Kara mahellenin adı sadece bir isim olarak koyulmamıştı. İçide adı kadar kara olduğu için koyulmuştu...

"ben sana ne yaptım!" Diye bağirdim ona o ise sanki zorundaymiş gibi bakıyordu "Zorundayım Pırıl zorundayım" "Erdem Konalı. Ne için zorundasın... Ben sana sevdalık etmem dedim. Allah benim belamı verir dedim şuan veriyo. Sen neden ablamı haklı çıkartın neden!?" İstanbul`da okuyduktan sonra köyüne geri dönen pırıl ailesinin öldürüldüğünü geriye sadece ablasının kaldığını görür. Ailesini öldürenler ise konalılardır. Pırıl bunun sebebinin yıllar önce olan büyük dedesinin onların dedesini ve babaannelerinin öldürdüğü için olduğunu anlar. Fakat hiç bişi elinden gelmez. Fakat Pırılın babası öyle şeyler yapmişki. Pırıl ailesinin soyunun sürmiyceğini sanat fakat abisi aslında ölmemiştir. Abisine kavuşur fakat abisi sadece intikam istiyordur...

"Benden ne istiyorsun?" "Seni" ... "Bizi ne ayırır biliyormusun?" "Ne" "Ölüm"

Her şey bir anda kaybolabilirmiydi

Liyan yine her zaman ki gibi işten eve doğru arabayla gidiyordu. Liyan daha yolun yarısına Bile gelmeden şiddetli bir yağmur yağmaya başlamıştı. Liyan evine giderken mezarlıktan geçmek zorunda kalıyordu. Bi aralar her ne kadar o mezarlıktan korkarak geçsede şuan hiç bir şey olmamış gibi geçiyordu. Mezarlığın hemen karşısında terk edilmiş deli hastanesi vardı. Ve o mezarlıktan geçerken aniden hastanenin karşısında bir kadın berilenmişti ve kaza yapmıştı. Gözlerini açtığında o terk edilmiş hastanenin içindeydi. Kaçmaya çalışıyordu ama o deli kadın onun kaçtığını görürse türlü türlü işkenceler ediyordu. Hastane de sadece Liyan değil onun gibi bir kaç kişi daha vardı ve onlarda kaçmaya çalışıyordu, ama bir türlü kaçamıyorlardı. Deli olan insanlar en doğru insanlardır...

Ama kader, o gece iki şey yazdı: Bir günah avcının omzundan indi. Ve bir isim—Viora— artık masalın kalbine kazındı. Onlar hiç bilmese bile masalın sonu hep aynı biterdi, avcı okunu yine küçük ceylana saplar. Ve ellerini yeni bir günaha davet eder, küçük ceylanın kalbini söker ve pişmanlıkla okşardı… Yılanın zehrini istediğin kadar sök, o yine o zehri sana verir. Hainler kalbe zehir eker, Can yanar, kül olur kalp. Ve göğüs kafesinin derinliklerinde uyuyan o eski varlık—şeytan— tüten küller arasından doğrulup gözlerini açar. Masallar böyledir küçük ceylan: Her kötülük, bir uyanışla başlar. “Peki ya şeytanın kendi masalı?” diye fısıldadı avcı, karanlığın içinden. “Onu duymaya yüreğin yeter mi?” Duymak isteyen önce kalbini aramalıdır; içindeki iyiliği söküp çıkarmalı, kanın akmasına izin vermelidir. Sonra kötülüğü bir fidana döndürüp kalbinin boşluğuna dikmelidir. İşte o vakit anlarsın: Bu masalda ki asıl şeytan sensin. Hoş geldin. Burası cehennem değil yalnızca— Burası göğüs kafesinin kurumuş topraklarındaki kadim ateşin yurdu. Burada rivayetler anlatılır; gerçekle hayal el ele tutuşup yol alır, gölge ile ışık birbirine karışır. Uzun zaman önce, senin için bir mezar kazıldı bu topraklarda. Yalanlardan ördüğün ince ipliklerle örtmeye çalıştığın bir mezar. Sandın ki gerçek susar, Sandın ki yalan, kök salıp karanlığı örter. Ah küçük ceylan… Yalan hiçbir zaman gerçeği kapatmaz; yalnızca sahibinin gözlerini karartır. Ve sen gözlerini kapatsan da masal akmaya devam eder: Zaman nehrini sürer, güneş doğar, batıya çekilir, aydınlık yerini karanlığa bırakır, yıldızlar birer birer titreyip söner. Tanrı ise kimi zaman merhametiyle cezalandırır kullarını— çünkü merhamet de ağırdır kimi gönüllere. Hadi küçük ceylan; anlat şimdi insanlara o süslü, cilalı öykünü. Ama sonra dön, ardına bir bak. Anlatırken kaç gerçek kenara düştü, kaçını kaç yalanla sarıp sarmaladın?

Bu şehirde denge adaletle değil, kanla kurulur. Sofia Lodric bir zamanlar sadece bir isimdi. Şimdi ise patronun en büyük hatası. Geçmişini gömmüş, düşmanlığını saklamış, hayatta kalmayı öğrenmiş bir kadın… Ama bazı hesaplar toprağın altına sığmaz. Bazı ihanetler unutulmaz. Patronun kurduğu düzen kusursuz görünüyordu. Ta ki Sofia geri dönene kadar. Bu kitapta ihanetin bedeli, gücün gerçek yüzü, ve bir kadının kurbandan avcıya dönüşü anlatılıyor. Bu bir kaçış hikâyesi değil. Bu bir hesaplaşma. Ve bu hesapta herkes kaybedecek…

Kasabaya yeni biri geldi. Ve biz şimdi grubumuzla gezdireceğiz. Çok güzel bir gün olacak… Eminim

Lise son sınıf öğrencisi İklim Öcal geçmişinin aydınlanmasıyla birlikte tekrardan bir cinayetin baş şüphelisi olur. Geçmişinin öğrenilmesinin ardından başına gelmeyen kalmayacaktır.

Eda Akkurt hala çocukluğunun travmalarını atlatamayan bir kadındı. Geçmişini unutmaya çalışırken hayatına giren kişi onu en derinden sarsar ve geçmişinin tüm perdelerini aralar. Diğer yandan da onu sürekli izleyen bir mesajcıyı bulmaya çalışır. Bir yandan geçmişinin karanlık tarafıyla uğraşırken diğer yandan da hayatında yeni kararlar alıcaktır.

♦️♥️Gittiğimiz kumarhanede rehin alındık buradan çıkıp hayatta kalabilmek için ölüm Oyunları oynadık ♠️♣️

Okulda yaşanan cinayetler.Ama bir Gizem vardı.katil cesetlerin üzerine bir saat bırakıyordu...

Rose`un Günlüğü

Döngüye hoş geldin

" BU BİR AJAN KİTABIDIR" "intikam! intikam istiyorum. Benden alınan he şeyi ,yıllardır dağ taş demeden aradığım annemin mezarını!" dedim bağırarak. Son söylediklerim onu şaşırtmıştı ama hemen toparlandı. " Sana neden inanayım? " dedi. Bana inamasını beklemiyordum. " Bana inanmana ihtiyacım yok" onaellerinle getireceksin!" Desteğiniz benim için en büyük motivasyon sizden isteğim yorum ve yıldızlarınızı eksik etmeyin iyi okumalar❤️❤️

Irmak ile ecem çok yakın arkadaştır . Aralarındaki tartışmadan sonra hocanın yanına giderler ve bir büyü yüzünden bir dünyaya ışınlanırlar o dünyada sadece onlar ve bilinmeyen ev sahipleri vardır ....

Aşkın cinayeti`ni işleyebilecek tek kişi en aşık olandır. Nevin Akyüz kuzeninin yanına geldiği gün bir vianyete tanıklık eder. Bilinmeyen numaralar den gelen mesajlar, gizemli davalar ve Avukat Nevin akyüz`e eşliş eden Savcı Arven Bektaş.

Bir saatçi var. Bu saatçi kardeşinin ölümüne dakikalar kala geç kalıyor ve kardeşi ölüyor. O günden sonra zamana karşı düşman ve insanlara karşı da katil oluyor. Bu katil kurgusunu zevkle okumanız dileğiyle. ✨🍀

İncila Arven. Bir zamanlar her şeyin bittiğini sanmıştı. Artık geçmişteki acıların onu bulamayacağına inanmak istemişti. Ama o gece... karanlık yeniden kapısını çaldı. Bir yabancı tarafından kaçırıldı. Gözlerini açtığında, hayatı artık ona ait değildi. O an, korkunun ve çaresizliğin gölgesinde sadece bir şey hissetti: Bu defa kimse onu kurtaramayacaktı. Kurtulduğunu sandığı geçmiş, aslında hiç gitmemişti. İncila, kendi karanlığıyla yüzleşmek zorundaydı. Her yara yeniden kanıyor, her anı nefesini kesiyordu. Ama o, bir kurban değildi. Paramparça edilse bile ayağa kalkmayı seçen, suskunluğuyla bile savaşan bir kadındı. Bu hikaye, karanlığın ortasında bile ışığını kaybetmeyen bir yüreğin hikayesi. Peki bu güçlü kadının hikayesini okumaya hazır mısınız?

GÜNEŞİN GÖLGESİ Bazı gölgeler, en parlak ışığın bile aydınlatamayacağı kadar karanlıktır… Güneş, yatılı okulunda yeni bir hayata başlamaya çalışıyordu. Ancak herkesin önünde olan biri, her zaman hedef hâline gelir… özellikle yanlış zamanda, yanlış yerdeyse. Bir cinayet. Bir kurban. Ve suçlanan tek bir kişi: Güneş Atabey. Ona inanan az sayıda insan vardı; kimisi sessizce destek olurken, kimisi göze alamadığı tehlikeye rağmen onun yanında duruyordu. Fakat bu okulda kimin dost, kimin düşman olduğunu anlamak neredeyse imkânsızdı. Ve bu, yalnızca bir cinayet değildi. Derine indikçe sırlar çözülüyor, maskeler bir bir düşüyordu. Güneş, farkında bile olmadan çok daha büyük bir oyunun içine çekildiğini anlıyordu… Ve unutmayın! Bâzı gölgeler, en parlak ışığın bile aydinlatamayacağı kadar karanlıktır.... Gecenin Rüzgar`ı🌜...

"Ben onun hayatında sadece İntikam İçin vardım,onun İntikam Tutsağıydım"

Bir kızın unutulmaz serüveni aklındaki yaşadığı psikolojisimiydi yoksa korku her tarafını satmışmış dı

Lina’nın babası, yayınevini ayakta tutmak için yanlış kişilerden borç almıştır. Borcun gerçek sahibi ise, hiç kimsenin adını anmak istemediği Arden Miraç’tır. Arden, tesadüfen Lina’nın babasının kızı olduğunu öğrenince, yıllar önce babasına yapılan bir ihanetin ardından ettiği bir yemini hatırlar: “Kimse bana borçlanıp sıradan bir şekilde ödeyemez.” Ancak Lina ile ilk karşılaşması planladığı gibi gitmez. Ondaki zekâ, farkındalık ve sakin duruş Arden’i şaşırtır. Arden borcun silinmesi için tek bir şart sunar: “Altı ay boyunca karım olacaksın. Anlaşma bittiğinde herkes bilsin diye resmi olarak evleneceğiz.” Lina, ailesini korumak için teklifi kabul etmek zorunda kalır.

Defile salonu, büyüleyici bir ışıltı içinde kaybolmuştu. Podyumun başında, yüksek sesle çalan müzikle birlikte modellerin adımları yankılanıyordu. Ama bir anda ışıklar Tamar`a odaklandı. O an, bir nefeslik sessizlik oldu ve hemen ardından flaşlar patlamaya başladı. Tamar, podyuma ilk adımını attığında, salon bir anda çılgınca heyecanlandı. Kameralar ardı ardına çekim yaparken, herkesin gözleri onun üzerindeydi. Altın rengindeki elbisesi, ışıklarla adeta parlıyordu. Her adımında zarafetiyle bütün salonu büyüleyen Tamar, topuklarının şık sesiyle her adımda gücünü ve özgüvenini sergiliyordu. Flaşlar, salonu aydınlatan bir ışık seline dönüşürken, Tamar’ın içi biraz karıştı. Bu kalabalık, bu gözler, hep ona bakıyordu ama o, gözlerini sadece podyumun sonuna odaklamıştı. Kapanışa yaklaşırken, bir an bir şey hissetti. Bir bakış, bir duruş… Gözleri podyumun sonundaki adamla kesişti. Vasil, ışıkların arasında, tüm kalabalığın içinden Tamar’a odaklanmıştı. Gözleri ona kilitlenmişti, bir şeyler vardı, bir çekim… Tamar’ın her hareketi, her zarif adımı, onun içindeki gizli merakı uyandırıyordu. Ama Tamar, sadece podyumu tamamlamaya odaklanmıştı. Defilenin sonunda, Tamar podyumu terk ederken, hala arkasında kalan bakışları hissediyordu. Her adımda, o bakışların ona olan etkisi, Tamar’ı huzursuz etti. O an, yalnızca bir model değildi; o, geçmişin ve geleceğin kesişim noktasıydı.

Eftalya iki kez aşkta kaybedip umudunu yitirdiği sırada hayatına bir çocuk girer ondan hoşlansa bile ona olan hislerini korkusu yüzünden söyleyemez