Yolun sonunda mutlaka bir umut vardır. Yeterki pes etme umut et..

Prestijli bir kolejde yolları kesişen Sâre ve Yaman… Farklı dünyaların insanları, zıt karakterler ve değerler… İnançla güç, masumiyetle karanlık arasında başlayan bu hikaye; çatışmalar, sırlar ve beklenmedik duygularla dolu. Kolejde başlayan zıtlıklar, hayatlarının tüm sınırlarını zorlayacak ve onları bambaşka bir yola sürükleyecek.

Hikayemiz aynı üniversitede Birbirinden oldukça farklı beş kişinin onlarla aynı görüşte olmayan Esra`yı okuldan göndermek için kurdukları tuzakla başlar. Bu tuzaklar en çok kendilerini etkileyecek ve zamanla içlerinde ki gerçek kimlikleri ortaya çıkaracaktır. Oyunlarla gerçeklerin iç içe olduğu... Kendileriyle ve birbirleriyle hesaplaşmaların yaşandığı... Duyguların Bazen siyah bazen beyaz bazense gri olduğu bir hikaye. Onların dünyasına hoşgeldin :)

Tanık olduğum Kişi : Diyelim ki beni gördün Neden ele vermedin? 0552 *** ** ** : Kusuru örtmede Gece gibi ol demiş Mevlana ondan 0552 *** ** ** : Ha birde...

"Ben de oynamak istiyorum," diye seslendim karşımda ki uzun boylu çocuğa. Kafamı kaldırarak yüzüne baktığım sırada suratında ki alay dolu gülümsemesi ile gözlerimin içine bakarak konuşmaya başladı. "Geldiğin eve geri dön ufaklık." dedikten hemen sonra bulunduğu yerden kafasını bilgisayarına çevirerek oyununa devam etti. Dışlanan misafir çocuğu bu sefer ben olmuştum. Sinir ile Doğan`a karşı "Pis ayı!" Diye bağırdığımda ayağa kalkarak beni saçımı tutarak çekmesi aklıma gelmemişti. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Doğan`ı görmeyeli seneler olmuştu, bir düğün salonunda gelin odasında karşı karşıya geldiğimizde yaptığım tek şey ondan kaçmaktı. Fakat ondan kaçamayacağımı o beni salonun bahçesinde yakaladığında anlamıştım. "Beni sevmiyordun sen, nereden çıktı bu aşk?" diye sordum kısık ve titreyen bir ses tonu ile Doğan`a verdiği cevap ile olduğum yerde öylece kalakaldım: "Bilmiyordum Sude. Belki başından beri seviyorumdur. Belki içimde doğan yeni bir aşkın kurbanıyım. Bildiğim tek şey seni sevdiğim..." ●●● • Çocuktum Hatırlamıyorum adlı ilk kitap • Başlangıç : 13 Ekim 2017 • Yayımlama: 15 Ekim 2017

Afife`nin hikayesine hoş geldiniz. Afife`nin islamla tanışmasını konu alıcaz. Bakalım bizi neler bekliyor..

20 yaşında İstanbul da mimarlık okuyan efsun`un kaçtığı kaderdi . Lakin kader anlımıza yazılmış ,üzerimize giydigimiz ,ölünceye kadar da asla kurtulamayacağımız bir kıyafetti ve efsun da bunu farkındaydı . Ama o daha çok gençti, hayelleri vardı, her genç kız gibi sevdiği bir adamla evlenmek istiyordu . Ancak insan yaşadığı yerden her ne kadar kaçsa da alnındaki kader onu buluyordu . Efsun da TÖRE`nin kurbanıydı .

"Belis... Sen bizim aşkımızın ilk meyvesi değildin elbette. Ama sen bizim iki cihanimizda da saadetimizin vesilesiydin ve hala da öylesin, elhamdülillah. Baban ve benim birbirimize olan aşkımız" döndü ve kocasına gözleri dolu dolu bir şekilde baktı,ardından devam etti. "Rasulallah`a olan aşka vesile oldu. Rabbim bize birbirimizi buldurdu. Birbirimizde de Kendini buldurdu. Bu yüzden biz evlatlarımızın kıymetini ve değerini bilerek onlara baktık, büyüttük, her anlarında yanlarında olmaya, onları eksik hissettirmemeye çalıştık. Ama seni eksik bıraktık Belis." Gözlerindeki yaşlar çoğaldı. Ama taşmadı. Çocuklarının yanında ağlamak istemiyordu galiba. Ya da benim? Olabilir miydi? Hayır. Hepsi birer vesvese... Ona inanmak istiyordum. Onlara inanmak istiyordum. Ama çaba sarfetmem gerekiyordu. Ve ben çabuk yorulan bir insandım.

Rahnümâ : Yol gösteren, kılavuz... Kendine Gel!! Adlı kitabın ikincisidir. Gerçek kurum,kuruluş ve kişilerle kesinlikle alakası yoktur. Tamamen kurgudur...

"Hz. Muhammed, hz.aişe`yi nasılsın severdi?" "Kördüğüm gibi" "Ammar, Laren`i nasıl seviyor?" "Hz. Muhammed gibi"

0544 *** ** ** : Şayet bir gün okursanız mesajlarımı, bilin ki... Bilin ki bir yolu olsaydı, karşınıza çıkıp gözlerinizin taaa içine bakıp size sadece iki kelime söylemek isterdim. 0544 *** ** ** : Kendine Gel! 0544 *** ** ** : Tövbe Kapısı kapanmadan Kendine Gel! (Görüldü.)

İki yürek aynı acıyı tatmış olsa birbirlerinin dermanı kalplerine şifa olabilir mi ? Birbir evlatlarını kendi evladı görebilir mi?İmtihanla dolu olan bu dünya da sükunet içinde imtihanı verebilir mi.?

Mükemmel derecede zenginlik her zaman tehlikelidir.

Yağmurun camda bıraktığı tatlı tıkırtılarla uyanan Enes, o gün her şeyin değişeceğini bilmiyordu. Okula yetişme telaşı, en yakın arkadaşı Cem`le karşılaşması ve ardından yaşananlar, hayatını beklenmedik bir şekilde etkileyecekti. Cem`in sırrı, Enes`in güven duygusunu sarsarken, onu yepyeni bir yolculuğa sürükledi. Bu yolculuk, gerçek dostluğun ve kardeşliğin ne demek olduğunu keşfettiği bir serüvene dönüştü. Ebu Bekir, Hamza ve Harun gibi yeni arkadaşları, Enes`e hayatın derin anlamlarını öğretti. Fedakârlık, dürüstlük ve birbirine bağlılık, bu hikâyenin kalbinde atıyor. Enes`in yaşadıkları, bize hayatın iniş çıkışlarında gerçek değerlerin ne olduğunu hatırlatıyor. Belki de bu hikâyeyi okurken, kendi dostluklarınızı ve değerlerinizi yeniden sorgulayacaksınız. Bu hikâye, sizi içine çekecek. Yağmurun sesiyle başlayan bu yolculuk, sizi hiç beklemediğiniz yerlere götürecek. Hazır olun, çünkü bu hikâye, sizi derinden etkileyecek.

Sıradan biriydi aslında Gökçe. Üniversiteden mezun olduktan sonra 24 yaşında Psikolojik Danışman olarak özel bir okulda çalışıyordu. Gökçe` yi okuduğunuzda aslında hepinizin hayatında biraz yeri olduğunu anlayacaksınız. Çok güzel değildi. Yani filmlerde, kitaplarda bahsedilen o mükemmel bir yüz, minicik burun, renkli gözler, incecik bir fizik yoktu. Ama çirkin de değildi. Aynadan kendine baktığında kendini güzel görürdü. Aslında önemli olan da bu değil miydi? Kişinin kendini güzel görmesi yetmez miydi? Bir de Ali Asaf` ımız vardı. 28 yaşında çok iyi bir avukattı. Beyefendi kişiliği, bazen sert oluşu, bazen merhameti, bazen de neşesi herkesi içine çekerdi. Kendisine has bir yakışıklılığı, çekiciliği vardı. İnsanların dikkatini çekerdi. Gökçe hayattan sadece güvenebileceği, korkmadan sırtını dayayabileceği birini istiyordu. Ali Asaf` ta sevmek ve sevilmek istiyordu. Biliyordu sevmenin ve sevilmenin ne kadar güzel olduğunu. Çünkü önünde birbirini çok seven anne ve babasını görerek büyümüştü. Bu yüzden doyasıya sevmek ve sevilmek istiyordu. Bakalım bu iki gencimizin hayatları nasıl olacak, istediklerini bulabilecekler mi? Hep beraber göreceğiz...

Herkes ayrılırdı bir gün sevdiklerinden peki biz abi kardeş bunun üstesinden gelebilecek miydik? Sevda çok mu can yakardı?sevenler sevdiklerine kavuşur muydu? İşte herşey göründüğü gibi bulanık,önümüz sisli bir orman yolunda yürüyorduk peki yolumuzu bulabilecek miyiz? Kalemi eline alıp kaderimizi yazan yazar bize mutlu sonu layık görecek miydi? Bunu hep birlikte göreceğiz…

İlk mektubu açtı. Yazdığı mektup Levent’e aitti. Onun için yazdığı mektubun ilk satırları sesli okudu. Yenildim Levent. Ben içimdeki canavara yenildim. Kâbuslarıma, umutsuzluğuma yenildim. Ben bu hayata karşı yenildim.

Kimseye boyun eğmezken sana eğildim, beni sensiz koyma sevdiğim. İSTANBUL FISTIĞIM. GÜNEŞ VE ASLAN AŞKI BAŞLIYOR... İYİ OKUMALAR.

Ahhh !!! Bu sorduğu soru muydu ? Tabii ki de ona sarılmak isterdim. Onun kollarında kaybolmak bir daha bulunmamak isterdim. Onunla bu yatakta, bu şekilde sonsuza kadar uyumak isterdim. 🌙

Bir Masal Serisi 1 "Madem masallar yalan, biz de kendi gerçek masalımızı yazalım..." Cemre`nin minik kalbinde başlayıp büyük mahallesine taşan aşkına şahit olmaya hazır mısınız?

Lavinya & Deniz

Huzur ve acının ayrımını kısa ve öz şekilde işledim.

Kitaba başlamadan önce bu dipnotu aklınızda tutmanız da fayda var Hemsâye var olmayan kurgusal bir adadır. Yazmaya başlarken şöyle düşündüm öyle bir kitap yazmalıyım ki bu kitapta aşağılanan kadınlar olmamalı, karşındakini ezerek havalı gösterilen erkekler olmamalı. Tesettürlü, tesettürsüz herkesin huzur içinde yaşadığı bir evren hayal ettim ve bunu bir şehre sığdıramadım; bu yüzden kendi evrenimi, her köşe başını bizzat naçizane kendimin döşediği HEMSÂYE ADA`sı çıktı ortaya. Hemsâye ise ‘Aynı Gölgenin Altında’ manasına gelmektedir. Keyifli okumalar dilerim.

Herkes neredeydi? Bu şato neden bugün bu kadar sessizdi? Yardımcılar dahi etrafta gezinmiyordu. Genellikle bu büyük eğlenceler olduğu zaman olurdu. Bir eğlence vardı da haberim mi yoktu? Bilmiyorum. "Kızım, biliyorsun bir süredir zorluk çekiyoruz. Ravia krallığının çökmesine izin veremeyiz biliyorsun." "Tabii ki biliyorum. Hiç birimiz bunu göze alamayız, halkımızın bize ihtiyacı var. Tabii bizim de onlara..." "Evet ve..." Annemin bu durumları normal değildi. Bu kadar düşünen biri değildi o. Kraliçeydi sonuç olarak, hep kendinden emindi. "Kızım biz Artemis Krallığı ile bir anlaşma yaptık. Oğulları James Edward Westshire ile evleneceksin. *** 22 Nisan 1829 Sevgili Ravia halkı, Majesteleri Prenses Agusta Sarah ve kısa süre önce nişanlandığı Durness Dükü James Edward Westshire`in evlilik haberini vermekten gurur ve onur duyuyoruz. Yarın akşam, bu asil çiftin nișanını kutlamak için, Ravia halkının katılacağı büyük bir eğlence tertip edilecektir. Kraliyet Ailesi.

Her şey saf bi sevgiden mi ibaret olur bu dünyada. Onlar için tam olarakta o şekildeydi. Onlar birbirlerine saf bi bağ ile bağlanmışlardı. Öztürk kardeşler üç erkek kardeşten sonra bi kızları kardeşleri olsun istemişlerdı. On altı sene sonra kız kardeşleri olmuştu ama anne ve babası bi kız çocuğunu istemiyordu. O gece kız kardeşleri doğmuştu ama annesi ve babası onu ve onları bırakıp gitmişti. O günden beri üç kardeşte onun üstüne düşmüştü. Melek gibiydi onlar için ondan dolayı ismini Melek koymuşlardı. TT9257JM