Serenay eğitimini sürdürdüğü üniversitesinde yaşadığı zorbalıklar yüzünden yatay geçiş yapıp üniversitesini değiştirerek yepyeni bir başlangıç yapmak ister. Fakat bu yaptığı yeni başlangıçta kendisini neleri beklediğini bilmemektedir. Kısa bir zaman sonra sınıfındaki arkadaş grubuna dahil olur ve grupta birbirleriyle kardeş olan iki kişiyle çok iyi anlaşmasıyla birlikte zaman geçtikçe kendisini aşk üçgeninin içerisinde bulur. Yapacağı seçimler ve bu seçimler sonucunda yaşayacakları gruptaki herkesi etkileyecektir.

(Bu Kitap tamamen eğlence amaçlı yazılmıştır ve diğer mafya kitaplarına gore bu kitap daha çok komedi içerir yanii biraz farklı bir kurgu. Gerçek hayatla bir alakası yoktur. Bu Kitap hiç bir mesleği, dini, inancı kötülemek amaçlı yazılmamıştır.) Orduya ataması çıkan öğretmen Afra, kuzeni ile rastgele gittiği bir düğünde eğlenir, horon teper. Fakat bu eğlenme sırasında Özel olarak davet edilmiş bir Mafyanın dikkatini çekeceğini kim bilebilir? "Yıldız kayıyor. Hadi bir dilek tut Ordu güzeli..Ben seni diledim..seni diliyorum" (14/12/2024)

seninle istanbul sokaklarında karşılaşma ihtimali bile güzelken sen şimdi bambaşka bir ülkedesin. mehtap şimdi ayrı şehirlerde aydınlatacak yüzümüzü. olsun, gözlerimi kapattığımda tam karşımda gökyüzünü anımsatan gözlerin beliriyorsa mesafelerin ne anlamı kalır ki? yarı texting

Hayatın ne getireceğini kimse bilemez. Ne demişler büyük lokma ye ama büyük konuşma. Gerçek hayattan kurgulanmıştır.

Bu kitap kendini kaybedenlere, kendini arayanlara özeldir..

Sokakta insanların yolunu değiştirdiği, ya da yüzünü bile görmek istemediği bir kadındım. Dilan Yağız... Ablasının ve annesinin yükünü omuzlarında taşıyan ve bitmek bitmeyen ızdırapları ile yürümek zorunda kalan Dilan Yağız. ....... Dilan o gün bir şeyi çok iyi anladı. Tek kurtuluşu yine kendisiydi... 10 Ocak 2025 Evet sevgili okurlarım yepis yeni bir hikaye ile yeniden başlıyorum. Umarım beğeneceğiniz bir hikaye daha olur.

Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

"Accidit in puncto quod non contingit in anno.” (Bir yılda olmayan, bir anda olur) Gerçekten öyle miydi? Balkonumda otururken karşımdaki karargâha bakıyordum. Önünde duran dört tankı gördüğümde sırtımı dikleştirip merakla onları izlemeye başladım. Hepsi tek tek indiğinde, ip gibi dizilmişlerdi. Albay olduğunu tahmin ettiğim kişi önce herkesi inceledi ve sert, itiraz istenmeyen tonla "Yüzbaşı Bintuğ Liva." diye seslendi. Bu isim, tüm orduyu sırtlayacak kadar güçlü, kuvvetliydi. Onunla karşılaşabilecek miydik? "Bir gün seninle ikinci kez karşılaşacağız, işte o zaman doğru olanı yapacağız."

Kabullenerek,vazgeçtiklerimiz bizi yeniden ayağa kaldıracak,güçlendiğimiz yaralardan öyle güzel çiçekler açacak ki,yeniden inşa ettiğiniz o ihtişamlı bahçeyi,hayatınızdan çıkardığınız insanlar size sunamayacaktı. Bu yüzden düzeni bozuk,solmuş,biçilmemiş bir bahçeyi,güzelleştirmenin tek yolu “Kurtulmak,yeniden inşa etmektir.” Sen de tam bu noktada işte bu döngüyü kırarak,bahçeni yeniden inşa ediyorsun. Emin ol öyle güzel olacak ki o bahçen,en azından eskisi kadar bakımsız ve yetersiz olmayacak. Sen başarmayı seçtin. Sen değerli olmayı seçtin. Sen önceliği seçtin. Sen mutluluğu seçtin. Sen huzuru seçtin. Sen kendini seçtin. Sen,sen olmayı seçtin. Sen,kendine olan saygını seçtin. Unutma çiçeğim, Sen düştüğün yerden güzelsin...

En fazla ne olabilir ki diyip yılbaşı gecesine yalnız girmek istemeyen irem ve bir daha onu görmeyeceğim diye yaptığı yaramazlıkların bedeli.. ⚠️ Kitap kurgu değil, gerçek yaşanmış hikayeden alıntılanmıştır.

-Romantik- Çingene kızıydı ne bir yurdu vardı ne bir memleketi. Anasız babasız yetimdi. Sadece göç etiği yerlere yüreğindeki masumiyetin meşalesini taşıyordu... Adam onun masumiyetini alıp kalbine hapsetti hatta öyle derinlere sakladı ki, kendinden bile gizledi... Kız adamın iyi yüreğine sığındı adam onun sahipsiz kalbine. Birlikte yandılar aşkın narına birlikte yürüyüp gittiler uzak diyarlara. Gün geldi hasret çığ gibi büyüdü kalplerinde. Genç adam yine iyi yüreğine mağlup oldu. Ön yargılıydı insanlar merhametten yoksun... Kıramadılar kalplerindeki pas tutmuş zincirlerini de acımasızca yaktılar yıktılar. Kimi hastalıklı bir aşka yenildi kimi ön yargılarına. Yok, saydılar tüm insanların hamurunun çamurdan olduğunu. Buna rağmen bizimle olma dediler git dediler senin aramızda işin yok dediler. Aslen hesaba katmadıkları bir tek doğru vardı; o da aşkın ve sevginin gücü... Onun için kaybeden kendileri kazanan aşk oldu...

Kör bir kuyuya atılmıştım. Her geçen saniye nefesim kesilirken, karanlıktan bir el uzanıp çekip almıştı beni. Daha ne olduğunu anlamadan tutsak olmuştu kalbim. Ruhumun kırık parçaları batmıştı avuç içlerime. Henüz altı yaşındayken hatırladığım silik bir anıdan ibretti bütün sevgisizliğim. Öksüz kalmış masum bir çocuğun hayal kırıkları vardı zihnimin en ücra köşelerinde. Ve birde o… Gözleri harla yanan bir ormandı. Ne zaman değse irisleri irislerime nefesimi keserdi, ateşler içinde can çekişen yansımam. Kalbimin acı çığlıkları arşı tırmalardı ufak bir tebessümüne. Kanser gibi yayılmıştı, önce çocukluğuma sonra tüm benliğime. Geçmişim kayıptı ve geleceğim bu adamın ellerinde ustaca tuvale çizilmişti. Öyle muazzam bir tabloydu ki! Şefkatiyle büyülediği renklerin arasında kimse fark etmemişti hüznün vedasını. Ve şimdi buradaydım… Her şeyin başladığı yerde onun yokluğuna sığınıyordum. ADEN…

Hiç tanımadığı adamla evlendirilmek istenen bir Leydi... Ailesi için bile olsa kendi yolundan gitmeyi tercih etmez miydi? Leydi Eleanora da öyle yaptı. Sevdiği adama ulaşmak uğruna her şeyi göze aldı. Ama fark etmediği bir şey vardı. Sevdiği adam buna değer miydi?

Asker /Aşiret / Hemşire kurgusu Elfida bir sebep yüzünden Mardin`den hakkari`ye gelir . Hakkari ` de hemşirelik yapar ancak kaçtığı kişinin onun karşısına çıkacağını nerden bilebilirdi ki

Siz : kim olduğunu bilmiyorum. Siz : bu numaranın kullanıldığından bile emin değilim. Siz : Fakat son zamanlarda hayat hiç olmadığı kadar acıtıyor Siz : Ve ben kendime bile güvenmezken, yaşadıklarımı bir tanıdığa anlatamam. Siz : Mesaj kutunu meşgul ettiğim için özür dilerim yabancı...

Bu bir peri masalı. Kitabı tersten okumalı.

Her şeyiyle onu dünyaya getiren ailesinden nefret eden Feza, bir intikam peşine takılır. Ailesine onun kadar nefret duyan dayısı onun her anında ve her gününde yanındadır ve ona yardım etmek için olaya el atmıştır. Fakat, bazı şeyler olması gerektiği gibi gitmemiş ve Feza, iki tarafında isteğiyle olmayan intikam bitene kadar bir evliliğe sürüklenmişlerdi. Feza, bir gün uyanmıştı ve her şey bambaşkaydı. Gülümsemesi, mutluluğu, üzüntüleri, ağlaması, huzuru ve dertleri başkaydı. Artık o başka biriydi.

"İNSAN SEVERKEN KAYBEDER"✨ Asker ve avukat ile ilgili görücü usulü bir hikaye.....

Son zamanlarda , ünlü yayıncılar olan Gece ve Aralın sürekli olarak shiplenmesi onların tanışmasına yol açar...

Asosyal bir kadını gözüne kestiren bir grup arkadaş aralarında iddiaya girerler. Kadını baştan çıkaracağından ve kendine aşık edeceğinden emin bir şekilde iddaya giren Kaan bakalım bizi nereye götürecek.

Henüz bir yol arkadaşı yoktu ve bundan memnuniyet duydu. Doğrusu meraklı bir hanımın suallerine veyahut yol boyunca politikadan konuşacak beylerden gına gelmişti. Aydın`a giderken olabildiğince hazır olmaktı tek derdi. Ardında bıraktığı her şey bir bir karşısına çıkacaktı. Yalnız annesi ve o adam olmayacaktı. Annesinin hatırası zihnine üşüştüğünde yutkundu. Keşke son bir kez görebilseydi onu. Lakin artık olmazdı. Yıllardır o kadar uzaklaşmıştı ki annesinin akıbetini önemsememişti bile. Mektuplarını dahi o meşum haber geldikten sonra okuyuvermişti. Hayırsız bir evlattı, biliyordu. Pişmanlık boğazına ilmeğini geçirdiğinde bakışları pencereden dışarıya değdi. Bir kadın elinde küçük çocukla koşturuyordu. O hareketlilik sebepsizce ilgisini üzerine çekti. Korkunç görünümlü iki adam peşlerinden bağırıyor, karşılarına çıkan herkesi deyim yerindeyse çiğniyordu. Görüntü bakış açısından çıkana kadar pencereye eğildiğini fark etmedi bile. Sırtını koltuğuna dayayıp biraz önce gördüğü şey üzerine kafa yormamaya çalıştı. Kuvvetle ihtimaldir karı koca çekişmesiydi gördüğü, onu ilgilendirmezdi. Yere bırakmış olduğu valizini üst raflara yerleştirirken bu sefer de koridorda bir hengâme koptu. Ne olduğunu anlamak adına çıkacakken biraz önce iki adamdan kaçan kadın, paldır küldür içeriye daldı. Kadın nefes nefese kalmış; çocuğu sıkıca tutmuştu. Mavi gözleri heyecanından ötürü irice açılmış olan kadın nihayet konuştuğunda Murat`ı büyük bir çıkmazın içine sürükledi. "Lütfen bizi saklayın!" *** Yıllardır o şehir, bu şehir gezen ziraat mühendisi Murat, kendini tekrar bulmak adına bir kozaya sarmıştı. Niyeti geçmişten olabildiğince uzaklaşmak olsa da başına gelecekleri bilse yerinden kımıldamaz; işinin başına geçerdi...

Ünlü bir yayıncı ona hayran olan fanına yazarsa ne mi olur?

Lavinya adını aldığı çiçeğin kaderini paylaştığını düşünmüştü hep. Erken bir ölümle ziyaretçilerini, toprağında açan çiçeklerle selamlayacağını. Ama kaderin ondan habersiz başka bir planı vardı. Taşıdığı ismi, hakkını vermek istercesine bastığı topraklara ölüm getirdi. Sessizce. ~ ~ ~ "Hep böyle asık mıdır suratın? Gülüşü bu kadar güzel olan bir kadının, bunu saklaması günah sayılmaz mı?" Sigarasını dudaklarının arasına sıkıştırmış olan adamı süzdüm bir süre. Sanki normal bir sohbet içindeymişiz gibi rahattı. Ben ise öfke ve çaresizlik içinde yuvarlanıyordum. "Ancak canını aldığım gün gülümserim sana." Sözlerimin üzerinde zerre etkisi olmazken yüzüme doğru eğildi hafifçe. "Lavinia. İstediğin kadar nefret et benden. Ama gerçeklerden kaçamayacaksın. "

O kainatta aranan yaşam pınarıydı. Alparslan ise o pınarın yegane koruyucusu... Dünya üzerine örümcek ağı gibi yayılmış bir Birlik! Adının anlamını bedeninde taşıyan Şifa! Şifaya ilmek ilmek dokunmuş Alparslan! Sadakatin, sınırsız itaatin, aşkın, tutkunun, bağlılığın, güvenin, sonsuz aidiyetin hikayesi bu... NOT: İLK ÜÇ BÖLÜM GEÇMİŞTE YAŞANAN OLAYLARI İÇERİR VE FARKLI ZAMAN DİLİMLERİNDE GERÇEKLEŞMEKTEDİR. KURGU "HARABELER VE HAZİNELER" ADLI BÖLÜMLE BAŞLAMAKTADIR.O

"Hiç romantik olamayacağım. Sana o kadar derece yaptırdım, bunun bedelini benimle evlenerek öder misin?" Kendi kurduğu cümleye güldükten sonra sesli bir şekilde yutkundu. "Benimle evlenir misin?"