İçimizde gömülü kalan hatıralar, geri dönmeyi arzuladığımız bir yer midir yoksa kaçmak istediğimiz bir dünya mı? Karla, bir sabah gözlerini açtığında kendini 12 yıl önce, lisede, üzerindeki üniformasıyla ahşap sırasında otururken bulur. Dehşet içine düşen gözleriyle etrafına bakarken gördüğü tüm yüzler tanıdıktır. Bir kişi dışında.. "Geçmiş, bazen sandığımızdan daha güçlü bir şekilde geri döner." -Kelebeğin Telaşı

Yıllardır esir olduğu evden bir gece kaçmayı başarmış kız ve bir dağ evinde tek başına yaşayan, geçmişi pekte temiz olmayan eski bir mafyayla yolları denk düşer…

-Gece uyurken sabah olacağını, güneşin doğacağını bilerek gözlerimi kapatıyordum. Ama o sabah uyandığımda odam kapkaranlıktı. Bir daha güneş doğmadı, odamın ışığı hiç açılmadı, kapım hiç çalınmadı...-

Erkeklerden nefret eden bir kızdan deli gibi aşık olan kıza...

Abimin arkadasi…

Kitabın tüm hakları saklıdır. Yetimhanede büyüyen kişilerin hikayesini anlatıyor

Bir gece ansızın gelen bir sır.

Arkadaşlar kitap 3 yada 4 serilik haberiniz olsun.

Birisi de çıkıp dünya pamuk şeker demedi. Tehlikeli bir dünyanın kapılarını açıp fantastik aynı zamanda aşk dolu bir yolculuğa çıkmak istersen hikayem ve ben hazırım.

Yeni bir başlangıç...

Hayatta herkesin bir travması vardır. Kimisi yüksekten, kimisi karanlıktan, kimisi de köpeklerden. Benim korktuğum şey işlediğim suçun ortaya çıkması. Beril yeni okulunun ilk günü eskiden işlediği suçu üstüne attığı kişi ile tanışır. O kişi nın arkadaşı Alper, Beril`in hayatını deyiştirir ve içten içe onu kendisine aşık eder.

Lütfen takip edin

Lütfen takip edin

𝑚𝑖𝑛𝑠𝑢𝑛𝑔...

𝑚𝑖𝑛𝑠𝑢𝑛𝑔...

Seni çok sevdiğini düşündüğün insanlar hayatını talan ederken; hayatını uzaktan izliyormuş gibi duran, içten içe üzülmenden zevk aldığını düşündüğün insanlar tırnağının kırılmasından bile inciniyor olabilirdi. İnsanlar garipti. Ameller niyetlere göreydi ama kimsenin ne niyetini anlayabilmiştim şu hayatta ne de amelini. "Tırnağın kırılmış" dedi yanıma gelen çocuk yumuşak tonlamalı sesiyle. Elindeki çocuklar için olan yara bandını gayet ciddi bir şekilde sürekli aynı yerden kırılıyor olan işaret parmağıma takıp elime de uzaktan baktı. "Kırılmasın." demişti en sonunda. Başından beri tırnağımın kırılmasından bile rahatsız olan tek kişiydi.

2 lise öğrencisi Ahmet Can Dündar ve Feride Özdinçin birazdan aşkive biryandanda birbirlerini öldürmek işten bu iki çiftin hayat hikayesi bakalım nasıl sürçek(ünlülerden özelinmisdir🎀liçlemeyin)

Mafya,savcı,aşk,romantizim,aksiyon

Öldürmüşlerdi... O gün onun için çok zor olmuştu ablası ölmüştü.... Haftalar geçmisti hala yas tutuyodu ama yas tutmakla kalmayıp her geçen gün intikam ateşiylede büyüyodu. Doğum günü yaklaşmıstı ama içinde bı sevinç yoktu 18 ine giriyordu ama her yer sessiz di o gün and içmisti ablasının intikamını alacağına... Artık yalnız basına hayatına tutunması gerekiyordu ama intikam ateşi onu sarmıştı intikamdan başka gözü bişey görmüyodu.. Annesi ve babası ablasını ve kendisini küçükken terk etmişlerdi yemtimhanede büyümüşlerdi ablası 18 ine bastığı zaman kardeşini yetimhaneden alıp İzmir`e yerlesmislerdi mutlu bı hayatları vardı.Herseyi düşünüyordu sabahlara kadar uyumayıp ablasının kimin niçin öldürdügünü düşünüyordu ama hiç kimse aklına gelmiyodu Dur bı dakika ablamın eski sevgilisi onu öldürmüs olabilirdi ama o İzmir`de değil ablamdan ayrıldıktan sonra İstanbul`a tasınmıstı diye düsündü... Kanepenin üstünde bunları düsünürken çok yorgun düstügü için uyumuştu.Sabah oldu kapının calmasıyla birlikte uyandı kapıda kimin olduğunu bakmaya gitti ama kimse yoktu etrafa bakarken yerde bir mektubun olduğunu gördü merakla mektubu alıp içeri girmişti kanepeye oturup mektubu okumaya başladı söyle yazıyodu "Selam küçük kız ismini bilmediğim için kücük kız diyorum neyse küçük seylere takılmıyalım ablanın ölümüne çok üzüldüm ama en çok senin o küçük gözlerinden akan yaş damlalarına...ablanın kimin öldürdüğünü biliyorum yarın akşam saat 22:00 da Evinin bulunduğu yerden 2 sokak sonrası köprü altına gel...Mektupta yazılanlara çok şaşırdı gidip gitmemek aradında kalmıstı ama ablasının kimin öldürdüğünü biliyor olabilirdi ama bilmiyoda olabilirdi diye düsünürken telefon çaldı telefonu açmaya gitti açtı ama kimse konuşmuyordu `alo alo` diye bağırdı kimsiniz benden ne istiyorsunuz dedi ama cevap yoktu mektubu sizmi yolladınız dedi ama gene cevap yoktu ve telefon aniden kapandı çok korkmuştu ama bı yandanda onunla kimin ugrastığını merak ediyordu.Telefin tekrar çalmıstı ama bu sefer en yakın arkadası aramıstı actı telefonu "Gamze en yakın arkadaşı" Gamze:Selam Deniz ne yapıyosun bu gün dedi. Deniz:Hiç hergünkü gibi aynı. Gamze:İşin yoksa dışarı çıkalım mı dedi. Deniz:İşim yok ama dışarı çıkmak istemiyorum dedi Gamze:1 aydır evdesin seni 1 aydır görmüyorum hadi hazırlanda çıkalım. Deniz: İyi peki hazırlanıp çıkalım. Gamze:Tamam.Egede gelecek "Ege denizin ve gamzenin en yakın arkadaşı" Deniz:Tamam nerde buluşucaz. Gamze:Milli parka gidelim. Deniz:Tamam Buluştular ve bı banka oturdular 3`üde sessizdi.Deniz etrafa bakarken onlara bakan Siyah şapkalı siyah eşofmanlı her tarafı siyah kaplı olan birini gördü önce önemsemedi ama uzun süre onları izledi.Başını çevirdi ama tekrar baktığında hala onları izliyodu tedirgin olmuştu.Bi yandan da yarın akşamki saat 22:00 da olan buluşmadaydı.Ege seslendi ama deniz dalgın olduğu için duyamamıstı ege tekrar seslendi bu sefen duymuştu . Deniz: Efendim Ege:İymisin Deniz:Evet iyiyim. Gamze:Kafanı dağıtmak ićin biraz yürüyelimmi. Deniz:olur yürüyelim. Yürümek için kalktılar.Deniz tekrar etrafa baktığında adam kaybolmuştu ama kadında olabilirdi...Kendi aralarında konuşurken önlerinde siyah şapkalı siyah eşofmanlı biri duruyodu aynı onları izleyen kişi gibi her tarafı siyahtı.Gamze ve Ege takmamıstı ama Deniz o kisiye dalıp gitmişti aynı Denizin daldığı gibi o kişide denize bakıp dalmıstı.Ege ve Gamze Denize seslenmisti ama duymadı Gamze denizin yanına gitti ve konulndan tuttu Gamze:Kızım sen bizi duymuyomusun ikidebir nereye dalıp gidiyorsun dedi Deniz: Hiç dedi Ve tekrar yürümeye basladılar biraz yürüdükten sonra arkadına baktı ama kimse yoktu yoluna devam etti. Deniz onlardan ayrılıp eve gitmişti uzandı ve düsünmeye basladı ablamın intikamını nasıl alacam diye.Ve aklına o kapısının önüne bırakılan mektup geldi.Kafası çok karısmıstı.Diye düsünürken uyuya kaldı... Gece çığlık atarak uyandı kavuş görmüstü.Kaltı bı bardak su içmeye.Geri yatmaya giderken telefon çaldı.Gece gece ne telefonu diye söylenmeye basladı.Telefonu açmaya gitti actı. Deniz:Alo Ama kimse cevap vermiyodu. DENİZ:"KİMSİN SEN NEDEN BANA CEVAO VERMİYOSUN BENDEN NE İSTİYOSUN GECE GECE BENİ RAHATSIZ EDEMESSİN" Diye bağırdı.Ama gene cevap yoktu telefonu kapattı ve yatğına yatmaya gitti ama yatamıyodu düsünüyodu kim diye onu rahatsız eden kim buluşmak isteyen kim ayrı kişiler de olabilir aynı kişilerde diye düsünerek uykuya daldı...Sabah olmuştu ögle saatlerinde uyandı çok yorgun ve uykusuzdu.Kaltı yüzünü yıkadı hazırlanıp dışarı cıktı evde bunalmıştı.Nereye gittiğini kendiside bilmiyodu aklı bu akşamki buluşmadaydı.Yolin karşı tarafına geçmesi gerekiyordu yolu keserken bı araba ona tam çarpacakken arkadan bı adam gelip onu kurtarmıstı o anki düsüncesi sadece acaba o mektubu yazan veya arayan o adammıydı yada beni takip eden diye düşünüyordu derken adam bı anda ona seslendi Adam:Hey önüne baksana az kalsa ölüyodun Denzi şaşkın gözlerle adama bakıyodu ama bı anlam çıkarmıyordu. Adam:Bı dahakine önüne bak ikimizde geberiyoduk . Deniz:Özür dilerim dalmıştım. Adam:Farkındayım. Deniz:Hayatımı kurtardığın için tesekkür ederim. Adam :rica ederim.Senin adın ne ben Rüzgar Deniz:Benim adım Deniz . Rüzgar: Bende tanıstığıma memnun oldum.Bi okadar ukala ve dalgınsın. Deniz:Sende bi o kadar kabasın. Rüzgar:Tşk ederim Deniz: Rica ederim Dedi ve ikiside oradan ayrıldı Deniz evine gidiyordu saat:6.30 olmuştu saat gittikçe yaklaşıyordu.Kafasını dağıtmak için TV actı.Tv dalmıştı saatin kaç olduğundan haberi yoktu derken saate baktı ve saat 21.50 ydı.Çok korkmuştu gidip gitmemek arasında çok kararsızdı ama gitmek istiyordu ablasının katilinin kim olduğunu bilmek istiyodu ve karar vermişti adamın veya kadının dedigi yere gidicekti hazırlanıp çıkmıstı.Yolda yürüyodu kimse yoktu.Biraz daha ilerledikten sonra bı adam gördü ve dönüp kalmıştı....

"Bir daha bak gözlerime! Sana artık sevgiyle mi bakıyor yoksa nefretle mi?" ... "Ayıcık." Dedim gülerek. "Ayıcık mı?" Dedi şaşkınlıkla. Daha sonra öğürür gibi yaptı. "Sanırım kusacağım." "Niçin buraya geldiğini söylersen sana ayıcık demem." Dedim ve kollarımı birbirine bağladım. "Asla!" "O zaman buna maruz kalacaksın ayıcık."

Esra`nın tüm hayatı, 15 yaşında annesini kaybettikten sonra başlamıştı. Yıllar boyunca okulunu dahi bırakıp tamamen, annesinden sonra hayata küsen kumarbaz, içkici babasının borçlarını ödemeye adamıştı kendisini. Amacı, yıllarca onu yeniden hayata döndürmek, ve eski babasını ortaya çıkarmak olmuş ve bunun için savaşıp durmuştu. Derken babası bir gün eve, eli kanlı bir kâtil olarak gelmişti. Öldürdüğü kişi ise, tehlikeli bir Mafya babasının erkek kardeşiydi...

ilk defa yazıp burda paylaşacağım bir hikayem olucak yazım hataralımın olmaması için elimden geleni yapıcam eğer küçük bir hatam olursa bile kusura bakmayın

Karanlıktan aydınlığa

Selamm ben Ceren ilk kitabimi yazıyorum liseliyim ve kitaplara meragım var. Şuan benim kitabımı okursan sıkılmazsın eminimm✨🌼🌜🌑

Hiç hissetmedin ne kadar kırgın olduğumu. Cenaze gibi ölü ruh taşıyorum içimde. Köşeye geçmiş, yüzü duvara dönük çocuk gibi ağlayasım geliyor, bilmiyorsun.