyorum. Karanlık ve kısa da olsa var olan mesafe onun yüzünü benden gizliyordu ama bu olumsuzluklar tüm görkemiyle onun arkasında duran beyaz piyanoyu görmemi engelleyemiyor. İşte seni buldum.

2023 Türkiyesinde ki iç savaşla beraber aynı coğrafyada yeni bir devletin kurulması. (Hikayedeki olaylar hayal ürünüdür gerçeği yansıtmaz.)

Uzak şehirin biraz farklısı olucakkk

"Şiirler imgelerden, aşklar sevgilerden doğar."

Burağı ben küçüklüğümden beri tanırım okul tatilerinde köye gelir 2 ay kalırdı köyde pek diyaloğa girmezdik bizim köyde pek kadınlar ve erkekler konuşmazdı ki çocuk`ken şehirden getirdiği oyuncaklar baya güzeldi kendiliğinden giden araba çok değişik oyuncaklar bizde böyle oyuncaklar getirilmedi... Yazılış tarihi : 17.01.25