asi sadece asi kendi için yaşayan ama kendini sevmeyi bilmeyen asi

Siz hiç kalbinize bir hançer saplanıyor Gibi hissetinizmi muhtemelenki yaşadınız ama benim kalp sancım öyle değildi hayatınıza giren bir kişi bazen bir kişi olarak kalmaz o kişi hayatınızda en sevdiğiniz kişi de olabilir en nefret ettiğiniz kişi de bende o kişiden nefret ediyordum onu tanımadan önce ilk o günden sonra başladı benim ona olan güvenim bu arada ben Âla gözleri deniz olan Âla babasının bir tanesi olan Âla hayatı mahvolmuş olan Âla... kaçırıldım orda hayatıma gözleri okyanus gibi olan bir adam ve bir çok dost girdi hayatıma o beni kaçıran kişi ise bana bela oldu bilmemem benden saklanan gerçekleri öğrendim ve daha neler neler...

mafya, aşiret, anlaşmalı evlilik. “Senin için dünyayı yakarım, Mersa.” dediğinde, nefesinin suratıma çarpması beni ürpertti. Kesinlikle ondan böyle bir hamle beklemiyordum. Nefesinin suratıma çarpmasından dolayı kendiliğinden birkaç adım geriye gittim. Sırtım duvara yaslanınca, iyice yakınıma geldi ve kafasını eğerek yüzümüzü eşitlemek yerine, bir elini çeneme yerleştirip kafamı kaldırarak ona bakmamı sağladı. “Ne bir başkası, ne de bütün dünya. Çok istiyorlarsa çıksın karşıma. Senin için gözümün kararmayacağını mı sanıyorsun?” dedi, sözlerini bir bir yapacağını biliyordum. Bunu bilmek sertçe yutkunmama sebep oldu. 05.11.24

Sözlerimiz susuyor, bakışlarımız savaşıyor; en büyük düşmanım yanı başımda duruyor. Okulda öğretmenim, oturduğum binada komşum, abimin yanında ise abimin en yakın arkadaşı. Baş başa kaldığımızda ise birbirimizin düşmanı

“Beyaz, yalnızca temiz insanların rengidir… Peki ya geçmişin seni kirletmişse?” Yetimhanede geçen sessiz yıllar, bastırılmış korkular ve affedilemeyen bir ihanet... En güvendiği kişi, Bala’nın geçmişini yeniden açar. Ve onunla birlikte, yarım kalan her şey. Gerçeklerle yüzleşmeye cesaretin var mı? Bala`nın hikâyesi, herkesin içinde gizlenen o kırık çocuğa dokunacak. Kitap şahsıma aittir.

"Yine geç kaldın" "Seni ilk bıraktığım yerde kalmalıydın; mezarda."

Düşman ailelere sahip olan Aksa Gök ve Ares Avcı yıllardır birbirlerinden nefret ediyorlardı. İki mafya çocuğu olan bu ikili birbirlerini öldürmeye ant içmişlerdir. Ta ki o güne yani ikisinin de hayatının devrim noktası olan o tarihe kadar...

"Buzdan bir hayata, ateşten bir aşk düştü." Karam… İstanbul’un zarif sokaklarında baleye tutunmuş bir kadın. Ama soyadında karanlık taşıyor. Gözlerinin ardında saklanan sırlar, geçmişten gelen bir gölge gibi peşinde. Ailesi, yeraltı dünyasının susturulmuş çığlığı. Araz… Bir zamanlar bir kalbi kurtaran doktordu. Şimdi elleri kanlı, yüreği sessiz bir adam. Karadeniz’in hırçınlığını taşıyor damarlarında. Babasının mirası, onun kaderi oldu. Sakladığı şey ise yalnızca silahlar değil… Yıllardır gömülmüş ölüler, unutulmamış günahlar var topraklarında. Bir sokakta kesişen yol, Bir bakışta tanınmayan tanıdıklık. Karam’ı kurtardığında, aslında kendini de ateşe atmıştı. Ve o ateş, zemheride yanıyordu. Yalanlar, geçmişten gelen kan izleri, ölü sanılan dedeler, saklanan cesetler… Her şey ortaya çıktıkça, aşk bir yangına dönüşüyor. Ama bazen yanmadan sevemezsin. Bazen tüm sevdiklerin ölür… Sen hayatta kalırsın. Ve bu, bir kurtuluş değil; kefarettir. "Zemheri Ateşi", buzun içindeki kıvılcımla yanmaya başlayan bir aşkın, sırlarla örülmüş kanlı bir geçmişle yüzleşmesinin hikâyesi. Bu romanda herkes susar. Ama kalpler bağırarak konuşur.

"Var mısın iddiaya?" "Varım." ** %50 ihtimalimiz vardı. Ya o kazanacaktı ya da ben. Ya o mutlu olacaktı ya da ben. İkisinin aynı anda olma ihtimali yoktu. Bu hikayede herkes bir şeylerden vazgeçecekti. İnadından? Sevincinden? Yenildiklerinden? Yendiklerinden? Bilmiyorum.

İklim hayatına yeni biri girmesi ile renkleri öğrenen bir liseli kız... Yeni arkadaşlıklar, yeni insanlar, yeni aşklar... Pekiya herşey böylemi gidecek¿ ASLA

Asya, küçük yaşta annesini kaybettikten sonra teyzesi ve eniştesi tarafından Azerbaycan’a götürülür. Yıllar boyunca orada büyüyen Asya, bazı sebeplerden dolayı yeniden Türkiye’ye döner. Ancak eski dostunun izini sürerken, kendini bambaşka ellerde, bambaşka bir hikâyenin içinde bulur... Aşkın, nefretin ve keskin duyguların iç içe geçtiği dördüncü kitabımla karşınızdayım, sevgili okurlar... 💫

Talya Ahenk Kutseli, kelimelerin ardında yaşayan bir kadındı. Sürgün edilmiş bir geçmişin, diplomatik bir sessizliğin ve adı konmamış bir boşluğun çocuğu... Boris Artem Krylov ise buzdan örülmüş bir hayaletti- kayıplarını toprağa gömmemiş, intikamını zamana yatırmış bir adam. Talya bir çeviri için Rusya`ya gittiğinde, aslında kendi hikâyesinin en karanlık cümlesine adım attığını bilmiyordu. Her kelime bir ipucu, her satır bir tehditti. Ve her bakışta, Boris`in soğuk duvarlarına bir çatlak daha düşüyordu. İkisinden biri geçmişiyle yüzleşecek, diğeri kendi karanlığında ya tamamen dağılacak ya da ilk kez insanlaşacaktı. Çünkü bazı sırlar sessizliğe gömülmez, bazı aşklar ise ölümle yazılır.

Meyra kendi halinde bir kız babasının ortağı meyraya aşık oluyor ve onun peşini bırakmıyor.

"Baba oluyorsun!" Ailesini karşısına alarak sevmediği bir adamla evlenmişti Gazel. Bir zamanlar kalbinin ilk defa çarptığı adamı unutmak için kurduğu o yuva, sevgiyle değil sabırla ayakta kalmaya çalıştı. Yıllar boyu sustu, katlandı, çabaladı… Ama evlilik yıldönümlerinde öğrendiği ihanet, içinde tuttuğu tüm sessizliği parçaladı. Aldatıldığını gözleriyle gördüğünde, kaçacak hiçbir yer kalmamıştı. Sığındığı en yakın otel odasında geçmişinden çıkan bir hayaletle göz göze geldi: Cihan Batur. İlk görüşte âşık olduğu, ama asla “olamayacak” dediği adam. Oysa Cihan da yıllar önce başka bir kadına kalbini açmış, karşılığında sadece parayla ölçülen bir yıkım almıştı. O günden beri aşk onun için bir hayal, güven ise bir tuzaktı. Ama o gece, karşısında duran kadın başka bir şeydi. Kırık ama güçlü, sessiz ama yakıcı… Tıpkı onun gibi. Ve işte o gece, hiçbir söz vermeden, sadece bir kural koyarak birbirlerine sığındılar: sadece bir gece, sadece unutmak için. Ne geçmişin acısı konuşulacaktı, ne geleceğin belirsizliği. Fakat hayat, insanların koyduğu kurallarla hareket etmezdi. Üç ay sonra Gazel yalnız değildi. Karnında taşıdığı sır, sadece onun değil, Cihan’ın da hayatını alt üst edecek bir başlangıcın habercisiydi. Bir zamanlar bir gecede birbirlerine ait olmayı seçen iki insan, şimdi aynı güneşi bekliyordu. Çünkü bazı hikâyeler, bir gecede başlar ama bir ömür sürer. Ve bazı insanlar… birbirinin gecesinde doğan tek güneştir.

“Bir kitap yüzünden kavga ettiğiniz biri, gün gelir hayatınızı değiştirir mi? Benimki değiştirdi. Onun adı Alparslan… Ve bu sadece bir kavga değildi.”

Masum bir balerin kızla mafya olabilir mi? "Seninle evlenmek istemiyorum." "Her istediğimiz olsaydı şuan yatakta olurduk bebeğim."

Konuşmazlarmış ne bağırır ne de mırıldanırlarmış. Cellatlar, sessizlikle yontulmuş adamlarmış. Adımları, infaz edeceği kişinin deli gibi çarpan yüreğinin aksine, ağır ve kayıtsızmış. Korkunç cüsselerinin arkasında hangi yüzü taşıdıkları bir sır perdesiymiş. Bir tek gözleri varmış yalnızca bu dünyaya ait. Fikirleri, ağır iş görmüş damarlı elleri, suskun dilleri birilerinin ağzından çıkacak iki kelimeye aitmiş. Vur de vururlarmış, öldür de öldürürlermiş. Toprak altına girenin de onu toprağa sokanın da isteği dışında gerçekleşirmiş bu durum. Fakat bu dünyada onlara ait bir şey daha varmış gözleri dışında. Zira söylenene, işitilene zincir vurulur da görülene vurulmazmış. Tıpkı yüzlerini kapatan bir bez parçası gibi, isimlerini de bir yamayla kapatırlarmış. Ve yazarlarmış kanlı ellerle yenisini.

Kendini avukat olarak tanıtan ama mafya olan abimin arkadaşı

Hayallerini bir gecede kaybeden bir insan düşünün. Ama hiç bir şeyden habersiz, hayatının en büyük gerçeğini bilmeden yaşayan bir kadın. Eliz hayatında o kadar darbe yemişti ki, artık hiç kimseye inanmıyordu. Lakin bir gün karşılaştığı ve geçmişinin en önemli parçası olan Aşur onu öyle bir kendine çeker ki, onun sihrine kapılmamak için hiç bir şey yapamaz. Eliz Aşuru sıradan biri ve ilk aşkı sanarken, onunla tesadüfen karşılaştığını sanarken, tüm bunlar hiçte bir tesadüf değildir. Aşur hakkında bilmediği daha çok sır vardır. Tabii Aşurun da Eliz hakkında bilmediği çok şey vardır. ____________________________________________ - Lan ben her Allah`ın günü yanıyorum zaten. Sen benim neler yaşadığımı biliyor musun? Lan ben sevdiklerim benim yüzümden ölüyor diye, mutlu olmaya korkuyorum. Ben saatlerce duvarlara kafamı vura-vura düşünüyorum her Allah`ın günü, neden bu acıları yaşıyorum diye. Sen bunun acısını biliyor musun? - Artık hiç bir önemi yok Eliz ikimizde mahvettik herşeyi. - Önemi vardı. Ben seni hep sevdim. Dövüldüm yine sevdim, küfür yedim yine sevdim, ben 5 ci kattan atlarken bile seni seviyordum... Karşımda donup kaldığını hiss ettim o an. Gözlerimden yaşlar boşalırken beni nasıl kandırdığına ağladım karşısında. Benimse ne olursa olsun onu sevmem, güvenmem canımı yakıyordu. Ben onu hep sevmiştim, oysa benden hayatımın gerçeğini saklanmıştı. Artık bir olurumuz varsa bile olmazdı şu zamandan sonra. Çünkü benim ona olan tüm sevgim onun yolunda tükenmişti. Benim ona ne olursa olsun kırılmayan güvenimi, tek bir cümlesiyle silip atmıştı. Artık hayatımda beni kandıran, ağlatan, anlamayan insan istemiyordum ben. Allahım eğer varsan tam şu an al canımı, bu acıya katlanamıyorum artık. Hayatım mahvoluyor bense izlemekten başka bir şey yapamıyorum. Al canımı Rabbim lütfen çok fazla bu bana.

Mısra Korkmaz babasının geçmişte Kaan Demir Soylu`nun annesinin öldürmesi ile aileler arası düşmanlık başladı bu düşmanlığı bitirmek için mafya liderleri toplanarak düşmanlığa son verilmesini söyledi Kaan Demir Soylu tek bir şartla kabul etti annesinin katilinin kızını isteyerek ve Mısra`nın hayatı sonsuza kadar tutsak edildi... UYGUNSUZ BÖLÜMLER İÇERİR‼️‼️ PİSKOLOJİK DURUMLAR İÇERİR ‼️ GÖRSELER PİSKOLOJİK SORUN YAPA BİLİR ‼️

Adım, Evan. Yaşamayı seviyorum. Etrafım, arkadaşlarım ve ailemle çevrili. Sevdiğim ve sevildiğim harika bir hayata sahibim. Girdiğim koma sonucu gözlerimi burada açtım. Buraya ait değilim. Hayır, tüm hayatım bir yalan. Yaşadığım dünyadan silindim. Ben hiç var olmadım. Diyar bizi çağırıyor. Burası benim gibi kaybolmuşlarla dolu. Ve bir de o var. Benim yalancı İnci’m. O gözümün önünde kendini feda ediyor. Ama ben onu görmezden geliyorum. Adım, Amaya. Etrafımdakileri kurtarmak için kendimi hapsettiğim evden uzağım. Bu dünyayı tanımıyorum. Getirildiğim akademiyi tanımıyorum. Diyar bizi çağırıyor. Güce hükmetmemizi emrediyor. Her zaman farkındaydım ama kabullenmeyeceğim. Kendimden nefret ediyorum. Başka kimse kendinden nefret etmesin diye yalnız savaşıyorum. Onları kurtaracağım, hayallerini yok etmek pahasına. Ölümsüzlüğün öldürücülüğünü görmeyecek kadar aptallar. Ve bir de o var. Benim iyimser tarafım. Benden nefret ediyor, diğerleri gibi. Ama hayatım, hayatına bağlı.

Yağmur hiç tanımadığı hayatında hiç görmediği bir adamla evlenmesi gerekir ama Yağmur hiç istemez Yağmur istemesede zaman Yağmurun görüşlerini değiştirir ve Yağmur Kemali sevmeye başlar. Yağmur hem kardeşi için endişeli hem de ailesi için. Yağmurun kaybedecek hiç bir şeyi yoktu ama Kemal onun kalbindeki küçük kız çocuğunu almıştı." Yağmur yine mi yağıyor" dedi Baran " Yağıcak gibi " diye cevapladım. " Ne zaman yağmur yağsa senin yada birine bir şey oluyor. Söyle yağmasın bugün olmaz"

Aşkı soluksuz, ihaneti sarsıcı bir serüven... Katre Vladimir`in esaretinden kaçıp Türkiye`ye gelmiştir. Ona yardım eden yabancı ise geçmişin beklenmedik ismidir. Katre bir yandan Kerem`in mirasını yönetirken bir yandanda Sergei ile dövmesindeki şifreyi çözmeye çalışıyordur. Derken bir gün asansör kapılırı açılır ve havayı dolduran o tanıdık kehribar kokusu kalbine keskin bir sızı gönderir. Dmitri buradadır ve onu bulmuştur. Peki Katre o gözlerde ne görecektir? Aşk mı? Nefret mi? Özlem mi? Pişmanlık mı?

"Kabuğu olmayan biri için duygular tehlikelidir"

Futbolu hayatının odak noktası haline getirmiş Atakan Taha Sarıca ve takımın sosyal medya hesabını yöneten Rüya İris Sarısoy. Olay sadece bununla bitmiyordu. Rüya İris Sarısoy, aynı zamanda da gizli tutkusunu, yani şarkıcılığı bir yandan da yürütmeye çalışıyordu. Fakat, beklenmedik bir detay vardı. Atakan Taka Sarıca, olaya dahil olacak ve aslında Rüya İris`in sandığının aksine, bir reva olarak değil, bir deva olarak girecekti hayatına. 18.05.25