0551****: kimsiniz? 0551****: dün geceden beri arayıp duruyorsunuz! Siz: yaw benim işte dostun Zübeyir! 0551****: ya ne dostu manyamısın sen! Siz: ses kaydı* Ali benim ya bir şaka yapayım dedim dostun değilim falan diyorsun. (Görüldü)

İnci adlı bir kız okulda zorbalığa uğrarken zorbaların lideri Boraya aşık olacağını nereden bilebilirdi ??

Aşk kapımı çaldığında umarım kapıda seni görürüm BAY⁵³ .......

Aç kaldım, susuz kaldım ama herşeye rağmen yaşıyorum...

Gökyüzümde parıldayan bir yıldızsın sen ey güzel sevdiğim. Beni yeniden sevebilir misin? Ya da yeniden sevmeyi bilebilir miyiz? Bana kitaplardan okuma aşkı. Bana aşkını dünyaya yazdıracak kadar sev beni. Gökyüzünde bir yıldız gibi en çokta kalbinde yaşat sevgimi. ``GÖKYÜZÜ BİZ OLUNCA DAHA GÜZELDİ...`` ZEHRA ÖZTÜRK

Simsiyah dağılmış saçları, vahşi duran yüzü ve Onikse benzeyen gözleriyle Şifa`ya bakıyordu. Sanki onun insana dönüşmüş haliydi. Şifa`yı inceleyen gözleri yavaş yavaş öfkeyle dolmaya başladı. ``Sen onu benden çaldın. Şimdi bedelini ödeyeceksin.`` Şifa duyduklarıyla kaşlarını çattı ve etrafına baktı. Ona mı demişti? Durduğu tarafta Oniks ve kendisinden başka kimse yoktu. Acaba Oniks`e mi demişti? İyide ne çalmış olabilirdi ki? Buraya geldiklerinden beri Oniks`i gözünden ayırmamıştı. Bir ara uyumuştu o zaman çalmış olabilir miydi? Ne kadar obur olduğunu biliyordu. Kesin koyun, at ya da herhangi bir hayvanı midesine göndermiştir. Gözlerini kısıp Oniks`e baktı. Aynı anda Oniks de ateş saçan gözlerini karşısındaki adamdan ona çevirdi. Uzun dikenli kuyruğunu havaya dikmiş, her an karşısındaki gruba saldıracakmış gibi duruyordu. Oniks`in gri dumanlı gözlerine baktığında, Sıcak nefesini sinirle havaya bırakıp kuyruğunu salladı. Pekala huysuzluğu üstündeydi ama onun çalmadığını anlamıştı. Eğer o yapmış olsaydı çoktan suçlu çocuklar gibi gözlerini kaçırırdı. ``Sen neyden bahsediyorsun. Biz bir şey çalmadık.`` Şifa karşısındaki insanları süzdü hepsi de ona nefretle bakıyordu. Ama neden? Az önce konuşan adam ona doğru bir adım attığında Oniks`de dikenli kuyruğunu Şifa`nın beline sarıp onu kanatlarının altına aldı. Artık Oniks daha öfkeli nefesler alıyordu. Şifa, Oniks`in beline sarılı kuyruğunu yavaşça okşarken, ``Sakin ol Oniks`` dedi. Karşısındaki adam tekrar öfkeyle konuştuğunda ne duymayı bekliyordu bilmiyordu ama kesinlikle duymayı beklediği kelimeler bunlar değildi. ``Onu. Ejderhayı. Benim ejderhamı çaldın.``

Kralın emri yedi denizde kayıp kara bir inciyi bulmaktı. "Ah tanrı aşkına, tanrılarınız size yardım etsin, ben devlete veya herhangi bir sisteme karşıyım. Size boyun eğmeyeceğim, eğmeyeceğiz." kral gür bir kahkaha patlattı, koskocaman sarayın kocaman odasında sesi yankılanırken gülmeyi bırakıp ciddileşti. "Senin veya yelkenlindeki piç arkadaşlarının canını düşünüyorsan yola koyul ahmak".

Bir gece ansızın iki düşman karşılaşırsa ne olabilir ki? Hem de sarhoş bir haldeyken? İnci Şimşek ve Altuğhan Şimşek, ikiside bir gece hatası yapmıştı. İki düşman aile artık birleşmek zorundaydı. Ve bir varis iki aileninde kanını taşıyacaktı. Artık evlenmek zorunda olan İnci ve Altuğhan ne yapacaktı? _____ İyi Geceler Evren’in İkinci Serisidir.

İnci~Yaman`ın hikayesi `Beynimin içindeki ses bana doğruyu söyledi o adamdan uzak durmalıydım ama dinlemedim çünkü ben deli değildim keşke deli olsaydım` -Fikir beğenildiği için yazmaya karar verdim umarım beğenirsiniz- İyi okumalar♡♡ Başlama tarihi [14.09.2024] Bitiş tarihi

Gözlerimin daldığı noktada silik bir silüet bir belirip bir kayboluyordu. Ruhumdaki acının yanında bedenimde hissettiğim acı hiçbir şeydi. Şımartılmış yalanların yerini göz yaşıyla kabullenme alıyordu. Zaman geçmiyor , hisler değişmiyor , acılar hafiflemiyordu. Bana bakan hareleri , saf nefretle kavruluyordu. Benim tek yaptığım yalvararak ağlamaktı . Hayatta hep bundan kaybetmiştim. Arkamda , bana destek olan bir kimsenin yokluğundan , kimsesizliğimden .... ! Dikkat, Bu kitapta hiçbir kötü harekete özendirme yoktur.!

İnsanların geçirdiği rengarenk çocukluklardan birini geçirmek isterdim:) hatta tüm mirasımı verirdim, tabii miras bana kalsaydı... Fakat benim çocukluğum diye bir şey yoktu... Her şey o gün oldu. Annemin beyninden babamın kalbinden vurulduğu o gün... Katil ela gözlüydü ve benim annem ile babamda o ormanda kayboldu....