akça kendisini aldatan eski sevgilisine yazdığını zaneder ama bu kişi hakkarinin en tanınan askeri yavuz ataydır akça ve yavuz zamanla birbirlerine yazmaktan hoşlanır aralarından geçen dialog ve ondan sonra hayatlarını okuyacağız... !!kitapta argo küfür vardır!!

Kızımız Helin`in doktorluk hayatına başlamasıyla bazı gerçekleri öğrenir. Ailesinin yıllardır zengin ve varlıklı olmasının tek nedeninin holding ve şirketleri olmadığını öğrenir. Babasından annesinin ölümüne neden olmasından dolayı nefret dolu olsada kız kardeşi Ecem için yanında olmak zorunda kalır. Ama öğrendiği gerçekle beraber hayatı tamamen değişir. Babası ve abisinin mafya olduğu gerçeğiyle yüzleştikten sonra ise babasının yerini abisi değil onun alması gerektiğini öğrenip doktorluk kariyerinin yanı sıra Türkiye`nin en büyük Mafya masasına geçmesi gerekmektedir. Nedenini öğrendiğinde ise aslında onu daha büyük bir sürpriz ve yeni bir hayat bekler. Abisinin yakın arkadaşı ve masanin başı olan Kara ise onun en büyük sürprizlerinden biridir... Arkadaşlar tanıtımı atıp gidicem hergün bölüm atamicam ama elimden geldiğince atmaya çalışcam. Yeni kitabimda benimle birlikte olursanız çok sevinirim. Sizi çok seviyorum kitabımda görüşmek üzere 😘

Türk Dili ve Edebiyatı fakültesinden mezun olan Ahsen ilk öğretmenliğini yapmak için Mardin`de bir lise ye atanır . Bu süreç okula alışma dönemini , kendince yazdığı kitaplarını ve her gün kitapçıda rastladığı adamı konu alır . Eğer sade bir tarz ve mizah seviyorsanız bu kitap tam size göre.

Oğuz VOLKOV aldığı görevi yüzünden öğrenci kılığında bir tıp fakültesine gizli bir ajan olarak girer fakat tahmin etmediği ve planlarına uymayan tek şey bu fakültede gerçek aşk ve gerçek dostluklar kazanıcağıdır...

Tu guli ez bulbule te me(sen gülsün ben bülbülünüm) Tu zini ez meme te me (sen zin sin ben memin im) Heta saxbım ve dunyaye(ben yaşadıkça bu dünyada) Tu yamıni ez ya te me(sen benimsin bende senin) Sesi o kadar güzeldi ki şarkı bitmişti uyumadım ama uyumuş gibi yaptım geldi üstümü örttü ve anlımdan öpüp gitti Diyarbakır`a çalışmaya giden doktor Hazal Gürel bir askeriye revirinde doktorluk yapar ve oraya yeni atanan komando Azad Aktaş ile Yolları kesişir

Güz Matemi isminde ilk kitaptır. *Mahalle kurgusu* Karganın kanat çırpışlarının ardından kulaklara Manolyanın masalı uğuldadı...

Hayat çok başka ve ben aile evinden ayrılıp başka şehre gidiyorum çünkü hep tehlikenin içindeyim ve hayatım boyunca korkuyla yaşayamam her şeyden uzaklaşıp yeni ve sakin bir hayat kuracağım ne olursa olsun hayallerinizin peşinden gidin ölümlü dünya ne olacağı belirsiz bari hayallerimizi yaşayarak ölelim ve hayat yoluna engel koysa bile ilerleyin her şeyin çözümü olduğu gibi o engelleri aşmanın da bir çözümü vardır ve hayat bir anda öyle bir şey koyar ki önünüze hayallerinizin dengesini kaybeder kendinizi bam başka bir yerde bulursunuz her şey ve herkes yabancı ve sen yapa yalnızsındır işte bazen bir yolculuk bin yol açabilir

Abisi ve babasının şehit olması ile kendini sadece onların intikamina adayan Utkan`ın hikayesi ** Tabuta kaplı  Al Bayrağı üç kere öpüp intikam kokan sözlerimi fısıldadım.  " Tüm herkes ve her şey şahit olsun ki kanınızı yerde bırakmayacağım intikamınızı her şekilde alacağım "

Lise hayatına yeni başlayan genç bir kızın, aslında hayatını yeniden başlatacağını okumaya hazır mısınız? Kardelen Şahin ve Kıvanç Aydın`ın aynı okulda kavga gürültüyle başlayan dram dolu yakınlıklarına başlık olan bu kitabın sonunda, birbirine aşık olan bu ikili ateşlerinde beraber mi yanacaklar, yoksa ateşlerini birleştirip Güneş gibi aydınlık, sıcak ve parlak mı olacaklar... 14.kitabım sizlerle! Okuyup, oylayıp, çevrenizdekilerle paylaşmayı ve yorum yapmayı unutmayın! 💗🫶

Şarjörü doldurup atış kulaklığımı taktım. Karşımdaki hedefin kırmızı alanını delik deşik ederken rahatladığımı hissediyordum. Şarjördeki mermi bittiğinde atış kulaklığımı enseme indirip masanın üzerindeki mermilere uzandım. O sırada kulağıma dolan tok postal sesleri bana kimin geldiğini müjdeliyordu. Bir adamı yürüyüşünden tanıyor olmak garipti. Üsteğmen hala yanıma gelmemişti, merakla başımı geriye çevirdim. Arkamdaki masaya yaslanmış anlamlandıramadığım bakışlarla beni izliyordu. Bir eli yaslandığı masada, diğer eli de palaskasındaydı. Genelde omzuna asmaktan hoşlanmadığı bordo beresi ise tıpkı benimki gibi omzundaydı. Başımla kısa bir selam verip önüme döndüm. Tekrar pozisyon alıp hedefime odaklandım. Ben atış yaparken üsteğmen de yanımdaki alana girip atışa başlamıştı. Kavga eder gibiydik o an, kurşun seslerimiz ise sustuğumuz kelimelerimizi ifade ediyordu. İkimizin de kurşunları bitmişti, bakışlarımız birbirini bulduğunda yine o gizemli karaları karşıladı beni. Ben savaşmaya devam etmek ister gibi mermilere uzattım elimi, ama susmayı da beceremedim işte. ``Yurdunuzu arıyor gibisiniz üsteğmenim, gözleriniz sürekli bir arayışta sanki.`` Ona bir cevap hakkı tanımadan atış yapmaya başladım, silahımın tetiğine basmaya devam ederken yanımdaki adamın da pür dikkat beni izlediğini biliyordum. Son mermime de veda etmiştim. Başımı çevirdiğimde yine o bakışlara mahkum edildim. Aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi sonlandırıp yanıma geldi, elini uzatıp atış kulaklığımı çıkardı. Aramızdaki tek engel o kulaklıkmış gibi biraz daha yaklaştı bana, gözlerime daha yakından baktı. ``Belki de yurdumu bulduğum için sürekli gözlerine bakıyorumdur teğmenim.`` Bordoya boyanırken aşka karışan iki yürekli askerin hikâyesi...

6 Şubat’ta yıkılan sadece şehirler değildi… insanların içi de çöktü. Doktor Buse, görevlendirme ile enkaz bölgesine gönderildiğinde, hayatının en ağır iki ayının ona neler öğreteceğini bilmiyordu. Orada, sessizliğiyle bile gerginlik yaratan bir askerle tanıştı: Rüzgâr. Kayıplarını içine gömmüş, ailesi paramparça, yanında sadece kendisini ayakta tutmaya çalışan bir kız kardeş… Ve zaman zaman yüzünden bile okunabilen o gizli öfke. Buse ve Rüzgâr, yıkıntıların arasında iki ay boyunca hem insanları hem kendilerini kurtarmaya çalışırken… Bazen en büyük yıkımın dışarıda değil, insanın içinde olduğunu fark ettiler. Ama enkaz kaldırılır. İçimizdeki enkaz?

Bazen kader, hiç beklenmedik anlarda yolları kesiştirir. Meyra, doktorluk hayallerinin peşinden giderken hayatı boyunca unutamayacağı biriyle karşılaşır. Uçakta yaşadığı beklenmedik olaylar, onu Talha ile istemediği bir bağın içine sürükler. Birbirlerine zıt karakterde olan bu iki insan, ailelerinin aldığı karar karşısında ne yapacağını bilemez. Talha, geçmişinden gelen fırtınalarla boğuşurken Meyra, onun içindeki yaraları iyileştirebilecek mi? Yoksa bu evlilik, iki farklı dünyanın çarpışmasıyla yıkılmaya mı mahkûm? Sevginin, inancın ve kaderin iç içe geçtiği bu hikâyede, ayrılmaz bir parça olduğunu sandığımız şeyin, aslında en büyük sınavımız olabileceğini göreceksiniz. Kesinlikle kopyalanmasına ya da bir yerde paylaşılmasına iznim yoktur. Aksi takdirde gerekli işlemler başlatılacaktır.

Sevdiği adamın acımasız sözleri üzerine okumaya gitti ama döndüğünde öğreneceği ve göreceği gerçekleri kaldırabilecekmiydi.

Eda: NE YAPIYORSUN BE SEN bende onun aksine bağırmadım Ece: izin verirsen kan alacağım boya kutusu seni bekleyemem iki saat Herkes daha ne olduğunu anlayamadan iğneyi soktum damarına doktor mu olsam acaba bu beceri harcanmamalı kız çığlıklar atarken ben doktorun elindeki tüpü alıp iğneye taktım ve kanı alıp iğneyi çıkardım öyle bir bağırıyorduki dayanamayarak bende bağırdım Ece: SUS BE BOYA KUTUSU

Seviyorum mümkün değil Aramızda kurşun, yasak bölge var. Sen genç, sevdan ölünecek kadar güzel Kanunu yapanlar ihtiyar * --`Özür dilerim. Özür dilerim. Özür dilerim.` diyebildim. Onu kurtarmak için bile olsa bu kadar ağır bir yalanın altında eziliyor olma sebebi bendim. Sandalyesinde tamamen bana döndü ve yüzümü ellerinin arasına alıp şakağımı öptü. --`Senin için her yalanı söylerim Gökçe. Gerekirse hayatım boyunca.` Sustuğunda başlayan alkış sevincimizi yaşadığımızı zannettikleri içindi. Hıçkırıklar büyük bir dalga halinde boğazımdan koptuğu anda kendimi evden dışarı attım. ilk yayınlanma tarihi 22.02.2022

Gazel, kurtuluş sandığı bir sevdaya sığındı. Ama vardığı yerde sevda yoktu; sadece başkasına ait bir kalp vardı. -***- Zeyd, rüyalarına giren yeşil gözlü kızı bulma umudu ile askeriye de yüzbaşı olmuştu. Her seferinde bulduğu yeşil gözlü kızların rüyasında olan kızın ki ile aynı olmadığının hayal kırıklığı içinde buluyordu kendini. Onu bulamayacağı gerçeğini kabul ederek aramaktan vazgeçti... Tam vazgeçtiği anda o yeşil gözlü kız karşısına çıktı.

Karanlığın içinden bir ses yükseliyor…
“Gerçek bazen en tehlikeli yalandır.” Bir adım atılıyor.
 Bir silah doğruluyor.
 Bir isim fısıldanıyor. Ve bütün sırlar, tek bir kurşunla dağılmaya hazır. Aybüke’nin adımları, artık geri dönülmez bir yolun taşlarına vuruyor.
Dost bildikleri, düşmana dönüşüyor.
Gölgelerden çıkan her yüz, yeni bir ihanetin habercisi. Dost ile düşman arasındaki çizgi bulanıklaşırken, en yakınında duranların bile yüzleri maskelerle gizlenir. Bir karar, bir adım, bir söz… 
Her şeyin kaderi değişir. Bu defa sadece hayatlar değil; gerçekler de ölümle sınanacak.
Ve gerçeğe en çok yaklaşan, en çok kaybedecek. İhanetin gölgesinde, aşkın sınavında, ölümle yüzleşirken…
 Bir tek soru kalır:
 Kime güveneceksin? “Benim yolumdan gel, seni en büyük kralları bile yöneten bir soytarı yapayım. Tüm dünyayı da senin şaklabanın.” Zaman daralıyor…
Her şey yanıyor… Bir çığlık. Bir dua. Bir kahkaha…
 Ve gerçek, herkesin kanını akıtacak kadar keskin. “Burası başlangıç değil.
Burası sonun doğduğu yer.” Sonra yalnızca o cümle kalıyor: “Öldürsene beni, Elmas. Hadi, öldür.” Bu defa sadece bir timin değil, bir milletin kaderi yazılacak. Ve kaderin adı: Vazgeçtiklerimiz.

“Bu yolun sonu ya veda ya sevda… ama benim adımlarım hep sana doğru, Doktor.” Herkesin hayatında bir kırılma anı vardır. Umay’ınki, hayallerine en çok yaklaştığını sandığı anda geldi. Asistanlığının ikinci yılında, tüm düzeni bir anda yerle bir oldu. Geride bırakmak zorunda kaldıkları yalnızca bir şehir değildi; anıları, sevdikleri ve babam dediği adam da o şehirde kaldı. Yeni bir şehir, yeni bir hastane, yabancı yüzler… Ve herkesten sakladığı, geceleri uykularını bölen bir sır. Umay güçlü görünüyordu. Ama bazı insanlar en çok gülümserken dağılır. Hayat ona yeniden başlamak için bir şans verirken, karşısına Doktor Ali Asaf çıktı. Bazen insan hiç beklemediği bir anda birine tutunur. Bazen de en güvenli sandığı yerde en çok korkmaya başlar. Çünkü bazı aşklar iyileştirir… Bazıları ise insanın en kırılgan yerine dokunur. Ve Umay, kalbiyle aklı arasında sıkıştığı bu yolda, en zor soruyla baş başa kalacaktı: İnsan, her şeye rağmen yaşamaya mı tutunurdu yoksa sevgiye mi? “Bir kadın, bir sır, yarım kalan bir hayat ve zamana karşı bir aşk…”

Babasının ve Abilerinin görev yaptıkları şehire atanan Asena,Silopi`de beklenmedik bir şekilde hayatının aşkını bulacağından habersizdi.

Özgür dirseklerin mutfak masasına yaslayıp öne doğru eğildi. "Seninle koşup oynamayı özledim." dedi Özgür. Burnunun ucuna doğru düşmüş olan gözlüğünü işaret parmağıyla eski yerine iterken. "Bende özledim" dedi Mutfak tezgahında uğraşırken. Başını yana çevirip kendisini izleyen Özgür`e bakarak. Özgür hafifçe tebessüm edip önünde ki bisküvili pastadan bir çatal aldı. Her zaman ki gibi bu tatlı da genç kızın yanındayken lezzetliydi. Yoksa, genç kız yanında yoksa bal, baklava olsa dahi tadını alamıyordu. "Şimdi de oyun oynayabiliriz" dedi Özgür hafif muzip sesiyle. Her zaman ki gibi, bir kaşını kaldırmış yüzünde hafif tebessümü vardı. "Ne?" Nükte`nin yüzünden şaşkınlık ve bir o kadar da anlayamamazlık okunuyordu. "Diyorum ki, eskisi gibi oyun oynaya biliriz. " "Ne oynayacakmışız? Nasıl olacak o?" Nükte`nin sesi alay doluydu. "Evcilik oynayabilriz. Sen anne olursun, ben baba." [Nükte: dikkat edince anlaşılabilen ince mâna. ] [Kapak tasarımı kendi şahsıma aittir. ]

"Gözlerine ayrı aşık olduğum yârim." "Güzel kalbine ayrı aşık olduğum yârim." Altı yaşına kadar aynı sokaklarda koşup aynı hayallerin peşinden giden iki masum çocuk. Kader bir gün babalarının tayiniyle onları birbirinden koparır, yarım kalan cümleler ve içlerine gömdükleri minik bir sevdayla uzaklara sürükler. Yıllar sonra, bambaşka hayatların ardından, aynı üniformanın altında yeniden karşı karşıya gelirler. Biri üsteğmen, diğeri teğmen. Aynı timde, aynı gökyüzüne bakarak, aynı tehlikenin içine yürürler. Ve çocukluklarında sessizce filizlenen o duygu, bu kez çok daha gür, çok daha yakıcı bir aşka dönüşür. Bu hikâye, Kurşun İzi kitabımdaki başrol ve yan karakterlerin çocuklarının kaderini anlatıyor. Bir çocukluk aşkının yıllara, ayrılıklara ve savaşın ortasında bile küllenmeyen bir sevdaya nasıl dönüştüğünün hikâyesi. Kurşun İzi`ni okumadan başlamayın, çünkü bu yolculuk orada atılan temellerin üzerine kuruludur. Ama "Ben direkt bu hikâyeyi okumak istiyorum, Kurşun izini okumayacağım" diyenlerdenseniz, kapılar size yine sonuna kadar açık. 😊 Ama kurşun izini de okurum diyen varsa önce onu okuyun, sonra bu kitaba başlayın derim. Bu kurguda geçen yerler, kurumlar, olay örgüleri bana, yani şahsıma aittir. Benzeri yoktur bilginize.

Doktor olan bir kızın mafyanın işine karışması

“Biz kadınlar komutan... Biz kadınlar çok değişiğiz. Bizim ellerimizden midesi bulanan adamları yine kendi ellerimizle tedavi ediyoruz.”

Bir insan vücudunda 2 tane kalp olur mu?Tıpta olmaz ama benim kalbimde bir üsteğmenin kalbi var ve işin kötüsü ben ne yapacağımı bilmiyorum.Ya o kalbi söküp eline vereceğim ya da içimde taşımaya devam edeceğim...

Bordo Bereli cesur bir askerin ve başarılı bir doktorun hikâyesi... "Halide sana deli gibi aşık!" En yakın arkadaşım, sevdiğim adama sırrımızı söylerken, duvarın dibinde gizlice onları izliyordum. Tüm bedenim heyecan ve korkuyla titriyordu, Ali Deniz`in insanın içini üşüten sesini duyduğumda kalbim buz tutmuştu. "Şimdi git o arkadaşına söyle! Bin tane kalbim olsa birini bile ona vermem!"