Kitap Tür Kategorileri

Lavinya adını aldığı çiçeğin kaderini paylaştığını düşünmüştü hep. Erken bir ölümle ziyaretçilerini, toprağında açan çiçeklerle selamlayacağını. Ama kaderin ondan habersiz başka bir planı vardı. Taşıdığı ismi, hakkını vermek istercesine bastığı topraklara ölüm getirdi. Sessizce. ~ ~ ~ "Hep böyle asık mıdır suratın? Gülüşü bu kadar güzel olan bir kadının, bunu saklaması günah sayılmaz mı?" Sigarasını dudaklarının arasına sıkıştırmış olan adamı süzdüm bir süre. Sanki normal bir sohbet içindeymişiz gibi rahattı. Ben ise öfke ve çaresizlik içinde yuvarlanıyordum. "Ancak canını aldığım gün gülümserim sana." Sözlerimin üzerinde zerre etkisi olmazken yüzüme doğru eğildi hafifçe. "Lavinia. İstediğin kadar nefret et benden. Ama gerçeklerden kaçamayacaksın. "

Almira, beş yaşındayken hayatın acımasızlığını gözleriyle şahit oldu. Onu kurtaran oğlanın kaderini belirleyeceğinden habersizdi. Seneler geçse de birbirlerini hiç unutmadılar. Kalplerinin kenarında yazılan isim hep varoldu. Yıllar geçtiği hâlde büyümeyi kabullenemeyen insanların yerini aldılar. Unuttukları tek birşey vardı. Aşk. İhanetin peşinden koşarken kalpleri düğümlendi. Kader hayatlarını zincirleyerek geçmişe tutsak bıraktı. Ruhları kan ağladı. Geride kalan ölüme yakın olan mıydı? ... Almira & Myron. KİTAP TASARIMI VE KURGU KENDİME AİTTİR. ​

Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Sen benimsin, benim kadınımsın ve ben hayatımın sonuna dek sana köle olmaya razıyım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

Nefretten doğan lise aşkı mı?? Eda küçük yaşta annesini kaybetmiştir ve babasının sayısız şiddetine maruz kalmıştır.Yeni bir şehirde hayata yepyeni bir sayfa açan Eda yeni okulundaki zorba üçlüyle tanışınca hayatı alt üst olur.. Peki bu denli nefret aşka dönüşür müydü?? Gelin hep beraber okuyarak öğrenelim:) ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Seveceğinize eminim göz atmayı unutmayın!! (Bazı kısımlar küfür içerir)

Taş gibi adam Taş gibi adamdı az konuşandı Çok enteresandı yandı, yandı... sonunda kafayı sıyırmıştım gülerek şiiri söylemeye devam ettiğimde karşımdaki adamın sabrını sınıyordum resmen - güzelim sakinleşmeye çalışıyorum ama sen sürekli sınırlarımda dolaşıyorsun - işaret parmağımla kendimi göstererek ben mi dedim - evet sen güzelim sinirlenmiştim bir tek senin sınırların mı var korkusavar benim de sınırlarım , kırmızı çizgilerim var sen onları ihlal edebiliyorsun ben artık sınırlarında olmak istemiyorum senin kalbinde olma... cümlenin devamını getirmeye cesaretim yoktu her neyse saçmaladım işte. yüzümde saklayamdığım kırgınlıkla baktım gözlerine keşke ikimizinde ortak sınırları olsa kesişim kümesi gibi.. korkut yüzüme uzun uzun bakıp iç geçirdi yanıma yaklaştı kulağıma fısıldadığı cümleler yüzünden vücudum sanki yaşam fonkiyonlarını yitirmişti - sınırlarımı yavaş yavaş yok ettiğinin farkında bile değilsin beni kendi sınırlarının içine aldın kardelen çiçeğim. belki de sana sınırsızım . not - -

İKİ DÜŞMAN MAFYA AİLESİ, BİR EVLİLİK ANLAŞMASI... GÜÇLÜ KARAKTERLER. TEHLİKELİ SIRLAR. İKİ KALBİN ACIMASIZ SAVAŞI. GÜL SERİSİ 1. KİTABIDIR. Luca De Santis: Mafyanın sert ve soğukkanlı varisi. Her zaman kontrolü elinde tutmayı bilen, zeki bir stratejist. Isabelle Rose Moretti: Ailesini kurtarmak için hayatını ortaya koyan, güçlü ve zeki bir kadın. İkisi de bu evliliğin zor olacağının farkında, ama Luca’nın tahmin edemediği bir şey var: Isabelle`in kalbini kazanmak, zorla değil, anlayış ve sabırla yapılacak bir mücadele olacak. Peki hangisi daha tehlikeli? Aileler arasındaki yıllarca süren çekişme mi, yoksa Luca ve Isabelle`in içlerindeki derin ve karmaşık duygular mı? "Kimse beni gül ve dikenleri konusunda uyarmadı." Luca De Santis

Doksanlar dönemi... "Kafana silah mı dayadılar benimle evlenmen için Eşref Bey?!" yakarışı evden taşıyordu kadının. "Gideceğim duydun mu beni gideceğim. Senin karın olmak öyle midemi bulandırıyor ki!" "Bende bayılmıyorum sana Alev Hanım! Amcam yüzünden değil, çıkan dedikodular yüzünden evlendim seninle." Alayla baktı kocasına. "Namusumu kurtarmak için evlendin yani? Ben kendimi biliyorum Eşref. Millet ne derse desin umurumda bile değil. Senin gibi değilim ben tamam mı? Ben kendimi düşünürüm, milletin benim hakkımda ne düşündüğünü değil!" Üçüncü sigarasının izmaritini kül tablasında ezip, dik başlı karısına baktı. O artık karısıydı. İstemeden de olsa karısıydı işte. Şimdi onu gönderirse kendisi yüzünden başına kötü bir şey geleceğini biliyordu. "Gidemezsin." dedi ağır bir sesle. Bal gözleri öfkeyle parladı. "Gideyim de gör." dedi Alev kıyafetlerini koyduğu poşeti aldı yerden adımlarını attı. Ne olduğunu anlamadan kendini kocası tarafından duvara yaslanmış halde buldu. Kocasına ilk kez bu kadar yakın olmuştu. Kaba, güçlü elleri belini ve bileğini sıkıca tutmuştu. "Gidemezsin. Sen o imzayı atmakla Eşref Yılmaz`ın karısı olmayı kabul etmiş oldun. Duydun mu beni? Sen artık Alev Yılmaz`sın ve ben karımı hiçbir yere göndermem." Çiçekçi kız ile Kabadayının zoraki evlilikleri gerçek aşka dönüşecek mi?

"Güzel seviyorsun," dedim gözlerine bakarak. "Güzeli, güzel seviyorum," dedi. İnsan yeni bir hikâyeye, biriyle tanışarak ya da yeni bir yere giderek başlarmış. Benim hikâyemde ikisi de vardı. Gittiğim yeni şehirde tanıştığım adamla hikâyem başladı. Teğmen Emre Kurt... Zümrüt yeşili gözleri beni her defasında büyülüyordu. İçine çekildiğim derin bir kuyuydu sanki. O derin kuyu bende keşfetme isteği uyandırıyordu. Bana doğru attığı her adım bir diğerinden daha güçlüydü ve kaçmamı imkânsız hâle getiriyordu. Sonunu göremediğim o kuyuya gözlerimi kapatıp, kendimi bırakma isteğim gün geçtikçe artıyordu. Askeriyede öğretmenlik yapmaya başladığımda, başıma geleceklerden bihaberdim. Abimin de görev yaptığı bu askeriyedeki öğretmenlik görevi, içerideki haini bulmam için bir araçtı. İçimizde, kapalı kapılar ardında, ihanet eden biri vardı. Açtığım her kapı bir diğerine çıkarken; o kapılardan birinde onu bulmaktan korkuyordum.

(+18) (Askeri Kurgu) Bin bir parçaydım, bin bir parça. Toplamak için eğilsem kana bulanıyordu ellerim. Toplayıp da onaramayacağım kadar kırıktım. Neye yarardı koca semayı dahi kapatsam üstüne, hiç. İlk gittiğinde, onsuz bir güne uyanmamak için uyumamıştım kaç gece. Tekrar döner diye düşüne düşüne hayallere dalardım. Hayallere daldıkça kendime kızdım, kendime bağırdım. Onu düşünürken dahi yoruldum, sevseydim dayanamazdım. Ben de zamanı örttüm üstüne, ancak kapandı bıraktığı boşluk, ancak yaslanabiliyordum sırtımı örgü duvarlara. Şimdi yıllar sonra karşımda, bir barda, nereden bilebilirdim üzerini örterken kullandığım zamanın bittiğini? Karşımdaki adam yavaşça oturduğu yerden kalktı, şimdi oturmuyor, son derece beklemediği aşikâr şekilde bakıyordu bana. Önümde duran çantamı ve telefonumu alıp o bana gelmeden ben oradan uzaklaştım. Çıkış kapısına doğru ilerlerken Gece’ye sesli mesaj atıp onu dışarıda beklediğimi söyledim. En hızlı şekilde çıktım ortamdan, az önce kalbimi ısıtan hava boğazıma kaçmıştı sanki, boğuyordu beni.

İki büyük aşk... İki büyük ayrılık ve kıskançlığın kitabının yeniden yazıldığı serinin ikinci kitabı... İlk görüşte aşkın en güzel masalı... Kızıl Güneş sizlerle...

05**: Diyorum ki seni beğendim 05**: Bayağı bayağı beğendim 05**: Bir kahve içer miyiz? 05**: Hayır dersen gideceğim 05**: Ama hayır demeden önce bir süre düşünsen fena olmaz (: Hayal: Ben kahve sevmem. 05**: Oralet?

Efruz Kandemir... Kocaman bir karanlığın ortasına bırakılmış küçücük bir kızdan ibarettim. Ama bu sadece içimdekilerdi. Dışarıdan bakıldığında karanlığı üzerine geçirmiş, kalbinde ne sakladığı belli olmayan tehlikeli bir kadındım. "Hayatıma giren erkekleri önünde sonunda öldürürüm!" Alparslan Aksoy... Bazı meslekler fedakarlıklar gerektirir; senden bir parça ister. Bazı meslekler ise hayatını ele geçirir; senden imkânsızı ister. Benden istenen bütün hayatımdı. Ancak bu mesleği seçtiğimde bunu biliyordum. Bilerek kabul ettiğim gerçeklerden kaçmak korkaklık olurdu. "Ben vatanına ihanet eden bir kadına aşık olmam!"

"Aşkın en bordo haliydi bizimkisi..." Mutluluğun peşinden koşarken ayağım takılıp dizlerimin üstüne düştüğümde küçük bir çocuk gibi ağlamaya başladım. Tam o sırada beyaz atlı olmasa da yeşil kamuflajlı bir adam çıktı karşıma. İlk başta siyah botları takılmıştı gözüme. Başımı kaldırıp masallardaki gibi yüzüne baktığımda ne de uzun gelmişti boyu. Güneşi tam arkasına alan prensimin yüzüne düşen gölge, ondaki güzelliği saklasa da, o ela gözlerini görmemek için kör olmak gerekirdi. Kaşları çatık uzattığı eliyle, sert çehresi merhametini saklamak istese de, ben çoktan görmüştüm göreceğimi. Büzülen dudaklarımla, dolan gözlerimi kırpıştırarak baktım gözlerine. Tereddütle eline uzattığım elimi sıkıca kavradığı anda hiç pişman olmadım tuttuğum için ve hep iyi ki dedim...

Aksiyonun En Çarpıcı Serisi 🔥 Wattpad üzerinde yayınlanan "KAN KADER" kitabıdır.

Luna 19 yaşında üniversiteye geçmiş bir kızdır ama aynı zamanda bir kurt adamdır ve Luna`nın hayatı bir gece mahvolmuş dur çünkü en yakın arkadaşı vampirler tarafından öldürülmüştü ve şimdi Luna`nın tek bir hedefi var en yakın arkadaşını öldüren kişiyi intikamını alabilecek mi?

Rastgele bir numara çeviren Asena aynı zamanda bir ustegmendir ve gelen numaradaki adam ise asteğmendir ve hikaye başlar

Gözümün içine baka baka oynuyor ve keşfettiğimi bilmediği hatasını gerçekleştirmek için fırsat kolluyordu. Evet evet, bunu ona söylememiştim. Sonuçta aşkı ve profesyonelliği birbirine karıştırmamak gerekiyordu değil mi ? Sıra bana geldiğinde kazanmam için gereken son iki hamlemden birini yaptım. Şimdi ise o hep yaptığını yapıp, yapması gereken ama asla fark etmediği hamleyi değil de diğer hamleyi yapacak ve ben onu şah mat edecektim. Plan kusursuz ve mükemmeldi. Yüzüme bir mühlet bakıp gülümsedi. Ya da hayır, gülümsemeden çok pis bir sırıtış sergiledi demek daha doğru olurdu. Olsundu son gülen iyi gülerdi. Sırıtışına karşılık verip gözlerimi ondan ayırmadım. O da bana bakarak taşı oynattı. "Şah mat." Yüzümden silinen sırıtış ile kaşlarımı çattım. Bu beklediğim bir hamle değildi. Aynı zamanda beklediğim bir söz de değildi. "Dur, ne ?" Gözlerimi tahtaya çevirdiğimde beklediğim değil de yapması gereken hamleyi yaptığını ve beni yendiği tüm Türkiye gibi görmüş oldum. Yüzünü hafifçe benimkine yaklaştırıp, konuştu; "Demek ki on yedinci piyona bu kadar güvenmemek gerekiyormuş değil mi? Ya da karşıdakini ezberlerken onun da seni ezberleyeceğini unutmamak gerekiyormuş. Olsun şansını seneye ben yokken bir daha denersin. Ve eminim ben olmadığım için, sen yine yenersin."

Tüm hayallerinden vazgeçmiş bir kadın o kadının hayallerini kurtarmak için kendinden vazgeçmiş bir adam

0537; Şimdi bu mesajı görünce büyük ihtimalle bir durup düşüneceksin 0537**:Kim bu diyip, korkacak hatta belki de engelleyeceksin 0537**: Ama her ne olursa olsun ben ilk defa cesaretimi toplamışken bunu yapmak zorundayım. 0537**: Ben o yeşil kaplı defterde üzeri karalanmadan kalmak istiyorum 0537**: Doğum günün kutlu olsun hanımeli 0537**: Ne olur bu sefer kutlu olsun.

Askeri kurgu kitabıdır Final olduğunda düzenlemeye alınacaktır

“Döktüğü göz yaşları ödenebilecek olan bedellerden bir tanesi bile değildi”. Zirvedeyken gerçek benliğini, kimliğini “Hiç” edebilecekmiş gibi kibirle raksını nakşeder.Ta ki gerçek aşkı ve ihaneti yakından tatma fırsatı bulana dek.

Babası onu terk ettiğinde küçük bir kız çocuğuydu, annesi öldüğündeyse henüz büyüyememişti.

Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül`ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül`ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!"

Melek, üniversite okumak için İzmir`deki köhne bir mahalleye taşınır. Mahalleyi yöneten Karahan Çakır`ın dikkatini çeker, ancak onlar melek ve şeytan kadar farklıdırlar. Kara, onunla anlaşmak için ortak bir yol seçer. Kitaplar... "Kara bana hoş geldin demişti ilk olarak. Öyle başladı onunla karalara bürünmemiz. Şeffaflarımı çekip alacaktı, öyleyse bana da hoş bulmak düşecekti." YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR. KİTABIN HER HAKKI KORUNMAKTADIR.

Durum ve şartlar ne olursa olsun teslim olmak, esarete düşmek düşünülemez. Şehadet esastır! Teğmen Elif Aydın, eğitim süreçlerinde göstermeye devam ettiği başarıyla dikkatleri üzerine çeken bir askerdir. Uzun ve zorlu geçen eğitim süreçlerini başarı ile tamamlayıp bordo bereli olduğunda, Üsteğmen Kerem Demir’in birliğinde görevlendirilir. Bunun ardından hayatı tamamen değişir. Uzun ve zorlu bir sürecin ardından nihayet hayaline kavuşan Teğmen Elif, Üsteğmen Kerem ve ekibi ile yakınlaşmaya başlar. Bir gün gittikleri operasyonların birinde Üsteğmen Kerem ağır yaralanır; Teğmen Elif`i korumak için hayatını riske atmıştır. Bu olayın ardından hastaneye kaldırılan Üsteğmen Kerem, hayata tutunmaya çalışır. Kerem’in hayata tutunmasının ardından, hem Kerem hem de Elif duygularını bir süzgeçten geçirmek zorunda kalırlar. Ya duygularını kabul edeceklerdir ya da hiçbir şey yokmuş gibi hayatlarına kaldığı yerden devam edeceklerdir. Hangi seçimi yapacaklarını zaman ve yaşanacak olaylar gösterecektir.

"Sen benim nefesimsin" dedi, çünkü en çok buna ihtiyacı vardı.

Mezun olduktan sonra bir kafe işleten Nazlı, dükkan sahibinin onu çıkarmasıyla yeni bir dükkan arayışına girer. Bu süreçte çocukluk arkadaşıyla yaşayan Nazlı, arkadaşıyla evden de çıkmak zorunda kalırlar. Böylece yeni bir mahalleye taşınan ikiliyi yeni maceralar beklemektedir. “Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: ya bir insan yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.” der Tolstoy. Bizim hikayemiz de böylece başlamış oldu.

`Savaşmak zorunda kalırsam, ölüm şu gün ya da bugün gelmiş vız gelir tırıs gider. Çünkü ben ne geçmişte ne de gelecekte yaşıyorum. Benim yalnızca şimdim var ve beni sadece o ilgilendirir,` demiş Paulo Coelho. Ne güzel demiş değil mi?" "Senin şimdinde şu an ben varım ama" Bir adım daha yaklaştım ona ve tebessümümü gizlemeden konuştum bal harelerinden bir saniye ayrılmadan. "Evet. Şimdimde şu an sen varsın ve beni ilgilendiren de sadece bu. Sensin." *** Burada kimse masum değildi. Buraya gelen geminin tek rotası vardı, o da masumluğun kirlenmesinden geçiyordu ve ben çoktan o geminin içine binmiştim, bizzat oradaki dümenin başındaki kaptandım. 081124

Berdel`e kurban gitmiştim. Hiç tanımadığım, bilmediğim bir adamla evlendiriliyordum... "1 yıl, sadece 1 yıl sonra burdan herkesin seni bir ölü olarak sanması ile gideceksin." Bunu diyen bir ağaya ne kadar güvenilir ki Sevgiyi hiç tatmamış bir kız esir olduğu bir ağaya aşık olabilecek mi... Kalbi kırıklarla dolu 22 yaşında genç bir kız ve Mardin`in aşiret ağası. Berdele kurban gitmiş iki genç, iki deli yürek... Her genç kızın hayaliydi beyaz atlı prens, peki ya bu sadece hayallerden ibaret ise. Kuma kitabı değildir... 6 Eylül 2021 Telif hakları kesinlikle saklıdır.

İki yıl süren bir komadan uyandıktan sonra Beren, aklında kalan gizemli sesin sırrını çözmeye kararlıdır. Bu sesin izini sürerken, onu eski bir kitaba ulaştıran ipuçları bulur. Kitaptaki bilgiler, Beren`i Cumhuriyet Savcısı Engin Kara ile beklenmedik bir şekilde bağdaştırır.