Kitap Tür Kategorileri

Karantina döneminin ardından şehirdeki toplumsal değişim rüzgarları hızla esmeye başlar. Nadia, zorlu günlerin ardından toplumu yeniden inşa etmek ve dayanışma ruhunu güçlendirmek için harekete geçer. Ancak, bu yolculuk, onun hem toplumsal projelerdeki başarıyı hem de kişisel yaşamındaki dengeyi sağlama mücadelesini içerir. “Karantina Sonrası,” Nadia’nın liderliğindeki toplumsal projelerin, uluslararası iş birliklerinin ve gençlerin güçlendirilmesinin öyküsünü anlatıyor. Şehirdeki dönüşüm sürecini ve Nadia’nın bu süreçteki kişisel ve profesyonel mücadelelerini detaylandıran bu kitap, toplumsal dayanışma, liderlik ve sürdürülebilir değişim konularında derinlemesine bir bakış sunuyor. Toplumun yeniden yapılandırılması, uluslararası iş birlikleri ve kişisel dönüşümün etkileri üzerine yazılmış bu eser, okuyuculara umut, azim ve dayanışmanın gücünü hatırlatıyor. Nadia’nın hikayesi, toplumsal değişimin ve liderliğin ne kadar önemli olduğunu gösteren ilham verici bir yolculuktur.

Türkiyede lise son sınıf bir genç kız...çevresi ve arkadaş ortamı onu etkilerken gerçekten diğer yaşıtı kızlar gibi olmak istiyor...hayali resim öğretmenliği...fakat ailesi onun iyiliğini düşündüklerini söyleyerek doktor ya da mühendislik gibi bir meslek seçmesine zorluyorlar...annesi eskiden iyi bir öğrenciyken babası yüzünden lisede okulu bırakmak zorunda kalmıştır,bu yüzden kızının okumasını istiyor fakat bunu deme şekli sert...babası yufka yürekli ve iyi birisi,kızlarına karşı korumacı ve baskıcı ve fazlasıyla,birazda eski kafalı...annesi ile arasını düzeltebilecek mı?,babasının bu baskıcı haline bir çözüm bulabilecek mi?,kardeşlerini anlayabilecek ve büyüdüğünün farkına sonunda varacak mı?, en önemlisi hayalinin peşinden koşacak mı?...ya da bunlara katlanamayarak intihar mı edecek?

Gerçek aile kurgusu Şizofreni hastası bir kız, peki bu kızı hasta yapan neydi? Yada gerçekten hastamıydı? Wattpadde yazdığım hikayeyi buraya geçiriyorum (2yıl önce yazdığım bi kitaptı aşırı ergence konuşmuşum kitapta kitabı düzeltip tekrar atıcam bi ara)

"Canan psikolog,Koray Selvioğ ise avukattır.Koray daha önce iki evlilik yapmış üçüncü evliliğini ise Canan ile yapmıştır.Bazen geçmişe dönüş bazense hayatın farklı yönlerini sorgulatan bir kurgusu vardır.Romanın içinde roman yazılmıştır." .Bu roman 1 bölüm karakterlere diğer 26 bölüm olaylara ayrılan bir romandır.+18 ögeler yoktur.Çok seslilik bu romanda dikkat çeken öğelerden biridir. .Bu romanda Ankara,Antalya,Bodrum,Kuşadası,İzmir,İstanbul gibi illeri;Erbaa ilçesi,Çatılı,Ekincilik,Tekke,Yenidere Köylerini gezebilirsiniz .15 adet eve misafir olup 2 adet otelde konaklayabilir,3 kere pikniğe gidip 5 kere restoran-kafede kahvenizi içebilir 3 kere de terminalde vakit geçirip ayrıca 4 kere de hastaneye gidebilirsiniz .Bu romandaki kişiler mutlu,eğlenceli ve farklıdırlar .Romandaki isimlerin seçmece olduğunu farkedebilirsiniz .Doktor,psikolog,fizyoterapist,radyocu,fotoğrafçı,öğretmen,anketör,yazar,avukat,heykeltraş,mühendis,çobanlık,resepsiyon görevlisi,ressam,arkeolog,emlakçı,mimar,reklamcı vs.meslekten kişilere rastlayabilirsiniz .Roman içinde roman,hikaye ve şiir okuyabilirsiniz .50-60 kişiyle tanışabilirsiniz .Aile,arkadaşlık,evlilik,ölüm,edebiyat gibi meselelerde yapılan sohbetlere eşlik edip albümdeki fotoğraflara bakabilirsiniz .Veee siz, değerli okurlar;tüm bunları Hayat İçinde Hayat romanımı okuyarak yapabilirsiniz .Her ne kadar 27 bölümden oluşsa da bu romanın word sayfa değeri 100 sayfadır o yüzden bir solukta bitirebilirsiniz.

Güzel seven bir adam Barlas... Bu sevgiden habersiz yıllarını geçiren Benan... Sıcacık, eğlenceli bir aile... Tatlı cadı bir görünce...

Mahallenin varlıklı ailelerinden olan Engin, kız kardeşine aşık öksüz delikanlıyı kardeşinden uzak tutmaya çalışırke ona olanhislerini fark etmişti.

İnsan Abi dediği adama yar olabilirmiydi? Hele de sevdiği varken. Evin yar olmuştu, abi dediği adama yar olmuş tüm hayatı o gün değişmişti bu topraklar onu kurban seçmişti. Sevdiği Adamın Kuzenine yar olmuştu.

- Sarhoş ol - Aşık ol - Kumar oyna(las vegas`ta) - Balığa git - Buz gibi havada deniz kenarında, bankta uyu - Motor kullanmak, kaykay festivaline katılmak. - Uyuşturucu kullanmak - Teoman konserine git - Evden kaç - kayalıklardan denize atla - Porno yıldızlarına taş çıkaracak şekilde seviş - yalandan gelinlik dene - lunaparka git - orman yürüyüşüne çık - durduk yere çılgın gibi koş - Kameranla hepsini kaydet

Dönemeçler.. olma ihtimali olup da olamayan, gerçekleşme ihtimali olup da gerçekleşmeyenler, anlık mutlulukların büyüsü ve var olmak adına yaşananlar ya da yaşanamayanlar…

Zorlu yolarla bir arayaya geklen timin ilk görevinde mafyanın iki kızını kaçırması...

- Madem kendinden bu kadar eminsin, o zaman o çocuğu tavla ve bize bunu kanıtla. - Benimle iddiaya girme boşuna.. Üzülürsün.. - Hay hay.. Sen bunu yap üzülmesini bırak biz düşünelim.. Tabi.. Yapabilirsen..

Her şeyi adaletini kendi sınırlarına göre uygulayan bir Cumhuriyet Savcısı sınır belirlemeyen vatanı için canımı dişine takmış bir asker Peki Adalet yönetim Krallık buna izin verecek miydi. (Kitaptaki zaman dilimi günümüz fakat yönetim şekli Krallık)

Ali, dindar ve gelenekçi bir ailede doğup büyümüş Din Kültürü Öğretmeni, Esra geleceğine dair planlarının önemli bir kısmını liseyi bitirmeye bağlamış, Nilay yaşadığı hayattan bıkıp usanan bir hayat kadını. Toplumsal çöküş, ahlaki yozlaşma, sosyal baskılar, iç hesaplaşma… Ali çalışana minnettar bir şekilde teşekkür edip dışarı çıktı. Kaç dakikadır çalan telefonuna arayanın kim olduğuna bakmadan cevap verdi. Kardeşi bir süre sessiz kaldıktan sonra, “Abla,” dedi usulca, “Sen okulu bitirince ne yapacaksın?” Esra bir an durakladı. Bu soru ona her sorulduğunda, cevabı hala tam olarak bilmediğini hissediyordu. Çocukken bir hayali vardı ama o hayal artık ona çok uzak geliyordu. “Bilmiyorum,” dedi sonunda, “Ama kesinlikle kendi kararlarımı vereceğim.” Kazım, villa kapısında bekleyen güvenlik görevlisine selam verdikten sonra Nilay’a dönerek, “Hadi, işini bitir. Yine aynı saatte, aynı köşede olmalısın,” dedi. Bu sözler, Nilay’a bir çıkış yolu bulma umudunu daha da küçültüyormuş gibi hissettirdi.

Güçsüzce kaçan bir kızın güçlü bir şekilde geri dönüşü

Odada duyulan silah sesiyle ömer omzundan vurulmuştu ama Asya bayılmıştı. Normal de bayılmazdı ama yaşadığı adrenalin fazla olunca şok geçirmişti. Villaya simay umay ömer ve Asya dışında abisi hakanda vardı gece gelmiş yatmıştı. Ama sabah ki silah sesi ile kalkınca odaya koşmuştu yarı baygın ömer yerde yatan Asya. Korumuştu kardeşi için simay için gelmiş evlenme teklifi edecekti artık zira Mardin de peşinde koşmayan yoktuyoktu. İstanbul`a gelse bile aşiretin ileri gelenleri simayı konuşuyordu artık canı sıkılıyordu gerekirse umayın sevdiği ile berdel yaparlardı ama alacaktı onu netti. Ama şimdi ki olan şey zor olduğu belliydi.

Yağmur, her zaman buluttan yağmaz. Güneş, bir kez olsun gece de doğar.

Bir iyiyle kötü olamaz mı? Bende ilk önce o kötü ben ise iyiyim ama anladım ki her insanın içinde iyide kötüde bulunuyor

Lal-ü Efgan (Efgan-u Lal) ismi ile yayımlanan ilk ve tek kitaptır. *** Geçmişin yaraları ve geleceğin karanlığı içinde tek başına hayata tutunmaya çalışan bir öğretmen, O öğretmeni canından çok sevecek bir asker, Kızı için her şeyi yapacak acımasız bir adam. Hepsinden öte acı dolu bir hayat ve yaşam mücadelesi. *** "Anlamıyor musun sen nişanlıyım. Evleneceğim yakında." Alaycı bakışları bana inanacak gibi değildi. "Sen beni anlamıyorsun asıl. Yalan söylediğini parmakların destekliyor. Yüzük takmayan nişanlı bir genç kız olur mu hiç?" Ondan kurtulmak için yalan söylemeyi göze almıştım, devamını da getirebilirdim. "Ne yani her nişanlı yüzük mü takmak zorunda. Yüzüğüm olmadı parmağıma o yüzden ölçüsünü değiştireceğiz. Hatta bu gün ‘müstakbel kocam’ gelecek ve beraber kuyumcuya gideceğiz. " "Nedense hiç inanasım gelmedi." "İnanıp inanmamak senin tercihin ayrıca..." "Öğretmen Hanım!" Duyduğum sesle lafım yarıda kesilirken nedense o sesi duyunca içim rahatlamıştı. Az önce stresten bayılacak haldeyken bir anda yüreğimdeki tonlarca ağırlıktaki ağrı uçup gitmişti. Uluç yavaş adımlarla yanımıza gelip durdu. Tam konuşmaya başlayacaktım ki Batın lafa başladı. "Oooo yoksa müstakbel kocan(!) bu adam mı, hı?" Batının söylediği ile gözlerim kocam açılmış şaşkın bakışlarla bakmaya başladım. Kim, Uluç mu? Yok artık, yalan söylüyorum ama buna kimseyi bulaştıramazdım hele ki rüyalarımın sahibi adamı. Tam itiraz cümleleri ağzımdan dökülecekken "Evet nişanlım." deyivermiştim. Dur bir dakika, ne dedim ben? Bu sefer kendi söylediklerimle şaşkına döndüm. Aklımdan hayır nişanlım değil derken ağzımdan tam tersi kelimeler dökülmüştü. *** ❗Cinsel içerik (öpücükler dahil değil) bulunmasa da şiddet ve tecavüz tanımları içerik. Bunu dikkate alarak okuyunuz.

"Selam Komiser Hanım. Sizin burada ne işiniz var? Bildiğim kadarıyla bu müze hafta sonları kapalı. Yoksa ben mi yanlış hatırlıyorum?" Soğuk nefesini boynumda hissettiğimde ne yapacağımı şaşırmıştım. Bu adam nasıl buldu beni? Ben ne kadar da sessiz(!) ilerliyordum halbuki. Bir anda önüme çıkmasıyla attığım ufak çaplı çığlığımı kesmek amacıyla bir eliyle ağzımı kapatmıştı, diğer eliyle de ellerimi bileklerimden kavrayıp onu itmemi engellemişti. Her şey şaka gibiydi. Şaka gibi bir gün... *** Instagram: taediumvitae.r Not: House Of Wax(Mumya Evi)`dan esinlenilmiştir.

Okulda zorbalanan seungmin ve zorbası Chan.....

Güzel giden her şey bir gün tersine dönebilir, hayat sevdiklerini senden alabilir tıpkı ikizlerin annesini onlardan aldığı gibi. David 6 yaşındaki ikizlerle yapayalnız kalmıştır. İkizlere hem anne hem de baba olabilecek midir? İkizler büyüyüp tam her şey iyi gidiyor derken Emilio bu hastalığı yenebilecek midir? Ve en önemlisi İkizlerin birbirine olan düşmanlığı son bulacak mıdır? Hüznün, acının, öfkenin, çaresizliğin ve mücadelenin harmanlandığı satırlarda iyi kaybolmalar.

Yağmurun altında başlayan aşk....

Ben ailemizin en küçüğüyüm ayrıca en büyüğü...büyük olmak için her şeyi bilmek mi gerekir yoksa uzun olmak mı...

Bir kızın acı ve gizemli hayatı

"Kuşburnu içer misin?" "İçer miyim?"

Bildiğiniz tüm töre klişelerini unutun... Zalim ağa yok... Ezilen kız yok... Kendine ölümüne zulüm eden adama iki güler yüz gördü diye aşık olan aciz kadın yok... Adaletli ağalar, güçlü kadınlar var... Tam da olması gerektiği gibi👍🏻

- Şemşamerlerin içine girdi oğlum top, atan alır! - Atıf doğru söylüyor, atan alır! - Alırım ki! Gözde abisine göz devirmiş ardından yedi yaşında bir çocuk ne kadar cesur olabilirse o kadar cesaret ile ayçiçeği tarlasına ilerlemişti dikkatle. Peyami dede onu görürse bir miktar kızabilirdi. Geçen ay topu kaçan çocuklar ondan korktukları için girip alamamışlardı. Yaşlı adam saatlerce tarlayı izlerdi boş boş, haliyle herkes onun meczup olduğunu düşünür biraz da tırsarlardı. - Ne arıyorsun orada ufaklık? Gözde olduğu yerde kalırken yakalanmış olmanın verdiği utançla abisinden yana baktı. Kaçmıştı hainler. Onu annesine şikayet etmeyi aklının bir köşesine yazarken mahçup şekilde gülümsemişti. Belki masum bir çocuk olduğunu anlarsa Peyami dede ona kızmazdı. - Top, şemşamerlerin içine kaçtı da.. Onu almaya geldim. - Günebakan. - Ne? Peyami dede yüzündeki silik tebessüm ile mırıldandı sakince. - Günebakan onların adı, her daim güneşe bakarlar. Afallayan küçük kız mırıldandı şaşkınca . - Ama onların kafası yok ki, hatta gözleri de yok. Güneşi nasıl buluyorlar? Peyami dede cevap vermeden önce kırmızı topu uzattı küçük kıza. - Hissederler mutlaka, seveni ve hayat vereni hissederler. Gözde onun ne demek istediğini anlamasa bile gülümsedi kocaman. En azından ona kızmamıştı. - Teşekkür ederim. Bir cevap beklemeden bahçe kapısına koşturdu kucağındaki top ile. Annesine şikayet etmesi gereken bir abisi vardı. Gidişini sessizce izleyen Peyami dede bakışlarını tarladan yana çevirdi. Tutunduğu tek şey bu değil miydi? Özlemini sessizce fısıldadığı günebakanları izlerken titrek bir nefes aldı. Ondan öğrenmişti tüm bunları. Onu taklit ediyor, kavuşacağı anı bekliyordu her saniye. Gece olduğunda başını bükenler içinde yanlızca günabakanlar yoktu..

Hayat herkese eşit davranmazdı, bu mahallede oturanlara daha bir ayrı... Bu mahallede oturanlar birbirleriyle komşudan ziyade aile gibiydiler. Acıları üzüntüleri kavgaları ve her şeye rağmen gülüşleri eksik olmazdı. Buradaki gençleri köşe başındaki bir çatı birleştirirdi. Mahallenin gözbebeği idi. Derme çatma görüntüsünün altında ne hikayelere konu olacak olaylar yaşanmıştı, kim bilir kaç kere yumruklanan duvarları sapasağlamdı. Nesilden nesile mahallenin ağabeylerinden şimdiki delikanlılara kalmıştı. Akşamları sevdikleri gelip bir soba etrafında toplanınca şarkılar türküler söylenmeye başlayınca onlardan mutlusu olmazdı. Sık sık polis ziyaretleri de yaşanan bu mekanın bir başı vardı herkes tarafından saygı duyulan, korkulan ama çok sevilen harbi delikanlı bir adamdı. Tüm mahalleye kol kanat gerer bir kendi derdine derman olamazdı. Delikanlı lügatında olması gereken tüm kuralları kısaca adamlığı gençlere o öğretirdi. Öğretirdi dediğime bakmayın kendi usulünce pata küte bazen güle oynaya artık o anda hangisi uygunsa.. Ondan alınan terbiye yanından bir kadın geçerken yere bakmaktı. Sokaklara tükürmemek.Kötü alışkanlıklar edinmemekti. Yardıma ihtiyacı olanın yardımına koşulsuz koşmaktı. Kavgaysa kavga paraysa para her mevzu kendi hallince beraber çözülürdü. Dert tasa çoktu fakat o ateş etrafında toplanıp eskimekten sökülmeye yüz tutmuş koltuklara oturunca sıkıntılar uçar giderdi.. Yine böyle bir akşamda olaylar patlak verdi.

Unutulan bir geçmiş uğruna feda edilen on bir gelecek. Yaşamak için verilen bir savaş vardı. onlar Katliam Timiydi. Acımasızlardı, duygusuzlardı ve ölümcüllerdi. Öl ya da öldür dünyasıydı bu dünya. Ya öleceksin ya da öldüreceksin seçim senin. "Gözler ruhun aynasıdır Benim Lotus Çiçeğim." Yalancıların arasındaki yalan. Yaşamak uğruna verilen bir çaba vardı. "En büyük korkun ne güzel kız?" Küçük bir kızın çocukluğunun ölüm hikayesiydi bu... Katili ise belliydi...