Toprağa gömülen bir madeni para, bir ömre sığan bir aşk. Yıllar sonra kesişen yollar, unutulmayan bir söz. Çocuklukları bir madeni parayı paylaşacak kadar saf ve özeldi, O para, onların ayrılıklarının sembolü, yeniden buluşma sözlerinin de tek şahidi oldu. Yıllar sonra aynı lisede, aynı sıralarda karşılaştıklarında, bir zamanlar bölünen o madeni para onları yeniden birleştirebilecek miydi? Yoksa geçen zaman, aralarındaki o çocuksu bağı sonsuza dek koparmış mıydı ? Melis cebinde o paranın yarısını taşıyordu, Peki ya Poyraz? O da onca yıl boyunca unutulmayan bu çocukluk aşkının izini sürmüş müydü?

Zamanın birinde doğan bedenlerden çıkan ruhlar güneşi esir aldığında çaresiz bekleyen sefillerden doğan güneş toprağa can ,su,ruh..olmuş ancak o bir güneşti kimine umutken ,kimine cehennem olmuştu.

YAKIŞIKLI BİR ERKEKLE AYNI ODADA KALMAK MI?!

Arzu Ben. Hani şu "Son Arzum" şarkısında olan. Fake hesaptan abimin arkadaşına yazarsam ne olur?

Lavin piskoloji 3. sınıftadır ve okulun yaptığı değişim programı ile beraber İtalyadaki Roma Sapienza Üniversitesi ne bir yıl gider dönüşünde arkadaşının düününe katılır fakat arkadaşına söz verdiği gibi halay başına geçer ... Fakat hesaba katmadığı Mardinin en güçlü ve soylu Demirkan ailesinin en büyük ağlı yani Ağa TAYYAR DEMİRKAN ` ın ilgisini çekiceğini ...

Lara, abisinin düşmanı olan motor çetesinin lideri Bora’ya âşık olduğunu anladığında her şey için çok geçti. Bora, sert kabuğunun altında kimsenin bilmediği yaraları saklıyordu. Lara’nın gülüşü, o yaraların üzerine doğan bir güneş gibiydi… Ama pistte hız, aşkta tutku; ikisi de hata kabul etmiyordu. Şimdi ikisi de aynı soruyla yüzleşmek zorunda: Aşk için ne kadar ileri gidebilirler? Motorların gürültüsünün ve gece ışıklarının arasında, tutku ve tehlike birbirine karışıyor. Bu bir aşk hikâyesi değil sadece… Bu, kalbin hız limitlerini zorlayan bir yolculuk.

Eski satranç oyunucusu Elif Bozkurt, yeniden satranç oynamak için kursa yazılıyor ve onunla karşılaşıyor. (İlk kitabım umarım beğenirsinizzz 🥹🥹🫶🏻💗)

Ona hep bir adım uzaktım ama o bana hep binlerce adım uzaktı

Kalbim, en beklenmedik anda doğruyu yanlıştan ayırmakta zorlandı. Sevgilimin en yakın arkadaşıyla aramızda büyüyen bağ, hem tutku hem suçluluk getiriyor. Aşk, bazen en yasak yerlerde filizlenir ve insanı, kendi duygularıyla yüzleştirir. Bu, kalbinin kime ait olduğunu anlamaya çalışan bir hikaye…

Hayat daima kitaplardaki gibi olmaz. Fakat bazen kitaplardaki gibi aşklar da gerçekleşir. Ama kitaplardan tam tersi olacak şekilde...

🌸Ela Demir 🔥Pars Arel 3. mafya kurgum 🥳 "siz kimsiniz?ne işim var benim burda!?" "Sakin ol doktor,Sana zarar verecek değilim...Tabii şimdilik" "Ne istiyorsunuz benden?" "Çok basit, doktorum ol.Ben çok sakar bir adamım ,biliyor musun ?her gün kurşun yiyorum.Ve bu yaralarımı sen tedavi edeceksin!" "Ben böyle birşeyi kabul etmiyorum!" "Peki." Diyip telefonunu çıkardı. "Aslı denen kızı öldürün-" "Ne!" "Biraz daha bağırırsan ,seni de onun yanına göndereceğim !" "Bunu yapamazsın!" "Dene ve gör.Karar senin..."

Boran yeğenini okula bırakmaya gelir ama gördüğü güzellik karşısında nutku tutulur.artık bir bahanesi vardır...o kızı görmek için. Çalmayın işlem başlatırımmm seviliyorsunuzz🥹💓

BİRBİRNE AŞIK İKİ ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİSİNİN HİKAYESİ

Bir otobüste çarpışma meselesi🤭

“İki güçlü aile, Karahan’lar ve Demir’ler… Ortaklık için tek bir şart var: kızları ve oğulları evlenecek. Ama ne yazık ki, birbirlerinden nefret ediyorlar. Kalplerini mi kazanacaklar, yoksa ailelerin gölgesinde kaybolacaklar mı? Tutku, entrika ve gizemle dolu bu hikâyede aşk, en beklenmedik yerden çıkacak.”

Abimin arkadaşıyla tanışmam o kadar sürmedi.Sevdigim tek kişi o olsa gerek

İnsan kaderindekini yaşar...

Her bir sonun yeni başlangıcı iyidir bu hikayede Asi ve Pusat’ın aştığı zorlukları anlatıyor İyi okumalar🤍🤩

Hayat bence sadece bir kişiden ibaret değildir ama erkekler asla bizim tarafımızdan düşünmedikleri için hayatımız mahvolur

Yüreğime ilmek ilmek işledin kendini.

"Unutmayacağım, dedi küçük kız o gün büyük bir söz verdiğini fark etmeyerek. Sözünü tutamadı..." Bir olay sonucu hafızasını kaybeden Lavinya, ve düşmanı Aren Aksel. Başlarına neler geleceklerinden habersiz, Aren, kendini Lavinya`ya tekrar hatırlatmaya çalışırken kendilerini hiç istemedikleri bir olayın içinde bulurlar. Kader, ağlarını yavaşça örmeye başlar. Kimin kime ihanet edeceği belirsiz bu yolda sadece birbirlerine güvenirlerse ancak bu kabustan kurtulabilirler.

"Hepimizin acılarını hapsettiği bir gözyaşı hapishanesi vardır bu hayatta. Bazıları ne kadar ağlasa da sığdıramaz. Gözyaşlarına sığdıramadıkları karanlık olup hapseder sizi ve gün geçtikçe kaybeder yok eder ruhunuzu ta ki bir ışık elinizi tutana kadar." Bu kitapta farkında olmadığınız karanlıklarınıza bile ışık bulmanız ve her karalığın sonunda ışık olduğunu unutmamanız dileğiyle...

Kanla yazılmış bir soyun tek varisi olan Alessandro Romano, gölgelerin hükümdarıdır. İntikam planları kusursuzdur: Vitale ailesine en ağır darbeyi, onların en değerli hazinesini—kızlarını—kaçırtarak vuracaktır. Ama karanlık mahzenin taş duvarları arasında Alessandro’nun karşısına çıkan kız, planlarının çok daha karmaşık bir oyuna dönüştüğünün kanıtıdır. Aria masumiyetin ta kendisidir; gözleri bir ceylan gibi ürkek, sesi titrek, yüreği zincirlenmiştir. Onu düşmanı sanarak tutsak eden Alessandro, bir süre sonra kendi kalbinin duvarlarının çatladığını fark eder. İhtişamlı malikânenin gölgesinde, ihanetin ve kanın hüküm sürdüğü bu dünyada masumiyet ne kadar yaşayabilir? Ve Alessandro’nun kalbinde yıllardır hüküm süren karanlık, bir kadının dokunuşuyla ışığa kavuşabilir mi? “Romano’nun Laneti”, tutkuyla nefretin, güvenle esaretin birbirine karıştığı karanlık bir aşk hikâyesi…

"Lavin hanım bir beyefendi sizinle görüşmek istiyor" kimdi bu on dikak sonra çıkacakken kim gelmiş olabilir ki gelen kişinin iş için geldiğini düşündüğüm için "İçeri alma 5 dakikaya çıkacağımı söyle çok istiyorsa yarın gelir beyefendi bu sözlerimi lütfen ilet ona iyi akşamlar" ...

Hey efsun, duyuyor musun beni." Kulağıma bugüne kadar duyduğum en güzel ses geliyordu, onun sesi. Duyduğum o güzel sesi ile aklımda ki düşüncelerden sıyrıldım. Ve onun bir okyanus kadar mavi gözlerine dalıp giderken yeniden konuşmaya başladı. "Beni duyamayacak kadar hangi düşüncelere daldın gittin, neyi bu kadar düşünüyorsun." Seni, sadece seni diyemedim... Efsun küçüklüğünden beri platonik olduğu adama bir türlü açılamaz, ailesi ile ani bir kararla taşınırlar. Fakat yıllar sonra tekrardan eski mahallesine gelmek zorunda kalır. Onları birleştiren kader midir? Yoksa sevgi midir? Peki efsun artık kalbinde taşıyamadığı aşkı ile ne yapacaktır? Buna direnip eskisi gibi onu uzaktan mı sevecektir yoksa Korkusuzca karşısına çıkıp kalbindeki aşkı mı itiraf edecektir...