Kitap Tür Kategorileri

◇◇◇ "Bırak beni seni istemiyorum! yardım edin!" Dedim bağırarak. Arslan benim kolumdan tutmuş sinirli bir şekilde yürüyordu. Dediklerimden sonra Arslan hışımla bana dönerek sinirden kızaran esmer yüzüyle kükremeye başladı. "Benden nasıl kaçarsın lan sen! Seni bulamayacağımı falan mı düşündün Gece! Ben sensiz bir saniye bile yapamazken, sen benden kaçmayı mı düşündün!" Dediğinde ağlamaya başladım. "Bırak beni Arslan! Lütfen! Bırak beni!!" Dedim çığlık çığlığa. "Kes sesini benden kaçabileceğini mi sandın Gece! Seni benim yanımdan benim hayatımdan kimse alamaz! Anladın mı lan!" Bağırarak konuşmasıyla sinirden kızarmış esmer yüzüne baktım. "Benim yanımdan benim karımı kimse alamaz öldürürüm! Sen hariç bu ülkeyi ateşe veririm anladın  mı lan!" Dedi ve silah tutmayan eliyle belimden tutarak göğsüne yapıştırdı beni. Bense çaresizlikle ağlayarak önüme bakıyordum. Kulağımın dibinde sıcak nefesini hissettiğimde ürpererek nefesimi tuttum. Fısıldayarak konuşmasıyla çaresizlikle durdum. "Benim güzel karım bu kadar ayrılık yeter. Sana bu kadar hasret kalmam yetti." Dedi ve dudağını şakağıma yaslayarak derin bir nefes aldı. "Sen benimsin yavrum, seni benden almaya kalkan kim varsa ölümü tadar." Dedi acımasız sesiyle. Bir kez daha anladım ki benim Arslan Kurtoğlu`ndan kaçışım yoktu. ◇◇◇

Bir gün, oturduğunuz o apartmandaki fazla gürültü ile, yöneticiden aldığınız numaraya yazarsanız ve yanlış numara değil de o apartmanın sahibi olan gizli adama yazarsanız ne olur?

"Sevgiden mahcubum ben nasıl halledilir ki böyle bir sorun ,sevilmekten yara alan insan nasıl ayaklanır söylesene bu nasıl çözülür ?" Hatem gözlerimin içine bakıyordu.İlk defa bu kadar nettim ona karşı.Umudunu yitirmiş olacak arkasına dönüp yavaş adımlarla bulunduğumuz odayı terk etti. Babası bir anda sırra kadem basan, Erna Kalay... Babasından çok önemli bir bellek alması gereken ,Hatem Yakaza... Ruhu yaralı bir kuş ,bir gölgeyle olabilir miydi ? Güneşin altında uçmak yerine gölgelere uçan bir kuşu kendine mahkum eden bir gölge... " Bu işte dedim beni babamla tehdit eden adam bu , bakın suçunu biliyor kendi geldi " dedim. Polis memurları kolumu bırakmıştı. Gerçekten kollarım sıkılmaktan uyuşmuş ve ağrıyordu. "Hatem midir matem midir ? "Dedim. Adamın adını çok iyi biliyorsun diye söylendim içimden. " İşte asıl bunu kolundan sürükleyin , yazık değil mi benim kollarıma,kadına şiddete hayır dememiz gerek" diye polislere söyleniyordum, haklıydım. Sert bakışlarını bir an olsun üstümden çekmediği için daha fazla saçmalama isteği uyanıyordu içimde. "HATEM YAKAZA " dedi ve elini uzattı. TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR,HAKLARI BANA AİTTİR.

Henüz 26 yaşında evli ve 1 çocuk babası Baha çağın Dinçer yıllarını üvey babasının ona bıraktığı işi ile geçirir. Gerçekler yüzüne gün gibi çarparken ne yapacağını bilmeyen baha yeni hayatına alışabilecekmi? Yoksa kendi kurduğu ailesi ile hayatına devammı edecek?

"Albay ve Elebaşı Yarbayın tek ortak noktası vardı Zelda. Sen." Hâlâ gökyüzüne aşık ama uzak kalan küçük bir kız çocuğu yaşıyordu içinde. Kadının son zamanlarda önüne çıktığı olaylar, o kız çocuğu ile yüz yüze getiriyordu onu. Kaçmak istedi bir kez daha, her şeyden uzağa gitmek. Ama o yıldız nereye giderse onu takip edecekti. Bu sefer yolun sonunda iki uçurum vardı.

"Ağlamıycam naparsan yap sana göz yaşı dökmeye deymez" Suratıma yediğim daha bir yumrukla patlamış dudağımda ki kan daha da arttı."O kumanı getiricem ve görüceksin onu gözlerinin karşısında inleticem" güldüm "Elinden geleni ardına koyma zekanı benimkiyle ölçsek sen bir hiçsin" saçımdan tutarak kafamı duvara vurdu. "Ah acıyorum sana birde Ağa olucan Ağalık kadına şiddet diyildir kadına destektir amma sende o yok" ~Çikolatalarım Hazal ve Baranın hikayesini okumaya hazırmısınız. Umarım seversiniz haydi geçelim hikayeye~

" çok merak iyi değildir küçük hanım." Dedi sert mizacına nazaran alaycı bir ifade ile dudakları yana kıvrıldı ve ekledi, "Sonuçları ağır olur." Ne demekti bu ?

Öldürülen babasının intikamını almak için babasının ona bıraktığı şirketin başına geçer.

Yakışıklı bir suikatçı ve onun zayıf noktası olan ateşli bir çocuk

Karanlık odanın köşesinde tek başına ağlayan kız çocuğu büyümüş ve artık genç bir kadın olmuştu. Diğer çocuklar gibi bez bebek tutamayan o elleri şimdi ise silah kavrıyordu. Kimse ondan kaçmıyor, hatta yardım dilenmek için ayağına kapanıyordu. Çünkü artık büyümüştü. Karanlıktan korkan o kız çocuğu yalnızca geceleri nefes alabiliyordu artık. Yalnızca geceleri kendi olabiliyordu. Çünkü artık karanlıkta bir başına değildi, çünkü artık kalbine üflenen nefesin sahibi ellerini tutuyor, onu bırakmıyordu. Regina... Hükmettiği geceye mühürlediği sözünü tutma zamanı geldiğinde silahındaki tek kurşunun hedefi de onu karanlığa hapseden babası olacaktı. Çünkü artık Regina`nın korkacak hiçbir şeyi kalmamıştı.

Ünlü mafya çetesini çökertmek için gönderilen işinde başarılı kim choi hana ve bu amaç doğrultusunda çalışırken yaşadıkları...